บทที่131 ประมุขบ้านตระกูลกุลสวัสดิ์มาเอง
กุมุทตกใจขนานใหญ่ ความดีใจในตอนแรกแปร เปลี่ยนเป็นความเซ็งขึ้นมาทันที คาดว่าต่อไปบาง แห่งก็คงจะมีอุปสรรค
“เย็ดแม่งเอ๊ย ใครวะ กล้ามาขัดเรื่องดีของกู ตกใจ
หมด!
กุมุทตะโกนโหวกเหวกเสียงดัง จากนั้นจึงหันหลัง กลับเดินไปทางด้านหลัง พอเขาเห็นปิ่นพงศ์หายใจ รวยระรินอยู่บนพื้น ก็ตกตะลึงขึ้นทันที
ปิ่นพงศ์มองไปทางกุมุท แววตาเต็มไปด้วยความ หวาดกลัว เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง เสียดายที่ ร่างกายไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่น้อย
หลังจากกระเสือกกระสนอยู่ไม่กี่ที จึงหลับตา
กุมุทกลืนน้ำลายลงคอ คิดไม่ถึงว่าบอดี้การ์ดที่ เก่งกาจที่สุดของเขาจะสู้รบจนมีสภาพแบบนี้ คนที่ ลงมือ จะแน่ไปสักแค่ไหนเชียว
เป็น…..เป็นใครกัน”กุมทเปิดปากพูดขึ้นมาค่หนึ่ง ”
รพีพงษ์เดินเข้ามาจากนอกประตู แววตามองกมุท ด้วยความเย็นซา
กุมุทรีบปั้นสีหน้าไม่น่าเชื่อ คิดไม่ถึงว่าคนที่เดินเข้า มาจะเป็นรพีพงษ์
นี่เป็นไปได้ไงกัน! ข้างนอกมีคนอยู่ตั้ง มากมาย นายบุกเข้ามาได้ไง! ปิ่นพงศ์…โดน นายซ้อมเหรอ”กุมุทพูดอย่างตะลึง
รพีพงษ์มองดูอารียาที่นอนอยู่บนโซฟา พอเห็นว่า เธอไม่เป็นอะไร จึงถอนหายใจออกมาด้วยความโล่ง อก
เขาเดินตรงไปทางโซฟา
โดยที่ไม่สนใจกุมุท
พออารียาเห็นรพีพงษ์เดินมา ความหวาดกลัวในใจ ก็ลดทอนลง รพีพงษ์ยื่นมือฉุดเธอขึ้นมาจากโซฟา แล้วดึงเข้ามาไว้ในอ้อมกอด
“ผมอยู่ตรงนี้ทั้งคน ไม่มีใครทำอะไรคุณได้
จากนั้นเขาจึงหันตัวกลับ ตีบลงไปที่ท้องกมุท กุมุทนั่งจุมปุ๊กลงบนพื้น เจ็บจนขบฟันกรอดๆ
แกกําลังรนหาที่ตาย ”
รพีพงษ์พูดเสียงเย็นชาขึ้น มือคว้าผมของกุมุทเอา ไว้ อีกมือโอบกอดอารียา แล้วเดิน
ออกไปจากห้อง
กุมุทโดนรพีพงษ์ถีบจนหมดแรง โดยที่แทบจะไม่ สามารถต่อต้าน
ทั้งสามคนเดินไปตามระเบียงทางเดิน กุมุทเห็น ระเบียงทางเดินมีคนนอนขวางเต็มไปหมด ทั้งหมด เป็นคนที่เขาเตรียมมารับมือกับรพีพงษ์ทั้งนั้น
อารียาเองก็มองระเบียงทางเดินด้วยความตกตะลึง เช่นกัน คนมากมายก่ายกองนอน
ขวางเต็มพื้นแบบนี้ ไม้พลองตกพื้น ภาพตรงหน้า ช่างน่าตกตะลึงเสียจริง
ในใจกุมุทเต็มไปด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ คิดไม่ ถึงว่าคนเหล่านี้เป็นกองคนที่รพีพงษ์จัดการ อย่างไร เสียรพีพงษ์ก็เป็นเพียงแค่สวะคนหนึ่งเท่านั้น
หรือว่ามียอดฝีมือที่ไหนมาแอบช่วยเขา
แต่ว่าใครมาจะมาช่วยไอ้สวะนี่ล่ะ
ในเวลานี้ ในใจกุมุทเต็มไปด้วยความสงสัย ถ้าไม่มี ใครมาช่วยรพีพงษ์ คนพวกนั้นรพีพงษ์จัดการเอง
หมดเลยเหรอ
คิดมาถึงตรงนี้ กุมุทก็รู้สึกขนหัวลุก ถ้าเป็นแบบนั้น จริง รพีพงษ์ก็น่ากลัวเกินไปแล้ว
รพีพงษ์กระชากกุมุทมาที่กลางบาร์เหล้า คนที่นี่ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่ระเบียงทางเดิน ทุกคนต่างก็ มองชายคนนั้นเต้นรำอยู่กลางโต๊ะ
ตอนนี้บนตัวผู้ชายคนนั้นไม่มีเสื้อผ้าอยู่แล้ว เขายืน สีหน้าเคลิบเคลิ้มอยู่กลางโต๊ะ ตอนนั้นพวกสาวๆก็ กลับเข้ามาในโถงแล้ว และก็จ้องชายผู้ที่แอบยิ้มอยู่ บนโต๊ะ
กุมุทเห็นฉากนี้เข้า สีหน้ายิ่งน่าเกลียด จึงตะคอก ออกไปยังจะยืนดูหาหอกอะไรล่ะ! มาช่วยฉันเร็ว เข้า! ”
คนส่วนมากตกใจไปกับเสียงของกุมุท ต่างก็หัน หน้ากลับมาดู ต่างก็เห็นว่าเขาโดนรพีพงษ์ ผมลาก เข้ามา ต่างมีสีหน้าตกตะลึง
รพีพงษ์ให้อารียานั่งที่นั่งริมๆ จากนั้นจึงมองไปที่ ฝูงชนอย่างเย็นชา พูดเสียงเย็นชาว่า “ใครอยากช่วย เขา ก็เข้ามา”
ทุกคนต่างไม่คิดว่าสวะอย่างรพีพงษ์จะพูดจาแบบ นี้กับพวกเขา ต่างมีสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์
แน่นอนว่า ถ้าพวกเขาได้เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นที่ ระเบียงทางเดิน เกรงว่าคงจะไม่กล้าแม้แต่สบ อารมณ์
“รพีพงษ์ นายเป็นบ้าไปแล้วเหรอ นายรีบปล่อย คุณชายกุมุท เขาเป็นถึงคุณชายตระกูลกุลสวัสดิ์ เชียวนะ นายทำกับเขาแบบนี้ จะเดือดร้อนมาถึง พวกเราตระกูลฉัตรมงคล! “ธายุกร
ชิงพูดขึ้นอย่างร้อนใจ
เมื่อทุกคนต่างได้ฟังคำพูดของธายุกรแล้ว ต่างก็ รีบกล่าวโทษไปยังรพีพงษ์
“ไอ้สวะ กล้าทิ้งผมคุณชายกุมุทแบบนี้เลยเหรอ แก ไม่อยากมีชีวิตแล้วใช่ไหม
คุณชายกุมุทเป็นทายาทสืบทอดตระกูลกุล สวัสดิ์เชียวนะ แกทํากับเขาแบบนี้ ช่างรนหาที่ตาย จริงๆ! ”
สวะนี่ช่างไม่มีหัวสมองเลย กล้ามาทำกับคุณชาย แบบนี้ ฉันว่าไม่น่าจะแค่มันหรอก ใครที่เกี่ยวข้องกับ มันก็จะพลอยโดนไปด้วย
ธายุกรกลัวว่ารพีพงษ์จะทำอะไรที่เลยเถอด กลัว ว่าตระกูลฉัตรมงคลจะเดือดร้อนเพราะเขา จะวุ่นไป กันใหญ่ จึงรีบระดมคน พวกเราขึ้นหน้าไปพร้อมกัน ช่วยคุณชายกุมทออกมา ไอ้สวะนี่มันก็แค่แรงเยอะ หน่อยก็แค่นั้น”
ได้ยินธายุกรพูดแบบนี้ ทุกคนต่างก็มองเขาด้วย ความดูแคลน กุมุทโดนเขาซ้อมก็ด้วยคำพูดแบบนี้
แหละ
แต่ว่าพวกเขาคนเยอะ ถ้าจะแห่ขึ้นไปพร้อมกัน รพี
พงษ์ไม่มีใครช่วยแน่นอน
” แม่งเอ๊ย เราปล่อยให้สวะมันรังแกคุณชายกุมุท แบบนี้ได้ไง ขึ้นไปเร็ว จัดการมัน! “
คนกลุ่มหนึ่งต่างแห่ขึ้นหน้าไปหารพีพงษ์
รพีพงษ์มองพวกเขาด้วยสายตาที่เย็นชา พูด ขึ้น“ในเมื่อทุกคนรนหาที่ตาย ก็อย่าหาว่าผมไม่ เกรงใจแล้วกัน! ”
ธายุกรแค่นเสียงเย็นชา รพีพงษ์ หยุดตอแหลได้ แล้ว บอกไรให้ ถ้าวันนี้แกกล้าแตะต้องพวกเราคนใด คนหนึ่งแม้แต่ปลายขน ฉันจะกลับไปบอกให้คุณ ไล่แกออกจากตระกูลฉัตรมงคล
รพีพงษ์ออกแรงจับมือกุมุท ผมบนหัวของกุมุทจึง โดนกระชากทิ้งลงมาอย่างแรง
กุมุทเจ็บจนร้องโอดโอย เขาจ้องถมึงไปที่ธายุกร ตะโกนว่า”ถ้าพวกมึงยังปากมากอีก กูจะเย็บปาก พวกมึง! ”
ธายุกรรีบเอามือปิดปากตนเองสนิท เขาจะไปรู้ได้ ไงสารพีพงษ์จะทิ้งผมกมุท
คนกลุ่มหนึ่งแห่กันมาล้อมวงรพีพงษ์ ต่างก็ดูอยากจะสั่งสอนรพีพงษ์สักตั้ง
ในเวลานี้เอง จู่ๆคนๆหนึ่งก็วิ่งพรวดเข้ามา พอเห็น กุมุท โดนรพีพงษ์กระชากผมจนลงไปนั่งกองกับพื้น ก็ตกตะลึง
“คุณชายครับ คุณท่านมาแล้วนะครับ คนๆนั้นเปิด
ปากพูด
กุมุทได้ยิน แววตาเป็นประกาย รีบถามขึ้น “ท่านมา เองเหรอ ท่านพาบอดี้การ์ดมาด้วยไหม
“บอดี้การ์ดมาพร้อมคุณท่านครับ คนนั้นตอบ
กุมุทวางใจลงทันที จากนั้นเงยหน้าจ้องรพีพงษ์
อย่างดุดัน เอ่ยปากขึ้น”ไอ้โง่ พ่อกูมาแล้ว บอดี้ การ์ดเขาเก่งกาจกว่าแกมาก แกกล้าดีกับฉัน รอตาย ซะเถอะมึง!”
รพีพงษ์สีหน้าไร้อารมณ์ความรู้สึก ราวกับว่าคุณ พ่อของกุมุทมาแล้ว เขาก็ไม่ได้สะทกสะท้านอะไร
พอทุกคนฟังคนๆนั้นพูด ก็ตกใจไปตามๆกัน ต่างก็ มองไปที่รพีพงษ์ด้วยแววตาสมน้ำหน้า
“ไอ้หนุ่ม แกยังไม่รีบปล่อยคุณชายอีกเหรอ ท่านปู่กู่มาแล้วนะ แกยังไม่รู้หรือไงว่าหมายความว่า ไง
ไอ้โง่นี่ จะไม่รู้ว่าท่านปู่กู่จะมานี่ตอนนี้คิด กลับใจก็ไม่ทันแล้วล่ะ ถ้าท่านปู่กู่มาเห็นว่าคุณชาย กุมุทโดนรังแกแบบนี้ ท่านไม่ยอมแน่นอน
“จุ๊ๆ วันสิ้นโลกของเจ้าหนุ่มนี่มาถึงแล้ว ท่านปู่กู่ ถนอมคุณชายอย่างกับอะไรดี ถ้ารู้ว่าคุณชายโดน แบบนี้ จะต้องถลกหนังเจ้าหนุ่มนี่แน่ๆ! ”
ธายุกรได้ยินเสียงของท่านกุลสวัสดิ์ มา ถึงแล้ว จึงรีบลุกขึ้น จะยังไงรพีพงษ์ก็มีความเกี่ยว ดองกับตระกูลฉัตรมงคล ถ้าเป็นเพราะเรื่องนี้ ทำให้ ตระกูลกุลสวัสดิ์เริ่มหาเรื่องตระกูลฉัตรมงคล ต่อไป ตระกูลฉัตรมงคลคงจะลืมตาอ้าปากไม่ได้
เขารีบมายืนตรงหน้ารพีพงษ์ ตะคอกว่า “แกหูหนวก หรือไง รีบปล่อยคุณชาย แกอยากตาย ก็อย่าดึง ตระกูลฉัตรมงคลเข้าไปช่วยด้วย!
“หึๆ กลัวแล้วเหรอ แล้วตอนที่เหน็บแนมผม ก็ไม่เห็นจะปราณีกันบ้างเลย รพีพงษ์ยิ้มให้
ธายุกรกระทืบเท้า จ้องรพีพงษ์”คุณท่านรัก คุณชายมา ถ้าไปรังควานคุณชายเข้า ไม่มีจุดจบที่ดี หรอก ฉันหวังดีกับแกนะ รีบปล่อยคุณชายซะ!
รพีพงษ์ยักไหล่ แต่ไม่มีทีท่าว่าจะปล่อยกุมุทแม้แต่ นิดเดียว
อารียาเดินมาข้างๆรพีพงษ์ พูดโน้มน้าวว่า “รพีคะ ช่างเถอะค่ะ พวกเราไปหาความกับเขาไม่ได้หรอก พอพวกเขาโกรธขึ้นมา เราจะรับไม่ไหว
รพีพงษ์ยิ้ม พูดขึ้น “ต่อให้ผมปล่อยเขา คุณคิดว่า ตระกูลกุลสวัสดิ์จะไม่หาเรื่องเราเหรอ อีกอย่างคุณ สบายใจได้นะ คนแก่อย่างกุนลโรจน์ ไม่กล้าทำ อะไรผมหรอก”
กุมุทด่าทอออกไป แม่งเอ้ย แกคิดว่าแกเป็นใคร คิดว่าพ่อฉันไม่กล้าทำอะไรแกงั้นเหรอ ฝันไปเถอะ
แก!
“ฉันบอกแกให้นะ ถ้ามึงยังไม่ปล่อยฉันอีก ฉันไม่ได้ จะจัดการแกคนเดียว พ่อฉันก็จะจัดการโคตรเหง้า
แกด้วย แล้วถ้าตระกูลฉัตรมงคลฉิบหายเพราะแกอารียายังจะอยู่กับแกไหม! ”
ธายุกรหน้าถอดสี เขาแทบจะคุกเข่าขอร้องร พงษ์ ว่าให้ปล่อยกุมุท
ส่วนรพีพงษ์สีหน้าไม่ยี่หร่า ราวกับไม่สนใจว่า ตระกูลกุลสวัสดิ์จะทำอะไรบ้านฉัตรมงคล
ไม่นาน บาร์เหล้าด้านนอกมีเสียงฝีเท้าลอดเข้ามา คนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาในบาร์เหล้า
และคนที่นำกลุ่มคนนั้น ก็คือกุนลโรจน์
เขาได้ข่าวว่าวันนี้กุมุทจัดงานเลี้ยงเหล้าที่นี่ ก็เลย อยากจะมาดู
ด้านหลังกุนลโรจน์เป็นชายสวมสูทสามสี่คน และ ชายสวมแว่นตาดำ คนเหล่านี้ร่างกายกำยำยืนตัว ตรง แค่ท่ายืน ก็ให้ความรู้สึกว่าพร้อมระเบิดตลอด เวลา
พอกุนลโรจน์เข้ามา เห็นคนกลุ่มหนึ่งล้อมรอบ จึง ขมวดคิ้ว น
กุมุท นฤมลโรจน์เข้ามา ก็ไม่เกรงกลัวอะไรอีกต่อไป รีบสะบัดมือให้หลุดจากรพีพงษ์
วิ่งไปอยู่ตรงหน้ากุนลโรจน์
“กุมุท เกิดอะไรขึ้นลูก ลูกจัดงานเลี้ยงเหล่าที่นี่
ไม่ใช่เหรอ”
กุมุทรีบฟ้องพ่อ”คุณพ่อครับ งานเลี้ยงเหล้าโดนไอ้ โง่คนหนึ่งมันพังครับ ถ้าคุณพ่อมาช้าอีกนิด ไม่แน่ว่า ลูกชายคุณพ่อคงโดนซ้อมตายไปแล้ว! ”
กุนลโรจน์รีบถลึงตาขึ้น พูดเสียงเย็นชา ใครหน้า ไหน กล้ามาซ้อมลูกชายก
ธายุกรเห็นกุนลโรจน์บันดาลโทสะ จึงแอบดำร พงษ์อยู่ในใจ เพื่อที่จะให้หลุดพ้นการเกี่ยวดองกับ รพีพงษ์ ธายุกรรีบเดินขึ้นหน้า พูดว่า “ท่านปู่กู่ คน ที่ซ้อมคุณชาย อรพีพงษ์ครับ เป็นสวะที่ขึ้นชื่อ ของเมืองริเวอร์ แม้ว่าเขาจะเกี่ยวข้องกับตระกูล ฉัตรมงคลนิดหน่อย แต่เรื่องซ้อมคุณชาย เขาทำคน เดียว ไม่เกี่ยวกับตระกูลฉัตรมงคลนะครับ”
กุนลโรจน์แค่นเสียงเย็นชา พูดขึ้น มันอยู่ไหน
กุมุทรีบไป รพีพงษ์ ทุกคนที่อยู่ตรงหน้ารพีพงษ์ต่างหลีกทางออก ให้กุนลโรจน์เห็น
รพีพงษ์ชัดๆ
ในตอนที่สายกุนลโรจน์จับจ้องไปที่รพีพงษ์ จู่ๆเขา ก็รู้สีกตัวแข็งที่อ
นี่เป็นคุณชายคนเมื่อวาน โยษิตาพาเข้าพบ
กุนลโรจน์ผู้มีท่าทีตุดันในตอนแรกรีบเก็บอาการ แล้วเปลี่ยนเป็นหน้ายิ้มทันที พูดกับ
รพีพงษ์ว่า คุณ…….
คำพูดยังไม่ทันหลุดออกจากปาก รพีพงษ์ก็จ้อง ถมึงทึงไปที่เขา กุนลโรจน์นึกถึงคำพูดของโยษิตาที่ ว่า ห้ามเปิดเผยฐานะของรพีพงษ์ เขาจึงรีบเปลี่ยน คําเรียก
“น้องชายคนนี้ ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น ลูกของผม ไปสร้างความเดือดร้อนให้คุณเข้าใช่หรือไม่”
รพีพงษ์พยักหน้า พูดว่า “ลูกชายของท่านอาศัย นามในงานเลี้ยง เข้าลวนลามภรรยาของกระผม ถ้าผมมาหยุดไว้ไม่ทัน คาดว่าตระกูลกุลสวัสดิ์ทั้งตระกูลคงต้องชดใช้โทษนี้”
กุนลโรจน์หน้าถอดสี เขารู้จักนิสัยลูกชายตัวเอง ดี ที่ผ่านมามีแต่เขาเท่านั้นที่หาเรื่องคนอื่น ไม่เคยมี ใครกล้ามาหาเรื่องเขาอย่างไร้สาเหตุ
ดังนั้นคำพูดของรพีพงษ์เชื่อถือได้แน่นอน
เขาหันไปถามกุมุทอย่างเดือดดาล เป็นความจริง หรือไม่”
ทุกคนต่างประหลาดใจ ประมุขผู้น่าเกรงขามของ ตระกูลกุลสวัสดิ์ พอฟังคำพูดรพีพงษ์ ทำไมจู่ๆท่าที เปลี่ยนไป
กุมุทเองก็ตกตะลึง แต่ก็ไม่คิดมาก คิดว่าบิดาจะ ต้องเข้าข้างตนอยู่แล้ว จึงพยักหน้าพูดว่า “แม้ว่าเขา จะพูดไม่ผิด แต่ผมก็ยังไม่ได้แตะต้องเมียเขาเลย ครับ อีกอย่างเขาซ้อมผมแล้ว คุณพ่อครับ คุณพ่อ จะต้อง……
กุมุทพูดไม่ทันจบ กุนลโรจน์จึงตบฉาดลงไปที่ ใบหน้าเขาอย่างแรงดังผัวะใหญ่
กุมุทล้มลงไปบนพื้นอีกครั้ง
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ