“ฉันก็แค่เอาเฉยๆ” พิงก็หดคอเล็กน้อย “คนข้างกายคุณรวมถึงพายุต่างก็ไม่เหมือนผู้ ชายธรรมดา….ยังมีอีก คุณเตชิตบอกว่าคุณ ส่งผู้หญิงสองคนที่หน้าตาธรรมดามาคุ้มครอง ฉัน แบบที่ถ้าเดินเข้าไปในหมู่คนก็จะหาตัว ไม่เจอแบบนั้น ดูท่าแล้วเหมือนคนทําเรื่อง สายลับ……….

“คุณสามารถแยกแยะออก?”

“อืม…..เมื่อก่อนฉันชอบตามตูดคุณ เคย เห็นลูกน้องที่เป็นหน่วยสืบลับของคุณ ในตัว พายุก็มีความรู้สึกแบบนั้น ดังนั้น….ฉันรู้สึกว่า เป็นไปได้ที่คุณไม่ได้ลาออกจากหน่วยสืบลับ อย่างเป็นทาง นายใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังอาจจะ เป็นคุณก็ได้ พายุก็เป็นลูกน้องของคุณ พวก คุณสร้างโมเดิร์นกรุ๊ปขึ้นมาเพราะมีเป้าหมาย พิเศษบางอย่าง…..

ยิ่งพูด พิงกี้ยิ่งสังเกตุเห็นแววตาของเควิน ยิ่งอยู่ยิ่งมืดมน พอถึงสุดท้ายเลยปิดปากไม่พูด พูดต่อเลย
ความเยือกเย็นที่กระจายออกมาจาก ร่างกายของผู้ชายช่างน่ากลัวจริงๆ!

เธอแค่นิสัยดื้อรั้น แต่ไม่ได้โง่ซะหน่อย นอกจากตอนที่ถูกยั่วโมโหจนใกล้บ้า เวลาส่วน ใหญ่เธอก็เป็นคนที่ยืนอยู่ข้างที่มีผลประโยชน์ และหลีกเลี่ยงเหล่าอันตราย มองดูคนบางคน อารมณ์ไม่ดี เธอต้องเป็นคนโง่เท่านั้นถึงได้ กระตุ้นเขาต่ออีก

“คุณรู้อะไรมั้ย?” เควินสายตาเฉียบคม และถามด้วยเสียงทุ้มต่ำ

“อะไรคะ?” พิงกี้สายตาเปล่งประกาย

พระเจ้า! มาถึงจังหวะนี้แล้ว คงไม่ใช่จะฆ่า ปิดปากมั้ง?

และแล้ว……เธอเดาถูกอีกแล้ว!

“มีคำๆนึงเรียกว่า ‘รู้ยิ่งเยอะยิ่งตายเร็ว คุณเคยได้ยินมั้ย?”
ฉัน….ไม่เคย…..

“พูดความจริง!”

“……เคยได้ยิน” พิงกี้ใกล้จะร้องไห้แล้ว “แต่ว่าฉันแค่เดาไปมั่วเองนี่คะ ฉันไม่รู้อะไร สักอย่าง! คุณอย่าขู่ฉันสิ ฉันเป็นคนใจเสาะอยู่ ด้วย!”

“ฮี!” เควินอุทานด้วยเสียงเย็นชาคำนึง

“ผมไม่บอกว่าเรื่องที่คุณเดาพวกนั้นเป็นเรื่อง จริงรึเปล่า แต่แค่คุณใจกล้าที่จะกล้าคิดแบบนี้ นี่ก็เป็นปัญหาอย่างนึงแล้ว! เป็นผู้หญิงของผม แต่คุณพูดไม่ระวังปากแบบนี้ ถ้าหากต่อไปคุณ ก็พูดกับคนข้างนอกแบบนี้ . คุณคิดว่าคำพูดของ คุณจะก่อให้เกิดเรื่องใหญ่มั้ย?! คุณคิดว่าผมจะ คุ้มครองคุณได้มั้ย?!

“ฉันไม่มีทางพูดหรอกค่ะ!” พิงกี้รีบรับ

ประกัน

“ผมจะเชื่อคุณได้ยังไง?
“คุณเชื่อใจฉันได้อยู่แล้ว ไม่งั้นคุณ ติดตามมือถือฉันหรือติดตามข้อมูลมือถือของ ฉันทุกอย่างเลย หรือให้สองคนนั้นตามตัวฉัน อยู่ลับๆตลอดก็ได้? “พิงกี้ลูบจับที่คอแล้วรู้สึก เย็นๆ เธอรีบแสดงความจงรักภักดี “อีกอย่าง ทําไมคุณจะคุ้มครองฉันไม่ได้ ท่านประธาน หล่อขนาดนี้ เก่งกาจขนาดนี้ ท่านต้องทำได้ อย่างแน่นอนค่ะ!

ยังไงเธอก็ได้ตามจีบเควินมาแปดปี รู้ว่า เรื่องบางเรื่องมันหนักหนาสาหัสจริงๆ ไม่ได้ เรียบง่ายเหมือนที่เห็น

ถึงเขาไม่สงสัยเธอ ถ้าเกิดคนที่อยู่ข้างหลัง เขารู้สึกว่าเธอน่าสงสัย ถ้าอย่างนั้นชีวิตน้อยๆ ของเธอก็อาจจะรักษาไว้ไม่ได้.………แบบนี้ไม่ ได้นะ!

“ทำไมผมต้องคุ้มครองคุณ?” เควิน

ชายตามองเธอ

“ฉันมีทะเบียนสมรส!”
“ทะเบียนสมรส?”

“ใช่!” พิงกี้รีบพยักหน้าแล้วโดดลงจาก เตียงไปเอาทะเบียนสมรส “คุณรอก่อน ฉันไป เอาเครื่องรางของขลังของฉันมา!”

“ผมรู้ว่าคุณ……” ยื่นมือดึงเธอที่โดดลง จากเตียงกลับมา เควินกัดเข้าที่หูเธอเบาๆ เสียง ทุ้มต่ำไพเราะดังขึ้นที่ข้างหูเธอ พร้อมถามอย่าง รักใคร่ “ผมให้เครื่องรางของขลังคุณอีกหนึ่ง อย่างเอามั้ย?”

“คืออะไรคะ?” พิงกี้มึนงง

“ผมเสกลูกให้คุณคนนึง ถ้ามีลูกคุณก็จะ สามารถผูกมัดผมไว้ได้แน่นขึ้น ถึงผมมีใจจะทิ้ง คุณ ก็ยังมีคนๆนึงยืนอยู่ข้างกายคุณ และเข้า ข้างคุณคอยช่วยคุณพูดหว่านล้อม คุณว่าโอเค มั้ย?”

พิงกี้ “ ………….
จูบที่เร่าร้อนปิดปากเธอไว้ มือที่หยาบ กระด้างเล็กน้อยล้วงเข้าไปในเสื้อของเธอ แบบ เดียวก็จู่โจมเข้าไปได้ครอบครองกระต่ายขาวที่ นุ่มนวลของเธอ เทคนิคที่ยิ่งอยู่ยิ่งชำนาญทำให้ มุมปากเธอมีเสียงร้องออกมาเล็กน้อย

“ดูท่าแล้ว คุณเห็นด้วยกับการตัดสินใจ ของผมมากเลยนะ” ยิ้มเสียงต่ำทีนึง เควินพลิก ตัวและบุกรุกเข้าไป

แต่แล้ว พิงกี้โอบผ้าห่มไว้ ยังรู้สึกวิงเวียน เล็กน้อย ทำไมทะเลาะกันอยู่ๆถึงได้ถูกกล่อม จนขึ้นเตียงได้ล่ะ? เหอะๆ…..ใครบอกผู้ชายคน นั้นอีคิวต่ำ?

เธอว่าเขาเป็นจิ้งจอกที่เจ้าเล่ห์มากกว่า แถมยังเป็นแบบที่ทำทุกอย่างก็ทำได้อย่างราบ รื่นด้วย!

แต่ว่าก็ดีเหมือนกัน
คนปกติต่าง ไม่ชอบการโต้เถียงที่ไม่จบ ไม่สิ้น ถึงแม้ตอนนี้เธอยังไม่ได้มีอิสระอย่างเต็ม ตัว แต่เธอรู้ว่าเควินไม่ใช่ผู้ชายเหี้ยๆที่จับปลา สองมือ ให้เธอใจกว้างยอมรับการเอาตัวเองเป็น ใหญ่ของเขา เธอก็ไม่ได้รู้สึกทรมานอะไร

ตอนที่ตามจีบเขาใหม่ๆ เธอก็รู้สันดานเขา แล้วไม่ใช่หรอ?

เธอได้ไขว่คว้าความสะดวกให้ตนเองไปตั้ง เยอะแล้ว ยังมีการขัดเกลาของวันข้างหน้าอีก เธอจะค่อยๆขัดเกลาให้เขาปล่อยมือเยอะขึ้น หลังจากความเชื่อมั่นระหว่างทั้งสองสร้างเสร็จ สมบูรณ์ ชีวิตที่เธออยากได้ก็ไม่ไกลเกินเอื้อม แล้ว

บางเวลาสิ่งที่ผู้หญิงต้องการมันเรียบง่าย มาก นั่นก็คือ หนึ่งเดียว คำนี้เฉยๆ

เควินมีนิสัยเป็นคนที่ที่พูดคำไหนคำนั้น แต่พิงกี้กลับรู้จักใช้วิธีอ่อนโยนมาปรับความแข็ง

ข้อของเขา

พูดกล่อมเขาไปสองวัน ในที่สุดเธอก็ได้รับ อนุญาติจากเขาสามารถออกจากไปข้างนอกได้ แล้ว

อยู่ที่L.K.crystal วิลล่ามาเกือบเดือนนึง พิงกี้ใกล้จะขึ้นสนิมอยู่แล้ว พอได้ยินในที่สุดเค วินก็อนุญาติให้เธอออกไปข้างนอกได้ พอดีใจ ปุ๊บเธอก็ผลักเขาลงไปที่เตียง แล้วให้รางวัลเขา ไปครั้งนึง

รางวัลนี้ทำให้ร่างกายและหัวใจของใคร บางคนยิ่งมีความสุขเข้าไปใหญ่ รู้สึกว่าครั้ง หน้าตนเองก็สามารถรับปากเงื่อนไขเล็กๆของ เธอได้ พิงกี้ก็ถือว่าได้ทำภารกิจที่รู้สึกดีมาก เสร็จอย่างสมบูรณ์แบบ

หลังจากได้รับอนุญาติ วันที่สองพิงกี้ก็ออก

ไปข้างนอกแล้ว
ไม่ได้ไปโรงพยาบาลมานานมากแล้ว คน ที่พิงกี้ห่วงหาที่สุดก็คือยายสมศรี ที่แรกที่ให้ สายฟ้าส่งเธอไปก็คือโรงพยาบาล

สายฟ้าเป็นพี่ชายของพายุ ถูกเควินย้ายตัว มาชั่วคราว ดูแล้วสายฟ้ากับพายุหน้าตาก็ค่อน ข้างคล้ายกันอยู่ รู้สึกว่าบนตัวเขามีความอุกอาจ มากกว่าพายุไม่รู้ตั้งกี่เท่า การคาดเดาในใจของ พิงกี้ยิ่งอยู่ยิ่งกระจ่างขึ้น

แน่นอนเธอไม่โง่จนไปคอนเฟิร์มกับเค วินอีกครั้งหรอก ขอแค่เธอรู้ว่ามันคืออะไรก็ พอแล้ว

ตอนนี้สายฟ้ารับผิดชอบความปลอดภัยใน การเดินทางของเธอ เธอก็รู้สึกนี่ก็เป็นคุ้มครอง อย่างนึง จึงไม่ได้ต่อต้านเลยสักนิด

ระหว่างทาง พิงกี้โทรหายายสมศรีด้วย ความตื่นเต้นดีใจยายคะ หนูพิงกี้นะ เดี๋ยวหนูไปหายาย และทานข้าวเที่ยงกับยายดีมั้ยคะ?”

“ๆๆ……” ยายสมศรีเงียบไปหลายวิถึง พูด รู้สึกว่าน้ำเสียงผิดสังเกตุ

“ยายคะ เดือนนี้หนูไม่มีเวลาว่างเลยไม่ได้ มาเยี่ยมยาย วันนี้หนูจะเป็นเพื่อนยายทั้งวันเลย ดีมั้ยคะ?”

“ดี……พิงกี้หลานยายเป็นเด็กดีที่สุดเลย ยายรอหนูที่โรงพยาบาลนะ หนูไม่ต้องรีบแล้ว ระวังตัวด้วยล่ะ อย่าลืมใส่เสื้อคลุมด้วยเดี๋ยวจะ