บทที่345. พิงกี้ที่บ้าเงิน

พิงกี้ที่ถืออังเปาเต็มมือไว้ตื่นเต้นจนใบหน้าขาวเนียน แดงก่ำขึ้นมา แววตาเปล่งประกาย ทำหน้าเหมือนคนบ้า เงิน ทำเอาเควินมองจนอดขำไม่ได้

เพิ่งแต่ พอนึกถึงเรื่องที่เมื่อกี้คิดไปเองคนเดียวแล้ว แววตาของเขามืดมนแล้วมืดมนอีก

ผู้หญิงคนนี้……………..

น่าโดนสั่งสอนจริงๆเลย

เขายังนึกว่าเธออยากทำเรื่องอย่างว่ากับเขาเสียอีก เพื่อตบรางวัลให้เขากับการที่เขาใช้ใจจัดเตรียมและให้ ท้ายเธอ คิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าผู้หญิงคนนี้เห็นเงินแล้วตา สว่างขึ้นมาทันที หลังจากได้รับของขวัญเรื่องแรกที่ทำก็ คือแกะซองอังเปา………….

เขาเป็นถึงประธานของบริษัทข้ามชาติโมเดิร์นกรุ๊ป และเป็นผู้สืบทอดของตระกูลภิรมย์ภักดีเชียวนะ ไม่นึกเลย ว่าจะสู้อังเปาพวกนี้ไม่ได้…………น่าโมโหจริงๆ

พิงกี้เหมือนจะไม่รู้ความคิดของท่านประธานใหญ่คน นี้เลย หยิบมือถือออกมาจากกระเป๋าของตัวเอง เริ่มคำนว นขค้นมาว่าวันนี้มีรายได้เท่าไหร่เหมือนคนบ้าเงิน
“โอ้พระเจ้า! คุณปู่ใจป๋าที่สุดเลย ให้มาตั้งห้าสิบล้าน บาท!”

“คุณอาให้มาสามสิบล้านบาท เยี่ยมไปเลย คุณอา สปอร์ตจริงๆ!”

“คุณน้าให้มายี่สิบล้านบาท เอ่อ…….ก็ไม่เลว

“นี่ก็ยี่สิบล้านอีกแล้ว”

“ยี่สิบล้าน………….”

“น้ารองเนี่ยอะไรกัน ให้มาแค่ห้าล้านบาท บึงก!” พิงกี้สีหน้าไม่พอใจ ทำหน้ามุ่ยปากจู๋ แต่กลับยังเก็บเช็ค ไว้เป็นอย่างดี ทีนี้ถึงได้มาฟ้องอย่างเดิมพริกเติมเกลือ “ที่รัก ต่อไปไม่ต้องเล่นกับน้ารองอีกนะ รู้หรือยัง?”

“อืม” เควินมีใจอยากแสดงตัวตนหน่อย อยากแสดง ความรู้สึกว่ามีตัวตนหน่อย แต่เสียดายเควินเพิ่งจะทำเสียง ใสเสร็จ พิงกี้ก็กลับไปคำนวนอังเปาอย่างจริงจังอีกแล้ว

เควิน “ …….

เล่นจี้ ดีๆไม่ได้แล้วจริงๆ
ญาติพี่น้องของตระกูลภิรมย์ภักดีมีเยอะมาก ห้อง โถงดอกไม้ของก่อนหน้านั้นเกือบจะไม่พอนั่ง ตอนนี้ก็เป็น จังหวะที่พิงกี้แกะอังเปาจนมือจะเป็นตะคริวแล้ว

กว่าพิงกี้จะคิดคำนวนดั่งเปาหนาปึกเสร็จไม่ใช่ง่ายๆ เธอมองดูตัวเลขบนเครื่องคิดเลขแล้ว ตัวเองก็ยังมึนตึ๊บ

ไปเลย

“ทั้งหมดเท่าไหร่?” เควินโน้มตัวเอาพิงกี้มากอดไว้ ในอ้อมอก

ดูเองไม่เป็นหรือไง?

พิงกี้เอามือถือยื่นให้เควินดู

ความจำของเควินทำให้คนตื่นตะลึงมาก สายตาก็ แม่นยำมาก แค่เหลือบมองดูก็รู้ว่ามีศูนย์กี่ตัว เขาอด ออกมาไม่ได้ “ยังไม่ถึงห้าร้อยล้านบาทเลย คุ้มค่าที่จะให้ คุณดีใจขนาดนี้เลย?”

เสียงหัวเราะที่ทุ้มต่ำมีแรงดึงดูดกับกลิ่นไอที่อบอุ่น ทำให้พิงกี้แก้มแดง เธออยากปิดซ่อนความเก้อเขินใน ใจ จึงได้แสร้งทำเป็นผลักเขาด้วยความดุร้าย “นี่คุณ หมายความว่ายังไง หัวเราะเยาะฉันหรอ? ตั้งแต่เล็กจนโต ฉันไม่เคยเห็นเงินเยอะขนาดนี้มาก่อน ฉันก็ต้องดีใจอยู่แล้วน่ะสิ! ฉันจะบอกคุณนะ นี่คือของขวัญเจอหน้าครั้งแรก ของฉัน เป็นสมบัติส่วนตัวของฉัน คุณห้ามมายุ่งเงินก้อนนี้ ของฉันเด็ดขาดเชียวนะ!

“โอเค ผมไม่ยุ่ง” เควินเพิ่งจะรู้ครั้งแรกว่าสาวน้อย ของตัวเองบ้าเงินขนาดนี้รู้สึกแปลกใหม่มาก และอยาก แกล้งเธอมาก “ถ้าผมให้คุณอีกห้าร้อยล้าน คุณจะดีใจ ขนาดนี้เหมือนกันมั้ย?

“อืม……” พิงกี้คิดๆแล้ว “น่าจะมั้งคะ

“สีหน้าคุณดูไม่เหมือนเลย

“ของๆคุณก็คือของๆฉัน ของๆฉันก็ยังเป็นของ ฉันอยู่ดี คุณให้ฉันห้าร้อยล้าน ก็แค่เอาจากกระเป๋าข้าง ซ้ายของฉันมาที่กระเป๋าข้างขวาของฉัน ฉันก็ย่อมไม่ เซอร์ไพรส์ขนาดนั้นอยู่แล้ว!

เควิน ………. ((

รู้สึกว่าก็มีเหตุผลนะ เขาถึงกับหมดคำพูดโต้ตอบเลย

แต่ว่า พริบตาเดียวมีความคิดนึงแว๊บเข้ามา แววตา ของเควินมีรอยยิ้ม ได้ทับพิงกี้ที่นอนคว่ำอยู่บนเตียงไว้ใต้ ร่างของตัวเอง พร้อมพูดเสียงต่ำ “ในเมื่อห้าร้อยล้านไม่เซอร์ไพรส์ งั้นให้คุณเยอะอีกหน่อย โอเค์?”

“เท่าไหร่?”

“ห้าพันล้าน”

“จริงหรอคะ?” พิงกี้จ้องตาโตด้วยความตะลึง และ เหลือเชื่อ ไม่นึกเลยว่าคุณจะมีเงินเยอะขนาดนี้?

เธอไม่ถือว่าเซนซิทีฟกับธุรกิจ ได้ยินคำพูดของเค วินก็ไม่ใช่สงสัยว่าเขาพูดจริงหรือเท็จ แค่คิดอยู่ในสมอง อย่างรวดเร็วว่า…………บริษัทข้ามชาติโมเดิร์นกรุ๊ปยอด เยี่ยมขนาดนี้จริงๆหรอ?

แต่ว่า เธอยังคิดไม่ออกว่าเป็นเพราะอะไร ก็รู้สึก ผู้ชายได้กัดติ่งหูที่เซนซิทีฟของเธออย่างเจตนาไม่ดี หัว เราะร้ายๆอยู่ข้างหูเธอ “หลายหมื่นล้านจะถือว่าอะไรเชียว ถ้าคุณอยากเอาล่ะก็ คืนนี้ผมก็สามารถให้คุณได้เลย

“หึม?”

“สเปิร์ม”

.!!!” พิงกี้เข้าใจแล้ว โมโหจนพลิกตัวทับ ผู้ชายไว้ภายใต้ร่างกายของตัวเอง ตะคอกใส่เขาอย่างกระหืดกระหอบ “เควิน ช่วงนี้คุณเรียนเรื่องทั่วๆได้ไม่น้อยเลย นะ! ใครพิศวาสสเปิร์มของคุณ โปรตีนของคุณทําไมไม่ เก็บไว้ให้ตัวเอง คุณไม่กลัวเอาเยอะจนอสุจิหมด คนก็จะ เหี่ยวฉาวตายไปด้วยหรอ?”

เควิน “ ……….….”

พิงกี้ ” ..…..……….”

“ฮ่าๆๆ…….”

สบตากันครู่นึง จู่ๆเควินส่งสียงหัวเราะออกมา

เขานอนอยู่บนเตียง หน้าอกสั่นสะเทือน พิงกี้ที่นั่ง คร่อมอยู่ที่เอวของผู้ชายเหมือนนั่งอยู่บนเรือ ร่างกายถูก โยกไปโยกมา

เธอโกรธจนจ้องไปที่เขา พบว่าใบหน้าหล่อเหลาที่ สีหน้าเรียบเฉยมาโดยตลอดมีรอยยิ้ม เหมือนน้ำแข็งหิมะ ละลาย รอยยิ้มที่ร่าเริงมีความสุขทำให้เธอมองจนใกล้เอ๋อ ความโกรธในใจก็ได้จางหายไปในพริบตา

เชอะ…….

ผู้ชายคนนี้ถึงไม่ชอบยิ้ม แต่เวลายิ้มนี่หล่อขั้นเทพจริงๆ

พิงกี้แอบดูถูกตัวเองอยู่ในใจ ที่หลงใหลน่าตาหล่อ เหลาของเขา

ในขณะนี้นี่เอง อาศัยตอนที่เธอนั่งเอ๋ออยู่ ช่วงเอว ของเควินได้ออกแรง แค่บิดตัวก็เหมือนเสือชีตาร์ที่ดุร้าย ได้กดทับเธอลงไปที่เตียงอีกครั้ง ริมฝีปากบางกัดซอกคอ ของเธอทีนึงเพื่อแสดงพลังของตัวเอง เสียงที่หลังจาก หัวเราะเสียงดังก็มีความรู้สึกแหบแห้งเล็กน้อยเหมือนอ่อย “ยัยตัวแสบ สงสัยต้องโดนจัดการซะหน่อยแล้วมั้ง? ผม จะอสุจิหมดแล้วเหี่ยวตายหรือเปล่า หรือคุณจะลองดูอีก ครั้งไหม?”

“ลองดูน่ะหรอ? ฉันไม่เอาด้วยหรอก

เมื่อก่อนใช่ว่าจะไม่เคยลองสักหน่อย ผู้ชายคนนี้ กําเริบเสืบสานขึ้นมา สำหรับเขาแล้วเวลาทั้งคืนก็ไม่ พอใช้หรอก ถึงเวลาเขายังไม่ตาย แต่เธอจะตายเสียก่อน น่ะสิ

เธอไม่โง่หรอก

พิงกี้บอกไม่เอา เควินกลับไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆ
เควินยื่นฝ่ามือใหญ่เข้าไปในคอเสื้อของผู้หญิง บีบ นวดลูกท้อสองลูกอย่างกำเริบเสืบสาน ความอ่อนโยนนุ่ม นวลที่อยู่ในฝ่ามือทำให้เขายิ่งอยู่ยิ่งมีอารมณ์ขึ้นมา แต่ พอนึกถึงวันนี้ไม่เหมาะสม เขาใช้ความแน่วแน่ของจิตใจ ควบคุมตัวเองไว้ใช้แรงบีบนวดอย่างแรงสุดท้ายครั้งนึง และจูบริมฝีปากเธอ

“ลุกขึ้น เราต้องลงไปแล้ว

“ค่ะ…….ยังดีที่ถือว่าคุณยังมีสติอยู่ ถ้าขืนคุณทำต่อ อีก ฉันจะกัดคุณแน่!” พิงกี้จ้องเขาทีนึง ถูกดึงขึ้นมาจาก เตียง เวลาแรกก็คือตรวจสอบความเรียบร้อยของเสื้อผ้า ก่อน

เธอยังกังวลว่าผู้ชายคนนี้จะไม่รู้กาละเทศะ คิดไม่ ถึงว่ายังรู้อยู่

เควินแววตาลุ่มลึก “กลับไปจะให้คุณ……กัดให้ หนำใจเลย”

พิงกี้ ” …….……….”

ผู้ชายคนนี้นี่ยิ่งอยู่ยิ่งทะลึ่งแล้วนะ!

ดีที่เดิมทีเธอก็เป็นคนฉลาดและทำงานรวดเร็วอยู่แล้ว นับประสาอะไรกับการคิดเงิน นี่คือความชอบอย่าง นึงของชีวิตเธอเลย จึงยิ่งทำได้อย่างคล่องมือดังใจคิดอยู่ แล้ว

ที่จริงทั้งคู่ก็ไม่ได้เสียเวลาไปกับการอยู่ในห้องนาน ไม่เป็นที่สังเกตุของคนอื่นหรอก

ลงมาถึงชั้นล่าง

เควินกำลังเตรียมจะพาพิงกี้ไปรู้จักกับคนในวงการ พิงกี้กลับถูกเรียกตัวเอาไว้

รู้สึกเสียงคุ้นๆ พอหันไปดู คือมาลาตีจริงๆด้วย

เธอขมวดคิ้วอย่างควบคุมไม่ได้ “คุณหญิงมาลาที่มี ธุระอะไรหรือเปล่าคะ?

ก่อนหน้านั้นตัวเองเกือบจะเสียเปรียบอยู่ในมือของ มาลาตี พิงกี้ก็ต้องเกิดการป้องกันตัวกับมาลาดีอยู่แล้ว สีหน้าที่เธอไม่ชอบมาลาตีก็แสดงออกยิ่งอยู่ยิ่งชัดเจนมาก ยิ่งขึ้น

อารมณ์แค่นี้ อยู่ในสถานที่ๆผู้คนต่างก็เป็นคนเจ้าเล่ห์ ไม่นานก็ถูกมองจนทะลุปรุโปร่ง