บทที่258: เธอโง่เอง

“อะไรคือน่าจะ? ใช่ก็ใช่ ไม่ใช่ก็ไม่ใช่ส คุณพูดให้มัน ชัดเจนหน่อยไม่ได้ยังไง?” เตชิตเริ่มใจร้อนแล้ว

เขาในตอนนี้ ก็เหมือนแมวที่โมโหจนขนชี้ตั้งขึ้นมา

“ตอนนี้ฉันเองก็ยังไม่ชัดเจน แล้วฉันจะพูดชัดเจน ให้คุณฟังได้ยังไงคะ?” พิงกี้นวดที่ขมับอย่างจนปัญญา “เรื่องก่อนหน้านั้นฉันยังไม่ได้คุยกับเขาให้ชัดเจนเลย รอ ฉันคุยกับเขาเสร็จแล้วค่อยว่ากันเถอะค่ะ

“ยังต้องคุยอะไรอีก ผู้ชายเหี้ยๆแบบนั้นไม่เหมาะกับ คุณเลย! คุณอย่าลืมสิว่าก่อนหน้านั้นเขาทำเป็นไม่เห็นหัว คุณขนาดไหน บอกว่าลูกในท้องของคุณคือลูกนอกสมรส แล้วแม่ของเขาด้วยทำยังไงกับคุณ?”

“ใช่ แม่เขาค่อนข้าง….. แต่เขาไม่ใช่ผู้ชายเหี้ยๆ

“แต่เขาทำให้คุณเสียใจ!

“แต่เขามีเหตุของเขาค่ะ”

“มีเหตุผลก็ไม่ได้ ไม่ว่ายังไงเขาก็คือไม่ดีกับคุณ คุณเลือกเขาไม่ได้!” เตชิตพูดอย่างเด็ดขาด

.” พิงกี้จ้องมองเธอ และถามด้วยความแปลก ใจ “ถ้าไม่เลือกเขา แล้วจะให้มาเลือกลอนร
เตชิตมีท่าทีตกที่นั่งลำบาก ไม่นานก็หันมาตะคอก ด้วยความอึดอัด “เลือกผมแล้วจะทำไม หรือว่าผมแย่กว่า ไอ้เหี้ยอย่างเควินหรอ?”

“ไม่แย่ค่ะ” พิงกี้ส่ายหัว

“คุณรู้ก็ดี! ถ้าสู้กันที่หน้าตาผมไม่แย่กว่าเขา ถ้าสู้กัน ที่ความสามารถ เราก็สูสีกัน! แต่ก่อนหน้าเขาเคยทำให้ คุณเสียใจมากขนาดนี้ แต่ผมจริงใจไม่แปรผันกับคุณ! อีก อย่าง แม่ผมก็ดีกว่าแม่ของนายเควิน หรือคุณกล้าต่อต้าน เจตจำนงของคุณว่าแม่ผมไม่ใช่แม่สามีที่ดี? ผมจะบอกคุณ ให้นะ นี่ก็คือข้อได้เปรียบของผมเชียวนะ! ผมเก่งมากเลย นะจะบอกให้!”

ถ้าจะบอกว่าคุณหญิงเพียงดาวไม่ดีนี่.. ออกจริงๆ .พูดไม่

แต่ว่า….

“คุณเตชิต ตอนนี้คุณเอาแม่มาสู้ มันไม่เร็วเกินไป หน่อยหรอคะ?”

“ไม่เร็ว ก็จะเอาแม่มาสู้แล้วจะทำไม?!

“แต่ยังมีเรื่องนึงที่คุณแก้ไขมันไม่ได้……….
“เรื่องอะไร?”

“คุณคงไม่รู้มั้งคะ ที่จริงน่ะ ฉัน…..แก๊กๆ ครั้งแรก ของฉันคือให้เควิน ส่วนเขา ครั้งแรกของเขาก็ให้ฉัน เหมือนกัน ดังนั้น ที่จริงในเรื่องนี้เขาได้ใจฉันมากกว่า เพลย์บอยอย่างคุณ คุณชอบผู้หญิงเวอร์จิ้น ฉันก็ชอบ ผู้ชายเวอร์จิ้นเหมือนกันนี่คะ”

พิงกี้กระพริบตาปริบๆอย่างบริสุทธิ์ใจ

เตชิต “ ……….

พิงกี้ “

ทั้งคู่สบตากัน เตชิตใกล้จะโมโหจนระเบิดอยู่แล้ว “พิงกี้ คุณ คุณ…..ผมนึกไม่ถึงเลยจริงๆว่าคุณจะ……คุณ จะ……….

ในใจของเตชิตกำลังร้องอย่างบ้าคลั่งอยู่

สีหน้าของเขาไม่เปลี่ยนแล้ว เพราะได้ถูกยั่วโมโหจน แดงไปทั้งหน้าแล้ว

ดวงตาแพรวพราวมีเสน่ห์ค่นั้นจ้องพิงกี้ทีนึบขาเดินออกไปพร้อมปิดประตูอย่างแรงด้วยความโมโห สีหน้าดื้อ ด้านเหมือนม้าสี่ตัวก็ลากไม่กลับ

ในห้อง พิงกี้ที่พิงอยู่บนเตียงผู้ป่วยทนแล้วทนอีก สุดท้ายก็ทนไม่ไหว

ปิดปากไว้แล้วส่งเสียงหัวเราะออกมา

ผ่าเอากระสุนออกใช้เวลาไม่นาน สักพักเควินก็ถูก เข็นออกมาจากห้องผ่าตัดแล้ว

ภายใต้การเรียกร้องของเขา เขาไม่ได้วางยาสลบ เพราะเหตุนี้ตอนที่ออกมาจากห้องผ่าตัดเขาก็ยังมีสีหน้า ดูดีอยู่ นั่งอยู่บนรถเข็น เควินไม่ต้องให้คนคอยดูแล เขา ควบคุมรถเข็นเองแล้วนั่งไปที่ห้องของพิงกี้

“คุณมาได้ยังไงคะ?” พิงกี้คิดไม่ถึงว่าเขาจะมาเช้า

ขนาดนี้

ความแปลกใจแบบนี้ อยู่ในสายตาของเควินได้กลาย เป็นท่าทีที่ไม่ต้อนรับ

แววตาของเควินมีเสี้ยวนึ่งของความผิดหวังไม่นานก็กลับมาสงบลง เขาถามด้วยเสียงอ่อนโยน “ผม มาดูอาการของคุณ แผลที่ไหล่คุณยังเจ็บอยู่มั้ย?”

“ค่อยยังชั่วแล้วค่ะ พักผ่อนสักพักก็หายแล้ว”

“ผมคุยกับคุณหน่อยได้มั้ย?”

“……อืม” พิงกี้พยักหน้า

ยังไงก็ต้องคุยกันอยู่แล้ว

กำลังเตรียมลงจากเตียง กลับได้ยินเควินพูดว่า “ผม ให้คนมาเก็บข้าวของให้คุณ เดี๋ยวเรากลับบ้านกัน ไปคุย กันที่บ้านกับเรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงนี้

“กลับบ้าน?” พิงกี้เงยหน้ามองเขาด้วยความแปลก

ใจ

“L.K.Crystal วิลล่า

L.K.Crystal วิลล่ายังถือว่าเป็นบ้านของเธออยู่มั้ย?

ได้ยินคำพูดนี้แล้ว ในใจของพิงกี้รู้สึกซับซ้อน

เธอไม่ได้คิดว่าที่นั่นเป็นบ้านของเธอตั้งนานแล้ว นี่ คือความคิดที่เปลี่ยนแปลงไปในสองคือบบี้
พอพูดถึงL.K.Crystalวิลล่า สิ่งที่เธอคิดถึงอันดับ แรกไม่ใช่ความสุขและความอบอุ่นของที่นั่น แต่เป็นความ เจ็บปวดที่เธอยืนกดกริ่งอยู่หน้าบ้านอย่างโดดเดี่ยวในวัน นั้น

ลมเย็นฝนพรำ ส่วนเธอก็โดดเดี่ยวเดียวดาย

พอคิดถึงสมุดจดทะเบียนที่ถูกเธอฉีกเป็นชิ้นๆนั้นอีก หัวใจเธอยิ่งรู้สึกเจ็บ ตอนนั้นในใจเธอมีแต่ความผิดหวัง กับความโกรธ เธอตัดสินใจไม่หวนกลับมาอีก แต่ใครจะไป รู้ว่านี่คือกลลวง เป็นกลลวงที่เควินหวังดีกับเธอ เป็นกล ลวงที่ไว้สำหรับปกป้องเธอ

เธอน่าจะยอมรับด้วยความดีใจ แบบนี้ทุกคนถึงจะ ได้ดีอกดีใจ จะได้จบอย่างแฮปปี้

แต่ว่า ถึงตอนนี้เธอจะรู้ความจริงแล้ว ความเจ็บใน ตอนนั้นมันกลับยังฝังลึกอยู่ในใจอีกเช่นเคย แค่สบโอกา ศก็จะสามารถโผล่มากัดกินที่เนื้อหนังเธอ

บอกว่าอยู่ด้วยกันก็อยู่ด้วยกัน บอกว่าแยกทางกันก็ แยกทางกัน บอกว่าขอโทษก็ต้องให้อภัย งั้นทุกคืนที่เธอ พลิกไปพลิกมามีเรื่องไม่สบายใจจนนอนไม่หลับจะทำยัง

ไง?
แล้วหัวใจที่แม้เหตุการณ์นั้นจะผ่านไปแล้วแต่ในใจ ยังคงหวาดผวาอยู่จะทำยังไง?

หรือว่าเขาบอกว่าหวังดีกับเธอ เธอก็ต้องยอมรับและ

ซาบซึ้งในพระคุณของเขาหรอ?

หรือเธอจะปฏิเสธอย่างชัดเจนกระจ่างแจ้งไม่ได้รึไง?

พิงกี้ยิ่งคิดสีหน้ายิ่งซีด แววตาที่ใสสะอาดจ้องมองเค วิน แววตาแฝงด้วยความหมายที่จะปฏิเสธมากขึ้น

ความคิดพวกนี้ เธอไม่ได้พูดกับใครทั้งนั้น เพราะเธอ กลัวถ้าพูดออกมา คนอื่นจะตำหนิว่าเธอไม่รู้จักผิดชอบชั่ว

ดี

แต่ว่า ก็เธอเจ็บปวดใจจริงๆนี่น่ะ!

หัวใจของคนไม่ใช่ฟองน้ำสักหน่อยที่ตะปูเสียบ เข้าไปอันนึงแล้ว ถอนออกมาก็ยังสมบูรณ์แบบไม่มีเสีย หาย

หัวใจของเธอเหมือนต้นไม้ต้นหนึ่ง ที่ถูกตะปูอันนึง ตอกเข้าไปในต้นไม้อย่างโหด ถึงถอนตะปูออกมาก็ยังทิ้ง รูลึกๆเอาไว้ ถึงรูนี้จะค่อยๆสมานแผลได้เพราะการเติบโต ของต้นไม้ แต่ก็ยังทิ้งรอยแผลที่ยากจะรักษาหายไว้
เธอยังทำไม่ได้ที่จะไม่รังเกียจเรื่องก่อนหน้านั้น

เธอไม่อยากกลับL.K.Crystal วิลล่า

“ขอโทษด้วยค่ะ คุยที่นี่เถอะ”คิดทบทวนอยู่ตั้งนาน ทีนี้พิงกี้ถึงได้ส่ายหัวปฏิเสธ

“โอเค” เควินเม้มปากเป็นเส้นตรง

คิดๆแล้ว เขาฝืนยิ้มออกมาอย่างแข็งกระด้าง

ที่ผ่านมาเขาเป็นคนช่างสังเกตสีหน้าและพิจารณา คำพูด ตอนที่เห็นพิงกี้เงียบ เขาก็เดาคำตอบเธอออกแล้ว นาทีนี้เธอปฏิเสธ…….ก็อยู่ในความคาดหมายของเขา

“คุณพิงอยู่ที่บนเตียงเถอะ เราแค่คุยคร่าวๆก็พอ”

“โอเคค่ะ”

คิดๆแล้ว พิงกี้ได้กลับขึ้นเตียง

ส่วนใหญ่ก็เควินเป็นคนพูด

ที่ผ่านมาเขาเป็นคนที่เงียบขรึมและพูดจาน้อย ไม่ ถนัดกับการรับมือสถานการณ์แบบนี้ แต่เพื่อให้พิงกี้ยก โทษให้เขา เขาไม่ได้บังคับตัวเองก็พูดความในใจออกมาหมดเลย

เรื่องดูแล้วซับซ้อนมาก และยืดเยื้อเวลามานาน แต่ พูดขึ้นมาจริงๆ ที่จริงมันก็ไม่ได้ซิกแซ็กเข้าใจยากขนาด นั้น

เดิมทีเควินนึกว่าชาตรีแค่ใช้บริษัทของตระกูลดำรง กูลมาปกปิดเพื่อจัดการเรื่องค้ามนุษย์ที่ไร้มโนธรรม และ ต่อสู้เพียงคนเดียว แต่สิ่งที่ทำให้เขาคิดไม่ถึงคือ เขากลับ ขุดคุ้ยข้อมูลองค์กรอาชญกรที่ชื่อว่าSCได้จากชาตรี

เป็นองค์กรหนึ่งที่ใหญ่โตมโหฬารมาก!

องค์กรนี้ทำธุรกิจเกี่ยวกับการค้ามนุษย์และค้าอวัยวะ ของคนเป็นหลัก แต่ก็รับงานลักพาตัวและฆาตกรรมด้วย แต่ไม่ได้ถือว่าเยอะ ส่วนมากก็จะทำธุรกิจหลัก

องค์กรSCมีห่วงโซ่อุปทานที่สมบูรณ์แบบ ทุกคนที่ อยู่ในห่วงโซ่นี้ต่างก็เป็นคนที่มีโทษอย่างมหันต์ ส่วนชาตรี ก็เป็นแค่“ซัพพลายเออร์” ที่เป็นระดับล่างที่สุดเท่านั้น

ถึงแม้จะอยู่แค่เมืองZ ก็ยังมีคนที่ฐานะสูงส่งกว่า ชาตรีเข้าร่วมอยู่ในนั้นด้วย

อาศัยความสะดวกที่ลิสาจะไปรักษาตัวที่อเมริกา หรือต้องบอกว่าลิสาเป็นแค่ฉากที่เอาไว้บางหน้า ชาตรีอาศัย ข้ออ้างนี้เพื่อพาลิสาไปรักษาตัว แล้วเข้าไปในอเมริกาเพื่อ ไปติดต่อและทําการค้าขายกับองค์กรSC

เพื่อเรื่องนี้ เควินได้รีบตามชาตรีกับลิสาไปที่อเมริกา อย่างเร่งด่วน ตอนที่ชาตรีทำการค้าขายกับบุคคลที่เชื่อม ต่อเหล่านั้น จะได้กำจัดพวกเขาให้สิ้นซาก แต่แล้ว เรื่องก็ มีการพลิกผัน เขาจับตัวชาตรีไม่ได้ แต่กลับได้เนม สชุด นึงอย่างไม่ได้ตั้งใจ

เนมลีสชุดนี้เป็นความลับขั้นสุดยอด ตอนนี้ยังไข ปริศนาไม่ได้ แต่ขอแค่ไขปริศนาเนมลีสชุดนี้ได้ สมาชิก ส่วนใหญ่ในองค์กรSCก็จะถูกเปิดโปงออกมา สําหรับ องค์กรSCนี่เป็นอันตรายที่ซ่อนอยู่ที่ใหญ่อย่างมหันต์มาก

เพราะสาเหตุทั้งหมดทั้งมวลนี้ องค์กรSCก็ไม่รู้ว่า เนมลีสชุดนี้อยู่ในมือของเควินรึเปล่ากันแน่ หรือว่าหาย ไปอยู่ในมุมไหนของโลกอย่างไม่ได้ตั้งใจ ก็เพราะเหตุนี้ องค์กรSCถึงได้ส่งคนมามากมายเพื่อมาสืบหาความจริง ตอนแรกไม่ได้คิดว่าจะแย่งอย่างป่าเถื่อนแบบนี้

แต่ว่า ตอนที่เควินพักรักษาตัวเสร็จ กำลังรวมกำลัง ไขปริศนาของเนมลีส ในที่สุดองค์กรSCก็แน่ใจแล้ว

ก็เพราะเหตุนี้ พวกเขาจึงส่งLinkinมา
ตั้งแต่วันแรกทีLinkinแฝงตัวเข้ามาในเมืองZ เควิน ที่จับตามองอย่างเข้มงวดมาโดยตลอดก็สังเกตุเห็นความ ผิดปกติแล้ว ตอนที่เขายังอยู่ที่โรงพยาบาลก็ได้กำหนด แผนการออกมาเป็นชุด และเริ่มปฏิบัติการแล้ว

ในความเป็นจริง เขาไม่ได้กระทบกระเทือนโดน สมอง และไม่ต้องสลบนานขนาดนั้น ทั้งหมดนี้ ที่จริงเป็น แค่การซ่อนเร้นเฉยๆ

ที่ต้องปิดบังพิงกี้ ไม่เพียงเพราะว่านี่เป็นความ ลับ ข่าวจะรั่วไหลและมีพิรุธไม่ได้เด็ดขาด และเพราะเค วินต้องการให้พิงกี้แสดงออกมาสมจริงด้วยให้พวก ของLinkinนึกว่าเธอได้สูญเสียความรักจากเขา และถูก เขารังเกียจ แบบนี้จะได้ปกป้องเธอจากอันตรายได้

ระยะเวลาสั้นๆแค่สิบกว่านาที ก็ได้เล่าที่มาที่ไปของ เรื่องนี้อย่างชัดเจนแล้ว

เควินเงียบขรึมไปตั้งนาน ถึงเปิดปากพูดอีกครั้ง “ผม รู้ว่าคุณคิดได้ตั้งนานแล้วใช่มั้ย?”

“……ใช่ค่ะ” พิงกี้พยักหน้า

“รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“ก่อนหน้านั้นก็เริ่มสงสัยนิดหน่อยแล้ว รู้สึก….รู้สึก ว่าถึงคุณจะจําฉันไม่ได้ ก็ไม่มีทางบอกว่าลูกในท้องของ ฉันคือลูกนอกสมรส เพราะนั่นไม่ใช่นิสัยของคุณ สุดท้าย ที่แน่ใจคือเมื่อคืนและวันนี้ค่ะ”

พิงกี้หลุบตาลง

ถ้าเทียบกับความคิดเห็นไม่ตรงกันกับเควิน สำหรับ เธอ เรื่องเมื่อคืนสิถึงจะเป็นฝันร้ายที่แท้จริง!

มือที่ประกบอยู่ด้วยกันสั่นเล็กน้อย คนทั้งคนเหมือน ตกอยู่ในนรก แฝงด้วยความหวาดกลัวที่ลึกซึ้ง

เธอที่เป็นแบบนี้ ทำให้เควินสงสารจนแทบอยากจะ เอาเธอมากอดไว้ในอ้อมอก

แต่เสียดาย ความหวาดกลัวและความตื่นตระหนกที่ ก่อนหน้านั้นได้ประสบมา ตอนนี้เธอไม่ยอมเข้าใกล้เขา แล้ว ยิ่งอย่าบอกว่าจะคลอเคลียอยู่ในอ้อมอกเขาเหมือน ตอนอยู่ในรถเลย

“เมื่อคืนเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมคุณถึง ถูกLinkinจับตัวไป?” นิ่งไปครู่นึง เควินพูดอย่างไม่ เต็มใจ “ถึงแม้ผมไม่ชื่นชอบนายเตชิต แต่พูดถึงความ สามารถของเขาแล้ว น่าจะไม่มีคนสามารถเข้าใกล้ห้อง ของคุณได้หนิ”

“ใช่ค่ะ ความสามารถของคุณเตชิตไม่ได้มีปัญหา หรอก เพราะ……ฉันออกจากโรงพยาบาลเอง

เธอเป็นคนออกไปเอง เธอโง่เอง!

นึกย้อนถึงเรื่องของเมื่อคืน ลมหายใจของพิงก็ยิ่งไม่ สงบนิ่งแล้ว

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ