บทที่ 519: เตชิตจะรังแกเธอแล้ว

“ผสมพันธุ์ที่คุณว่า เป็นความหมายที่ฉันคิด หรือเปล่าคะ?” พิงกี้กระพริบตาปริบๆ เอานิ้วชี้ทั้ง สองจิ้มกันโดยที่เต็มไปด้วยความหมายของการ บอกใบ้ มองดนัยด้วยการสอบถาม

ถ้าคนอื่นถามคำถามนี้ออกมา บางทีพิงกี้อาจ จะไม่รู้สึกแปลกใจก็ได้

แต่ว่า ดนัย?

ถามเรื่องกุ๊กกิ๊กระหว่างชายหญิงออกมาอย่าง แฝงด้วยวิญญาณของการวิจัย ก็คงมีแต่ดนัยคน แปลกประหลาดคนนี้ถึงจะถามออกมาได้มั้ง?

“ไม่งั้นล่ะ?” ดนัยยักคิ้ว “หรือว่า คุณชินกับวิธี การพูดแบบตรงๆว่า—มีเซ็กส์?”

พิงกี้ “

“งั้นผมถามใหม่อีกครั้ง คุณมีเซ็กส์กับเควิน ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่?

นี่ช่างเข้าอกเข้าใจคนจริงๆ เพื่อเพิ่มความเข้าใจ ถึงกับพูดใหม่อีกครั้งอย่างไม่กลัวเหนื่อยเลย นอกเหนือจากเปลี่ยน ผสมพันธุ์เป็น“มีเซ็กส์” อย่างอื่นไม่ตกหล่นเลยสักคำ ช่างเคร่งขรึมจังเลย

เวลานี้ ทุกคนที่อยู่ในห้องต่างจ้องมองมาที่เธอ

พายุหัวเราะท้องแข็งอยู่บนโซฟา “รีบตอบๆๆ จะผสมพันธุ์หรือว่ามีเซ็กส์ก็ช่าง มันก็เป็นการออก กำลังกายแบบสอดที่เข้าออกไม่ใช่เหรอครับ? อ้อใช่ คุณหมอดนัย ผมได้เสนอวิธีพูดใหม่ให้คุณอีกแล้ว ครั้งหน้าคุณอาจจะได้ใช้ก็ได้ครับ”

ดนัยครุ่นคิดไปสักพัก แล้วพยักหน้า “ออก กําลังแบบสอดก็ค่อนข้างที่จะมีภาพลักษณ์หน่อย”

พิงกี้ “

สำรวจรอบๆทีหนึ่ง เธอพบว่านอกจากเตชิตมี สีหน้าแข็งกระด้างไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ ในแววตา ของคนอื่นๆต่างก็มีแต่การหยอกเย้าที่รอดูความ เฮฮา สีหน้าเหมือนจะดูเธออาบอายขายขี้หน้า ทันใดนั้นเธอหน้าแดงก่ำอย่างไม่เอาไหน

ถ้าครั้งก่อนปกติล่ะก็ ก็ไม่ใช่เรื่องที่พูดไม่ได้ แต่ว่า…..มันไม่ปกตินี่น่ะ!
นึกถึงก่อนหน้านี้เธอกับเควินมาถึงที่นี่และจัด เตรียมปาร์ตี้สละโสดของคืนนี้ ระหว่างจัดเตรียม อยู่ เควินก็ได้จับเธอเข้าไปในห้องที่เขาจองเอาไว้ใน ระยะยาว กดทับเธอลงบนโซฟาหนังแท้ที่เย็นเฉียบ แล้วจัดหนักๆไปดอกหนึ่ง พิงกี้ก็รู้สึกเรื่องนี้พูดออก มาไม่ได้เด็ดขาด!

“ฉัน…….ฉันดื่มเหล้าดีกว่าค่ะ”

พิงกี้ยกแก้วขึ้นมาจากโต๊ะ ดื่มเบียร์ที่อยู่ในแก้ว จนหมดในกริ๊บเดียว จากนั้นเธอคว่ำแก้วเปล่าลง และส่ายไปมา เบียร์สองสามหยดที่ค้างอยู่ในแก้ว หยดลงมา ทำจนทุกคนหัวเราะยกใหญ่

น้ำหวานหัวเราะเสียงดังที่สุด ไม่มีความรู้ตัวว่า ตัวเองเป็นเพื่อนรักของพิงกี้เลย กลับกันยิ่งโค่นล้ม อย่างมีความสุขมากด้วยซ้ำ “แหมๆๆ ดูท่าแล้วเวลา และสถานที่ๆเธอกับคุณเควินทำเรื่องอย่างว่าครั้ง สุดท้ายนี่มันผิดปกตินะเนี่ย ถ้าทำอยู่บนเตียง แล้วมี อะไรที่พูดไม่ได้ด้วย 555

“นี่เธอยังเป็นเพื่อนรักฉันอยู่มั้ยเนี่ย?” พิงกี้ จ้องมองเธอทีหนึ่ง

“ก็ต้องเป็นอยู่แล้ว!” น้ำหวานยืดอกตรงด้วยความได้ใจ “เธอไม่เคยได้ยินเหรอ เพื่อนรักเอาไว้ ขาย เพื่อนเอาไว้ทรยศ ฉันแค่หยอกล้อเธอเบาๆเอง นี่ก็เพียงพอที่เห็นว่าฉันอ่อนโยนและจิตใจดีแค่ไหน แล้ว!”

“……..” พิงกี้กัดฟันพูด “น้ำหวาน เธอคอย

“เธอคงไม่ใช่จะแก้แค้นฉันมั้ง?” น้ำหวานเบิก ตากว้าง

พิงกี้หัวเราะแต่ไม่พูดจา

เธอหยิบขวดเบียร์เปล่าบนโต๊ะขึ้นมา ใช้แรง หมุนเบาๆ ขวดเบียร์หมุนติ้วๆ ภายใต้น้ำหวานที่เบิก ตากว้าง หลังจากหมุนไปหลายรอบ ได้ค่อยๆช้าลง และชี้มาที่เตชิต………ที่อยู่ข้างๆของน้ำหวาน

พิงกี้สีหน้าแข็งทื่อ

เฮ้อ~มือสั่นไปหน่อย พลาดจนได้

“55555……..” น้ำหวานหัวเราะอย่างมีความ สุขบนความทุกข์ของคนอื่น ส่ายหัวไปมาอย่างคน ถ่อยได้ใจ และพูดกับพิงกี้ที่หดหู่ “พลาดไปแล้วใช่มั้ยล่ะ พลาดไปแล้วใช่มั้ยล่ะ? 555……..

” พิงกี้ยิ้มอย่างหรี่ตาเล็กน้อย มอง ดูเตชิตที่หลังจากถูกขวดเบียร์ชี้ใส่ แล้วยกมือทั้ง สองขึ้นและมองทาด้วยรอยยิ้ม แล้วมองน้ำหวานที่ หัวเราะอย่างหน้าชื่นตาบาน จู่ๆพิงกี้เผยรอยยิ้มที่ เจ้าเล่ห์ออกมา

แก้แค้น ไม่จําเป็นต้องตรงๆ แก้แค้นทางอ้อม

ก็ได้

เธอเป็นคนที่จิตใจดีงามขนาดนี้ เรื่องที่ชอบทำ มากที่สุดก็คือชำระความแค้นด้วยคุณธรรม

พิงกี้กระแอมทีหนึ่งแล้วพูดว่า “ในเมื่อหมุนมาที่ คุณเตชิต งั้นก็รบกวนคุณเตชิตเลือกจูบผู้หญิงที่อยู่ ในห้องนี้และช่วงนี้ได้ใกล้ชิดกันที่สุดด้วยค่ะ”

พอพูดจบ ทันใดนั้นสีหน้าของเตชิตก็แข็งทื่อ ขึ้นมาทันที

น้ำหวานก็อึ้งค้างไปแล้ว

ช่วงนี้น้ำหวานพักอยู่ที่วิลล่าNo.3 ใครบอกว่า ใกล้ชิดกับเตชิคเยอะก็เยอะสู้เธอไม่ได้ เตชิตจะไปเอาป้าแดงมาก็คงไม่ใช่มั้ง?

อีกอย่าง พิงกี้ก็บอกแล้วว่าผู้หญิงที่อยู่ในห้องนี้ เห็นได้ชัดว่าชี้เป้ามาที่นําหวาน

คนอื่นไม่เข้าใจ ยังมองดูผู้หญิงที่อยู่ในก้องและ ถามไปด้วยว่า “ช่วงนี้ใครใกล้ชิดกับคุณเตชิตมาก ที่สุดเนี่ย?”

คนที่สามารถเข้ามาในห้องนี้ล้วนเป็นคนสนิท ของพิงกี้กับเควิน พวกเขาก็ไม่ได้เรียกเด็กนั่งดริ้งมา ร้องรำทำเพลงด้วย ผู้ชายทั้งห้องพอสำรวจดูถึงพบ ว่า ผู้หญิงที่อยู่ในห้องนี้มีแค่พิงกี้กับน้ำหวานสองคน เท่านั้น

ทันใดนั้น สายตาทั้งหลายได้จ้องมองมาที่พิงกี้ กับน้ำหวาน สุดท้ายหล่นอยู่ที่น้ำหวาน

แต่ดันมีคนๆหนึ่งที่สมองเชื่องช้า

ดนัยขมวดคิ้ว สีหน้าดูแย่ “พิงกี้ สิ่งสำคัญที่สุด ของความรักคือความซื่อสัตย์ คุณเข้าใจมั้ย?” เขา รู้ว่าเตชิตมีใจให้กับพิงกี้ ได้ยินคำพูดนี้ก็เลยคิดผิด เพี้ยนไป นึกว่าพิงกี้อาศัยคืนสุดท้ายที่โสด จะขอจูบอย่างเปิดเผยและซื่อตรง

เขาพูดออกมาปุ๊บ บรรยากาศที่คึกคักได้เยือก เย็นลงมาทันที

.” พิงกี้อึ้ง จากนั้นก็พยักหน้าอย่าง จริงจัง “ฉันเข้าใจอยู่แล้วค่ะ ผู้หญิงที่เตชิตใกล้ชิด ที่สุดในช่วงนี้ไม่ใช่ฉันสักหน่อย ฉันเป็นคนที่ซื่อสัตย์ กับความรักมาก ไม่ได้ฉวยโอกาศเอาเปรียบคุณเต ชิตแน่นอน ฮ่มๆ……จุดนี้ฟ้าดินเป็นพยานได้ค่ะ”

ทีนี้ สายตาของทุกคนล้วนรวบรวมอยู่ที่บนตัว

ของน้ำหวานหมด

น้ำหวานกัดริมฝีปากไว้ ดวงตาทั้งคู่จ้องพิงกี้ไว้ “อ๋อ พิงกี้ นี่เธอรังแกฉันแบบนี้ใช่มั้ย?”

“ฉันรังแกเธอที่ไหน เตชิตแท้ๆที่จะรังแกเธอ

น้ำหวาน “ …….………….”

โมโหจะแย่ เธอหันหน้ามามองเตชิตที่นั่งอยู่ ข้างๆ “คุณจะดื่มเหล้าโดยตรงใช่มั้ย?”

แต่เหล้าแก้วเดียวเฉยๆ สำหรับเตชิตไม่ถือว่าอะไรเลย

เขาน่าจะเหมือนตัวเอง ไม่อยากเล่นเกมส์อะไร

นี่หรอก

เสียดาย น้ำหวานเดาผิดแล้ว

เตชิตยกแก้วเหล้าขึ้นมาจากโต๊ะก็จริง แต่นิ้ว มือที่เรียวยาวลูบไล้อยู่บนแก้วสองที จู่ๆกลับเอาแก้ว วางลงบนโต๊ะ

แก้วกับโต๊ะกระแทกกันส่งเสียงไสไพเราะขึ้น