ฟังก็รู้สึกว่าตนเองช่างเคราะห์ซ้ำกรรมซัด จริงๆ แต่เคราะห์ส่วนใหญ่ไม่ใช่เคราะห์จาก ธรรมชาติ แต่เป็นเคราะห์ที่คนจงใจทํากับเธอ

อย่างเช่นตอนที่เธอมาเยี่ยมยายสมศรี ก็จะ พบเจอเรื่องแปลกประหลาดอยู่เป็นประจำ

นี่แค่บังเอิญหรอ?

เมื่อก่อนเธอคิดว่าแค่บังเอิญจึงไม่เคย สงสัยอะไรมาก่อน แต่หลังจากเกิดเรื่องณรงค์ กรแล้ว ในใจเธอก็แอบมีการป้องตัวเพิ่มมากขึ้น

คงจะเป็นเพราะฟ้าเบื้องบนไม่ค่อยเอ็นดู เธอเท่าไหร่ และอาจเป็นเพราะถูกคนทารุณ ตั้งแต่เด็กจนโต นิสัยของเธอภายนอกดูเฮฮา ร่าเริง แต่ที่จริงในใจของเธอกลับเซนซิทีฟมาก

เธอเซนซิทีฟเกินไป เรื่องส่วนใหญ่ก็หนีไม่ พ้นความรู้สึกของเธอ บางเวลาเธอแค่ไม่อยาก ไปถือสาเฉยๆ

คนที่คิดว่าเธอเป็นคนโง่สิถึงจะเป็นคนโง่เวลาที่แท้จริง!

หลังจากโทรคุยกับเจษฎาเสร็จ พิงกี้ได้ นอนงีบไป เพราะเควินกลับไปที่วิลล่าทุกคืน เธอจึงกะว่าจะไปรวมตัวกับเขาที่โมเดิร์นกรุ๊ป ทั้งสองทานข้าวนอกบ้านสักมือเพิ่มความโรแมน ตึกหน่อย ตกดึกแล้วค่อยกลับบ้านพร้อมกัน

ในเมื่อความสัมพันธ์ของทั้งสองชัดเจนแล้ว แถมยังจดทะเบียบสมรสไวเหมือนความเร็วของ แสง เธอย่อมไม่อารมณ์เสียเพราะลิสาเหมือน เมื่อก่อน และไม่ทำตัวเย็นชากับท่านประธานเค วินเหมือนเมื่อก่อน

ตอนนี้เขาเป็นผู้ชายของเธอ เธอก็เป็นคนที่ มีสามีแล้ว ให้สามีมาเอาอกเอาใจตนเองหน่อย นี่ก็เป็นเรื่องที่ปกติมาก

ไปที่โมเดิร์นกรุ๊ปต้องใช้เวลาประมาณห้า สิบนาที พิงกี้รู้สึกตนเองสามารถนอนงีบเสริม กำลังได้พอดี แต่แล้วความคิดนี้ก็ได้พังทลาย ลงไป
เพิ่งขึ้นรถมาได้ไม่ถึงสิบนาที แผนกบัญชี ของโรงพยาบาลก็ได้โทรมาหาพิงกี้ “สวัสดี ค่ะคุณฟังกี้ ดิฉันโทรมาจากโรงพยาบาลนะคะ พอดีมีเรื่องจะแจ้งให้คุณทราบนิดหน่อยค่ะ

“คุณว่ามาเลยค่ะ”

“คืออย่างนี้ค่ะ ก่อนหน้านี้คุณได้จ่ายค่า รักษาให้ทางเราไว้หนึ่งล้านห้าแสนบาท เงินส่วน นี้ตอนนี้ยังเหลืออยู่แปดแสนห้าหมื่นกว่าบาท แต่เมื่อครู่นี้เองคุณลิสาได้ถอนเงินไปเจ็ดแสน ห้าหมื่นบาท ทางเรารู้สึกควรแจ้งให้คุณทราบ ค่ะ ดังนั้นจึงได้โทรมาแจ้งคุณ

“อะไรนะ?” พิงกี้ย้อนถามอย่างตกตะลึง เป็นอีกครั้งที่ความหน้าด้านไร้ยางอายของลิสา ทำจนอึ้ง

เธอเพิ่งเอาเงินจากลิสามาได้เจ็ดแสนห้า หมื่นบาท ลิสาก็มีปัญญาเอาเงินที่ขาดทุนคืน ไป ภายนอกคือเธอได้ช่วยแบ่งเบาค่ารักษาของ ยายสมศรี แต่ที่จริงแล้วเธอไม่ได้ออกเงินสักบาทอีกเช่นเคย

สงบสติไปครู่นึง พิงกี้ถาม นว่า “แล้ว คนไข้ทราบเรื่องนี้มั้ยคะ?”

“เอ่อ…..” พยาบาลที่โทรศัพท์จนปัญญา เล็กน้อย “น่าจะรู้อยู่ค่ะ เพราะว่า…คนไข้เป็น คนพาคุณลิสามาเอง แถมเกลี้ยกล่อมคุณลิสา ไปตั้งนาน คุณลิสาถึงได้ฝืนใจรับเงินไว้ค่ะ”

“เหอะๆ…..” พิงกี้ยิ้มแห้งๆทีนึง “โอเค ฉันรู้แล้วค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่เตือนฉัน ฉัน จะจัดการเรื่องนี้เองค่ะ”

“ค่ะ นี่เป็นหน้าที่ของทางเราค่ะ” ฟังออก ว่าพยาบาลที่โทรมาก็รู้สึกสงสัยลิสาเล็กน้อย

กำมือถือไว้แน่น พิงกี้หัวเราะเยาะออกมา ทำเป็นฝืนใจไม่อยากรับเงินเก่งจริงๆเลยนะ!

ถ้าไม่ใช่ลิสามีเส้นสาย แค่ยายสมศรีคน เดียวจะสามารถทำให้โรงพยาบาลที่รับเงินไปแล้วคายออกมางั้นหรอ?

เป็นไปไม่ได้ไ

พิงกี้สุดทนจริงๆจึงได้โทรไปหาเควิน เธอ พูดด้วยเสียงออดอ้อนเล็กน้อย “คุณเควินคะ ตอนนี้คุณว่างมั้ย?ฉันมีเรื่องอยากคุยกับคุณ สําคัญมากๆๆๆๆ!”

“ผมว่าง คุณพูดมาเลย

ยกมือหยุดการประชุม อยู่ภายใต้สายตา ที่ตะลึงราวกับว่าเห็นผี เควินเดินออกจากห้อง ประชุมอย่างอารมณ์ดี น้ำเสียงที่ฟังดูสงบนิ่งแต่ เต็มไปการโอ๋ คนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างก็เห็น แล้วขนลุกซู่เลย!

ผมว่าง……….

นี่กำลังล้อเล่นใช่มั้ย? ท่านประธาน ผู้ บริหารระดับสูงที่อยู่ในห้องประชุมต่างก็รอท่าน อยู่นะครับ!แต่ไม่รู้สถานการณ์ของฝั่งนู้น เธอ เปิดปากพูดด้วยเสียง ไม่พอใจ “เมื่อเมีย น้อยของคุณออกมาหาเรื่องฉันอีกแล้ว ตอน นี้ฉันโมโหเป็นพิเศษ ฉันรู้สึกว่าคุณควรจะทำ อะไรสักหน่อยนะ!

พิงกี้ได้เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในเมื่อกี้ให้เควิน ฟังรอบนึง รวมถึงเรื่องที่ลิสาโอนเงินให้เธอ แล้วหน้าด้านไร้ยางอายถอนเงินออกจากโรง พยาบาล

สำหรับเรื่องทะเลาะวิวาทของผู้หญิง เควิน ไม่มีความสนใจที่อยากรู้อย่างลึกซึ้ง แต่ว่าเพื่อ หนุนหลังให้ผู้หญิงของเขา เขาจึงถามตรงๆว่า “คุณอยากให้ผมยังไง?

“ง่ายมากค่ะ คุณแค่ให้ธนาคารอายัดบัตร ของลิสาไว้ ดูซิว่าเธอยังจะกล้ากำเริบขนาดอีกมั้ย?! ลิสากล้าเล่นไม้นี้กับฉัน ฉันก็จะ ให้เธอถึงฤทธิ์เดชของฉันเลยแม่ง!”
เธอเพิ่งพูดเสร็จ เควินที่อยู่ในสายยังไม่ได้ ตอบ สายฟ้าที่นั่งอยู่ฝั่งคนขับก็ได้กระแอมขึ้น มากระทันหัน

พิงกี้ “

สักพัก สายฟ้าถึงได้หยุดกะแอม แกล้งเปิด ปากพูดอย่างแน่นิ่ง “คุณพิงกี้ ผมไม่ได้ยินอะไร ทั้งสิ้นนะครับ”

พิงกี้กลอกตาขาวใส่ทีนึง

เหอะๆ! นึกว่าเธอจะเชื่อหรอ?!

พอมาถึงชั้นใต้ดินของบริษัท พิงกี้ได้ใช้ ลิฟท์ส่วนตัวเข้าไปที่ห้องพักผ่อนในออฟฟิศ

ของท่านประธาน

ยืนอยู่ในห้องพักผ่อน นึกถึงเมื่อก่อนตัวเอง เคยหนีออกไปจากที่นี่ วันนี้กลับมาเหยียบที่นี่ใหม่ เธอกแล้วรู้สึกเล็กน้อย

เควินยังต้องประชุมอีกสักพัก พิงกี้นอนเล่น มือถืออยู่บนเตียงอย่างเบื่อหน่าย คิดไม่ถึงว่า เวลานี้จะได้รับสายจากลิสาอีก

“นังตัวตี แกไปฟ้องเควินใช่มั้ย เควินถึง ได้สั่งให้ธนาคารอายัดบัตรของฉัน ตอนนี้ฉัน อยากซื้อของก็ซื้อไม่ได้ แกนี่เกินไปแล้วจริงๆ! ลิสากระหืดกระหอบ พอพิงกี้รับสายปุ๊บเธอก็ ตะคอกใส่เลย

“โถ บัตรของคุณลิสาถูกอายัดหรอคะ? หน้าคุณแข็งยิ่งกว่าบัตรอีก เอาหน้าคุณไปรูด สิ เธอคงจะทำเรื่องชั่วๆไว้เยอะถึงเป็นแบบนี้ ฉัน เตือนเธออย่างนึงนะ เงินที่ไม่ใช่ของเธอดีที่สุด เธออย่าใช้ดีกว่า ไม่งั้นจะได้เสียเงินยิ่งกว่าที่ ขโมยมา! »