บทที่ 51 ทำไมนายรังแกคนแบบนี้

บทที่ 51 ทำไมนายรังแกคนแบบนี้

“ฮี นี่นายคิดว่าฉันจะแพ้งั้นหรือ? ฝันไปเถอะ”เจส สิก้าพูดอย่างเหยียดหยาม “คนอย่างนายนี่มันหน้า ด้านจริงๆ คดอยากจะเป็นปรมาจารย์ของฉันยังไม่พอ แล้วยังคิดจะเป็นอาจารย์ของอาจารย์ฉันอีกเนี่ยนะ?”

รพีพงษ์ยิ้มแล้วพูดว่า “ถ้าฉันบอกว่าแท้ที่จริงแล้ว ฉันเป็นคนสอนหมากล้อมให้อาจารย์ของเธอ หรือ ในอีกแง่หนึ่งก็คือฉันเป็นอาจารย์ของเขา เธอจะเชื่อ ไหม?”

“เชื่อกับผีน่ะสิ!”เจสสิก้าพูดอย่างหนักแน่น “นายถึง ขนาดบอกว่าตัวเองเป็นอาจารย์ของอาจารย์ฉัน ฉัน คิดว่านายคงฝันกลางวันแล้วจริงๆ”

จนกระทั่งตอนนี้เจสสิก้าก็ยังคงคิดว่ารพีพงษ์เป็น แค่ไอ้เศษสวะคนหนึ่ง เธอเชื่อว่าที่ชุติเทพช่วยรักษาอาการป่วย เนื่องจากรพีพงษ์และชุติเทพ

เป็นญาติกัน

“งั้นถ้านายแพ้ฉัน นายจะต้องยอมรับฉันเป็น อาจารย์ และนายจะต้องเชื่อฟังฉันนับตั้งแต่ตอนนี้ เป็นต้นไป” เจสสิก้าพูดต่อ

“พูดแล้วไม่คืนคำ” รพีพงษ์ตอบตกลง

เจสสิก้ายิ้มเยาะเย้ยอย่างเย็นชา พลางมองรพี พงษ์ราวกับว่ามองเหยื่อ เธอไม่เคยกลัวการประลอง หมากล้อมไม่ว่ากับใครก็ตาม

ตอนนี้ฝีมือของเธอพัฒนาไปในระดับสูงมากแล้ว แม้กระทั่งอาจารย์ของเธอยังต้องใช้ความคิดอยู่สัก พักเพื่อเอาชนะเธอให้ได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงไอ้เศษ สวะอย่างรพีพงษ์คนนี้หรอก

อย่างไรก็ตามสิ่งที่รพีพงษ์พูดกับเธอนั้นไม่ได้เป็น เพียงการโอ้อวด แท้ที่จริงแล้วรพีพงษ์เป็นคนสอน หมากล้อมให้ชุติเทพจริงๆ
ทั้งสองเริ่มต้นอย่างรวดเร็วโดยมีไตรทศคอยดูอยู่ ข้างๆ เขาไม่กล้าพูดอะไรในตอนนี้

ขณะที่เริ่มเจสสิก้ายังคงดำเนินเกมอย่างดุดันและ รวดเร็ว และคิดแค่ว่าแม้รพีพงษ์จะเล่นหมากล้อมเป็น แต่อย่างไรก็ตามก็ไม่ได้ถึงขั้นเป็นมือสมัครเล่น

ทว่าในระหว่างที่เดินหมากล้อม เจสสิก้าก็พบว่าใน ตอนแรกเธอดูถูกการวางหมากของรพีพงษ์ แต่ตอน นี้ตัวเองกลับตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน เธอเกาหัว เล็กน้อย

การเดินหมากแต่ละครั้ง เจสสิก้าพยายามจับตามอง รพีพงษ์อยู่นานเพื่อพยายามที่จะเดาความคิดของ เขาผ่านดวงตา

อย่างไรก็ตามใบหน้าของรพีพงษ์ก็ยังคงเผยให้ เห็นแต่รอยยิ้มอยู่เสมอ แววตานิ่งสงบเหมือนสายน้ำ ทำให้คนคาดเดาไม่ได้

รพีพงษ์เดินหมากต่อไปอย่างระมัดระวัง หมากล้อมทั้งกระดานล้วนเป็นสนามรบของเขา ตั้งแต่ที่ เขาวางหมากลงไปครั้งแรก สนามรบทั้งหมดก็อยู่ ภายใต้การควบคุมของเขา

ความสามารถในการคำนวณในใจของเขานั้นทรง พลังอย่างมาก ระหว่างการเดินหมากแต่ละครั้ง เขา ได้คำนวณสถานการณ์หลังจากที่เดินหมากเป็นร้อย ครั้งแล้ว และคู่ต่อสู้ของเขาก็ยังเป็นแค่เด็กผู้หญิง คนหนึ่งนั่นก็คือเจสสิก้า พูดได้ว่าเขาสามารถชนะ หมากกระดานนี้โดยไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆ

ความภาคภูมิใจของเจสสิก้าที่มีในตอนแรกได้หาย ไป เธอใช้ความคิดอยู่เป็นเวลานานในการเดินหมาก ครั้งต่อไป

การเดินหมากของเธอในแต่ละครั้งไม่ใช่เรื่องง่าย ผ่านไปสักพักรพีพงษ์ก็ได้ปิดทางหนีเธอโดยตรง ทำให้ขั้นตอนที่เธอวางแผนไว้ในตอนแรกถูกปิดตาย

ถ้าไม่ใช่เพราะไม่อยากโดนรพีพงษ์คนนี้ดูถูกเธอ หากว่าตามลักษณะการเล่นหมากล้อมของเจส สิก้าและชุติเทพแล้ว เกรงว่าเดินหมากพลาดแล้วจะ เริ่มหวนกลับมาเดินหมากใหม่อีกครั้ง

แม้ว่าไตรทศจะไม่ค่อยเข้าใจการเล่นหมากล้อม แต่ เมื่อสังเกตการเปลี่ยนแปลงทางสีหน้าของทั้งสอง คนแล้ว ก็พอจะเดาออกได้ว่าใครเป็นผู้คุมเกม

เมื่อเห็นเจสสิก้าแทบจะเป็นบ้า ไตรทศก็รู้สึกชื่นชม รพีพงษ์ขึ้นมา โดยคิดว่ารพีพงษ์เป็นคนที่มีความ สามารถรอบด้านจริงๆ ภายใต้รูปลักษณ์ที่เงียบขรึม นั้น ไม่รู้ว่ายังมีอีกกี่ความสามารถที่เขาคิดไม่ถึง

รพีพงษ์ทิ้งหมากตัวสุดท้ายเสร็จก็หันไปมองเจสสิ ก้า เขาพูดอย่างเรียบๆ “เธอแพ้แล้ว”

เจสสิก้าจ้องมองไปยังกระดานหมากล้อมอย่างไม่ พอใจ เธอพยายามหาหนทางเพื่อกู้สถานการณ์ แต่ สุดท้ายสิ่งที่ทำให้เธอหมดหวังก็คือ แท้ที่จริงแล้ว ความเฉลียวฉลาดของเธอก็ไม่อาจหาวิธีใดมาแล้วลอุบายของรพี่พงปได้

เธeneนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นก็เหลือบ มลงไปที่งพิพงษ์ด้วยแววตาลาฆาต ในใจพลางคิดว่า ผู้ชายคนนี้ต้องดวงดีมากแน่ๆ เขาถึงชนะเธอโดยไม่ ได้ตั้งใจ

“ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่จะปฏิบัติตามข้อตกลงของเรา ขอมรับฉันเป็นอาจารย์แล้วหรือยัง? รพีพงษ์ยิ้ม

ใบหน้าของเจสสิก้ามองออกว่าไม่เต็มใจ และ แน่นอนว่าเธอไม่อยากนับไอ้เศษสวะอย่างรพีพงษ์ เป็นอาจารย์

ในเวลานี้ชุติเทพได้ลากแขนธฤตญาณเดินไปหารพี พงษ์และคนอื่นๆทางด้านนั้น

เมื่อเจสสิก้าเห็นชุติเทพเดินเข้ามา แววตาของเธอ ก็สว่างไสวราวกับว่ามองเห็นดวงดาวนำทาง เธอลุก ขึ้น “อาจารย์ คุณมาช่วยฉันสั่งสอนไอ้คนหยิ่งยโสนี่

เร็วเข้า เขาอยากเป็นอาจารย์ฉัน นี่ถือว่าเป็นการลบหลู่คุณ”

พอพูดจบเธอก็หันไปทางรพีพงษ์ “นายจะให้ฉัน ยอมรับนายเป็นอาจารย์ก็ได้! แต่นายต้องเอาชนะ อาจารย์ฉันให้ได้แล้วกัน แบบนี้ถึงจะสมน้ำสมเนื้อ กันหน่อย ไม่อย่างนั้นฉันไม่มีทางยอมรับนายเป็น อาจารย์เดดขาด”

รพีพงษ์หันหน้าไปมองชุติเทพแล้วยิ้ม “ก็ได้ หมอ เทพ คุณมาเล่นกับผมสักตาเถอะ”

ชุติเทพรีบเบิกตาโพล่ง เขานั่งลงเล่นหมากล้อมกับ รพีพงษ์ นี่ไม่ใช่การรนหาที่ตายจริงๆใช่ไหม ตอนนั้น เขาคิดว่าตัวเองมีไหวพริบสติปัญญาที่ยอดเยี่ยม แต่ หลังจากได้เรียนรู้จากรพีพงษ์มามากพอแล้ว เขาก็ รู้สึกว่าเขาสามารถเอาชนะรพีพงษ์ได้

ผลก็คือทั้งสองคนเล่นหมากล้อมทั้งหมด 100 กระดาน เขาแพ้ไป 99 กระดาน และอีกกระดาน สุดท้ายเขาอ้างว่าตัวเองปวดท้องจึงเล่นไปได้ครึ่ง ทางก็ไม่กล้าเล่นต่อ
ตอนนี้เด็กสาวอย่างเจสสิก้าเล่นหมากล้อมกับรพี พงษ์ ทั้งยังเพิ่มเติมพัน เห็นได้ชัดว่านี่เป็นหลุมพราง ของเขา

ก่อนหน้านี้รพีพงษ์มักจะบอกว่าเขาเป็นอาจารย์ของ ชุติเทพ แต่ชุติเทพยังไม่ยอมรับจนถึงตอนนี้ ถ้าหาก ครั้งนี้เขาเลนหมากล้อมกับรพีพงษ์แล้วแพ้ รพีพงษ์ก็ จะกลายเป็นอาจารย์ของเขาโดยปริยาย

ชุติเทพถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ เขาไม่มีทาง เลือกอื่นจึงได้ยอมรับชะตาแล้วนั่งตรงข้ามรพีพงษ์

เมื่อเจสสิก้าเห็นว่าชุติเทพกำลังจะออกโรง ในใจ ของเธอก็เริ่มมีความหวังและหันไปมองรพีพงษ์ “อาจารย์ของฉันผูกสัมพันธ์กับนักหมากล้อมที่มีชื่อ เสียงอย่างนนทภูแห่งเมืองริเวอร์ นายชนะฉันได้ แต่ กับอาจารย์ของฉัน ไม่มีทาง!”

“จริงหรือ? ถ้าอย่างนั้นฉันก็อยากเห็นความสามารถ อันแข็งแกร่งของเขาจริงๆว่าจะอยู่สูงระดับไหน” รพีพงษ์ มองชุติเทพอย่างติดตลก

ใบหน้าของชุติเทพเต็มไปด้วยความกระดากอาย อยากจะปิดปากไม่มีหูรูดของเจสสิก้าเสียจริง

นนทภูนับว่าเป็นอะไร คนที่อยู่ตรงหน้าฉันคนนี้สิถึง จะเรียกเต เป็นปรมาจารย์ของแท้

เธอให้ฉันเล่นหมากกับเขาก็เหมือนกับลากฉันไป

ตาย

แต่อย่างไรก็ตามในฐานะที่เป็นอาจารย์ ชุติเทพก็ พูดอะไรมากไม่ได้ เขาทำได้เพียงแสยะยิ้มและเริ่ม เดินหมากกับรพีพงษ์

ธฤตญาณก็เดินเข้ามายืนอยู่ข้างๆไตรทศเพื่อดู หมากล้อม

เขาเคยศึกษาเรื่องหมากล้อมพวกนี้มาบ้างจึงพอ เข้าใจการเล่นหมากล้อมอยู่เล็กน้อย
แต่เมื่อเขาเห็นการประลองระหว่างรพีพงษ์กับชุติ เทพ ในใจก็รู้สึกผวาอย่างอธิบายไม่ถูก นี่เป็นการ เล่นหมากล้อมระดับสูงที่มีแต่ระดับปรมาจารย์ชั้นสูง เท่านั้นถึงจะเล่นได้ ธฤตญาณมองอยู่นานก่อนจะเดิน เข้ามาสมทบ ในขณะนี้ทั้งสองก็ลงหมากไปมากกว่า หนึ่งโหลแล้ว

ธฤตญาณมองไปทางรพีพงษ์ด้วยแววตาที่ซับซ้อน คิดอยู่ในใจ”ผู้ชายคนนี้เป็นคนอย่างไรกันแน่ เขาคือ รพีพงษ์คนนั้นที่ใครๆต่างก็เรียกเขาว่าไอ้เศษสวะ จริงๆหรือ?”

ผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมงชุติเทพก็ขมวดคิ้ว เหงื่อเขา ไหลไม่หยุด สุดท้ายไม่สามารถทนอีกต่อไปได้ เขา ลุกขึ้นยืนและพูดด้วยความโกรธ “ไม่เล่นแล้ว ทำไม นายรังแกคนแบบนี้ ไม่เหลือทางรอดไว้ให้สักทาง วันหลังถ้าเล่นหมากล้อมกับนายอีก ฉันจะห้อยชื่อ ชุติเทพของฉันไว้ข้างหลัง”