บทที่81 มอบสิทธิทั้งหมดให้อารียาบริหาร

บทที่81 มอบสิทธิทั้งหมดให้อารียาบริหาร

เมื่อระลอกคลื่นฝูงชนที่มีอยู่เห็นนมทีปีเข้า ทุกคนต่าง เงียบกริบ ทุกคนต่างล่าถอยสองสามก้าว

ที่พวกเขามาที่บ้านศศินัดดาในครั้งนี้ พวกเขาไม่ได้ขอ อนุญาตนภูที่ปมาก่อน นอกจากนี้ฟังจากความหมายนภ ที่ปีแล้ว ดูเหมือนจะช่วยตัดสินใจแทนรพีพงษ์ จึงไม่มี ใครกล้าเสนอหน้าอะไรในตอนนี้

พี่ใหญ่กับพี่สองที่เรียดได้ว่าอานาจสูงสุด ดุที่สุดก็ยัง

ต้องเงียบเป็นนกน้อย หลบอยู่ด้าน

หลังพวกเขา

พอชรินทร์ทิพย์เห็นว่าคนที่มาคือนภทีป์ หัวใจก็เต้นตุ์ มๆต่อมๆ นึกถึงคำพูดที่ตัวเองพูดว่าไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี เมื่อครู่ เธอรู้สึกขาทั้งสองข้างอ่อนยวบลงมาทันที

นภทีรู้ความจริงของเรื่องนี้ดี วันนั้นยังบอกเองอีกว่าห้ามเธอเข้ามาก้าวก่ายเรื่องบริษัท ตอนนี้เธอระดมคน มากมายมาหาเรื่องรพีพงษ์ นภทีป์ย่อมไม่ปล่อยเธอแน่

ที่สำคัญไปกว่านั้น เมื่อกี้เธอเผลอพูดไม่ดีใส่นภทีป์ เกรงว่าในจุดนี้ นภทีป๋าอาจจะบันดาลโทสะได้

“คุ….คุณปู่ มาได้ไงคะ ที่นี่โทรมจะตาย คุณปู่กลับไป พักผ่อนที่คฤหาสน์เถอะค่ะ” ชรินทร์ทิพย์รีบออกปากพูด

นภที่ป์จ้องชรินทร์ทิพย์ด้วยสีหน้าเขียว ปัด เดิมทีวันนี้ เขาคิดอยากจะไปซันบับเบิลกับ รพีพงษ์อีกครั้ง เพื่อกู้ สถานการณ์ความร่วมมือ

เพื่อเรื่องราวในครั้งนี้ เขาก็คิดว่าจะยอมลดทิฐิให้กับ สวะอย่างรพีพงษ์แล้ว เขามองว่าเขามาหาด้วยตัวเอง ก็ นับว่าให้เกียรติรพีพงษ์มากแล้ว

แต่สิ่งที่ทำให้เขาคาดคิดไม่ถึงคือ ชรินทร์ทิพย์กับระดม คนจำนวนมากมาบุกบ้านศศินัด ดาเพื่อเรียกร้องให้รพี พงษ์กับอารียาหย่ากัน แถมยังโยนความผิดตัวเองให้รพีพงษ์อีก ต่างหาก ทำให้เขารู้สึกว่าชรินทร์ทิพย์ ไม่ได้เห็นคำพูดเขาอยู่ในสายตา ดูหมิ่นบารมีของเขา

แถมเมื่อกี้ชรินทร์ทิพย์ยังพูดออกมาได้ว่าเขาไม่รู้จักผิด ชอบชั่วดี ในฐานะประมุขแห่ง บ้านฉัตรมงคล นภที่ป์ย่อม ไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นในบ้านแน่นอน

เขาจ้องมองชรินทร์ทิพย์อย่างดุดัน จากนั้นยกมือขึ้น ตบลงบนใบหน้าชรินทร์ทิพย์ฉาด แรง

นี่เป็นครั้งที่สองที่นภทีกับเธอ เธอเองก็ไม่กล้าคือ แม้แต่น้อย

บรรดาญาติบ้านฉัตรมงคลเห็นฉากนี้เข้า ต่างก็ใจหาย ลงไปอยู่ตาตุ่ม หรือว่าท่านผู้เฒ่า อารมณ์ร้ายขึ้น ปกติ เขารักและทะนุถนอมหลานสาวคนนี้มาก ตอนนี้ถึงกับ ลงมือแล้ว

“ดูท่าฉันยังลงโทษแกไม่มากพอสินะ แกลืมแล้วใช่ไหม ว่าปู่พูดกับแกไว้ว่าไง แกยังมีหน้ามาหาเรื่องที่นี่ตอนนี้ อีก หรือแกอยากให้ปู่ไล่แกออกจากบ้านนักหรือไง”นภทีปพูดเสียงเย็นชา

สีหน้าของชรินทร์ทิพย์ซีดเผือดขึ้นมาทันที”คุณปู่คะ หนูผิดไปแล้ว ยกโทษให้หนูเถอะค่ะ”

เธอยื่นมือออกมากระตุกแขนของนภทีป์ พร้อมด้วย สีหน้าสลดรันทด

นภทีปีแค่นเสียงเย็นชา สะบัดมือชรินทร์ทิพย์ออก

ในเวลานี้มารดาของชรินทร์ทิพย์ทนดูไม่ได้อีกต่อไป เดินขึ้นหน้าพูดว่า”คุณท่านคะ เมื่อกี้ที่เจนพลั้งพูดออก ไปเพราะแกงนงงนิดหน่อย แต่เจนไม่ได้ตั้งใจนะคะ อย่า เพราะเรื่องนี้ ขับไล่เจนออกไปเลย”

“จริงด้วยค่ะ คุณท่าน หนูเจนทำเพื่อบ้านฉัตรมงคลนะ คะ ครั้งนี้รพีพงษ์ทำให้ความร่วมมือกับซันบับเบิลพัง พินาศ ถ้าจะไล่ ก็สมควรนะคะ”

“ถ้าจะไล่รพีพงษ์ไป ก็เพราะครั้งนี้รพีพงษ์ เขาอยู่ต่อที่

บ้านฉัตรมงคลไม่ได้จริงๆ ! ”
คนกลุ่มหนึ่งต่างโยนความผิดไปที่รพีพงษ์ ต่าง อยากอาศัยจังหวะนี้ให้นภทีป์ไล่รพีพงษ์ ออกจากบ้าน ฉัตรมงคล

นภที่ปีไม่เคลื่อนไหวใดๆ สีหน้ายังคงนิ่งประดุจเหล็ก ไหล พูดขึ้นว่า “ใครบอกพวกแกว่าเรื่องครั้งนี้รพีพงษ์เป็น คนก่อ รพีพงษ์เอาหนังสือสัญญาซันบับเบิลกลับมาแล้ว แต่เพราะ อีฉิบหายนี่แหละทำลายมันลงกับมือ ตอนนี้ยัง จะป้ายความผิดให้รพีพงษ์อีก ! ”

เมื่อทุกคนฟังคำพูดของนภทีป์ ต่างมีสีหน้าที่ตกตะลึง

แล้วมองไปที่ชรินทร์ทิพย์อย่าง

เหลือเชื่อ

“คุณท่านคะเจนจะไปทำลายหนังสือสัญญาได้ยังไงคะ ผิดคนแล้วมั้ง”มารดาของชรินทร์ทิพย์แก้ต่างแทน

“เรื่องนี้ฉันเห็นกับตา จะผิดไปได้อย่างไร ความหมาย ของแก ว่าฉันแก่เลอะเลือนเหรอ”นภทีป์แค่นเสียงเย็นชา

มารดาของชรินทร์ทิพย์ไม่กล้าพูดอะไรต่อทันที

ในเวลานี้อารียาเดินขึ้นหน้า เปิดปากพูด”คุณปู่คะ เดิมที หนูกับรพีพงษ์ก็ไม่ได้อยากจะตามเรื่องนี้ต่อหรอก แต่ เจนทำเกินไปแล้ว พาคนมาวุ่นวายที่บ้านมากมาย ครั้งนี้ คุณปู่ต้องช่วยออกหน้าให้หลานนะคะ”

ชรินทร์ทิพย์รีบพูดขึ้น”คุณปู่คะ หนูผิดไปแล้ว ยกโทษ ให้หนูเถอะนะคะ ต่อไปหนูยังต้องแต่งเข้าตระกูลลัดดา วัลย์ที่เมืองเกียวโตอีกนะคะ คุณปู่จะไล่หนูไม่ได้นะคะ”

เดิมทีนภทีปีก็อยากจะลงโทษชรินทิพย์แรงๆอยู่หรอก แต่พอได้ยินแบบนี้ จึงใจอ่อนขึ้นมาทันที

ชรินทร์ทิพย์อาศัยตระกูลลัดดาวัลย์ให้เป็นต้นไม้ใหญ่ แน่นอนว่าเขาไม่กล้าไล่ชรินทร์ ทิพย์แน่นอน

“หนูแคลร์ หนูเจนยังเด็กไปหน่อย ไม่รู้ประสา เรื่องนี้ก็ จบแค่นี้แล้วกัน แล้วปู่จะบอกให้ทุกคนเงียบปาก