เควินสั่งการจบแล้ว มือที่เรียวยาววางอยู่ที่ บนเข่าตัวเองแล้วกระดิกนิ้วอย่างมีจังหวะ

เรื่องที่เค้าจะทํา มีน้อยมากที่จะทําไม่ สำเร็จ สำหรับคนทั่วไปแล้วเรื่องเทคนิคการ แฮกข้อมูลอาจจะเป็นสิ่งที่ยากมากๆ แต่สำหรับ เค้าแล้ว แค่อยู่ที่ว่าเค้าอยากจะไปทำหรือเปล่า แค่นั้นเอง

มันก็ถึงเวลาที่ต้องไปเรียนรู้แล้ว

เพราะว่าขอแค่เค้ามีความสามารถในด้าน นี้แล้ว คราวหน้าสาวน้อยคนนั้นก็จะได้ไม่ต้องมี ธุระหรือไม่มีธุระไปหาคนอื่นแล้ว!

ถึงแม้ว่าตอนนี้เจษฎาจะมองสาวน้อยของ เค้าเป็นแค่น้องสาวคนนึง แต่อานาคตใครจะไป รู้ล่ะ?

ขอแค่เป็นผู้ชายไม่ระวังไว้ไม่ได้

ถึงแม้ทั้งสองคนจะไม่ได้มีใจให้กัน แต่เค้า ก็ไม่ยอมให้ผู้หญิงของตัวเองสนิทกับผู้ชายคนอื่นขนาดนั้น เค้าไม่คิดว่าเรื่องที่ตัวเองไปเรียน วิธีการแฮกข้อมูล เพื่อแค่อยากขัดขวางเรื่อง นี้นั้นจะไม่เหมาะสมตรงไหน? นี่ไม่ใช่เรื่องที่ สมควรทําหรือ?

เวลาสี่ทุ่ม แสงไฟและเสียงดังในเมืองเงียบ สงบลง ในวิลล่า บนท่องฟ้ายิ่งสะอาดกว่าที่อื่น ท้องฟ้าตอนกลางคืนบางเวลายังสามารถมอง เห็นดวงดาวส่องแสงแว๊ปๆ และยังมีแสงไฟกระ พริบ นั่นคือเครื่องบินที่บินผ่านน่านฟ้า

พิงกี้รอจนถึงสี่ทุ่ม เควินก็ยังไม่กลับมา ถึง แม้คืนนั้นเธอจะดวงแข็งไม่ได้รับอันตรายมาก นัก แต่ยังไงก็ยังทำให้เธอตกใจแทบแย่ แผล เล็กๆบนร่างกายก็เยอะแยะจนนับไม่ท่วน หลัง กินยาแก้ปวดเธอรู้สึกง่วงๆ

เธอนอนอยู่บนเตียงแล้วหลับไปอย่างไม่รู้ ตัว ในห้องที่เงียบสงบ มีแต่แสงไฟอ่อนๆอยู่เป็น เพื่อนเธอ
ในโรงพายาบาล แสงไฟสว่าง เควินมีสีหน้า ที่เหลือทนนิดๆ อดกลั้นความโกรธในใจไว้ มอง หน้าที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำตาของลิสาและถาม เธอด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่า “คุณเรียกผมมา แค่ เป็นเพราะว่าคุณกลัวเนี่ยนะ?”

“ลิสาจะไม่กลัวได้ยังไงล่ะคะ?” ลิสาดึงมือ เควินไว้

เห็นเค้าไม่ตอบสนองอะไร เลยใจกล้า ขึ้นมาใช้มือทั้งสองข้างกอดไปที่ของเอวเค้า ใบหน้าด้านข้างแนบอยู่ที่เอวของเขา พี่เควิน รู้มั้ยคะว่าวันนี้ลิสาเจอเรื่องอะไรมา ลิสากลัวจัง เลยค่ะ”

“คุณไปเจอเรื่องอะไรมา?

“ลิสา….ลิสาได้รับพัสดุชิ้นนึง ข้างในมี กล่องของขวัญอันนึง ใส่…..”เวลานั้นลิสา เหมือนยากที่จะพูดออกมา

“ข้างในมีอะไร?”
ของอะไร เค้าต้องรู้อยู่แล้ว เพราะเค้าเห็น กับตาตัวเองว่าพิงกี้เป็นคนใส่เข้าไปเอง เพียง แต่เค้าอยากดูสิว่าลิสาอยากจะพูดอะไรกันแน่ มีจุดมุ่งหมายอะไร

เสียงที่เยือกเย็นของเควิน ลิสากลับฟังไม่

เธอลองใจถามดูว่า “พี่เควิน หรือพี่ไม่รู้หรอ คะ? ลิสา…..ความหมายของลิสาคือ ก่อนที่สิ สาจะตื่นมา ไม่มีใครพูดอะไรกับพี่เควินเลยหรือ คะ?” กลัวว่าเควินจะเกิดความสงสัย เธอจึงพูด เสิมอีกคํานึง

เพียงแต่ ในสายตาของเควินที่รู้เรื่งไปมา แล้ว ท่าทางที่ตอแหลของเธอยิ่งคิดจะปิดบัง กลับยิ่งดูมีพิรุจ

“ผมควรจะรู้อะไรหรือ?” เค้าถามอีก

“ลิสา….” ลิสาก้ำกึ่งไปสักพักแล้วพูดว่า “พัสดุที่ลิสาได้รับในวันนี้คือที่นั่นของสมคิด ที่ๆผู้ชายเอาไว้สืบทอดตระกูล……ลิสาไม่รู้ใช่รึ เปล่า แต่บนการ์ตเขียนไว้อย่างนั้นค่ะ! พีเควิน คะ ลิสาเป็นห่วงสมคิดมากจริงๆ พี่เควินช่วยไป หาตัวเค้าหน่อยได้มั้ยคะ?”

“ไม่ได้”

“ทำไมคะ?” ลิสาอึ้งตาโต

“คุณบอกผม ว่าสมคิดมีความสัมพันธ์ อะไรกับคุณ?”

“เอ่อ เค้าเป็นพ่อแท้ๆของลิสาค่ะ” ลิสาก้ม ตาลง หลบเลี่ยงความอึดอัดในใจ

“แล้วคุณเรียกเค้าว่าสมคิดเหรอ?”

“ลิสาถูกตระกูลดำรงกูลเลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก จนโต ลิสา…..ก็ต้องรู้สึกห่างเหินไปบ้างเป็น เรื่องธรรมาดา”

ลิสามองไปที่มาลาตี แววตาที่เต็มไปด้วยความรักทำให้มาลาตีสบายใจมาก และเผยแวว ตาที่ว่าเลี้ยงไม่เสียข้าวสุกเลยจริงๆ

เควินกลับไม่สนแม่ลูกสองคนนี้จะรื้อฟื้น ความรักในครอบครัว แต่แค่ถามด้วยน้ำเสียที่ งเย็นซาว่า “แล้วทำไมคุณถึงได้รับของๆสมคิด ล่ะ? ทำไมดันต้องเป็นคุณด้วย?”

ลิสาตกใจและล้ำๆอึ้งๆ “ลิสา…..

“คุณรนหาเรื่องใส่ตัวเองใช่มั้ย?! คุณรู้ มั้ยว่าใครเป็นลงมือกับสมคิด แล้วทำไปเพราะ อะไร? คุณรู้ใช่มั้ย?!” จู่ๆเสียงของเควินเฉียบ คมขึ้นมา “ลิสา คุณยังมีหน้ามาขอร้องผมอีก หรอ?”

มาลาตีสีหน้าเปลี่ยนไปทันที

เห็นท่าทางไม่ดี เธอที่นั่งอยู่ข้างๆรีบออกมา คลี่คลายสถานการณ์ “พูดอยู่ดีๆ ทำไมทะเลาะ กันได้ล่ะ?”“คุณแม่คะ…..” ลิสาร้องไห้กับเธอคำนึง

เธอยกมือกุมหน้าไว้ และไม่กล้าไปกอดเค วินอีก รู้สึกหวาดหวั่นในใจ

และมีการคาดเดาที่ได้ใจ

หรือว่าจะเป็นเพราะพิงกี้ถูกลวนลาม เควิน ถึงได้โมโหขนาดนี้ แถมยังตัดไอ้นั่นของสมคิด ทิ้งด้วย? ถ้าไม่ใช่แบบนี้ ทำไมดันจะต้องตัดตรง นั้นของผู้ชายทิ้งล่ะ?

พอคิดแบบนี้ ลิสาสะใจอยู่ลับๆ แต่แค่บน ใบหน้ายังร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่

มาลาตีสงสารจะแย่ เธอทนดูไม่ได้ที่สุดก็ คือลูกสาวสุดที่รักของตนเองต้องเสียน้ำตา

เธอลูบหลังลิสาเบาๆ มองดูเควินที่กำลังจะ ไป ทันใดนั้นเธอตาไวมือไวดึงแขนของเขาไว้ “คุณเควิน ลิสาเพิ่งจะตื่นไม่นาน เธอหัวใจไม่ แข็งแรงถูกกระทบกระเทือนไม่ได้ คุณก็ยอมๆเธอหน่อยเถอะ ถือว่าน้าขอร้องคุณล่ะ”

เควินอยากถามกลับหนึ่งนํามากเลยว่า คุณ เป็นใคร’ แต่พอนึกถึงภารกิจที่อยู่ในตัวแล้ว ก็ได้แต่อดทนไว้ก่อน

เขาสามารถใส่อารมณ์กับลิสาได้ เพราะลิ สากับสมคิดรุมหัวกันวางแผนทำร้ายพิงกี้ เรื่อง นี้เขาไม่คิดจะปิดบังเอาไว้ เขาจะให้ชาตรีกับ มาลาตีรู้ว่าลูกสาวแสนดีของพวกเค้าทําอะไรลง ไป แต่กับมาลาตีมันไม่เหมือนกัน

“คุณถามลิสาเองเถอะว่าเธอทำอะไรลง ไป!ตอนนี้เธอยังทำหน้าบริสุทธิ์บอกกับผมว่า กลัว ตอนที่สมคิดทำร้ายพิงกี้ทำไมเธอถึงไม่รู้ จ๊กกลัวบ้าง?”

“คุณบอกว่าลิสาให้สมคิดจัดการพิงกี้ นี่จะ เป็นไปได้ยังไงกันคะ?” มาลาตีถามกลับด้วย ความช็อก

“อีกนิดเดียวสมคิดก็จะลวนลามพิงกี้แล้วพิงกี้เกือบจะตายเนื้อมือของสมคิด คุณคิดว่ายัง ไงล่ะ?”

ที่แท้ก็แค่เกือบตายแต่ไม่ใช่ตายไปแล้ว แววตาของลิสาเต็มไปด้วยความแค้นและความ เสียใจ ทำไมพิงกี้นังแพศยานั่นถึงได้ดวงแข็ง ขนาดนี้? ในเมื่อเธอไม่ตาย งั้นสมคิดก็แย่แน่ เลย เพราะยังไงนังแพศยาอย่างพิงกี้มีใจคิดแก้ แค้นสูงมาก!

ไม่มีนายสมคิด และหานายลิขิตไม่เจอ ต่อ ไปใครจะมาช่วยเธอทำเรื่องพวกนี้

ลิสาเริ่มปวดหัวและเริ่มกลัวขึ้นมา

ในที่สุดก็ชัดเจนสถานการณ์ในตอนนี้ ร่างกายเธอสั่นไหว ไม่กล้าเผชิญกับดวงตาลุ่ม ลึกเย็นชาของเควิน

ในเมื่อเรื่องนี้ถูกเขารู้ความจริงแล้ว เขาจะ ปฎิบัติตัวกับเธอยังไงต่อ?
“ลิสาลูกน้าจะทําเรื่องแบบนั้นได้ยังไง กัน? ไม่แน่…..อาจจะเป็นพิงกี้นังแพศนั่นสร้าง ละครขึ้นมาเองและเล่นละครตบตาผู้อื่นอยู่ฝ่าย เดียว! ตั้งแต่เด็กเธอก็ชอบอิจฉาลิสา อยากแย่ง ทุกอย่างของลิสาไป ครั้งนี้เธอต้องใส่ร้ายลิสา แน่นอน!”

คำพูดของมาลาตีนี้ แม้แต่พายุก็ทนฟังไม่ ไหวแล้ว

“ใช่หรอครับ? เจ้านายไปช่วยคุณพิงกี้ กลับมาด้วยตนเอง ตอนที่พวกเราหาเธอเจอ เธอแช่อยู่ในน้ำ อีกนิดเดียวก็เกือบจะเสียชีวิต แล้ว! มีคนแบบไหนที่จะยอมเอาชีวิตตัวเองไป ใส่ร้ายคนอื่น? คุณหญิงมาลาตียอมทำแบบนั้น มั้ยครับ? ที่ยิ่งไปกว่านั้นคือพวกเรายังมีหลัก ฐานด้วย ก่อนหน้านั้นบอดี้การ์ดของคุณพิงกี้ ถูกลิสาซื้อตัว ลิสาเคยรุมหัวกับพวกเค้า หลัก ฐานพวกนี้เราต่างก็มีอย่างครบถ้วน

มาลา กลายเป็นไม้ไปเลย ผ่านไปสักพัก ถึงพูดว่า “อาจจะมีความเป็นไปได้ว่าพิงกี้จงใจใส่ร้ายล่ะ?”

ทีนี้ พายุก็ไม่อยากคุยกับเธอที่โง่เขลาและ สมองทีมแล้ว

“ไป!” เควินพูดด้วยเสียงเย็นชา

อยู่นานไปก็ไม่มีผลดี เรื่องบางเรื่องเย็นชา หน่อยยิ่งดี

เควินที่ใกล้เดินออกจากห้องผู้ป่วย จู่ๆก็ หยุดก้าวเท้าและมองไปที่ลิสา

เผชิญกับดวงตาที่น้ำตาคลอเบ้าของลิสา แววตาของเขาแฝงด้วยความเกียดชัง “ผมยอม หมั้นกับคุณเพราะนึกว่าคุณยังเป็นลิสาที่เคย จิตใจดีงามเหมือนเมื่อก่อน ถ้าคุณยังไม่สำนึก ผิดอีก ผมรู้สึกว่าผมต้องคิดพิจารณาเรื่องงาน แต่งของเราใหม่แล้ว!
บนรก พายุอดหันกลับมามองสีหน้าของเค วินไม่ได้ “เจ้านายครับ เจ้านายไม่กลัวพูดออก มาหมดจะแหวกหญ้าให้งูตื่นหรอครับ?”

“ปิดบังไว้สิถึงจะแหวกหญ้าให้ตื่น

“ห้า?”

พายุสีหน้างงงวย เควินสีหน้าแววตาลุ่มลึก แต่เขายังไม่คิดจะอธิบายในตอนนี้

บางเรื่องพูดแล้วดีกว่าไม่พูด โดยเฉพาะคู่ ต่อสู้คือจิ้งจอกเฒ่าอย่างนายชาตรี

ถ้าปิดบังไว้ ชาตรีต้องคิดเยอะแน่นอน

พูดออกมา กลับทำให้ชาตรีวางใจลง

เท่าที่ดูจากตอนนี้ ถึงแม้เขาจัดการนาย สมคิด แต่ไม่ได้ถึงขึ้นเอาชีวิตของสมคิด เพราะ สมคิดยังมีประโยชน์สำหรับหลอกใช้อยู่ ต่อ ไปจะเป็นหมากตัวสำคัญที่สุดของเขา ในการหลอกใช้ให้จัดการกับชาตรี

ถึงแม้ต่อไปสมคิดยังไงก็ต้องได้เจอหน้า กับลิสา ถึงจะปิดเรื่องนี้ไว้ก็ไม่มีความหมายแล้ว

ในฐานะผู้ขายเหี้ยๆที่อยากจับผู้หญิงทั้ง สองคนไว้ เขาโมโหเพราะเรื่องนี้มันก็ไม่ได้มี ความผิดพอที่จะวิจารณ์ได้ เรื่องที่ลิสาลงมือกับ พิงกี้ เขายังสามารถอาศัยเรื่องนี้แสดงออกมา อย่างเต็มที่

ดีที่สุดก็ให้ความคิดของชาตรีตื่นเต้น หน่อย จะได้คิดหาวิธีมาเอาใจเขา

ถ้าชาตรีรู้สึกว่าเขากับตนเองเป็นคนรูป แบบเดียวกัน และดึงเขามาทำค้าขายเพื่อ ทดแทนเขา งั้นก็ยิ่งดีเลย เขาจะได้สามารถเข้า ใกล้ชาตรีได้โดยไม่ต้องเปลืองแรงเลย แบบนี้ จะได้กระชากคนที่อยู่เบื้องหลังของชาตรีออก มาได้ไวขึ้น!

จะได้กำจัดให้สิ้นซาก!
พริบตาเดียวก็ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์แล้ว

พิงกี้อยู่บ้านตลอดไม่ได้ออกไปไหนเลย ช่วงระหว่างนี้เธอเอาคลิปที่สมคิดมีอะไรกับหมา ทิเบตันส่งให้ลิสาดู

เปลี่ยนของแต่ไม่เปลี่ยนวิธี ครั้งนี้เธอได้ เอาคลิปวิดีโอปลอมเป็นของขวัญจากแฟนคลับ เพื่อให้ลิสาหละหลวมในการระวังตัว เธอยัง ทุ่มเงินห้าสิบบาทซื้อดอกไม้แห้งประดับอยู่ใน กล่อง แถมยังแสดงตัวเป็นแฟนคลับเขียนการ์ด ติดใบนึง

เพื่อไม่ให้สูญเสีย เธอยังเตรียมคนมาแสดง เป็นพยาบาลที่ใจดี หาโน๊ตบุ๊คให้ลิสาที่อยู่ใน ห้องผู้ป่วยได้ชื่นชมท่าทางที่สวยงามของสมคิด

ครั้งนี้ ผลลัพธ์ที่ได้ถือว่าดี

คนที่เธอจ้างไปได้ถ่ายคลิปกลับมาให้เธอ ดูอย่างเต็มที่กับงาน พอเห็นลิสาอ้วกแตกอ้วก แตนไปรอบนึง จากนั้นก็กลอกตาขาวสลบไปหลายวันมานี้พิง อารมณ์เบิกบานมาก

ทุกวันที่เควินกลับมาถึงบ้าน ก็เห็นรอยยิ้มที่

ร่างเริงของเธอ

วันแรกเขาอดทนไว้

วันที่สองเขาก็ยังอดทนต่อ

วันที่สาม………..

“หลายวันมานี้รู้สึกว่าคุณจะอารมณ์ดีเป็น พิเศษนะ?” ในที่สุดเควินก็อดทนไม่ไหว ถาม ด้วยความลึกซึ้ง

ถึงแม้รู้เรื่องที่พิงกี้ทำ แต่เขารู้สึกกระตุ้น ตระกูลดำรงกูลเยอะหน่อยก็ไม่เลวเหมือนกัน หลายวันนี้เขาเย็นชากับตระกูลดำรงกูลมาโดย ตลอด หลังชาตรีรู้ถึงสาเหตุก็เกือบจะนั่งไม่ ติดกับที่อยู่แล้ว ไม่แน่อาจจะมาประจบประแจง เอาใจเขาก็ได้
ว่าไปแล้ว พิงกี้ที่ทำไปมั่ว เพิ่มความ ก้าวหน้าให้งานของเขาไวขึ้น นี่ก็ถือว่าเป็นผล งานชิ้นนึง

แต่สิ่งเดียวที่น่าเสียดายคือ เพราะงานยุ่ง มานาน บวกกับสาวน้อยคนนี้ร่างกายยังไม่หาย ดี พวกเขาไม่ได้…มานานมากแล้ว

คิดไปคิดมา ลูกกระเดือกที่เซ็กซี่ของเควิน เคลื่อนไหวขึ้นลง แววตามืดมนลงมา

พิงกี้ไม่ได้สังเกตุเห็นความอันตราย สีหน้า แววตาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม และพูดอย่างจิตใจ กระฉับกระเฉงและมีชีวิตชีวา “ฮ่าๆๆ ก็แหงอยู่ แล้วค่ะ เห็นสีหน้าที่ตกใจจนซีดของลิสาแล้ว ฉันก็อารมณ์ดีได้ทั้งวันเลยค่ะ!”

“ร่างกายก็ดีแล้วหรอ?”

“สติตื่นตัว ร่างกายสดชื่น!”

“ยังอยากขึ้นสววรค์มั้ย?”
“ห้า?” พิงกี้องค้างไว้ สีหน้าที่ได้ใจเปลี่ยน

เป็นตะลึง

“ที่จริงผมก็สามารถทำให้คุณขึ้นสวรรค์

ได้นะ”

“อื้ม?”

หมายความว่าอะไร?

วินาทีต่อมา พิงกี้ก็ถูกผู้ชายอุ้มขึ้นห้องนอน

บนชั้นสอง

เธอยังอะไรที่ไม่เข้าใจอีก?

ใบหน้านวลเนียนของตนเองเริ่มแดง เธอ รีบตะโกน “เควิน คุณปล่อยฉัน ร่างกายของ ฉันยังไม่หายดีเลย ฉันไม่ขึ้นเตียงกับคุณ หรอก!”

“ไม่ขึ้นเตียงก็ได้”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ