หลังจากไล่เควินออกจากห้อง พิงกี้ก้มมอง ที่มือตัวเอง รู้สึกเหลือเชื่อจริงๆ

เธอกล้าไล่ท่านประธานออกไปอย่าง หน้าตาเฉยแบบนี้เลยหรือ?

ยอดเยี่มจริงๆ!

เหอะๆ

พิงกี้อารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ในสมอง เธออดคิดไม่ได้กับคำพูดของเควิน เขาบอกได้ เขียนข้อความให้เธอ ในใจก็ยังมีความคาดหวัง อยู่เล็กน้อย ค้นหาในห้องตั้งนาน สุดท้ายเธอ เจอกระดาษใบนึงที่ใต้หมอน

เธอถอนหายใจแล้วอ่านดูข้อความ บน กระดาษเขียนว่า (คืนนี้ผมมีเรื่องที่ต้องไป จัดการ จะกลับดึกหน่อย ไม่ต้องรอผมนะ เรื่อง ของคืนนี้กับเรื่องหลังจากนี้ที่ผมทำอาจจะทำให้ คอไปสบายใจ แต่ถูกต้องเชื่อใจยบ เชื่อว่าทอสิ่งนี้เป็นเพียงภาพลวงตาภายนอกเท่านั้น เชื่อ ในสมุดจดทะเบียนสมรสบนมือคุณ ไม่ต้องไป สนใจข่าวซุบซิบนินทาของภายนอก คุณอย่า มองด้วยตาเปล่า ต้องสัมผัสด้วยใจของตัวเอง เข้าใจหรือยัง?

เข้าใจหรือยัง?

ไม่เข้าใจ!

แบะปากไปทีนึง พิงกี้ขยี้กระดาษแล้วทิ้งลง ถังขยะ นอนลงบนเตียงด้วยอารมณ์หงุดหงิด

เตียงที่นุ่มนวนรับตัวเธอไว้ แต่ทันใดนั้น เธอกลับลุกขึ้นมาอีกครั้ง แล้วไปคุ้ยหากระด ระดาษ ข้อความในถังขยะ เธอมองดูข้อความบนมือ อย่างละเอียดอีกครั้ง เหมือนในใจกำลังคลื่นคิด อะไรอยู่

เควิน………

หรือว่าเขาจะมีความในใจที่ไม่สามารถพูดออกมาได้จริงๆ?

วันรุ่งขึ้น พอตื่นมาตอนเช้า พิงกี้รู้สึกผิด

ปกติ

เมื่อคืนตอนนอนยังรู้สึกว่างเปล่าอยู่เลย แต่ตอนนี้รู้สึกได้ชัดเลยว่าแออัด แผ่นหลัง เหมือนมีเตาไฟวางอยู่ข้างๆ ถูกอบจนร้อนไปทั้ง

ตัว

สายตาหันไปมองที่ข้างกาย ใบหน้าที่หล่อ เหลาของผู้ชายส่องแสงอยู่ตรงหน้าเธอ เธอถูก เขากอดไว้ในอ้อมกอด เพียงแค่ขยับหน้าอีกนิด หน้าผากเธอก็จะสัมผัสโดนริมฝีปากที่แดงฉาน ของเขา เหมือนกับว่าตัวเองจะเข้าไปจูบเขายัง ไงอย่างงั้นเลย

ทันใดนั้นพิงกี้หน้าแดงขึ้นมาและขัดขืน เบาๆ เธออยากจะลุกขึ้นจากเตียง แต่กลับถูก ผู้ชายที่แกล้งหลับกอดเอวเธอไว้
“คุณแกล้งหลับ!”

เธอมองเขาด้วยสายตาโมโห แต่เสียงกลับ อ่อนโยนและแหบแห้งเล็กน้อย ฟังแล้วไม่มี พลานีภาพเลย ยิ่งไม่มีทางผู้ชายที่แค่ทำ หน้าเย็นชาก็สามารถทำให้คนกลัวจนตัวสั่นคน

เควินเชิดหน้าแล้วยิ้มเบาๆ พลิกตัวมากอด เธอไว้ ไม่พูดอะไร แต่ลมหายใจที่อบอุ่นของเขา จู่ๆกลับทำให้พิงกี้ใจอ่อนขึ้นมา

เธอยื่นมือไปหยิกที่เอวที่ฟิตเฟิร์มของ เขา ต้องใช้แรงหยิกถึงจะหยิกเนื้อขึ้นมาได้นิด นึง เธอบีบเบาๆ ข้อความที่คุณเขียนไว้เมื่อคืน หมายความว่ายังไง?

“เพื่อให้คุณอย่าไปมั่ว

“ฉันเนี่ยนะหึงไปมั่ว? ตลกแล้ว! พิงกี้ หัวเราะแล้วชายตามองเขา“ฉันเหมือนคนที่ไปมั่วแบบไม่มีเหตุผลหรอ? ปัญหาอยู่ที่ว่า คุณเป็นผู้ชายของฉัน อยู่ข้างนอกไปกุ๊กกิ๊กกับผู้ หญิงอื่นก็แล้วไป แต่กลับยังเลือกผู้หญิงที่ฉัน เกลียดที่สุดอีก เลือกผู้หญิงที่ฉันเกลียดที่สุดก็ แล้วไป แต่ฉันที่แต่งงานกับคุณหนึ่งไม่มีแหวน แต่งงาน สองไม่มีดอกไม้ แต่คุณกลับซื้อให้ลิสา คุณคิดว่าฉันเป็นอะไรกันแน่ ? เป็นแค่แม่บ้านที่ มีเซ็กส์และทําอาหารให้คุณกินรีไง? ”

เควิน “

“รีบตอบมาเดี๋ยวนี้! “พิงกี้บีบแรงขึ้น

แรงเธอไม่เยอะ เควินไม่รู้สึกเจ็บ แต่ใจเขา รู้สึกเสียวๆชาๆ อ่อนจนไม่เหลืออะไรแล้ว

จริงๆแล้วเขาไม่ใช่คนที่เข้าใจในเรื่องของ ความรักมากนัก แต่ เวลานี้ เขาเหมือนนักเรียน ที่ไม่มีครูสอนแต่รู้ด้วยตัวเองว่าคำพูดของผู้ หญิงในตอนนี้ มีความรู้สึกที่ไม่สงบใจและ น้อยใจ

เธอพูดกับเขาและมองเขาด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม แต่ในแววตาล็กๆ ช่างสะอาดบริสุทธิ์ มีแต่ทําให้เขาอยากจะปกป้องอย่างระมัดระวัง

“ผมไปออกงานการกุศลกับลิสาจริง แต่ ผมมองเธอเป็นแค่น้องสาวเท่านั้น ไม่มีความรู้ สึกใดๆทั้งสิ้นกับเธอ “เควินมองเธอด้วยสาย ตาลึกซึ้งและอธิบายด้วยความจริงใจ “ถึงแม้ จะมีเหตุผลมากมาย แต่ผมไม่สามารถบอกกับ คุณได้ว่าเพราะอะไรผมถึงต้องใกล้ชิดกับลิสา ขนาดนั้น ถึงขั้นต้องใช้งานหมั้นมาตบตาคนอื่น แต่ผมหวังว่าคุณจะเชื่อใจผม คุณอดทนไปก่อน นะ

“บอกฉันไม่ได้จริงๆหรอ?”

“ไม่ได้”

“ถึงฉันจะโกรธ คุณก็ไม่บอกฉัน?”

“บอกไม่ได้”

“ถึงฉันจะหย่า คุณก็ไม่บอกกับฉัน?”
”เควินสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมาทันที สายตาเฉียบคม แขนทั้งสองกอดเธอไว้อย่าง แน่น และกัดฟันกระซิบข้างหูเธอ บอกไม่ได้!

หย่า…..

ผู้หญิงคนนี้ถึงกับกล้าพูดคำว่าหย่าเลย

หรอ?!

สมุดสมรสยังไม่ทันอุ่นมือเขาเลย แต่เธอก็ กลับพูดคำว่าหย่าแล้วหรอ? นี่มัน……เขาแทบ อยากจะกลืนกินเธอลงไปในท้องจริงๆเลย เธอ จะได้ไม่สามารถพูดคำพูดที่ว่าจะไปจากเขาอีก!

“คุณยืนหยัดขนาดนี้เชียวเลยหรอ?” พิง กี้รู้สึกแปลกใจ แต่ใจเธอกลับไม่รู้สึกผิดหวัง ใน เมื่อเธอก็แค่พูดไปงั้นๆแหละ คิดไปคิดมา เธอ ถามขึ้นมาว่า “งั้น…..ฉันถามคำถามคุณสอง สามข้อได้มั้ย?”

เควินที่อารมณ์ก็ไม่ค่อยดีตอบว่า “อืม ”
“สมุดสมรสของเราเป็นของจริงหรือ

เปล่า?”

“.……… เควินหรี่ตาเล็กน้อย “.………

…ใช่

“คุณแต่งงานกับฉันด้วยความเต็มใจใช่

มั้ย?”

“ใช่”

“แล้วจะซื้อแหวนแต่งงานให้ฉันมั้ย?”

“……ใช่”

“ในอนาคต จะจัดงานแต่งให้ฉันมั้ย?”

“แน่นอน แต่ยังไม่รู้เวลาที่แน่ชัด ผมยังให้ คํามั่นสัญญากับคุณไม่ได้

“ถ้าหากวันนึงคุณทำร้ายจิตใจฉัน ฉัน

สามารถ…..”
“ไม่ได้! เควินพูดตัดหน้าเธอด้วยสีหน้า บึ้ง”พิงกี้ คุณอย่าคิดว่าผมรักคุณมากแล้วจะ ไ โจนะ คิดว่าผมรักคุณแล้วคุณจะท้าทายขีด จํากัดของผมได้งั้นหรอ?!”

ชาตินี้ ในเมื่อเธอขึ้นเรือของเขาแล้ว ก็อย่า หวังว่าจะมีวันที่ได้ลงจากเรือ

เธอคิดว่าเขาเป็นใคร จะมีนิสัยที่ดีขนาดให้ เธอมาเอาแต่ใจตามใจชอบแบบนี้หรอ?

พิงกี้ “

ที่จริงเธอแค่อยากถามว่าเธอจะตีเขาได้

แต่ปรากฏว่าเขาบอกว่าเขารักเธอ โอ๋จน เธอได้ใจ ผู้ชายคนนี้นี่ต้องหน้าด้านขนาดไหน ถึงกล้าพูดแบบนี้?

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอรู้ใจและรู้ความคิด ของผู้ชายคนนี้ ตามวิธีที่โอ๋แบบนี้ คงไม่มีผู้หญิงคนไหนจะมาชอบเขาหรอก!

เขาเอาความคิดตนเองเป็นใหญ่ขนาดนี้ แล้วยังไม่รู้ใจผู้หญิงขนาดนี้ แถมยังป่าเถื่อน แข็งกร้าว ทั้งเย็นชาและแข็งกระด้างเหมือน ก้อนหินก้อนนึง …..ถ้าเป็นคนรัก เขามันมีแต่ จุดด้อยทั้งตัวชัดๆ!

แต่ว่า………

“ฉันถามคุณคำถามสุดท้าย” พิงกี้มองเขา ด้วยสีหน้าจริงจัง และคำนวนน้ำหนักในใจจาก คำตอบของคำถามนี้

“คุณถามสิ”น้ำเสียงของเควินก็เคร่งขรึม

ขึ้นมา

“ถ้าหากคำถามที่ฉันถามคุณเมื่อกี้ คุณ ไม่ได้โกหกฉันเลย อย่างงั้นฉันอยากถาม คุณ….คุณแข็งใจที่ไม่ยอมบอกสาเหตุที่คุณ เข้าใกล้ลิสา เป็นเพราะว่าเกี่ยวข้องกับงานคุณ ใช่มั้ย?”