แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก

บทที่246 รู้จักตัวเองให้ดีก่อน



บทที่246 รู้จักตัวเองให้ดีก่อน

เช้าวันรุ่งขึ้น รัมภีรดาวิ่งเข้าไปในห้องของพี พงษ์ และบอกกับรพีพงศ์ว่าพวกเขาก็รู้จักกัน มาทั้งสองวันแล้ว ดังนั้นก็ถึงเวลาที่พวกเขาจะต้อง จัดแต่งงานกันอย่างเรียบง่าย ไม่อย่างนั้นถึงเวลา ที่รัมภ์รดาท้องขึ้นมาจริงๆ ก็จะถูกคนอื่นหัวเราะ เยาะได้

รพีพงษ์มองไปที่คุณหนูใหญ่ที่ไร้เดียงสาคนนี้ อย่างหมดหนทาง และบอกกับเธอว่าไม่มีใครที่ รู้จักกันแค่สองก็แต่งงานกัน ที่สำคัญไม่มีทางที่ รัมภ์รดาจะท้อง

รัมภ์รดาไม่พอใจ โดยบอกว่าในทีวีมีมากมายรู้จัก กันแค่หนึ่งวันก็แต่งงานกัน และเพียงแค่วันเดียวที่ แต่งกัน วันที่สองก็จะคลอดลูกแล้ว

รพีพงษ์อธิบายให้กับรัมภ์รดาว่าเหตุการณ์แบบ นั้นเป็นไปไม่ได้ รัมภ์รดาเถียงกลับอย่างมีเหตุผล และถึงขนาดเอ่ยชื่อละครออกมาด้วย เพื่อให้ร พงษ์ไปดู
รัมภ์รคามองไปที่รัมภีรดาอย่างเอือมระอา แล้วพูด “ถ้าหากว่าละครเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงแล้ว ก็จะผิดไป จากวัฏจักรของมนุษย์ เขาแค่ตัดต่อเอง ถ้าจะมี ลูกจริงๆ ไม่ใช่แบบนี้ ละครเรื่องนี้แค่รวมสิ่งพวก นี้เข้าด้วยกันรายละเอียดบางอย่างจึงถูกมองข้าม ไป

“อย่างนายก็บอกมาว่าจะมีลูกยังไง รายละเอียด อะไรที่ถูกมองข้ามไป? นายก็ต้องแสดงหลักฐาน ออกมาสิ”รัมภ์รดาเบิกตากว้างจ้องมองไป สีหน้าเต็ม ไปด้วยความไม่พอใจ

รพีพงษ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เขาคงไม่สามารถ จะมาสอนเพศศึกษาให้กับรัมภ์รดาได้ ด้วยเหตุผลที่ ว่าเด็กผู้หญิงอายุสิบเก้าปี ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ ก็น่าจะเคยดูวิดีโอพวกนั้นมาบ้าง ก็น่าเรียนเรื่องรู้วิธี การให้กำเนิดมนุษย์มาบ้าง

เช่นเดียวกับรัมภ์รดาที่ยังบริสุทธิ์ ทั้งเกียวโตก็จะมี

อยู่แค่ไม่กี่คน

เพื่อบ่ายเบี่ยงจากการถูกถามจากรัมภ์รดา รพี พงษ์ก็เรียกประดิพุทธิ์เข้ามา และโยนคำถามยากๆ ให้กับประดิพุทธิ์ และเขาก็ใช้โอกาสขณะที่รัมภ์รดากำลังพยายาม ไล่จี้ถามประดิพุทธิ์อยู่ แอบหนีออกไปจากคฤหาสน์ ออกไปข้างนอกผ่อนคลายข้างนอกเพียงลำพัง

ตาม รพีพงษ์ ไว้คือ อาการบาดเจ็บบนร่างกาย ของเขา คาดว่าอีกแค่วันเดียวก็จะหายแล้ว ที่เหลือ ก็คือหาวิธีกำจัดฤทธิ์ยาที่เหลืออยู่ในร่างกายของ เขาให้ออกไป

รอให้ร่างกายกายฟื้นฟูปกติหมดแล้ว รพีพงษ์ก็ สามารถที่จะกลับไปเมืองริเวอร์ได้

รพีพงษ์มาถึงที่พลาซ่าถือว่ามีชื่อเสียงพอสมควรใน อ่าเภอโชชิง และว่าจะหาเก้าอี้สักตัวนั่งสักพัก

ในตอนนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่ามีหญิงสาวในชุดเสื้อ เชิ้ตสีเบจอยู่ตรงหน้าซึ่งกำลังถือกล้องและถ่ายรูป ไปด้วย มองจากด้านหลังคุ้นมาก

รพีพงษ์นึกไม่ออกว่าตัวเองเคยเห็นด้านหลังแบบนี้ จากที่ไหนมาก่อน นึกว่ามันเป็นเพียงแค่กาพหลอน จากนั้นเข้าก็เดินไปที่ม้านั่ง
ในขณะนี้ ผู้หญิงคนนั้นก็หันกลับมา ว่าจะไปถ่าย รูปที่ด้านหลัง

แต่เมื่อหันเธอหันกลับไป ก็มองเห็นรพีพงษ์ยืมอยู่ ที่ด้านหลัง ก็นิ่งอึ้งไปเลยทันที

“รฟ์พงษ์ คุณมาหาอะไรที่นี่?”

เมื่อรพีพงษ์เห็นท่าทางของหญิงสาว ก็ถึงกับชะงัก ไปเลย จากนั้นก็ยิ้ม และพูดว่า: “บังเอิญจังเลย ที่มา เจอคุณที่นี่”

หญิงสาวที่ถือกล้องถ่ายรูปและกำลังถ่ายรูปอยู่ ไม่ใช่ใครที่ไหน ตอนที่รพีพงษ์กลับมาที่เกียวโต กี คืออันนา เจอกันบนเครื่องบิน

หลังจากที่อันมาตั้งสติได้ ก็เดินเข้าไปหารพีพงษ์ ด้วยสีหน้าท่าทางที่เขินอาย

“คุณมาทำอะไรที่อำเภอโชซิงเหรอ? สองวันก่อน ฉันส่งข้อความวีแชตให้คุณ ทำไมคุณถึงไม่ตอบเลย ฉันเลย?”อันนาถาม หลังจากที่ตัวเองถูกรพีพงษ์ช่วย ตอนอยู่ที่janhao KTV อันนาก็รู้สึกดีกับรพีพงษ์ และอยากจะเจอรพีพงษ์อีกครั้งอยู่ตลอดเวลา

จากนั้นเธอก็เลยส่งข้อความ แซทหารพิพงษ์ รพี พงษ์ก็ไม่ตอบเธอ เธอคิดว่ารพีพงษ์ลืมเธอไปแล้ว เสียอีก หรือจะคิดว่าเธอเป็นแค่คนที่พบกันโดย บังเอิญ ก็เลยไม่ได้สนใจเธอ

สิ่งนี้ทำให้จิตใจของอันนาหดหู แล้วพอดีกับคุณน้า จันทร์ของเธอก็ชวนมาเที่ยวที่อำเภอโซซิง เธอก็คิด ว่าต้องการมาพักผ่อนอยู่พอดี ก็เลยมา คิดไม่ถึงว่า จะมีเจอรพีพงษ์ที่นี่อีก

เมื่อกี้ตอนที่เห็นรพีพงษ์ ในหัวสมองของอันนาก็คิด ออกมาประโยคหนึ่งคือ พรหมลิขิต

รพีพงศ์ก็ยิ้มออกมาอย่างลำบากใจ สองวันก่อน เขาพบเจอกับเรื่องมากมาย จะมีเวลาที่ไหนไป ตอบวีแชต แล้วเขาก็ไม่ทันสังเกตเห็นว่าอันนาส่ง ข้อความวีแชตให้เขา

ผมมาที่นี่ก็มีธุระนิดหน่อย แล้วก็ไม่ทันได้เห็น ” ข้อความวีแชตของคุณ ขอโทษด้วยนะ คุณมาเที่ยว ที่นี่เหรอ? รพีพงษ์ถามแล้วถาม

อันนาก็รีบพยักหน้าทันที แล้วพูด: “ฟี่ คนนี้ก็คือร พงษ์ที่ฉันเคยเล่าให้พี่ฟังไง ฉันก็คิดไม่ถึงว่าจะมา เจอเขาที่นี่”

รข ชลก็จ้องมองไปที่รพีพงษ์ทันที เดิมทีตอน ที่อันนาเล่าเรื่องราวของรพีพงษ์ให้กับรชนิช ฟัง รชนิซลก็ค่อนข้างเห็นด้วยให้อันนาหาแฟนสักคน ที่สำคัญอันนายังเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่janhao KTVให้รชนิซลฟังด้วย ดังนั้นในความคิดของรชนิ ซล รพีพงษ์ก็น่าจะเป็นเหมาะสม แล้วก็น่าจะเป็นคน มีเงินด้วย ไม่อย่างนั้นก็คงไม่มีเกียรติยศใหญ่ถึง ขนาดที่ว่า ที่ทำให้ชิตวรช่วยเหลือได้

แต่ตอนนี้เห็นตัวจริงของรพีพงษ์แล้ว รชนีชลก็รู้สึก เหยียดหยามดูถูกทันที บนตัวรพีพงษ์สวมใส่แค่ เสื้อผ้าธรรมดา มองแวบแรกก็รู้ว่าคือสินค้าข้างถนน ตัวคนก็ดูไม่ออกมาเลยว่ามีความพิเศษอะไรตรง ไหน ก็แค่ผู้ชายธรรมดาๆเอง

ฐานะครอบครัวของอันนาและรชนิชลอยู่ในระดับ ชนชั้นกลาง จากความคิดของเธอ เป็นไปไม่ได้ที่ จะยอมให้อันนาหาผู้ชายธรรมดาๆมาเป็นแฟน
หลายปัจจัยรวมกันแล้ว ทำให้ครั้งแรกที่รชนิชล เจอร พงษ์รู้สึกแย่มาก ตอนแรกเธอจะยื่นน้ำให้เพี พงษ์ แต่หลังที่เห็นสภาพของรพีพงษ์แล้ว ก็เก็บน้ำ แกลับมา

รพีพงษ์ก็ไม่ได้สนใจ แล้วทักทายรวนิช และ ร โชติไปอย่างมีสุภาพ

“อันนา เธอจะหาแฟนฉันก็ไม่ว่า แต่อย่างน้อยก็น่า จะหาที่มันเหมาะสมกว่านี้ ถ้าหากแตกต่างกันมาก ทางที่ดีเธอก็ไม่ต้องมีเลยดีกว่า” รชนิชลพูดอย่าง ตรงไปตรงมา

อันนาก็หน้าแดงขึ้นมาทันที แล้วพูด: ” พี่ ฉันบอกพี่ เมื่อไหร่ว่าฉันจะหาแฟน”

“การกระทําของเธอ ทําไมฉันจะมองไม่ออก ถ้า เกิดเธอไม่ได้ชอบนายรพีพงษ์คนนี้ เธอจะพูดถึงเขา ให้ฉันฟังเหรอ? แต่ว่าสภาพอย่างเขาก็แย่เกินไปนะ พวกเธอสองคนไม่มีทางเป็นไปได้หรอก เธอจะ หา ก็น่าจะหาเหมือนแบบจิรโชติจะดีกว่า”รชนิชลหัน หน้ามองไปที่จิรโชติ

จิรโชติเหมือนจะรู้ ก็เดินไปที่ตรงหน้ารพีพงษ์กล่าวด้วยรอยยิ้ม: “เพื่อน ฉันก็จะไม่ปิดบังนายนะ ฐานะครอบครัวของอันนานายก็น่าจะมองออกนะ ถ้า เกิดนายชอบเธอ ฉันเตือนนายตัดใจตั้งแต่เนิ่นๆเลย จะดีกว่านะ พวกนายสองคนไม่มีทางเป็นไปได้

รพีพงษ์ยิ้มแล้วเหลือบมองไปที่จิรโชติ แล้วพูด “ฉันและหล่อนเพิ่งรู้จักกันเอง จะชอบหล่อนได้ยังไง ที่สำคัญคือฉันก็แต่งงานแล้วด้วย”

“อย่างนั้นก็ดี ไปเล่นด้วยกัน แต่นายก็รู้ว่า นายไม่ คู่ควรกับอันนา”จิรโชติกล่าว

เมื่ออันนาเห็นรชนิซลและจิรโชติทั้งคู่เริ่มรุมรพี พงษ์ ก็รู้สึกไม่พอใจ แล้วพูด: “พี่ เขาเป็นเพื่อนของ ฉัน พวก อย่ามาพูดจาไร้สาระอะไรอีกเลย ถ้าพวก พี่ยังทำแบบนี้อีก ฉันก็จะไม่เกี่ยวกับพวกพี่แล้ว

“ก็ได้ก็ได้ พวกเราก็กลัวว่าเธอจะถูกหลอก นายคน นี้ก็แต่งงานแล้ว ยังจะมาเที่ยวเล่นกับหญิงสาวอย่าง เธออีก ฉันว่ามันแปลกๆนะ จับตาดูไว้หน่อยมันก็ไม่ ผิดอะไรไม่ใช่เหรอ”รชนิชลกล่าว

“รพีพงษ์ไม่ใช่คนอย่างที่พวกพี่คิดนะ”อันนาพูด แก้ตัว“พวกเรารู้แล้ว ดังนั้นก็ไม่ได้ว่าจะไล่เขาไป ไปกัน เถอะ เราไปเล่นเครื่องเล่นกันเถอะ ชวนเขาไปด้วย วันนี้ฉันเลี้ยงเอง”จิรโชติ

หลายคนเดินไปที่โซนเครื่องเล่นเกมที่อยู่ใกล้ๆ

อันนาเดินตามรพีพงษ์ ก็พูดขึ้นอย่างรู้สึกเสียใจ “ขอโทษด้วยนะ พี่สาวของฉันค่อนข้างอ่อนไหว คุณ ก็อย่าถือสาเลย”

รพีพงษ์ยิ้ม แล้วพูด: “ไม่เป็นไร”

ไม่รู้ว่าทำไม เมื่อเห็นว่ารพีพงษ์มีท่าทางที่ไม่เฉยชา จู่ๆในใจของเธอก็รู้สึกหดหู รชนีชลพูดถูก เธอมี ความรู้สึกบางอย่างกับรพีพงษ์ และดูเหมือนว่า รพี พงษ์ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอเลย ไม่อย่างนั้นก็คงจะ ทนการดูถูกของรชนิชลและจิรโชติไม่ได้

รชนิชลและจิรโชติทั้งสองคนเดินอยู่ข้างหน้า รซนิซลหันกลับไปมองรพีพงษ์และอันนาที่อยู่ข้าง หลัง แล้วพูดกับจิรโชติเบาๆว่า “ฉันว่าไอ้หมอนี่น่า จะชอบอันนา มันก็แค่ผู้ชายธรรมดาที่ยากจนจะ เหมาะสมกับอันนาของครอบครัวฉันได้ยังไง จะต้อง รีบขัดขวางความคิดของเขา ไม่อย่างนั้นคนที่จะเสียเปรียบ คืออันนา”

จิรโชติพยักหน้า แล้วพูด: “สบายใจได้ ไอ้หมอ นี่คงจะดูละครโรแมนติกมากเกินไป คงจะคิดว่าตัว เองจะเป็นกระต่ายหมายจันทร์ เดี๋ยวตอนที่ไปเล่น เครื่องเล่น ฉันจะทำให้มันรู้ว่าตัวเองและพวกเรามี ฐานะที่ต่างแตกกันมากแค่ไหน”

ไม่นาน พวกเขาทั้งสี่คนก็เดินมาถึงที่เครื่องเล่น จิรโชติจงใจอยู่ต่อหน้ารพีพงษ์ ซื้อไปเหรียญเกมไป หนึ่งพ้นหยวน แล้วยังพูดว่า “เพื่อน นายก็น่าจะรู้ ผู้ หญิงบางคน ก็ถูกเลี้ยงมาเป็นอย่างดีตั้งแต่เด็ก แค่ เล่นๆ ก็ต้องใช้เงิน ไม่มีเงิน นายก็คงจะสามารถ เล่นได้กับผู้หญิงที่อยู่ในระดับเดียวกันกับนาย เรื่อง นี้นายก็น่าจะรู้ดี”

รพีพงษ์ยิ้ม

และเดินเข้าไปข้างใน

เมื่อจิรโชติเห็นว่ารพีพงษ์ไม่ได้สนใจคำพูดของเขา ในใจก็รู้สึกไม่พอใจ เขาก็เอาเหรียญเกมออกมา ให้กับอันนาและรชนีชลทั้งสองคน ให้พวกเธอสอง คนไปคืบตุ๊กตา และเขาก็พารพีพงษ์ไปที่ด้านหน้า เกมวัดพลังหมัด
ช่วงนี้จิรโชติเพิ่งฝึกมวยมา วงแขนของเขาก็กล้าม เนื้อ เขารู้สึกว่ารพีพงษ์กล้าที่จะไม่สนใจคำพูดของ เขา อย่างนั้นก็ต้องใช้วิธีการของผู้ชาย เพื่อทำให้เพี พงษ์เข้าใจความจริงสิ่งนี้

“เอาจริงๆ การเป็นคนยากจน ก็ทำให้คนยากยุ่ง เหมือนกันนะ เขาก็ไม่มีเวลามากมายไปทำเรื่อง อย่างอื่น อย่างเช่นเข้าฟิตเนส ดูท่าทางของนายแล้ว ปกติน่าจะไม่ค่อยได้ออกกําลังกายเลยสินะ รูป ร่างอย่างนาย ก็คงจะไม่สามารถปกป้องอันนาได้

“ที่ฉันไปฝึกมวยก็เพื่อสั่งสอนคนที่ไม่รู้จักผิดชอบ ชั่วดี ทั้งๆที่ไม่มีสิทธิ์ แต่ยังคงยืนกรานที่จะเข้า ใกล้กับเขา หน้าที่ของฉัน ก็คือต่อยตีคนพวกนี้ให้วิ่ง หนีไป

หลังจากพูดเสร็จ เขาก็ชกบนเครื่องวัดพลังหมัด เขารู้สึกว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นชัดเจนอยู่แล้ว หลังจากที่ รพีพงษ์เห็นพลังของหมัดของเขา ก็น่าจะล่าถอย ไปเอง

ในไม่ช้า คะแนนแปดร้อยเก้าสิบสองคะแนนก็ ปรากฏบนเครื่องวัดพลังหมัด ทำลายสถิติของ195244938_1527107834324297_4930155791766781001_n


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ