บทที่471: เธอรู้สึกตัวเองสกปรกมาก

“น้ำหวาน!”

พิงกี้พุ่งไปที่ข้างกายของน้ำหวาน ทนความเจ็บ ปวดของในใจไว้พยุงเธอขึ้นมา เธอสั่งการผู้ชายทั้งสอง อย่างไม่หันหน้าไปมองเลย “พวกคุณออกไปเถอะ ฉัน อยู่ที่นี่ก็พอแล้ว”

“โอเค” เควินพยักหน้า

ข้างๆยังเปิดห้องไว้อยู่สองห้อง ปฏิบัติการของครั้ง นี้ไม่ได้ทำให้คนแตกตื่น สามารถจับผู้ชายดุร้ายที่สลบ ไปสอบสวนพอดี ดูซิว่าจะสามารถให้เขาพูดอะไรออก มาได้หรือเปล่า?

พอเควินกับรังสิตไปปุ๊บ พิงกี้ก็ใช้แรงพยุงน้ำหวาน

ขึ้นมา

ร่างกายเธอยังไม่ได้ฟื้นฟูกลับมาแข็งแรงเหมือน เดิม ท่าทางแบบนี้ก็เอาแรงเหมือนกัน

ถึงแม้จิตใจของน้ำหวานจะพังทลาย แต่อย่างน้อย ก็ยังมีสติเสี้ยวหนึ่งอยู่ รู้สึกได้ว่าพิงกี้ใช้แรงพยุงเธอ มาก แววตาที่เหม่อลอยขยับไปมา ลุกขึ้นตามแรงของ พิงกี้ ไม่ได้ให้เธอใช้แรงไปมากกว่านี้

แต่ว่า หลังจากลุกขึ้น น้ำหวานกลับไม่คิดจะเดิน ตามพิงกี้ไป แต่ว่าหันหลังไปนั่งที่ฝาโถส้วม และใช้เสียงแหบแห้งพูด “พิงกี้ ฉันอยากล้างตัวสักหน่อย……..

เธอรู้สึกตัวเองสกปรกมาก

เธอในตอนนี้ก็เหมือนโคลนเน่าในร่องระบายน้ำ เสีย มีกลิ่นเหม็นเน่าโชยออกมา ยิ่งฤดูร้อนแบบนี้ยิ่ง ทำให้แมลงชอบมาอาศัยอยู่ กองดำปี่ น่าขยะแขยงจน ทําให้คนอยากถอยห่าง

ความคิดแบบนี้ ทำให้เธอไม่กล้าสบตากับพิงกี้

“ได้ๆ งั้นฉันเอาครีมอาบน้ำให้เธอนะ” พิงกี้รีบเปิด ปากพูด เธอหันหลังอยากไปหาครีมอาบน้ำที่โรงแรม เตรียมเอาไว้ให้ แต่น้ำหวานกลับขัดขวางเธอเอาไว้

“ ไม่ต้อง ฉันจัดการเองก็พอ”

..โอเค เอางั้นก็ได้

พิงกี้ตอบตกลงแล้ว เธอก็รู้ว่าน้ำหวานต้องการ เวลาส่วนตัวฟื้นฟูสภาพจิตใจ แต่ก็ไม่กล้าวางใจ เธอปิด ประตูห้องน้ำเบาๆ และยืนรออยู่ที่หน้าห้องน้ำ

น้ำหวานเม้มปากมองไปที่ทิศทางของประตู แววตา ที่เหม่อลอยในที่สุดก็มีน้ำตาซึมออกมา

เมื่อกี้น้ำตาเธอไหลจนหมดแล้ว แต่ตอนนี้น้ำตากลับเหมือนน้ำพลุที่โผล่ขึ้นมาใหม่อีก น้ำตาไหลริน อย่างไม่หยุด

ไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเองจะต้องมาเจอเรื่องแบบนี้

เธอนึกว่าการตายคือการเสียสละที่ใหญ่หลวง ที่สุดแล้ว ยังไงก็คิดไม่ถึงว่ายังมีฝันร้ายที่น่ากลัวกว่ารอ เธออยู่…………

น้ำหวานหายใจลึกๆ หนึ่ง พยายามควบคุม อารมณ์ให้คงที่

หยิบครีมอาบน้ำขึ้นมา เธอยังเอาฝักบัวที่พ่นน้ำ ออกมาใส่กลับไปที่เดิม

ปรับอุณภูมิน้ำอย่างสงบนิ่ง น้ำอุ่นสาดอยู่บนเรือน ร่าง อยู่ท่ามกลางน้ำอุ่น เธอถอดเสื้อคลุมออกอย่าง เอื่อยเฉื่อย จากนั้นก็กดครีมอาบน้ำออกมาเป็นกำมือ และชะโลมไปทั่วร่างกาย

สกปรก สกปรกมาก

ความสกปรกแบบนี้ ใช่ว่าครีมอาบน้ำก็จะสามารถ

ชำระล้างได้สะอาด

น้ำหวานอยู่ในห้องน้ำนานเท่าไหร่ พิงกี้ก็รออยู่ที่

หน้าห้องน้ำนานเท่านั้น
ในที่สุดประตูห้องน้ำก็เปิดออก เธอรีบหันไปมอง “น้ำหวาน…..”

น้ำหวานเหมือนหมดอาลัยตายอยากแล้วจริงๆ มี ความวู่วามอยากจะฆ่าตัวตาย แต่พอเห็นพิงกี้ที่ยืนรอ อยู่หน้าห้องน้ำตลอดเวลา เห็นสีหน้าที่เป็นห่วงและ กังวลของเธอแล้ว ความวู่วามและอารมณ์ที่มืดมนเหล่า นั้นเหมือนลูกโป่งที่ถูกทิ่มไปทีหนึ่ง พริบตาเดียวก็จาง หายไปเลย

เธอตายไม่ได้

ถ้าเธอตาย คนที่เสียใจที่สุดคือคนที่เป็นห่วงเธอ

“อืม……เธอรอฉันที่หน้าห้องน้ำตลอดเลยเห รอ?”น้ำหวานฉีกรอยยิ้มที่แย่ยิ่งกว่าร้องไห้ออกมา “พิงกี้ เธอไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอก ฉันโอเค 55…..ก็ แค่ถูกหมาบ้ากัดคำหนึ่ง ฉันเองก็ไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ตั้ง นานแล้ว นี่จะถือว่าอะไรเชียว? คนทำงานใหญ่ไม่ยึด ติดเรื่องเล็กน้อย ความล้มเหลวคือมารดาแห่งความ สำเร็จ……อืม ความหมายของฉันก็คือ ที่จริงเรื่อง แบบนี้ถึงจะเฮงซวยไปหน่อย แต่ฉันก็ไม่แคร์หรอก

พิงกี้บีบคั้นหัวใจมาก

“ไม่ต้องพูดแล้ว “พิงกี้จับมือของน้ำหวานไว้ ขัดขวางคำพูดที่ย้ำหวานจะพูดออกมาอีก“น้ำหวาน ฉัน รู้ว่าเธอรู้สึกทรมานหัวใจ และรู้ว่าเธอเสียใจ ยัยโง่ ฉัน ยอมให้เธอกอดฉันร้องไห้ฟูมฟาย ก็ไม่อยากให้เธอ มาปลอบใจฉันทั้งๆที่เธอเองก็ทรมานหัวใจขนาดนี้ แล้ว…..

“ฉันไม่เป็นไร….ไม่เป็นไรจริงๆ……”ปากก็พูด แบบนี้ แต่อย่างน้อยน้ำหวานก็ไม่ได้ฝืนยิ้มแล้ว แต่กลับ ถามอย่างเยือกเย็นว่า “พิงกี้ ไอ้สัตว์เดียรัจฉานตัวนั้น อยู่ที่ไหน?”

“น่าจะอยู่ห้องข้างๆ เควินไม่มีทางปล่อยเขาไป แน่นอน”

“งั้นเราก็ไปกันเถอะ”น้ำหวานกำหมัดไว้แน่น

เธอไม่ใช่คนที่ชำระความคับข้องใจด้วยคุณธรรม เด็ดขาด กล้าทำเรื่องแบบนี้กับเธอ เธอจะต้องให้เขา ตายแน่นอน!

ตอนที่พิงกี้พาน้ำหวานมาเคาะประตู เควินกับรังสิต ได้ใช้น้ำเย็นสาดผู้ชายดุร้ายจนตื่นแล้ว กำลังสอบสวน เขาอยู่ เพียงแต่เพราะว่าไม่ได้ใช้วิธีที่โหดเกินไป ตอนนี้ ยังถามไม่ได้ความอะไร
ในห้องเล็กๆ ผู้ชายดุร้ายถูกมัดอยู่บน เก้าอี้ ขยับเขยื้อนไม่ได้ เควินนั่งอยู่บนขอบเตียงจ้อง มองเขาด้วยสายตาเย็นชา แววตาเต็มไปด้วยความ เยือกเย็นที่เหมือนมองคนตาย ราวกับว่าผู้ชายดุร้ายได้ กลายเป็นศพไปแล้ว

“ยังไม่พูดอีก นายคิดว่าเนื้อหนังของนายนี่ ทนทานมากเป็นพิเศษใช่มั้ย?” เควินส่งซิกให้รังสิตที่ ยืนอยู่ด้านหลังของผู้ชายดุร้าย

เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้ว ความอดทนของเขา ได้หมดลงแล้ว

เวลานี้ไม่ใช้วิธีที่รุนแรงหน่อย แล้วจะไปใช้เวลา ไหน?

สำหรับผู้ชายกากที่รังแกผู้ที่อ่อนแอกว่า แต่กลัวผู้

ที่แข็งแกร่งกว่าแบบนี้ เขาไม่เคยใจอ่อนอยู่แล้ว

รังสิตพยักหน้า ยกมุมปากขึ้นแล้วเอามีดสวิตเซอร์ แลนด์ออกมาเล่มหนึ่งจากกระเป๋ากางเกง เล่นอยู่ใน มือไปครู่หนึ่ง มีดที่แหลมคมได้เด้งออกมา และจ่ออยู่ที่ ปลายจมูกของผู้ชายดุร้าย

“ตอนนี้ แกจะบอกชื่อของแกและผู้อยู่เบื้องหลัง ของแกได้หรือยัง?”
“55…….กูไม่พูดเว้ย แน่จริงก็แทงกูตายเลยดิ!? ผู้ชายดุร้ายก็ยังไม่ยอมปริปากพูดออกมาอีก

เขาไม่เชื่อว่าคนพวกนี้กล้าลงมือกับเขาจริงๆ!

“ไม่ใช่บอกว่าคนเมืองZมือถือสาก ปากถือศีล ที่สุดเหรอ ถึงแม้จับเชลยที่ทำความชั่วร้ายแรงที่สุดได้ ก็จะไม่ทารุณเชลย ก่อนที่จะมีหลักฐานมัดตัวแน่นหนา เหรอ? ถ้าพวกมึงกล้าลงมือกับกู ไม่กลัวศัตรูทางการ เมืองของพวกมึงจะโจมตีพวกมึงเหรอ? กูจะบอกพวกมึง นะ ดีที่สุดพวกมึงค่อยเป็นค่อยไปหน่อย! ถ้าวันนี้พวก มึงลงมือกับกู พรุ่งนี้พี่น้องของกูก็จะฆ่าคนเมืองZตาย หลายศพแน่นอน!”

เขาไม่เชื่อว่าคนพวกนี้จะกล้าทำอะไรเขาจริงๆ!

“งั้นก็กรีดจมูกมันออกก่อน”เควินแววตาหนักแน่น

พูดอย่างราบเรียบ

เขาดูเหมือนสีหน้าเรียบเฉย เหมือนเรื่องของทั้ง โลกใบล้วนไม่สามารถทำให้เขาสะทกสะท้านได้ แวว ตาของเขาเต็มไปด้วยการหัวเราะเยาะที่ผู้ชายดุร้ายไม่ เจียมเนื้อเจียมตัว

เควินสั่งการปุ๊บ รังสิตก็ลงมืออย่างไม่รีรอเลย

ในใจเขาก็กลั้นความโกรธเอาไว้เหมือนกัน
รังสิตถือมีดขึ้นมา และกรีดเนื้อปลายจมูกของ ผู้ชายดุร้ายลงมา พริบตาเดียวเลือดก็กระเซ็นออกมา ผู้ชายขัดขืนอย่างบ้าคลั่ง เหมือนหมีตาบอดที่ถูกผึ้ง ต่อยแล้วพุ่งชนต้นไม้อย่างสุดแรง

“อ๊า! อ๊าๆๆ!”

ผู้ชายดุร้ายร้องโหยหวนอย่างบ้าคลั่ง ทั้งสะพรึง กลัวและหวาดผวา เจ็บจนตัวสั่น

เลือดที่ไหลรินลงมา เลอะจนเสื้อของเขาเต็มไป ด้วยเลือด ยังมีบนพื้นก็เต็มไปด้วยเลือด

เห็นภาพนี้แล้ว อารมณ์ที่อยู่ในแววตาของเควิน ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆเลย

เพียงแค่ขมวดคิ้วอย่างรำคาญ“เอาของยัดปาก มันไว้ ถ้ามันอยากจะพูดเมื่อไหร่ ค่อยเอาผ้าออกให้

“รับทราบครับ” รังสิตหัวเราะอย่างเย็นชา และ

ตอบตกลง

ไอ้สารเลวแบบนี้ เขาลงมือเองยังรังเกียจที่ว่าว่า สกปรกเลย คุณเควินยิ่งรังเกียจอยู่แล้ว

เขาเพิ่งเอาผ้ายัดปากผู้ชายดุร้ายไว้ ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

“ใครครับ?” รังสิตมองไปที่เควินอย่างมีการเตรี ยมพร้อม พริบตาเดียวทั้งสองก็เข้าสู่โหมดป้องกันตัว แต่ว่า ไม่นานเสียงที่ดังขึ้นก็ได้ทำให้ทั้งสองผ่อนคลาย ลง

“เควิน ฉันเองค่ะ ”พิงกี้พูดอยู่หน้าห้อง“ฉันพาน้ำ หวานมาค่ะ”

“ไปเปิดประตู เควินพยักหน้า

รังสิตเปิดประตูให้พิงกี้กับน้ำหวานเข้ามา ทั้งสอง เข้ามาปุ๊บก็หาคนเลย พอเห็นผู้ชายดุร้ายที่ถูกมัดอยู่บน เก้าอี้ เห็นบนจมูกเขาถูกแน่เนื้อออกไปชิ้นหนึ่ง เลือด เต็มตัว ถูกผ้ายัดปากเอาไว้ หน้าตาที่ร้ายกาจ ดุร้ายจน สามารถทำให้เด็กร้องไห้ได้

แต่ว่า ทั้งสองต่างก็สงบมาก ราวกับว่านี่ไม่คุ้มค่า กับการตื่นตกใจ

พิงกี้ถึงขั้นรู้สึกยังไม่สามารถบรรเทาความแค้นได้

“ถามได้ความอะไรหรือยังคะ?” พิงกี้มองไปที่เค

“ยังเลย เพราะฉะนั้นตอนนี้ถึงต้องใช้วิธีรุนแรงหน่อย”เควินเปิดปากพูดอย่างมีความหมายลึกซึ้ง สายตามองไปที่น้ำหวาน “ถ้าพวกคุณอยากคุยกับเขา ล่ะก็ สามารถพูดได้เต็มที่เลย ตอนที่สอบสวนใช้ความ รุนแรงหน่อยก็เป็นเรื่องปกติมาก นอกเหนือจากนี้ บางที คุณน้ำหวานก็อาจจะสามารถให้ข้อมูลสำหรับประวัติ ของผู้ชายคนนี้ได้บ้าง………

“ฉันมีเรื่องจะคุยกับเขาจริงๆค่ะ และย่อมออกแรง เพื่อการสอบสวนด้วย แทบอยากจะอาศัยอำนาจส่วน รวมมาแก้แค้นส่วนตัว แต่ว่า ถ้าสอบสวนที่นี่อาจจะ ทำให้คนอื่นตกกลัวได้ เรื่องนี้ไม่คำนึงถึงไม่ได้ค่ะ”

เควินสงบเยือกเย็น รอเธอพูดต่อ

“ฉันมีที่ๆหนึ่งที่ค่อนข้างเป็นที่ลับ ถ้าพวกคุณเชื่อ ใจฉันล่ะก็ สามารถไปที่ๆฉันเตรียมไว้ได้ค่ะ” น้ำหวาน หยุดไปครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ “แล้วก็สินค้าที่ก่อนหน้านั้น ฉันช่วยเหลือเอาไว้ ไม่…คือผู้เสียหายค่ะ พวกเขาก็อยู่ ที่นั่นเหมือนกัน ถ้าพวกคุณไป สามารถจัดเตรียมขั้นต่อ ไปพอดีเลยค่ะ”

อยู่ตระกูลภักดีวัฒนากุล เพื่อปกปิดวัตถุประสงค์ ของตัวเอง น้ำหวานอยู่ต่อหน้าผู้คนแสดงเป็นผู้หญิง อำมหิตจนชินแล้ว ตอนนี้ก็ลืมเปลี่ยนคำเรียกไปชั่ว ขณะ

“งั้นรบกวนคุณนำทางด้วย”เควินลุกขึ้น
รังสิตมีความคิดเห็น“คุณเควิน เราจะไปโดยตรง เลยเหรอครับ?”

เขามองไปที่น้ำหวานอีก“คุณน้ำหวาน คุณแน่ใจ หรอครับว่าที่นั่นปลอดภัยจริง?”

รังสิตไม่ค่อยเห็นด้วย

เขาไม่เหมือนพิงกี้กับเควิน เขาไม่สนิทกับน้ำหวาน แถมยังมีการระแวดงระวังในตัวน้ำหวานด้วยซ้ำ

ถ้าหากทั้งหมดนี้เป็นแผนการของน้ำหวานล่ะ?

พวกเขาไปอย่างไม่มีการป้องกันตัวใดๆทั้งสิ้น กอง กำลังเสริมส่วนใหญ่ก็ยังมาไม่ถึง มันอันตรายเกินไป หรือเปล่า?

นี่มันไม่ต่างกับเข้าไปติดกับดักเองเลย!

“ไปโดยตรงเลย” เควินตอบอย่างไม่ลังเล

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ