บทที่ 268: ความคิดเปลี่ยน
ดวงตาหยาดเยิ้มของพิงกี้จ้องเควินไว้อย่างไม่ยอม
ถดถอย
เธอไม่อยากถอยหลัง เพราะถอยหลังก็แสดงให้เห็น ว่าประนีประนอมแล้ว
“ผมออกไปสูบบุหรี่ก่อน” เควินเปิดปากพูด
เขาต้องการเวลาคิดพิจารณาหน่อย
ลุกขึ้นจากเตียง เควินหยิบเสื้อคลุมตัวหนึ่งแล้วเดิน ออกไปนอกระเบียง จุดบุหรี่ขึ้นมามวนนึง ผู้ชายที่ยืนอยู่ใน วิวกลางคืนสีหน้าถูกควันบุหรี่บดบังไว้ ยิ่งทำให้เห็นสีหน้า ของเขาไม่ชัด
พิงกี้ไม่ได้รีบร้อน และไม่ได้เร่งรัดเขา
เธอรู้ว่าเควินเป็นผู้ชายชาติทหารที่ปกป้องประเทศ ชาติ ที่จริงเธอเสนอข้อเรียกร้องนี้ออกมา ชัดเจนมากว่า สามารถช่วยเขาแก้ไขปัญหาที่เผชิญอยู่ในตอนนี้ได้และมี ผลดีต่อการกำจัดองค์กรSC…….ขอแค่เขามีสติพอ เขา ไม่มาทางปฏิเสธ
ในสมองของเขาก็อาจจะเคยมีความคิดนี้ เพียงแต่ คำนึงถึงความปลอดภัยของเธอ เขาจึงไม่เคยตัดสินใจอย่างเฉียบขาดเฉยๆ
ผู้ชายยืนสูบบุหรี่อยู่ด้านนอกมวนแล้วมวนเล่า พิงกี้ ทนความง่วงไม่ไหวเลยหลับไปก่อน
ไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไหร่ เธอสะลึมสะลือรู้สึกเตียงที่ ข้างกายได้ยุบตัวลงมา ลมหายใจที่ปนด้วยกลิ่นบุหรี่โชย มา ใบหน้าของเธอถูกไปมาที่หมอน จูบของผู้ชายหล่นอยู่ ที่หน้าผากเธอ
ณ โรงพยาบาลจิตเวช
ลิสารอที่ห้องนานจนเริ่มร้อนรนใจขึ้นมา เธอเดินไป มาอยู่ในห้องไม่รู้กี่รอบ ตอนที่ทนไม่ไหวที่จะหยิบมือถือ ขึ้นมา ในที่สุดก็ได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้น
เธอรีบพุ่งไปที่ประตู พอเปิดประตูออกมา ธีระยืนอยู่ที่ หน้าห้องจริงๆด้วย เธอรีบถามขึ้นมาว่า “เอาตัวมารึยัง?”
“เอามาแล้วครับ” ธีระทำท่าให้อดทนรอหน่อย อย่า เพิ่งใจร้อน เขาลากหยาดทิพย์ที่ถูกจับมัดมือไว้ด้านหลัง และเอาผ้ายัดปากไว้ออกมา จากนั้นก็ผลักเธอเข้ามาใน ห้อง
เห็นหยาดทอพย์ปุ๊บ ลิสาก็วางใจสักที
“หรือคุณยังไม่ไว้ใจฝีมือของผมอีกเหรอ?” ธีระพูด ล้อเล่นและหัวเราะไป
ถ้าเทียบกับลิสา ก่อนหน้านั้นหวาดกลัวอยู่ไม่ เป็นสุข เขาในตอนนี้ดูพูดจาชิวๆกว่าเยอะ
ลิสาออเซาะใส่เขาทีนึง “ไม่ใช่ไม่ไว้ใจคุณสักหน่อย ลิสาแค่ใจร้อนนี่คะ”
“คุณวางใจเถอะ ขอแค่เป็นเรื่องของคุณ ผมต้องใช้ ใจทำอย่างแน่นอน” ธีระรับประกันอย่างจริงจัง
มองใบหน้าหล่อเหลาของธีระ ถูกสายตาที่มีความรัก ลึกซึ้งจ้องมองอยู่ตลอด ทันใดนั้นความหดหู่ในใจของลิ สาจางหายไปไม่น้อย
เธอว่าแล้วเชียวว่าตัวเองดีขนาดนี้ จะไม่มีคนชอบได้
ยังไง?
เควินไม่ชอบเธอ นั่นเป็นเพราะว่าเขาไม่มีแวว ยอมที่ จะไปชอบผู้หญิงที่ออกสังคมไม่ได้อย่างพิงกี้ ก็ไม่เห็นหัว เธอ ช่างเป็นเรื่องตลกสิ้นดี!
สิ่งที่เธอต้องทำในตอนนี้คือ พูดโน้มน้าวให้ธีระจงรัก ภักดีกับเธอให้มากยิ่งขึ้น
เหลือบมองหยาดทิพย์ที่ยืนตัวสั่นอยู่ในห้องทีนึง ลิ สาพูดขึ้นมาว่า “ธีระ เอาคนๆนี้ไปทั้งห้องข้างๆเถอะ ยังไง ซะก็อยู่ที่นี่ ไม่ต้องกลัวว่าเธอจะหนีไปหรอก เอาไว้นี่แล้ว ขวางหูขวางตา
“ถ้าเอาไปไว้ที่อื่น คุณไม่กลัวจะเกิดอุบัติเหตุอะไร ขึ้นรึยังไง? เอาไว้ใกล้ๆสายตาหน่อยจะดีกว่ามั้ง?” ธีระ พูดล้อเล่นกับเธอ “เมื่อกี้คุณยังตื่นเต้นขนาดนั้นอยู่เลย ทำไมตอนนี้เห็นคนก็ไม่กังวลเลยแม้แต่นิดแล้วล่ะ?”
“ลิสาใช่ว่าจะไม่กังวล แต่ว่าเธออยู่ที่นี่ลิสารู้สึกไม่ ค่อยสะดวกกับเราสองคนทำเรื่อง….
ลิสาส่งซิกให้ธีระ และส่งสายตาหวานให้เขา
ถูกสายตาหวานหยาดเยิ้มของเธอจ้องมอง ทันใดนั้น หัวใจของธีระมีคลื่นเขย่าขึ้นมาเป็นระลอก
เมื่อก่อนเขาอยากได้ลิสาจนแทบจะขาดใจอยู่แล้ว แต่ตอนนี้กลับสามารถได้ครอบครองผู้หญิงสวยงามคน นี้ มันช่างเหมือนได้ดื่มเบียร์ในฤดูร้อน ในใจมีความรู้สึก ซาบซ่านอย่างบอกไม่ถูก ก่อนหน้านั้นเคยทำครั้งหนึ่งตอนนี้ในใจเขาก็เริ่มอยากแล้วเหมือนกัน
“ร่างกายของคุณสำคัญกว่า อย่างอื่นไม่ต้องไปแคร์ มันให้มากหรอก….” ธีระมองหยาดทิพย์ที่หวาดผวาด้วย สายตารังเกียจ จู่ๆเขาเสนอความคิดเห็นออกมาว่า “งั้น เราเอาเธอไปขังไว้ในห้องน้ำดีกว่า เพราะยังไงเธอก็มี ชีวิตอยู่ต่อได้อีกไม่นานแล้ว ไม่ต้องกลัวว่าเธอจะได้ยินเรา สองคนยังไงๆกันหรอก ขอแค่เรารู้สึกไม่อึดอัดก็พอ”
“มันจะดีหรอคะ?” ลิสาหลุบตาลง ใบหน้าแดงก่ำ เล็กน้อย
“มีอะไรไม่ดี?” ก้มหน้าจูบไปที่แก้มของลิสาอย่าง หนักทีนึง ธีระผลักหยาดทิพย์ที่ร้องไห้อ้อนวอนเข้าไปใน ห้องน้ำอย่างโหด จากนั้นก็ขังเธอไว้ในห้องน้ำ
กลับมาถึงในห้องอีกครั้ง ธีระมองลิสาที่อยู่ในห้อง ทันใดนั้นแววตาของเขาได้เปลี่ยนไป
“ลิสา……” เสียงของเขาสั่นไหวเล็กน้อย
ลิสาที่เดิมทีสวมใส่ชุดสีน้ำเงินของผู้ป่วยกำลังปลด กระดุมเสื้อออกอย่างช้าๆ ถอดเสื้อผู้ป่วยที่แสนธรรมดา ของด้านนอกออก เดรสลายลูกไม้สีดำที่โปร่งใสเหมือน ตาข่ายถูกเผยออกมา ช่างยั่วยวนอารมณ์เหลือเกิน
ลายลูกไม้สีดำห่อหุ้มผิวที่ขาวเนียนไว้ อยู่ภายใต้แสง ไฟยิ่งดูน่าหลงใหลเข้าไปอีก ลิสาเสยผมไปด้านหลังเบาๆ จะได้ให้ธีระเห็นความงามในนาทีนี้ของตัวเองให้ชัดเจน มากขึ้น เธอค่อยๆเดินเข้าไปใกล้เขา
“ลิสา….ลิสารู้ว่าแบบนี้มันไม่ดี แต่ว่า…..ธีระ สา ไม่มีอะไรที่จะสามารถให้คุณแล้ว นอกจากร่างกายของลิ สา ลิสาได้สูญสิ้นทุกอย่างไปแล้ว ลิสา…….
“ผมรู้!” เสียงของธีระสั่นไหวเล็กน้อย
ตื่นเต้นจนแทบจะลืมทุกอย่างแล้ว
อุ้มลิสาขึ้นมาและโยนเธอไปบนเตียง ถอดเสื้อผ้า ออกอย่างรวดเร็วและทับลงไปที่ร่างของเธอ มีแต่เข้าไป ลึกๆแล้วลึกๆอีกถึงจะสามารถบรรเทาเลือดที่เร่าร้อนของ เขาในนาทีนี้ได้
เห็นธุระที่รีบร้อนขนาดนี้ แววตาของลิสามีความได้ใจ
ลุ่มหลงเธออยู่อย่างนี้เถอะ มีแต่แบบนี้ เธอถึงจะ สามารถควบคุมผู้ชายที่โง่เขลาและสมองตื้นคนนี้ได้
มอบกายให้ธีระ สำหรับลิสาแล้วไม่ใช่เรื่องที่ทรมาน ใจอะไรเลย ทำกับเขายังไงก็ดีกว่าทำกับรองผู้อำนวยการผู้ชายวัยกลางคนที่หน้าตาอุบาทแถมเรื่องบนเตียงห่วย แตกขนาดนั้น
ครั้งแรกที่ถูกข่มขืนทรมานมาก แต่ต่อมา หลังจาก ถูกรองผู้อำนวยการใช้ยาปลุกเซ็กส์ข่มขืนไปหลายครั้ง ลิ สาก็ค่อยๆเข้าใจอย่างลึกซึ้งกับข้อดีของผู้ชาย จากที่เคย สะอิดสะเอียน ตอนนี้กลับกลายเป็นติดใจกับเรื่องเซ็กส์ไป แล้ว
รักนวลสงวนตัวมานานหลายปี เธอไม่เคยลิ้มลอง รสชาติของผู้ชาย แต่ตอนนี้ นาทีนี้เธอกลับเคลิบเคลิ้มอยู่ ในความรู้สึกเสียวซาบซ่านที่ธีระนำมาให้ เธอยังคอยใช้ เสียงครางเอาใจเขาเป็นพักๆ
ถึงที่ผ่านมาจะเห็นลิสาเป็นเหมือนเทพธิดาในใจของ ตัวเอง แต่ธีระที่ใช้แรงเก็บเกี่ยวก็อดคิดไม่ได้ว่า เทพธิดา ที่เขาเคยนึกว่าเพอร์เฟค ที่จริงก็ไม่ได้สูงส่งขนาดนั้น และ ไม่ได้ขาวบริสุทธิ์ขนาดนั้น
ผู้หญิงที่ดีจริง เทพธิดาที่สูงส่งจริงๆ จะใส่ชุดแบบนี้ มายั่วยวนเขาเหรอ?
คิดถึงตรงนี้ ในใจของธีระเกิดความรู้สึกแปลกอย่าง นึง ใช้แรงพุ่งชนให้แรงขึ้น ผู้ชายที่ปกติดูสุภาพเรียบร้อย ไม่รู้เพราะอะไร ในใจถึงจะมีความไม่หวังดีอยากย่ำยีผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าอย่างโหด ในปากด่าด้วยคำดูถูกเสียง เบา“นังแพศยา พี่ทำเธอจนเสียวใช่มั้ย? ครางซะมีความ สุขขนาดนี้ ครางอีก ครางเสียงดังอีกหน่อย!”
พอพูดคำนี้ออกมา เขาเองก็ยังอึ้ง
นี่ไม่เหมือนสไตล์ปกติของเขา แต่ว่าหลังจากอิ้งแล้ว ในใจเขามีความสะใจที่ไม่สามารถใช้คำพูดมาบรรยายได้ เหมือนได้พังทลายตัวล็อคกุญแจที่เคยตั้งค่าให้ตัวเอง อย่างไรอย่างนั้น
“ธีระ ลิสาจะเอาอีก อุ๊ย….เร็วอีกหน่อย……
ลิสาไม่รู้ความคิดของธีระ ยังนึกว่าเขาถูกเธอหลง จนหัวปักหัวป๋า เธอก็ตามใจเขาอย่างมีความสุข เลยคราง ออกมาเสียงดังจริงๆ
แต่เธอกลับไม่รู้ ยิ่งเธอลดตัวทำตามใจเขามากเท่า ไหร่ ตำแหน่งที่เธออยู่ในใจของธีระยิ่งสู้เมื่อก่อนไม่ได้ เท่านั้น
มีแต่จะทำให้เขารู้สึกว่าเธอทำตัวเอง เพื่อเป้า หมายแล้วสามารถทำได้ทุกวิถีทาง
—ในห้องน้ำ
หยาดทิพย์ฟังชายหญิงที่อารมณ์พลุ่งพล่านเหมือน ไฟที่อยู่ในห้องแล้ว น้ำตาของเธอไหลลงมาอย่างไม่รู้จัก หมด
เพราะช่วงนี้เธอต้องทนรับกับความหวาดผวาอยู่ ตลอดเวลา ทําให้เธอน้ำหนักลดลงอย่างเร็วมาก เดิมที หน้าที่ยังเบบี้แฟทอยู่ตอนนี้กลับแหลมเหมือนคางแม่มด ถึงไม่ได้ชั่งน้ำหนัก แต่เธอรู้ว่าตัวเองคงจะน้ำหนักลดลง ไปเป็นสิบโลแน่นอน ซูบผอมจนไม่เหมือนคน
แต่ว่า จะไม่ใหกลัวได้ยังไงล่ะ?
คนของตระกูลดำรงกูลเป็นปีศาจชัดๆ เป็นปีศาจทั้ง
นั้น!
ก่อนหน้านั้นเธอถูกจ้างไปเป็นพยาบาลพิเศษของลิ สา ยังนึกว่าเป็นเรื่องดีเสียอีก อย่างไรก็ตามลิสาก็เป็นคน ใจกว้างและอ่อนโยน ตระกูลดำรงกูลอยู่ในสายตาเธอก็ เป็นไฮโซ เงินเดือนที่ให้เธอก็เยอะกว่าที่อื่น
แต่ว่า ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไหร่?
ก็ตอนที่เธอเห็นด้านที่ไม่มีคนรู้ของลิสา
ไม่ ไม่ใช่
พูดอย่างละเอียด น่าจะคือมีอยู่ครั้งนึงที่จู่ๆลิสามี ความคิดแปลกประหลาดอยากให้พยาบาลเจาะเลือดเธอ จากนั้นก็บอกว่าจะให้รางวัลเธอหนึ่งอย่าง นั่นก็คือให้เธอ ตรวจเช็คสุขภาพทั่วร่างฟรี!
หลังจากได้รับผลตรวจครั้งนั้นเสร็จ สายตาที่ลิสาม องเธอยิ่งอยู่ยิ่งผิดสังเกตุ
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ