บทที่173 ตัดขาดความสัมพันธ์กับตระกูล
ฉัตรมงคล
หลังจากที่ชรินทร์ทิพย์ได้ยินคำพูดของอารียาแล้ว ใบหน้าสะท้อนความรังเกียจออกมา แล้วกล่าว “ฉัน ว่าแกกำลังอิจฉาฉันอยู่นะ ตระกูลลัดดาวัลย์มาเพื่อ สู่ขอ มีแต่จะให้ขอฉันเพิ่มขึ้น แกหยุดพูดให้ร้ายได้ ล่ะ”
อารียาไม่พูดอะไรต่อ เมื่อกี้ที่เธอพูดก็แค่พูดเพราะ โมโห ถ้าตระกูลลัดดาวัลย์มาสู่ขอล่ะก็ ต่อไปซรินทร์ ทิพย์ก็ต้องยิ่งใหญ่หาที่เปรียบไม่ได้จริงๆ
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ในใจอารียาแอบรู้สึกอิจฉา หน่อยๆ
แต่เมื่อคิดถึงรพีพงษ์แล้ว ความอิจฉาในใจของเธอ ก็มลายหายไป รพีพงษ์ในตอนนี้ ก็ไม่แย่ไปกว่าใคร
ศศินัดดาและศักดาเห็นอารียากำลังต่อร้องต่อเถี ยงกับซรินทร์ทิพย์ตอนนี้ ก็เริ่มเคร่งเครียดนิดหน่อย
ถ้าตระกูล ตดาวัลยีมาสู่ขอจริงๆ ถ้าความสัมพันธ์ ระหว่างอาริยากับบรินทร์ทิพย์แตกหัก จะไม่มีอะไร ที่ดีต่อครอบครัวเขาเลย
ศศินัดดาเกินไปข้างหน้า แล้วหัวเราะพูดกับเจน “เจน อารมณ์ของอารีแกกูรู้อยู่ หวังว่าแกจะไม่ ถือสา ทุกคนๆก็คือครอบครัวเดียวกัน ไม่จําเป็นต้อง ทะเลาะกันจนไม่เป็นสุขแบบนี้”
ชรินทร์ทิพย์ใช้สายตามองบนไปที่ศศินัดดา แล้ว กล่าว “ใครเป็นครอบครัวเดียวกับเธอ ท่าทีแบบนี้ ของเธอ ยังอยากสร้างความสัมพันธ์กับฉันอีกหรอ? ยิ่งไปกว่านั้นเธอมีสามีที่เป็นไอ้สวะ เหอะ รอให้ฉัน แต่งเข้าตระกูลลัดดาวัลย์ก่อน จะตัดความสัมพันธ์ กับเธอทันที”
ใบหน้าของศศินัดดาเต็มไปด้วยความเคร่งเครียด แล้วรีบหันไปมองที่อารียา แล้วกล่าว “อารี แกก็หยุด โผงผางได้ล่ะ รีบขอโทษเจนซะ ไม่งั้นต่อไปคนที่ โชคร้าย ก็จะเป็นครอบครัวเรานะ”
สายตาอารียาหนักแน่น แล้วกล่าว “ให้ฉันขอโทษ?ไม่มีทาง ฉันไม่ได้ทําอะไรผิดซักหน่อย”
ชรินทร์ทิพย์ชักตา แล้วกล่าว “แกยั่วโมโหฉัน เป็น ความผิดที่สุด!”
พูดจบ ชรินทร์ทิพย์ก็มองไปที่ผู้คนรอบๆ แล้วพูด “ทุกๆคนดูนะ เพราะอารียาอิจฉาฉันที่จะได้แต่งเข้า ตระกูลลัดดาวัลย์ ตอนนี้ยังกล้าที่จะใช้ท่าทีแบบนี้ พูดกับฉัน พวกคุณคิดว่าฉันควรจะตัดความสัมพันธ์ กับเธอเลยดีไหม?”
ทุกคนรู้ว่าคนที่สำคัญของงานวันนี้คือใคร แน่นอน ว่าต้องพูดแทนเจนอยู่แล้ว มองอารียาด้วยสายตาที่ ตำหนิ
วันนี้เป็นวันสําคัญของเจน อารียาไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ” เกินไปล่ะ คิดไม่ถึงว่าในเวลานี้ยังกล้าที่จะยั่วโมโห เจนอีก โง่จริงๆ”
ต่อไปเจนแต่งเข้าตระกูลลัดดาวัลย์ นั่นคือคนของ ตระกูลลัดดาวัลย์ อารียาไม่รู้ไปเอาความมั่นใจมา จากไหน ที่กล้าจะเป็นปฏิปักษ์กับเจน”
“อาจจะเพราะในใจไม่สงบมั้ง ตัวเธอเองแต่งกับสามีสวะ เห็นเจนจะแต่งเข้าครอบครัวเศรษฐีแล้ว ก็
เริ่มวุ่นวาย
ธายุกรเพ่งไปที่อารียา แล้วหัวเราะ “อารียา แก นี่มันมีปัญญาจริงๆนะ เอาไง อดทนกับตระกูล ฉัตรมงคลไม่ไหวแล้ว?
ตอนนี้แกอยู่ตระกูลฉัตรมงคล แม้แต่งานก็ไม่มีแล้ว ถ้ายังยั่วเจนอีก ถึงแม้ต้องไล่แกออกไป ที่ไม่มีใคร พูดอะไร
อารียา กตาไปที่ธายุกร นึกถึงตอนนี้เขาคือผู้ จัดการบริษัท ในใจก็โกรธขึ้นมา
“ถ้าพวกเธอเป็นแบบนี้กันหมด ตระกูลนี้ ไม่อยู่ก็ไม่ เห็นจะเป็นไร!” อารียากัดฟันพูด
ผ่านกระบวนการคิดไตร่ตรองมาสักระยะ อารียา ได้เรียนรู้ชัดเจนถึงท่าทางของคนเหล่านี้ของตระกูล ฉัตรมงคลแล้ว เมื่อก่อนเธอเป็นกังวลว่าหากออก จากตระกูลฉัตรมงคลแล้วก็มีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้ แต่ ตอนนี้เธอไม่มีความคิดนี้อีกต่อไป
ถึงแม้ตอนนี้จะไม่มีอะไรแล้ว เธอยังมี พีพงษ์ ที พงษ์พูดไว้ว่าจะให้เธอมีความเป็นอยู่ที่ดีที่สุด
หลังจากศ นัดดาและศักดาได้ยินคำพูดของอารี ยาแล้ว สีหน้าเปลี่ยนทันที แล้วรีบไปข้างหน้า แก้ตัว แทนอารียา
“วันนี้อารียังไม่ตื่น อย่าถือคำพูดของเธอ ทุกคน อย่าถือสาเลย” ศักดาพูดอย่างอับอาย
“อารี แกบ้าไปแล้วหรอ คำพูดแบบนี้ก็พูดตามใจ ได้ด้วยหรอ? แกรีบอธิบายให้ทุกคนฟัง” ใบหน้าศ นัดดาเต็มไปด้วยความเคร่งเครียด
อารียาไม่สนใจคำพูดของศักดาและศศินัดดาแต่ อย่างใด ในเมื่อเลือกที่จะสู้สุดทางกับคนเหล่านี้ งั้น เธอก็ไม่มีความจําเป็นที่จะต้องถอย
“ทําไม ตระกูลนี้ของฉันรับพระเจ้าแบบแกไม่ได้ แล้ว? ในตอนนี้ เสียงต่ำของนกทีป์ดังขึ้นมา
ทุกคนหันหน้ากลับไปดู นกที ที่เปลี่ยนชุดใหม่ทั้ง ตัวเดินมาถึงตรงนี้
ธายุกรและชรินทร์ทิพย์รีบเดินไปพยุงนาที พยุง
ไปที่โซฟา
หลังจากที่นั่งลงโซฟาแล้ว ดวงตาบูดบึ้งของนกที กําลังมองไปที่อารียา
ชรินทร์ทิพย์และธาตุกรมองตากัน ใบหน้าสะท้อน รอยยิ้มที่ร้ายกาจออกมา ชรินทร์ทิพย์ เริ่มใส อารมณ์กับนาที ต่อ
“คุณปู่ วันนี้เป็นวันสำคัญของเค้า อารียาต้องการ ที่จะเป็นศัตรูกับฉันในตอนนี้ให้ได้ คุณว่าถ้าเธอไม่ อิจฉาฉันแล้วจะเป็นเพราะอะไร เธอเป็นพี่สาวของ ฉัน ฉันรู้ว่าตัวเองไม่สามารถทำอะไรเธอได้ แต่เธอ ทําแบบนี้ กระทบความรู้สึกของฉันวันนี้ เดี๋ยวคน ของตระกูลลัดดาวัลย์มาถึง เห็นฉันไม่สบอารมณ์ ก็ ไม่อยากสู่ขอฉันแล้ว นั่นก็ไม่ใช่ทำลายเรื่องสำคัญ ของตระกูลฉัตรมงคลของเราหรอ”
“ใช่คุณปู่ อารียาตั้งใจ เธออิจฉาเจน เมื่อกี้เธอยัง พูดว่าไม่อยากอยู่ในตระกูลฉัตรมงคลแล้ว ฉันว่าสู้ ไล่เธอออกไปจากตระกูลเลยดีกว่า” ธายุกรกล่าว เสริม
อย่างแล้วพูดกับว่า “เธอขาแข็งแล้วจริงๆ กล้าพูดประโยคนี้ ออกมาแล้ว ตอนนี้ขอโทษเจน เรื่องนี้รอให้คนของ ตระกูลลัดดาวัลย์กลับไปก่อนแล้วฉันค่อยคุยกับแก
“ให้ฉันขอโทษเธอ ไม่มีทาง” อารียาพูดอย่างเด็ด ขาด
นกที เห็นอารียาแม้แต่คำพูดของเขาก็ไม่ฟังแล้ว แล้วตบโต๊ะทันที กล่าว “หรือแกอยากจะตัดความ สัมพันธ์กับตระกูลฉัตรมงคงของฉัน?”
ถ้าคุณปู่เชื่อคำพูดของชรินทร์ทิพย์ แม้จะตัด ความสัมพันธ์แล้วยังไง” อารียาไม่เกรงกลัวเลย แม้แต่น้อย
ศักดาและศศินัดดาสองคนรีบไปด้านหน้า ขอโทษ นกที และชรินทร์ทิพย์อย่างไม่หยุด แต่ทว่าอารียา ได้ตัดสินใจไปแล้ว ถึงแม้ไม่ว่าพวกเขาจะขอร้อง อย่างไร ก็เปลี่ยนความคิดของเธอไม่ได้
“ลูกสาว แกก็ยอมๆ หน่อยเหอะ จะมาทุ่มเทอะไร ตอนนี้ ถ้าแกไม่มีความสัมพันธ์กับตระกูลลัดดาวัลย์แล้ว ต่อไปจะมีชีวิตอยู่อย่างไร ศศินัดดาเกือบจะ ร้องไห้ออกมาแล้ว
“ฉันยังมีรพีพงษ์” อารียาตั้งใจพูด
ทุกคนต่างก็หัวเราะขึ้นมา คิดว่าอารียากำลังพูด ตลกอยู่
“ฉันไม่ได้ยินผิดไปใช่ไหม แกคิดจะพึ่งรพีพงษ์ใน การใช้ชีวิต ไอ้สวะนั้นแม้แต่ตัวเองยังเลี้ยงไม่ได้เลย แกยังอยากฟังเขา สมงสมองไปหมดล่ะ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ตลกจริงๆ ไม่คาดคิดว่าแกจะเอาไอ้สวะ ตัวนึงมาเป็นที่พึ่งช่วยชีวิตแล้ว นี่เป็นเรื่องตลกที่สุด ที่ฉันได้ยินมาล่ะ
“จุ๊ๆ แกเป็นเพราะตระกูลลัดดาวัลย์จะมาเพื่อสู่ขอ แล้วได้รับผลกระทบใช่ไหม ไอ้สวะรพีพงษ์นั่น ไม่มี ทางที่จะเทียบกับตระกูลลัดดาวัลย์ได้หรอก
นกที เห็นอารียายืนหยัดแบบนี้ ในใจก็เต็มไปด้วย ความโกรธ อีกสักครู่คนของตระกูลลัดดาวัลย์จะมาแล้ว เขาไม่อยากให้อาริยาเหมารวมกับเรื่อง สำคัญนี้ ดังนั้นจำเป็นที่จะต้องจัดการเรื่องนี้ให้โดย เร็วเสีย
“คุณปู่ นี่เธอกำลังเยาะเย้ยตระกูลฉัตรมงคลของ เราอยู่นะ ความหมายของเธอคือ ตระกูลฉัตรมงคล ของเราเปรียบไม่ได้กับรพีพงษ์นั่น คนแบบนี้ ยังมี สิทธิ์อะไรอยู่ในตระกูลฉัตรมงคลอีก” ชรินทร์ทิพย์ กล่าว
นกที หลับตา แล้วกล่าว “ในเมื่อท่าทีของแกยืน หยัตขนาดนี้ งั้นก็อย่าว่าฉันไม่เกรงใจล่ะกัน หลัง จากวันนี้เป็นต้นไป แกกับตระกูลฉัตรมงคลของฉัน ไม่มีความสัมพันธ์ใดๆกันอีกต่อไป เงินของตระกูล ฉัตรมงคงของฉันแกก็เอาไปไม่ได้แม้แต่หยวนเดียว ไม่ว่าเรื่องใดของตระกูลฉัตรมงคล ก็ไม่มีความ สัมพันธ์ใดๆกับแกทั้งนั้น
ดวงตาของอารียายืนหยัด แล้วกล่าว “ได้ ฉันรับ ได้”
ธายุกรและชรินทร์ทิพย์หัวเราะอย่างดีใจออกมา ทันที พวกเขารอมานานขนาดนี้ เพื่อที่จะได้เห็นตอน ที่อารียาถูกไล่ออกจากตระกูล ไม่คิดว่าจะเป็นวันนี้ จุดมุ่งหมายของพวกเราสําเร็จแล้ว
ใบหน้าของค้กตาและศศินัดดาเต็มไปด้วยความ ผิดหวัง เขาสองคนรู้ดี ไม่ว่าตอนนี้จะทำอะไรก็ไม่ สามารถเรียกคืนกลับมาได้แล้ว
“อารียา ถึงแม้แกจะไม่ใช่คนของตระกูลฉัตรมงคล แล้ว แต่ฉันอนุญาตให้แกอยู่ที่นี่เพื่อดูตระกูลลัดดา วัลย์มาสู่ขอฉัน แต่ถ้าแกกล้าวุ่นวายล่ะก็ ฉันจะไม่ให้ คุณปู่ปล่อยแกไว้แน่” ชรินทร์ทิพย์หัวเราะพลางพูด
“ขอโทษ ฉันไม่สนใจ
อารียาพูดไปหนึ่งประโยค แล้วกำลังจะเดินออกไป
ข้างนอก
ในขณะนี้เอง ทันใดนั้น มีคนวิ่งเข้ามาหนึ่งคน แล้ว ตะโกน “ท่านนกทีปี คนของตระกูลลัดดาวัลย์มา แล้ว!”
ทุกคนของตระกูลฉัตรมงคลยืนขึ้นทั้งหมด ใบหน้า
เต็มไปด้วยความเคร่งขรึม จัดระเบียบในห้อง รับแขกเป็นอย่างดี รอให้คนของตระกูลลัดดาวัลยีเข้ามา
ตอนแรกอารียาจะออกไป แต่ถูกฝักดาและศิ นัดดาฝังไว้ข้างๆ
ตอนนี้นกทีป์ก็ไม่มีเวลาที่จะไปโกรธอารียาแล้ว รีบยืนขึ้นจากโซฟา แล้วจัดเสื้อผ้าของตนเองให้ เรียบร้อย อารมณ์ตื่นเต้น
วันนี้เพียงแค่ตระกูลลัดดาวัลย์มาสู่ขอชรินทร์ทิพย์ ต่อไปตระกูลฉัตรมงคลของเขาก็จะเป็นตระกูลที่มี ความสัมพันธ์กับตระกูลลัดดาวัลย์แล้ว
ถึงเวลานั้นยืมชื่อเสียงของตระกูลลัดดาวัลย์มา แม้แต่ตระกูลกุลสวัสดิ์ ก็ไม่มีทางเทียบได้แน่นอน
ชีวิตนี้ที่นกที อยากเห็นมากที่สุด คือตระกูล ฉัตรมงคลเจริญก้าวหน้าอยู่ในมือเขา ในวันนี้ก็ใกล้ จะเป็นความจริงเข้าไปทุกที
ชรินทร์ทิพย์เฉกเช่นเจ้าหญิงก็มิปาน อกเผยไหล่ ตึง ยืนอยู่ตรงกลางของทุกคน
เธอพยายามทําให้ตัวเองดูดีมีความสามารถสักหน่อย ให้เป็นความทรงจำที่ดีต่อตระกูลลัดดาวัลย์ เสียดายที่ในตัวของเธอไม่ได้มีพื้นฐานความดูดีมี ความสามารถนี้เลย ไม่ว่าจะแสดงอย่างไร ก็ไม่มี อารมณ์นั้น
เธอหันไปมองที่อาริยา ดวงตาของทั้งคู่สบตากัน สายตาของชรินทร์ทิพย์เต็มไปด้วยความสะใจ
เธออิจฉาอารียามานานหลายปี วันนี้ ถึงตอนที่อารี ยาต้องอิจฉาเธอบ้างแล้ว
ประตูของวิลล่ามีคนเปิดออก บอดี้การ์ดที่สวมชุด สูทดำทั้งตัวเดินเข้ามา เข้าแถวเป็นสองแถวอยู่หน้า ประตู ด้วยใบหน้าที่ปลื้มปิติ
ทุกคนให้ดังนี้ ในใจเต็มไปด้วยความประหลาดใจ ในใจก็คิดคนของตระกูลลัดดาวัลย์ไม่ธรรมดาแบบ นี้นี่เอง ออกจากบ้านต้องมีบอดี้การ์ดมากมายขนาด นี้มาคุ้มครอง
โยษิตาสวมรองเท้าส้นสูงเดินเข้าไปในวิลล่า เธอ มองไปรอบๆทุกคนในวิลล่า พบว่าทุกคนต่างสวมใส่ ชุดที่สวยงาม ในใจหัวเราะดูแคลน
อำนาจของเธอแรงกล้ามาก ในงานผู้หญิงทุกคนที่ เห็นเธอแล้ว ล้วนรู้สึกต่ำต้อย ถึงแม้ซรินทร์ทิพย์ที่ เหมือนกับเจ้าหญิงอยู่ต่อหน้าเธอ ก็ดูไม่มีออร่าไป
เลย
เธอสิถึงจะเป็นราชินีของแท้
หลังจากที่อารียาเห็นคนที่เดินเข้ามาคือโยษิตาแล้ว
ใบหน้าสะท้อนความตกใจอย่างไร้ซึ่งคำบรรยาย ใดๆ เธอถึงขั้นยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเอง
นี่ไม่ใช่คุณป้าของรพีพงษ์หรอกหรอ? ทำไมเธอถึง
มาที่นี่?
หรือคุณป้าของรพีพงษ์ ก็คือคนของตระกูลลัดดา วัลย์?
นั่น รพีพงษ์ก็คือคนของตระกูลลัดดาวัลย์หรอ?
มาถึงตอนนี้ อารียาถึงได้เอานามสกุลของรพีพงษ์ และตระกูลลัดดาวัลย์เชื่อมเข้าด้วยกัน ความสงสัย ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ก็ได้ชัดเจนขึ้นแล้ว ถ้ารพีพงษ์ เป็นคนของตระกูลลัดดาวัลย์ล่ะก็ งั้นเมื่อก่อนที่รพี พงษ์แสดงสิ่งที่ต่างจากคนทั่วไปนั้น ก็ไม่มีอะไรที่น่าแปลกใจแล้ว
เพียงแค่เธอไม่เข้าใจ ทำไมรพีพงษ์เป็นคนของ ตระกูลสัตดาวัลย์ แล้วยังแต่งมาอยู่กับฝ่ายหญิงอีก
ตอนนี้เธอนึกคําพูดที่ตอนนั้นคุณย่าได้บอกกับเธอ เอาไว้ ว่าให้รพีพงษ์แต่งเข้าบ้าน สําหรับเธอแล้วมี แต่ข้อดีทั้งนั้นไม่มีข้อเสีย รอในภายภาคหน้าเธอจะ เข้าใจเอง
หรือตอนนั้นคุณย่าก็รู้แล้วว่ารพีพงษ์คือคนของ ตระกูลลัดดาวัลย์แห่งเกียวโต
ไม่เพียงแค่อารียา ตื่นตกใจ ศศินัดดาก็ตกใจเช่น กัน เหงื่อท่วมเต็มหน้า
ผู้หญิงคนนี้ คือคนที่ตบเธอไปครั้งที่แล้วหนึ่งฉากนี้
ในตอนนั้นเธอยังด่าทอผู้หญิงคนนี้ไปหลายวัน
ยังไงเธอก็คิดไม่ถึง ว่าผู้หญิงคนนี้แท้ที่จริงแล้วคือ คนของตระกูลลัดดาวัลย์แห่งเกียวโต
หากให้หล่อนรู้ว่าเธอได้ค่าหล่อนไปหลายวันล่ะกั จะต้องไม่ปล่อยตนเองไว้แน่
คิดถึงจุดนี้ หลังศศินัดดาก็เย็นวูบขึ้นมา
นาที เดินไปข้างหน้าสองก้าว หัวเราะพลางกล่าว ยินดีต้อนรับคนของตระกูลลัดดาวัลย์ หากต้อนรับ ผิดพลาดประการใด ก็ขออภัย ณ นี้ด้วย ตระกูล ลัดดาวัลย์มาสู่ขอตระกูลฉัตรมงคลนี้ เป็นเกียรติกับ ตระกูลฉัตรมงคลของผมมาก เชื่อว่าในวันข้างหน้า สองตระกูลของพวกเราจะดองกันตลอดไป เดินไป ด้วยกัน”
ชรินทร์ทิพย์เดินไปข้างหน้าสองก้าว แล้วกล่าว “ใ ค่ะ คุณน่าจะเป็นแม่สามีในอนาคตของฉัน ดูอ่อน เยาว์มากเลย ต่อไปฉันจะทำตัวดีๆกับคุณ”
โยษิตาได้ยินคำพูดของสองคนนี้แล้ว ชะงักงัน หัวเราะเยาะเย้ย แล้วกล่าว “เธอตระกูลเล็กๆของ พวกเธอ คู่ควรจะให้ตระกูลลัดดาวัลย์มาสู่ขอหรอ?
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ