บทที่ 28 ให้เขาขึ้นมานอนบนเตียง

รพีพงษ์ อดไม่ได้ที่จะส่ายหน้าเบา ๆ เมื่อมองไปยัง ศศิ นัดดา ที่ทำท่าราวกับว่ากำลังจะเกิดการสูญเสียครั้งใหญ่ ขึ้น

แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร ก็แค่โทรทัศน์เครื่องเดียวเท่านั้น ปกติเขาก็ไม่ค่อยได้ดูอยู่แล้ว อีกอย่างถ้าเขาอยากจะเอา

ของจากร้านเครื่องใช้ไฟฟ้าย้ายมาไว้ที่นี่หมดเลยก็ยังได้

ในตอนนั้นเอง อารียา ก็เดินเข้ามา ศศินัดดา จึงรีบตรง เข้าไปต้อนรับเธอพร้อมด้วยรอยยิ้มอย่างรวดเร็ว

“ลูกสาวจ๊ะ ลูกดีกับพวกเรามากเลย ลูกซื้อโทรทัศน์ราคา ตั้งแพงขนาดนี้ให้พ่อกับแม่ พ่อกับแม่มีความสุขมาก ๆ เละ จะ ” ศศินัดดา พูดขึ้น

” ใช่ ๆ ลูกสาวของเรานี่มีอนาคตกว้างไกลจริง ๆ พวกเรา ในฐานะพ่อแม่รู้สึกยินดีมาก ๆ เลยล่ะ” ศักดา พูดต่อ

อารียา งงไปหมด โทรทัศน์เครื่องนี้เธอไม่ได้เป็นคนซื้อด้วยซ้ำ

” แม่คะ.. อารียากำลังจะอธิบาย

“ลูกจะ แม่รู้นะว่าลูกหวังดี แม่ก็จะไม่เกรงใจความหวัง ดีของลูกหรอกจ๊ะ นับเป็นโชคดีจริง ๆ ที่มีลูกสาวอย่างหนู ไม่เหมือนกับขยะไร้ค่าอย่าง รพีพงษ์ ที่แต่ไหนแต่ไรมาไม่ เคยจะทำประโยชน์อะไรให้ครอบครัวเราเลย ”

ศศินัดดา ไม่หยุดให้ อารียา ได้พูดบ้างเธอพูดต่อขึ้นมา ทันทีว่า ” ลูกซื้อโทรทัศน์แพงขนาดนี้ให้เรา หลังจากนี้ ห้ามให้ รพีพงษ์ แตะนะลูก ถ้าอยู่ ๆ มันทำพังขึ้นมา แม่คง ปวดใจไม่น้อย ”

” แม่คะแต่โทรทัศน์เครื่องนี้….”อารียา เริ่มร้อนรนขึ้น มา โทรทัศน์เครื่องนี้ รพีพงษ์ เป็นคนซื้อ ถ้าไม่ให้เขาแตะ ต้องเลย มันจะไม่เป็นการรังแกกันเกินไปหน่อยรึไง

“พอแล้ว แคลร์ ความหวังดีของลูกแม่เข้าใจดี ไม่ต้อง พูดแล้ว เดี๋ยวแม่กับพ่อขอดูโทรทัศน์ก่อน ลูกกลับห้องไป พักผ่อนเถอะ” ศศินัดดา ไม่เปิดโอกาสให้ อารียา พูดเลย แม้แต่นิดเดียว
หลังจากนั้นเธอก็ยังหันหน้าไปจ้อง รพีพงษ์ ก่อนจะ พึมพำขึ้นว่า ” แกนี่มันก็ขยะจริง ๆ ลูกสาวฉันดีเลิศขนาดนี้ ทำไมต้องมาแต่งงานกับขยะแบบแกด้วยนะ”

อารียา มองไปที่ รพีพงษ์ ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยคำขอ

โทษ

รพีพงษ์ ยิ้มให้เธอเบา ๆ แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้ติดใจ อะไร ก่อนจะพูดขึ้นว่า ” กลับห้องกันเถอะ ”

พอถึงห้อง อารียา เม้มริมฝีปากของเธอแน่น พลาง มองไปที่ รพีพงษ์ ด้วยใบหน้ารู้สึกผิด ก่อนจะพูดขึ้นว่า ” ขอโทษด้วยนะ แม่ฉันก็เป็นแบบนี้ตลอด โทรทัศน์เครื่อง นั้นคุณเป็นคนซื้อมาแท้ๆ”

ไม่เป็นไรหรอก ใครซื้อมาก็เหมือนกันนั่นล่ะ เรื่องเล็ก น้อยแบบนี้อย่าเก็บมาใส่ใจเลย ” รพีพงษ์ ตอบ

หลังจากนั้นเขาก็เดินไปปูที่นอนลงบนพื้น

“ขอบคุณนะ ” ครั้งนี้ อารียา เอ่ยขอบคุณ รพีพงษ์ จาก ใจจริง ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา รพีพงษ์ ช่วยเหลือเธอมา มากมายเหลือเกิน อีกทั้งพวกเขาก็ทำงานกันอย่างหนักโดยที่ไม่มีความไม่พอใจใด ๆ เกิดขึ้นด้วย

เธอเห็นท่าทางของรพีพงษ์ ที่แสดงออกมาได้ไม่เลวจึง คิดในใจว่า หรือว่า..จะให้เขาขึ้นมานอนบนเตียงดีนะ ?

พอคิดถึงตรงนี้ หัวใจเธอก็เต้นเร็วขึ้น แถมหน้าของเธอก็ แดงกำขึ้นมาทันที

ถ้าเขาขึ้นมานอนบนเตียง เขาจะลงไม้ลงมืออะไรกับฉัน

มั้ยนะ

พอถึงตอนนั้นถ้าเขาทนไม่ไหวจริง ๆ แล้วจับฉัน..

อย่างนั้นรอต่อไปอีกหน่อยดีกว่า ถ้าวันไหนที่เขาทนไม่ ไหวจริง ๆ ก็คงปืนขึ้นเตียงมาเองแหละ

แต่งงานกันก็นานแล้ว ถ้าหากว่าเขาต้องการจริง ๆ ก็ไม่ใช่ ว่าจะให้ไม่ได้…

หลังจากที่คิดเรื่อยเปื่อยไปสักพัก อารียา ก็ล้มตัวลงบน เตียง ไม่ทันไรก็พล่อยหลับไป
เช้าวันต่อมา รพีพงษ์ พา อารียา ไปที่คฤหาสน์ตระกูล ฉัตรมงคล เพื่อบอก นภทีป์ เรื่องของ ธายุกร

ขณะที่ทั้งสองคนเดินมาถึงด้านหน้าของเขตชุมชน รพี พงษ์ ก็เดินไปที่ร้านขาย แป้งทอดใส่ไข่ อีกครั้ง

“เถ้าแก่ เอา แป้งทอดใส่ไข่ สองอัน ” รพีพงษ์ บอกกับ

คนขาย

ชายวัยคนยิ้มพร้อมกับพยักหน้า หลังจากนั้นก็เริ่มลงมือ

ทำ

” เรื่องเมื่อวานนี้ขอบคุณ คุณมาก ๆ เลยนะ” รพีพงษ์ พูด

ขั้น

” ไม่เป็นไรหรอก พวกคุณสามีภรรยาดูรักกันมาก ผมก็ไม่ อยากให้มันเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น ” ชายวัยกลางคนตอบกลับ พร้อมรอยยิ้ม

“คุณมองออกว่ามีคนจับตาดูพวกผมอยู่ แสดงว่าคุณคง ไม่ใช่คนธรรมดาใช่มั้ยล่ะ ” รพีพงษ์ เอ่ยปากถาม

ก่อนหน้านี้ที่เจอกันครั้งแรกเขาก็รู้สึกแล้วว่าผู้ชายคนนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่ ๆ และหลังจากเกิดเหตุการณ์เมื่อวาน ขึ้น มันยิ่งทำให้เขามั่นใจในความคิดของเขามากกว่าเดิม

อีก

” ไม่ธรรมดาอะไรกันล่ะ ผมก็แค่คนขาย แป้งทอดใส่ไข่ แค่นั้นเอง” ชายวัยกลางคนตอบกลับ

พอเห็นว่าชายวัยกลางคนนั้นไม่อยากตอบ รพีพงษ์ ก็ไม่ ได้ซักไซร้ต่อ

หลังจากที่รับ แป้งทอดใส่ไข่มาแล้ว เขาก็บอกลาชายวัย กลางคน พร้อมกับหันหลังกลับไปหา อารียา

แล้วทั้งสองคนก็ตรงไปยังคฤหาสน์ตระกูลฉัตรมงคล

ภายในคฤหาสน์ตระกูลฉัตรมงคล ธายุกร และ ชรินทร์ ทิพย์มาถึงที่นี่ตั้งแต่เช้าแล้ว

นภทีป์ นั้นยังไม่ลงมาจากชั้นบน ทั้งสองคนก็กำลังกระซิบ

กันอยู่เบา ๆ ว่า
” พี่ พี่แน่ใจจริง ๆใช่มั้ยว่าเมื่อวานนี้ อารียา โดนอิน ทัช..ไปแล้วน่ะ ” ชรินทร์ทิพย์เอ่ยปากถามขึ้น

” เรื่องนี้นี่ไม่ต้องสงสัยเลย ถึงแม้ว่าเมื่อวานจะมีข้อผิด พลาดนิดหน่อย ตรงที่ถูกไอ้โง่ รพีพงษ์ นั่นมันดูออกว่ามี ยาในเหล้า แต่หลังจากนั้นอินทัช ก็โผล่ออกมาด้วยตัวเอง เลย แล้วมีเหรอที่ขยะอย่าง รพีพงษ์น่ะจะสู้กับอินทัช ไหว

” แล้วเรื่องหลังจากนั้นล่ะ พี่ได้เห็นกับตาตัวเองรึเปล่า ? ” ชรินทร์ทิพย์ยังถามต่อ

“เปล่า หลังจาก มาถึง ฉันก็กลับเลย แต่เธอไม่ต้องสงสัย ในการทำงานของ อินทัช หรอก อีกอย่างถ้ามันไม่สำเร็จ ละก็ เขาคงโทรมาบอกฉันแล้ว แต่นี่อะไรเมื่อวานทั้งวันไม่ โทรมาสักสาย ไม่แน่ว่าจนถึงตอนนี้ก็อาจจะทำอะไรอยู่กับ อารียาอยู่ก็ได้นะ ” ตอบกลับ

ทันใดนั้นรอยยิ้มที่น่ากลัวก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ ชริน ทร์ทิพย์พร้อมกับที่เธอพูดขึ้นว่า ” อารียา นี่มันเป็นผู้หญิง ขายตัวชัด ๆ แต่งงานกับ รพีพงษ์ มาตั้งนานไม่ยอมให้รพี พงษ์ แตะต้อง แต่พอถึงตอนนี้กลับปล่อยให้อินทัช เล่น ด้วยทั้งคืน ฉันละอยากรู้จริง ๆ ว่าตอนนี้เธอจะรู้สึกยังไง”
* ไม่แน่ว่าเธออาจจะติดใจความรู้สึกแบบนี้ก็ได้นะ อาจจะ เต็มใจที่จะเป็นผู้หญิงเลว ๆ ของอินทัช ” ธายุกร พูดขึ้น พร้อมกับรอยยิ้มที่น่าสมเพช

หลังจากนั้นไม่นาน นภทีปี ก็ลงมาจากชั้นบน ธายุกร และ ชรินทร์ทิพย์ทั้งสองคนก็รีบวิ่งเข้าไปเพื่อจะใส่ร้าย อารียา ทันที

” คุณปู่คะ คุณปู่รู้อะไรมั้ยคะ อารียา ผู้หญิงไร้ยางอายคน นั้น เพื่อที่จะประจบอินทัช เมื่อคืนนี้เธอไม่ได้กลับมาบ้านค่ะ เธอทำให้ตระกูลเราขายหน้ามาก ๆ เลยค่ะ ” ชรินทร์ทิพย์ พูดขึ้น

“อย่ามาพูดจาเหลวไหล อารียา เป็นคนยังไงฉันรู้ดี อย่า มาพยายามใส่ร้ายเธอ ” หลังจากที่ นภทีป์ ได้ยิน ชรินทร์ ทิพย์พูดดังนั้นเขาก็ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชาทันที

” คุณปู่ครับ ที่ เจน พูดเป็นความจริงนะครับ เมื่อวานนี้ผม เห็นกับตาว่าเธอกับอินทัช ออกไปทานข้าวด้วยกัน ทั้งสอง คนยังพากันพูดถึงเรื่องอย่างว่าด้วยนะครับ แถม อารียา ก็ ทำตัวติดกับอินทัช ไม่เลิกอีก ผมเห็นมากับตาตัวเองเลย ครับ ” ธายุกร โกหกขึ้นมาอย่างหน้าไม่อาย
นภทีปี ตบโต๊ะอย่างแรงพร้อมกับยืนขึ้น

“อะไรนะ ! เธอกล้าทำเรื่องขายหน้าต่อตระกูลฉัตรมงคล แบบนั้นได้ยังไง น่าโมโหจริง ๆ ! บอกให้เธอเข้ามาเจอฉัน เดี๋ยวนี้ ฉันต้องถามเธอด้วยตัวฉันเองให้ชัด ๆ ถ้าเป็นแบบ นั้นจริง ๆ ละก็ เธอจะไม่มีวันได้เหยียบเข้ามาในบ้านของ ตระกูลฉัตรมงคล อีกต่อไป!

“คุณปู่คะ หลานเกรงว่าตอนนี้ อารียา อาจจะยังไม่ลุก ออกจากเตียงของอินทัช เลยก็ได้นะคะ ” ชรินทร์ทิพย์พูด ขึ้น

มือของ นภทีปี เริ่มสั่น ทำไมเธอถึงไปทำเรื่องแบบนี้กับ อินทัช ได้ล่ะ ? ตระกูลฉัตรมงคล เองก็ไม่เคยร่วมมือกับ บริษัทของคนอย่างอินทัช อยู่แล้ว นี่อารียา กำลังตบหน้า คนแก่อย่างฉันอยู่รึไง”

” คุณปู่ลืมเรื่องการจัดนิทรรศการครั้งที่แล้วไปแล้วเหรอ ครับ คนที่เราจับได้เป็นคนของอินทัช ไงครับ อารียา คง กลัวว่าอินทัช จะกลับมาแก้แค้น เธอเลยจงใจเข้าไปประจบ สอพลอเขาแน่ ๆ ” ธายุกร พูดขึ้นมา ถ้าเป็นแบบนั้น ก็ ทำให้เรื่องครั้งก่อนดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับ เขาเลยสักนิด
“เหอะ มันน่าโมโหจริง ๆ ! ” นภที ปี พูดขึ้นน้ำเสียงเต็มไป

ด้วยความโกรธ

และในขณะนั้นเอง แม่บ้านประจำตระกูลฉัตรมงคล ก็วิ่ง เข้ามาพร้อมกับพูดว่า ” คุณท่านคะ อารียา และ รพีพงษ์ ทั้งสองคนมาขอเข้าพบท่านค่ะ บอกว่ามีเรื่องจะแจ้งให้ ทราบ”