บทที่ 1 มีอะไรกับพี่เขย?

พิงกี้ตื่นขึ้นมาอย่างสลืมสะลือ พบว่าตัวเองนอนอยู่ในห้องที่ไม่

คุ้นเคย

ร่างกายรู้สึกแปลกไปจากเดิม ในอากาศยังมีกลิ่นคาวของ

ความรักใคร่หลงเหลืออยู่

เสื้อผ้าที่ทิ้งเรี่ยราดอยู่บนพื้น เหมือนกำลังบ่งบอกถึงอะไร…

ทันใดนั้น เธอรีบลุกขึ้นนั่งที่เตียง พิงกี้ก้มลงไปมองเรือนร่างที่มี

แต่รอยแดงจำ

ใบหน้าที่เรียวเล็กมีแต่ตความซีดเซียว พอความทรงจำเริ่มกลับ

เมื่อคืนเสียงหายใจที่ร้อนแรงและความรักใคร่ที่เร่าร้อนโผล่ขึ้น

มาในสมอง

ทำให้เธอที่มีนเมารู้สึกปวดหัวมาก

ไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะมีอะไรกับผู้ชายคนนึงอย่างสลือสะ สลือ! คนๆนั้น..คือใคร?

เธอหันไปมองข้างๆ ผู้ ชายที่หล่อเหลาและมาดเข้ม

ใบหน้าที่คมเข้มจมูกโด่งโผล่มาที่ดวงตาเธอ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหน้าตาเขาหล่อแค่ไหน แต่พิงกี้กลับอึ้งจน

หัวใจเต้นแรง เธอตาค้างจนแทบไม่อยากจะเชื่อ เธอรู้สึกเหมือนสมองถูก ฟ้าผ่าดังเปรี้ยงขึ้นมา!

เควิน. เป็นเขาได้ยังไง ?

เฮ้อ…ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่านอนอยู่บนเตียงเดียวกันกับว่าที่พี่เขย

ยังมีเรื่องอะไรที่แย่กว่านี้ไหม? ถ้าเลือกได้ เธอยอมที่จะนอน

กับธีระ.

“ ปังๆๆ! พิงกี้ยังคิดสาเหตุอะไรไม่ออก

ประตูห้องกลับถูกคนเคาะเสียงดังเหมือนฟ้าร้อง ดวงตาที่ สดใสของเธอมองไปที่ประตู

ได้ยินคนตะโกนอยู่นอกห้อง ” เปิดประตู ตำรวจมาค้นห้อง!

และมีเสียงเห่าที่ดุร้ายของสุนัขตำรวจ ? พิงกี้เหมือนดิ่งลงเหว

ปัง! ” นาทีต่อมา ประตูห้องถูกคนผลักออกอย่างแรง

ตำรวจถือปืนบุกเข้ามาที่ห้อง หัวปืนที่ดำสนิทจ่อมาที่ศรีษะ

ของพิงกี้

นักข่าวที่ไร่เรียงกันมาเหมือนแมวที่ได้กลิ่นคาวของปลา ต่างก็ ถือกล้องบุกมาที่เตียง

พร้อมถือไมค์มาจ่อที่หน้าของ พิงกี้ “คุณหนู เพิงกี้ ขอถาม

หน่อยค่ะ คุณเป็นเพราะว่าทะเลาะแตกหักกับตระกูล ดำรงกุล และมี ปัญหาทางการเงิน

และเพื่ออยากจะใช้ชีวิตหรูหราต่อ

จึงตัดสินใจไปทำงานขายบริการที่คลับเฮาส์ใช่ไหมคะ?”

คุณกับคุณธีระเพิ่งจะหมั่นกันเมื่อวาน คุณทำแบบนี้ไม่รู้สึก ผิดต่อคุณธีระหรือคะ?”

ถ้าทางครอบครัวคุณธีระเลือกที่จะถอนหมั้น คุณจะเลือก

ถอนหมั้นด้วยดี

หรือว่าเลือกที่จะตามราวีคุณธีระเหมือนที่ตามราวีคุณเควิน

คะ?)

* โฮ่ง…โฮ่งๆ. ” สุนัขตำรวจที่สูงเกือบครึ่งของมนุษย์

มีเขี้ยวที่แหลมคมกำลังเห่าอยู่ ฟันที่แหลมคมและกรงเล็บกัด ผ้าห่มที่พิงกี้กำลังคลุมปิดเรือนร่างอยู่

สุนัขที่แรงเยอะกัดฉีกจนเธอสีหน้าขาวซีด เธอได้แต่จับผ้าห่ม

ไว้แน่น

เพราะใช้แรงเกินทำมือที่เรียวเล็กเริ่มเขียวซีด พิงกี้รู้สึกสิ้นหวัง

เหมือนถูกทอดทิ้งอยู่ในป่าที่เงียบเหงา เรือนร่างที่อยู่ใต้ผ้าห่มของเธอไม่มีเสื้อผ้าแม้แต่ชิ้นเดียว

ทั่วเรือนร่างมีแต่รอยแดงจ้ำที่บ้าคลั่งของเมื่อคืนหลงเหลืออยู่

เธอรู้ว่าตัวเองปล่อยมือไม่ได้เด็ดขาด

ถ้าปล่อยมือ ข่าวหน้าหนึ่งพรุ่งนี้ต้องเป็นรูปเปลือยกายของเธอ

แน่ๆ !

อีกอย่าง ต้องเป็นภาพที่บัดสีบัดเถลิงมากด้วย! เห็นภาพนี้

ผู้ชายที่อยู่ในเหตุการณ์ดวงตาต่างก็ลุกวาวเป็นไฟ

ถึงแม้คุณหนูของตระกูลดำรงกูลเป็นคนไม่รักนวลสงวนตัว ชื่อ เสียงปันปี้

ได้ยินมาว่าเพราะการใช้ชีวิตที่เถลไถล ทำให้เธอมีโรคติดต่อ ทางเพศสัมพันธ์

แต่ใบหน้าที่เรียวเล็กของเธอช่างสวยงามจริงๆ รูปร่างที่มีส่วน

เว้าส่วนโค้ง

ผิวพรรณขาวผ่องยองใยเหมือนหิมะ ต่างก็คาดหวังอยากเห็น เป็นบุญตา!

ตำรวจที่ลากสุนัขไว้ ค่อยๆคลายเชือกออก..

สุนัขตำรวจเห่าหอนไปที่เตียงอย่างดุร้าย จนผ้าห่มถูกแย่ง ผิวพรรณขาวผ่องยองโยเหมือนหิมะ ต่างก็คาดหวังอยากเห็น

เป็นบุญตา!

ตำรวจที่ลากสุนัขไว้ ค่อยๆคลายเชือกออก..

สุนัขตำรวจเห่าหอนไปที่เตียงอย่างดุร้าย จนผ้าห่มถูกแย่ง

พิงกี้ตกใจจนส่งเสียงร้องออกมา เธอรีบกอดตัวเองและหดตัว

แล้วหันหลังให้กับผู้คน

ถ่ายเร็วๆ! ” นักข่าวดวงตาลุกวาวเป็นไฟ แต่พิงกี้กลับสิ้น หวังสุดขีด!

จะว่าเร็วก็ไม่เร็ว ช้าก็ไม่ช้า ตอนที่พิงกี้แทบอยากจะไปตาย

ผู้ชายที่รูปร่างสูงโปร่งลุกขึ้นมาจากเตียง ยกขาขึ้นถีบสุนัข ตำรวจกระเด็นออกไป

และดึงผ้าปูที่นอนที่เบาบางคลุมตัวที่สั่นไหวของเธอ หน้าหลัง

ไม่เกินหนึ่งวินาที ผู้คนแค่แว้บเห็นแผ่นหลังที่ขาวเนียนของพิงกี้ถูกผมที่ดกดำ

และยาวปิดคลุมไว้

จากนั้นก็ไม่มีโอกาสได้เห็นอย่างระเอียด พิงกี้จับผ้าปูไว้อย่าง สั่นคลอน

เธอหันไปสบตากับดวงตาคู่ที่เย็นชาและคมลึก เควิน.. ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะปกป้องเธอ? คนที่เขาเกลียดที่สุดก็คือเธอ

ไม่ใช่หรือ?

ในใจพิงกี้เต็มไปด้วยความสับสน เควินกลับหันสายตาจากเธอ ไปอย่างเบาๆ

และจ้องไปที่ผู้คน คุณชาย…คุณชายเควิน. ” ผู้คนที่อยู่ใน

เหตุการณ์ต่างก็พากันอึ้ง คาดคิดไม่ถึงว่าปฏิบัติการครั้งนี้ ที่จับได้ไม่เพียงแค่พิงกี้ที่ชื่อ เสียงเน่าเสีย

แต่กลับมีคุณชายเควินที่มีชื่อเสียงและอำนาจทั้งทางด้านมืด และด้านสว่างด้วย

* ไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้ ! น้ำเสียงที่ทุ่มต่ำของเควินดังขึ้นมา

เหมือนลมที่พัดมาจากนรกหนาวเข้ากระดูกดำ บรรยากาศที่ เงียบตาย

คนที่รู้จักเข้าหากับผลประโยชน์และหลีกเลี่ยงอันตราย

ไหวพริบเร็วและรีบร้อนเตรียมตัวไปจาก คนที่เหลือนิ่งไปครู่นึง ก็เตรียมตัวแยกย้าย

และแล้ว…ในเวลานี้

เสียงที่อ่อนหวานก้องขึ้นมาพร้อมกับความเสียใจและแทบไม่

อยากเชื่อ ทำให้ผู้คนต่างติดคาอยู่ในห้อง พิงกี เธอ…เธอยัวยวนพี่เขย

ได้ยังไง? ”

พี่รู้ว่าเธอเกลียดพี่ แต่…แต่ว่าแบบนี้ต่อไปเธอจะสู้หน้าคนอื่น

ยังไง?

ลิสาใส่ชุดเดรสสุขาวเดินเข้ามาในห้อง ดูดีเหมือนนางฟ้า สีหน้าเธอขาวซีด

สายตาคู่ที่งดงามจ้องดูคนที่อยู่บนเตียงอย่างผิดหวัง ร่างกาย อ่อนแรงจนยืนเซ

ทำให้คนรู้สึกสงสาร

* ลิสาระวังตัวด้วย! “ธีระที่เดินตามหลังเธอมารีบมาพยุงไหล่

เธอไว้

และเหลียวไปดูพิงกี้ที่หดตัวไว้อย่างเย็นชา และเปิดปากพูด อย่างโหดร้าย

เธอเป็นคนไม่รักนวลสงวนตัวอยู่แล้ว คุณยังกลุ่มใจแทนเธอ

ทำไม?

“ เควิน คุณ..มีอะไรกับเธอแล้วจริงหรือคะ?ลิสาเอาตัวออก

จากมือของธีระ

และมองตรงไปที่เควินพร้อมน้ำตาคลอเบ้า

ถ้าเป็นแบบนี้ เพื่อชื่อเสียงของน้องสาว.. คุณจะยกเลิกงานแต่งของเราหรือเปล่าคะ?”

สายตาเควินเย็นเหมือนน้ำแข็ง นึกถึงทุกอย่างในเมื่อคืน เขา ขมวดคิ้วแน่น

แต่ว่าก็ปฏิเสธกับความจริงที่เกิดขึ้นไม่ได้

แต่ว่า….เขาพูดด้วยน้ำเสียงเบาบาง งานแต่งจะไม่ยกเลิก ”

คุณไม่รับผิดชอบเธอ งั้นน้องสาวของฉันจะทำยังไงคะ? )

ลิสาส่ายหัวด้วยความเจ็บปวด หลายปีมานี้ คนที่มั่วสุมกับเธอ ยังน้อยอีกหรือ? )

ธีระโมโหสุดขีด ใบหน้าที่อ่อนโยนโมโหจนบูดเบี้ยว

“ถ้าผู้ชายทุกคนที่เคยนอนกับเธอแล้วต้องรับผิดชอบเธอ

งั้นเธอต้องแต่งงานไม่รู้ตั้งกี่ครั้งแล้ว ! ยกเลิกงานแต่ง?

คนที่จะต้องยกเลิกงานแต่งคือผม!ผมไม่มีทางแต่งงานกับผู้ หญิงที่ไม่รักนวลสงวนตัว

และไม่ซื่อสัตย์กับสามีตัวเองหรอก!”

ก็ใช่หนะสิครับ นี่ไม่ใช่ความผิดของคุณหนูลลิสาสักหน่อย..

ข่าวเสียหายของพิงกี้ไม่เคยขาดหาย คุณหนูลิสาไม่ต้องโทษ ตัวเองหรอก? “ เมื่อวานเพิ่งหมั่นกับคุณธีระ

วันนี้ก็ออกนอกลู่นอกทางแล้ว! ถูกยกเลิกงานหมั้นก็สมน้ำหน้า

แล้ว!”

คำพูดแต่ละคำ เหมือนเข็มที่คอยที่มแทงใจพิงกี้ ทิ่มจนทะลุ เป็นร้อยแผล

และมีเลือดไหลออกมาซิบๆ เจ็บไหม? เจ็บ! การทรมานทาง

เจ็บกว่าทรมานร่างกายเป็นร้อยเท่า พันเท่า! แต่ว่า ถูกบีบจน

หมดสิ้นหนทาง

ในช่วงที่ทรุดโทรมไปสุดในชีวิต นาทีที่แย่ยิ่งกว่าดินโคลนที่

เหม็นเน่า

จู่ๆในใจเธอก็มีความกล้าหาญที่โดดเดี่ยวโผล่ขึ้นมา!

“อยากยกเลิกงานแต่งกับฉันหรือ? ได้สิ ” พิงกี้จับผ้าปูและ

ค่อยๆนั่งลง

เธอยกมุมปากเล็กน้อย ดวงตาที่สวยงามแฝงไปด้วยการ หัวเราะเยาะ มองไปที่ธีระ

ถ้าเทียบกับคุณธีระที่ทั้งสั้นและเสร็จภายในสองนาที

ยังไงรสชาติของพี่เขยก็ดีกว่าเยอะ… มีคำๆนึงว่ายังไงนะ ? อ๋อ…ชาร์ตแบตห้านาที

สามารถใช้งานได้สองชั่วโมง พี่เขยนี่สุดยอดจริงๆ!” พอพูด

พิงกี้ดึงเควินที่เพิ่งใส่กางเกงเสร็จและจูบไปที่ริมฝีปากเขา

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ