บทที่374:นาทีที่ประชันฝีมือการแสดง

มาถึงแล้ว

“ระวัง เป้าหมายโผล่มาแล้ว”

ข้างหูมีเสียงส่งซิกที่ใจเย็นและหนักแน่นของเควิน ดังขึ้น แววตาของคมสันมีความตื่นตัวแว๊บผ่านไป ไม่ นานก็จางหายไป

เขาจับที่กำแพง เมาจนโงหัวไม่ขึ้น เหมือนยืน ทรงตัวไม่นิ่งและตาลอย แต่แท้จริงแล้วคืออาศัยเหตุนี้ ให้เควินส่งซิกที่น่าวางใจให้เขา

คมสันรู้ว่าลิสาโผล่มาแล้ว!

“สุดหล่อ ทำไมไม่พูดล่ะคะ?”

ตอนที่เสียงหวานแหววของหญิงสาวที่ยืนอยู่ ข้างหลังดังขึ้นมาอีกครั้ง คมสันหันหลังมาอย่างโซเซ สายตากวาดมามองลิสาที่ใบหน้าสะสวยและสวมใส่ชุด สีแดงสด จุดสำคัญอยู่ที่หน้าอกของเธอ จากนั้นก็ได้ จ้องมองบั้นท้ายที่เด้งสวยไปหลายที

“เปิดห้อง ดีๆๆ เปิดห้อง….เออร์ร์ร์~ “เรอเหล้าไป ทีนึง คมสันอาศัยโอกาศนี้ล้มไปที่บนตัวของลิสา “คน สวย พี่รู้สึกน้องหน้าคุ้นๆนะ เดี๋ยวคืนนี้พี่พาน้องไปเล่น อะไรสนุกๆ เอามั้ย?”
ลิสาเม้มปากยิ้ม “พี่มีอะไรสนุกๆให้เล่นบ้างจ๊ะ?”

“พี่มีปืนกระบอกนึงซ่อนอยู่ในกางเกง ไม่ให้ใคร เล่นทั้งนั้น เอาไว้ให้น้องเล่นคนเดียวโอเคมั้ย?”

“พี่ น่าเกลียดจังเลย”

“ฮ่าๆๆ…….” คมสันหัวเราะอย่างเหิมเกริมขึ้นมา ฝ่ามือใหญ่ลูบจับไปที่หน้าอกของลิสาอย่างคนบ้ากาม ศีรษะใกล้เข้าไปที่เธอด้วย เหมืนอยากลิ้มลองรสชาติ ริมฝีปากของลิสา แต่พอเผชิญกับดวงตาที่อมยิ้มของ เธอ จู่ๆเขากลับเอียงศีรษะไปที่ซอกคอของเธอ “ที่นี่ก็ หอมเหมือนกัน”

ถึงแม้จะปฎิบัติภารกิจ แต่เขาก็ไม่อยากเอาจูบแรก ของเขาส่งมอบออกไปนี่น่ะ!

ยิ่งไปกว่านั้น มอบให้กับผู้หญิงที่อำมหิต ใจไม้ไส้ ระกำแบบนี้……….

“ทำไมพี่ไม่จูบฉันล่ะคะ?”

“ทำไมไม่จูบน้องหรอ? ก็ไม่ใช่เพราะพี่เห็นด้าน นอกมีคนเยอะ กลัวน้องจะเขินยังไงล่ะ?”คมสันหัว เราะแหะๆ ยื่นมือไปจับหน้าอกของลิสาแรงๆอีกสองที “ใหญ่จริงๆเลย พี่จับมือเดียวก็จับไม่หมด คืนนี้ได้เสียว แล้ว”
“แล้วปืนของพี่ใหญ่มั้ยจ๊ะ?” ลิสาไม่เพียงแต่ไม่ ถือสาที่ถูกแต๊ะอั๋ง แต่กลับกันยังเป็นฝ่ายรุกอย่างเป็น มิตรไมตรีมาก

“ปืนของพี่ใหญ่ไม่ใหญ่ เดี๋ยวก็จะควักให้น้องดูเลย Baby เดี๋ยวไม่ใช่ว่าอมปืนของพี่ไม่เข้าแล้วมาร้องไห้ กับพี่นะ พี่ไม่ใช่คนที่ทะนุถนอมอ่อนโยนต่อผู้หญิงนะ ฮ่าๆๆ………..

“พี่ก็ ฉันไม่ร้องหรอกจ้ะ”

“น้อง….น้องชื่ออะไรจ๊ะ ไหนลองบอกพี่หน่อยซิ”

ใบหน้าสะสวยของลิสาอึ้ง แต่พริบตาเดียวก็ได้ฉีก

รอยยิ้มออกมา “โธ่ พี่ยังมาให้ความสนใจกับเรื่องนี้อีก ยังมาถามชื่อเค้าอีก เค้ายังไม่ถามตัวเองเลย”

“น้องพูดมามั่วชื่อนึงก็ได้ ดูซิทำเอาน้องตกใจ ขนาดนี้เลย พี่ก็แค่กลัวว่าตอนที่พี่เอาน้องไม่รู้จะคราง ชื่อน้องยังไง เดี๋ยวจะไม่เสียวนะสิ”

“ชื่อพิงกี้ค่ะ”

คมสัน “

นี่ นี่ไม่ใช่ชื่อภรรยาของคุณเควินหรอ?
ลิสานี่มีความแค้นใหญ่หลวงขนาดไหนกับคุณพึง กี้เชียว ถึงแบบนี้จะไม่สามารถทำร้ายคุณพิงกี้ได้ แต่ เวลานี้แล้วยังไม่ลืมที่จะใส่ร้ายป้ายสีคุณพิงกี้สักหน่อย ช่างนึกคิดอยู่ตลอดเวลาเลยจริงๆ

ได้ยินคำพูดนี้ของลิสา ขี้เหล้าที่คมสันเสแสร้งออก มานิดเดียวก็เกือบจะความแตกแล้ว ยังดีที่เควินเตือน คำนึง “ไม่เป็นไร เล่นต่อ ”

ทีนี้คมสันถึงได้ร่างกายหนักและกดทับไปที่ลิสา หัวเราะแหะๆ เอาเปรียบเธอไปด้วยและชื่นชมเธอแบบ ลวกๆไปด้วย “พิงกี้ ไม่เลว….ชื่อเพราะมาก พ่อแม่น้อง ตั้งให้หรอ?”

“ถ้าไม่ใช่พ่อแม่ฉันตั้งให้ หรือพี่จะเป็นคนตั้งให้

ไง?”

“ให้พี่ตั้งชื่อให้หรอ ได้สิ! น้องแรดขนาดนี้ งั้นก็ชื่อ แรดแล้วกัน ฮ่าๆๆ……

คมสันไม่ใช่คนที่ซื่อขนาดนั้นหรอก ลิสากล้า ใส่ร้ายป้ายสีพิงกี้ อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ถึงเขา ไม่สามารถทำอะไรเธอได้ แต่ก็สามารถทำให้เธอ สะอิดสะเอียนได้ เพื่อแก้แค้นให้กับหัวหน้าของตัวเอง!

ทั้งคู่ก็ได้สนทนาไปแบบนี้เรื่อยๆ ลิสาพาคมสันเดิน เลี้ยวซ้ายอ้อมขวาหลบกล้องวงจรปิด สุดท้ายได้พยุงคมสันเข้าโรงแรงเก่าแห่งนึง

โรงแรมนี้เตียงคู่คืนนึง900บาท ถ้าเปิดเป็นราย ชั่วโมงก็ชั่วโมงละ150บาท ค่ามัดจำ1000บาท

ลิสาหยิบกระเป๋าตังค์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง ของคมสัน และดึงออกมา1500บาท เปิดปากพูดกับ พนักงานหน้าล็อบบี้พร้อมรอยยิ้ม “น้องคะ เปิดห้องเป็น รายชั่วโมง3ชั่วโมงค่ะ”

พนักงานสํารองห้องพักก็เป็นสมาชิกของหน่วยสืบ ลับเหมือนกัน เธอเองก็เป็นคนฉลาด ยักคิ้วพร้อมถาม ว่า “แฟนของคุณเมาขนาดนี้ สามชั่วโมงเขาจะพอนอน หรอคะ? จะเปิดห้องเตียงคู่โดยตรงเลยมั้ยคะ?

ลิสาไม่สะทกสะท้านอะไรเลย เธอยิ้มอ่อนๆ “นี่ น้องไม่รู้ซะแล้ว เขาไม่ได้นอนคนเดียว แต่พี่นอนกับ เขาด้วย ผู้ชายสมัยนี้ถ้าไม่กินยา ใครจะอึดได้ตั้งสาม ชั่วโมงจ๊ะ? ”

ถ้าไม่ใช่เผื่อเวลาให้ตัวเองเยอะๆหน่อย เธอแทบ อยากจะเปิดแค่หนึ่งชั่วโมง ต้องรู้ไว้นะ ถ้าประหยัดเวลา ไปหนึ่งชั่วโมงก็สามารถประหยัดเงินได้150บาท เธอใน ตอนนี้ไม่มีเงินสด ไม่ได้กินข้าวอิ่มมานานแล้ว

“เป็นไปได้ยังไง?” คมสันตะคอกเสียงดัง เงยหน้า ขึ้นและพูดอย่างไม่พอใจ “อย่าดูถูกกูนะโว้ย กูรับรองว่ากูสามารถทำได้ทั้งคืน อิ๊บจนมึงเข่าอ่อนแน่นอน!” ดูแล้วเหมือนไม่มีแรง แต่ที่จริงในใจรู้สึกหดหู่อยู่

พอตะคอกเสร็จ คมสันก็หัวห้อยลงไปอีก

ลับๆ

ถ้าไม่ใช่ต้องการแสดงให้เนียนที่สุด เขาก็ไม่ อยากเป็นอันธพาลและพูดจาหยาบคายขนาดนี้ จริงๆ……สาวน้อยที่แสดงเป็นพนักงานสำรองห้องพัก คนนี้อยู่ทีมเดียวกับเขา เขาแอบชอบเธอมานานมาก แล้ว ที่จริงไม่อยากแสดงตัวละครแบบนี้ต่อหน้าเธอเลย สักนิด

ถ้าต่อไปมีผลกระทบต่อการจีบเธอ งั้นจะทำยังไง?

คมสันรู้สึกบ๋ลากใจ

“จ้าๆๆ งั้นเราเปิดคืนนึงแล้วกันนะ” ลิสากล่อม คมสัน จากนั้นก็ได้พูดเสียงเบากับพนักงาน “เอาตามที่ พี่บอกนะ สามชั่วโมงก็พอ เราไม่มีตังค์”

พนักงานสำรองห้องพัก “

ถึงแม้เคยผ่านศึกมาเป็นร้อยศึก ก็ไม่เคยพบคนที่ ไร้ยางอายอย่างลิสา สมาชิกของหน่วยสืบลับที่แสดง เป็นพนักงานสำรองห้องพักใบหน้าแดงก่ำ จากนั้นก็ได้ทอนเงินและเอาคีการ์ดของห้องให้ อยากให้ลิสารีบๆไป จากที่นี่โดยเร็ว

ลิสายิ้มอย่างได้ใจ มองดูคีการ์ดที่อยู่ในมือ ดวงตา

มีความแค้นเผยออกมา

พยุงคมสันเดินมาถึงที่หน้าประตู ลิสาใช้มือข้าง เดียวเปิดประตูด้วยความถนัด จากนั้นก็พยุงเขาเข้าไป ในห้อง

ทั้งคู่ล้มลงไปที่เตียงพร้อมกัน

“สุดหล่อ ปืนของคุณล่ะคะ ให้ฉันควักออกมา บำรุงให้หน่อยมั้ย?” ลิสายิ้มอย่างเย้ายวน ราวีอยู่ที่บน ตัวของคมสันเหมือนงู มือก็ได้ลูบลงไปที่ช่วงล่างเขา อย่างเงี่ยน

ก่อนที่จะทำเรื่องใหญ่ เธอไม่ถือสาที่จะให้ตัวเอง

ได้เสียวก่อน

ไม่ได้นอนกับผู้ชายมาหลายวันแล้ว เธอก็มีความ ต้องการเหมือนกันนี่น่ะ

อาจจะเพราะก่อนหน้านั้นถูกรองผู้อำนวยการใน โรงพยาบาลจิตเวชเล่นอย่างโหดเกินไป ตอนนี้ถ้าเธอไม่ได้มีอะไรกับผู้ชายก็จะรู้สึกไม่สบายไปทั้งตัว รู้สึก เงี่ยนมาก

ลิสาอยากเสียว แต่กลับถูกคมสันกระทืบท้องน้อย ไปเบาๆทีนึง

“นี่มึง……” คมสันสายตาพร่ามัว แต่กลับมีความ ยืนหยัด “ใครจะไปรู้ว่าร่างกายมึงสะอาดหรือเปล่า กู….กูเป็นคนเรื่องมากนะโว๊ย มึงไปอาบน้ำก่อน…….

“งั้นเราสองคนไปอาบด้วยกันมั้ย?” ลิสากลอกตา ไปมาและพูด

คมสันไม่ยินยอม “ของผู้ชายไม่สกปรกหรอก แต่ ผู้หญิงอ่ะสกปรก”

ลิสา “

เธอเพิ่งจะเคยเห็นคนแบบนี้เป็นครั้งแรกจริงๆ อยาก บเธอ แต่ยังมารังเกียจเธอสกปรกอีก!

ถ้าไม่ใช่กลัวว่าจะก่อเรื่องใหญ่ เธออยากขโมยไต ของเขาไปทั้งสองข้างจริงๆ ดูซิว่าต่อไปยังจะซ่าส์ได้อีก มั้ย?!

แต่ว่า ลิสาที่ชมตัวเองเป็นคนปรับตัวได้ทกสถานการณ์ ใบหน้าก็ยังมีรอยยิ้มอยู่ “งั้นพี่นอนพัก ก่อนนะ ฉันอาบน้ำเสร็จก็จะรีบมาหาพี่เลย

“งั้นมึงเร็วๆหน่อย” คมสันหัวเราะอย่างคนเมามาย ลูบที่ขาอ่อนเธอเบาๆแล้วพูดว่า “อย่าให้กูต้องรอนาน”

“ได้ค่ะ”

ส่งสายตาเย้ายวนให้ทีนึง ลิสาเดินบิดเอวไปที่ ห้องน้ำ ห้องน้ำมีแค่กระจกใสๆและผ้าม่านกั้นไว้ชั้นนึง แต่ยังดีที่อย่างน้อยก็ยังมีสิ่งกีดกั้นที่ทำให้มองไม่เห็น อยู่ ในที่สุดคมสันถึงได้โล่งอกเสียที

คำพูดสนทนาของเขากับลิสาทั้งหมดถูกเควินที่ ตรวจตราอยู่ได้ยินหมด รู้ว่าตอนนี้ลิสาไม่มีทางได้ยิน เควินสั่งการความเคลื่อนไหวในขั้นตอนต่อไป “ทำตาม แผนที่วางเอาไว้ ตอนนี้นายรีบแกล้งเมา หลังจากลิสา เคลื่อนไหวแล้ว นายส่งซิกให้ฉัน พวกเราจะบุกเข้าไป ช่วยนายในทันที”

((

..ครับ” คมสันตอบ

มองดูตรงหน้าก็จะสมารถจับลิสาไปดำเนินคดีได้ แล้ว เควินอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ทีนี้ก็มีอารมณ์ล้อเล่น แล้ว “แน่นอน ถ้านายอยากเสียความเป็นเวอร์จิ้นในคืน นี้ ฉันก็ไม่ขัดขวางนายหรอกนะ”
คมสัน “ .………….……

เขาไม่อยากเสียเวอร์จิ้นให้ผู้หญิงสกปรกแบบนี้ หรอก ทุกอย่างของเขาจะเก็บเอาไว้ให้ว่าที่ภรรยาของ เขาเท่านั้น รอให้เขาจีบจุ๊บแจงได้ก่อนเถอะ………

คิดฟุ้งซ่านไปครู่นึง คมสันถึงรู้สึกว่าภารกิจที่ ทรมานครั้งนี้ไม่ได้แย่ขนาดนั้นแล้ว

ทุกอย่างเตรียมพร้อมหมดแล้ว

หลังจากลิสาอาบน้ำเสร็จ ออกมาก็เห็นภาพที่ คมสันนอนตายเหมือนหมู แม้กระทั่งยังนอนกรนด้วย

“พี่ พี่ พี่ตื่นเร็ว!” ลิสาหดหู่จริงๆ

เธอเขย่าคมสันอย่างสุดฤทธิ์ ทีนี่ได้เขย่าจนคมสัน ตื่นจริงๆ แต่คมสันมองดูเธออย่างสะลือสะลือไปสองที ไม่รู้พึมพำอะไรไปสองคำ จากนั้นก็ได้พลิกตัวนอนกรน อีกเหมือนเดิม

นี่มัน………..

ลิสานั่งอยู่บนเตียงด้วยสายตาร้ายกาจ เธอแสร้ง เขย่าเขาอีกสองที พบว่าเขาหลับสนิท ที่นี้เธอถึงได้ลุก ขึ้นมาสวมใส่เสื้อผ้า
หยิบรองเท้าขึ้นมา เคลื่อนไหวไปสองที รองเท้ากับ พื้นรองเท้าที่หนาทึบได้แยกออกจากกัน รองเท้าส้นตึก ที่เธอใส่ไม่นึกเลยว่าพื้นรองเท้าจะเป็นโพรง

รองเท้าสองข้าง ข้างนึงมีมีดแหลมคมที่ยาวไม่เกิน ฝ่ามือซ่อนอยู่ ส่วนพื้นรองเท้าอีกข้างมีขวดแก้วใสที่มี หัวปั๊มด้วยวางอยู่

ลิสาจับมีดไว้และคลานขึ้นมาบนเตียง พลิกคมสัน กลับมานอนหงาย นิ้วมือได้กดที่ท้องของเขาไปสองที จากนั้นก็เตรียมจะใช้มีดกรีดลงไป

ในขณะนี้เอง คมสันลืมตาขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ และส่งเสียงตกใจออกมา นิ้วมือชี้ลิสาเอาไว้ และถาม ด้วยความตื่นตะลึง “นี่มึงจะทำอะไรน่ะ? มึงคงไม่ใช่คน ที่ขโมยไตที่มีข่าวดังในช่วงนี้มั้ง?นี่มึง………

แววตาของลิสามีความตื่นตระหนกแว๊บผ่านไป แต่ เธอกลับมีท่าทางว่องไวกว่าได้หยิบสเปรย์ออกมาขวด นึงพ่นใส่คมสัน ทันใดนั้นเสียงของคมสันก็ได้หยุดลง อย่างกระทันหัน ร่างกายอ่อนยวบยาบไปที่บนเตียง

“ฮู……..” ลิสาโล่งอกไปที

เธอกัดริมฝีปากไว้แน่น จ้องคมสันอย่างโหดไป สองที กำลังจะลงมือกรีดที่ท้องของเขา แต่จู่ๆประตู กลับมีเสียงแปลกๆก้องมา
“ปัง” เสียงนึง ประตูถูกถีบออก ผู้ชายที่เธอเคย หลงรักมาก่อน แต่ตอนนี้กลับยอมที่จะไม่อยากเห็นหน้า ทั้งชีวิตปรากฎตัวอยู่ที่หน้าประตู ดวงตาดำเข้มคู่นั้น จ้องมองเธออย่างเยือกเย็น

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ