บทที่517 คิดอะไรตื้นๆ

บทที่517 คิดอะไรตื้นๆ

กรุ๊ปKIN

ในห้องทำงานของนิรมัท นิรมัทและญาดาทั้งสองคนกำลังนั่ง อยู่ด้วยกัน จะเห็นได้ว่ามีร่องรอยของความคาดหวังบนใบหน้า ของทั้งสองคน

ญาดาม้วนปลายผมตัวเองเล่นอย่างยั่วยวน ยิ้มให้กับนิรมัท แล้วพูดว่า: “นายว่าจากนี้ไปฉันตามคุณชายจิรเวชกลับไป ที่ตระกูลนิธิวรสกุล อยู่ในตระกูลของพวกเขา จะมีตำแหน่ง แบบไหน?”

นิรมัทหัวเราะขึ้นมา แล้วตอบว่า: “ฉันขอแนะนำเธออย่าคาด หวังสูงเกินไปล่ะ คุณชายอย่างเขา ข้างกายไม่เคยขาดแคลน เรื่องผู้หญิง ต่อให้เขาพาเธอกลับไปที่ตระกูลนิธิวรสกุล เธอก็ เป็นหนึ่งในผู้หญิงมากมายของเขา การแข่งขันในตระกูลระดับ ชั้นนําของพวกเขา ไม่ได้ง่ายดายอย่างที่เธอคิด

ญาดาไม่สนใจเลยพูดเลยแม้แต่น้อย ส่งเสียงเย็นชาใส่นิรมัท พูดว่า: “แล้วยังไงล่ะ อย่างน้อยฉันก็อยู่ในสังคมชั้นสูงจริงๆ ถ้า ไม่ใช่คุณชายจิรเวช ฉันคิดว่าตระกูลลัดดาวัลย์ก็ถือว่าอยู่ใน ระดับสังคมชนชั้นสูง การปรากฏตัวของเขาทำให้ฉันรู้ว่า บน โลกใบนี้ ยังมีคนที่ดีกว่าเราอยู่”
นิรมัทยิ้มให้ญาตาเล็กน้อย จากนั้นจากนั้นยื่นมือไปทางที่ญา ดา พูดว่า: “อย่างไรก็ตามครั้งแรกของเธอก็มอบให้เขาแล้ว ทำไมไม่ทำให้ฉันสนุกบ้าง ฉันต้องการเธอมานานแล้ว เขาไม่มี ทางจับได้อย่างแน่นอน”

ญาดาไม่มีสายเลือดของตระกูลลัดดาวัลย์ ตอนแรกเธอยัง อยากจะไล่ตามจีบรพีพงษ์ นิรมัทเป็นเพราะความสวยของญา ดา ในใจก็มีความต้องการ

ญาดาปัดมือของนิรมัทออกไปทันที บนใบหน้าแสดงความ รังเกียจออกมา แล้วพูดว่า: “ถ้าฉันบอกความคิดของนายให้ คุณชายจิรเวช นายคิดว่าคุณชายจิรเวชจะปล่อยนายไปหรือ เปล่า?”

นิรมัทยิ้มเล็กน้อย แล้วพูดว่า: “ตอนนี้ฉันกับเธอลงเรือล่า เดียวกันแล้ว ถ้าเธอทําให้ฉันลําบาก ฉันก็จะทําให้เธอลําบาก เหมือนกัน เธอแน่ใจเหรอว่าจะบอกในสิ่งที่ฉันพูดให้กับจิร เวช?”

ญาดามองไปที่นิรมัทอย่างไม่พอใจ จากนั้นก็หยุดพูด

นิรมัทก็ไม่ได้สนใจญาดาอีกต่อไป แต่เปลี่ยนเรื่อง และพูด ว่า: “วันนี้จิรเวชวางแผนจะจัดการรพีพงษ์ ได้ยินมาว่าเขาจ้าง ยอดฝีมือที่สุดยอดมาท่านหนึ่ง นับจากเวลาแล้ว ตอนนี้รพีพงษ์ น่าจะถูกกำจัดไปเรียบร้อยแล้ว”

ญาดาพยักหน้าตาม แล้วพูดว่า: “คุณชายจิรเวชลงมือ ยังไงรพีพงษ์ก็ต้านทานไม่ได้ไหว เขาก็ไม่ดูตัวเองเลยว่าเป็น ใคร ยืนกรานที่จะสู้กับคุณชายนิรมัท แม้ว่าเขาจะประสบ ความสำเร็จในการหลบหนีแต่คุณชายนิรมัทอยากจะขัดขว้าง โอกาสทางธุรกิจของเขา ก็คงจะหลบหนีจากแผนการครั้งนี้ ของคุณชายจิรเวชไม่ได้”

“ก่อนหน้านี้เธอยังอยากที่จะไล่ตามจีบรพีพงษ์อยู่ไม่ใช่เหรอ ทำไมตอนนี้เธอกลับพูดเช่นนี้ล่ะ?”นิรมัทกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“เชอะ ฉันก็เป็นเพียงคนฉลาดที่รู้จักเลือกสิ่งดีๆ เขาไม่รู้จัก ผิดชอบชั่วดี ต้องการจะต่อสู้กับคุณชายจิรเวช แน่นอนว่า ฉันก็จะไม่รู้สึกอะไรกับเขาอีกต่อไป ที่สำคัญเมื่อเขาเทียบกับ คุณชายจิรเวชแล้ว ก็ไม่มีค่าอะไรเลย แล้วฉันไม่ได้โง่ ทำไม ยังต้องอยู่กับเขาอีก”ญาดาพูดด้วยความดูถูก

ทันทีที่เธอพูดจบ ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากข้างนอก ซึ่งฟัง ดูแล้วเร่งรีบมาก

ทั้งสองคนแปลกใจเล็กน้อย จึงลุกขึ้นมา และเดินออกไปข้าง

นอก

ทันทีที่เปิดประตูสำนักงานออก ทั้งสองก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งที่ อยู่ข้างนอกกำลังย้ายข้าวของวิ่งออกไปข้างนอก และด้าน หลังของพวกเขากำลังมีกลุ่มคนในเครื่องแบบรักษาความ ปลอดภัยขับไล่ออกไป
สีหน้าของนิรมัทก็เปลี่ยนไป รีบเดินออกไปอย่างรวดเร็ว ขวางคนที่กําลังวิ่งอย่างเร่งรีบ และถามว่า “เกิดเรื่องอะไรขึ้น พวกคุณวิ่งทำไม!”

“กรุ๊ปKINจบเห่แล้ว เขามาตรวจสอบยึดทรัพย์ ตอนนี้ไม่หนี รอให้ถูกจับหรือ!”คนคนนั้นตะโกนใส่นิรมัท จากนั้นก็ผลักนิ รมัทออกไป และวิ่งหนีต่อไป

นิรมัทก็ขมวดคิ้วทันที คิดไม่ออกว่ากรุ๊ปKINที่ยังอยู่ดี ทำไม จู่ๆถึงถูกตรวจสอบยึดทรัพย์

ญาดาก็เดินออกจากห้องทำงาน เมื่อเห็นฉากวุ่นวายข้าง นอก ก็ตกใจ แล้วพูดว่า: “เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ จากภูมิหลัง กรุ๊ปKIN น่าจะไม่มีใครกล้ามาตรวจสอบยึดทรัพย์ที่นี่ถึงจะ ถูก”

ฝ่ายรักษาความปลอดภัยได้เดินเข้ามาหาพวกเขาแล้ว นิรมัท ไตร่ตรองสักพัก จากนั้นก็พุ่งไปที่ตรงนั้น

“ใครให้พวกคุณมาที่นี่? ที่นี่เป็นสถานที่ของกรุ๊ปKIN ไม่ได้ รับอนุญาต พวกคุณเข้ามาก่อความวุ่นวายแบบนี้ เป็นเรื่องที่ ผิดกฎหมาย!”นิรมัทตะโกนใส่กลุ่มคน

เมื่อหัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยได้ยินคำพูดของนิรมัท ก็หยุดลงมา แล้วพูดว่า: “กรุ๊ปKINถูกสงสัยว่ามีการฉ้อโกง ทำ กำไรอย่างผิดกฎหมาย และชี้นำให้ผู้คนกระทำผิดกฎหมาย พวกเราได้รับคำสั่ง มาตรวจสอบยึดทรัพย์ที่นี่ใครว่าพวกเรามาก่อความวุ่นวายล่ะ?”

“เหลวไหล!”นิรมัทตะโกนออกไปตรงๆ เขาจะไม่เชื่อได้ อย่างไรว่ากรุ๊ปKINจะถูกตั้งข้อกล่าวหานี้ “เอาหลักฐานของ พวกคุณออกมา!

หัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยหยิบหลักฐานของตัวเอง และเอกสารการตรวจสอบยึดทรัพย์ทันที รวมทั้งเอกสารที่ลง นามด้วยชื่อของจิรเวช เอกสารที่มีลายนิ้วมือก็เอาออกมา ให้นิ รมัทอ่าน

นิรมัทเอาไปอ่าน พบว่าเอกสารเหล่านี้เป็นของจริง ที่สําคัญ ยังมีลายเซ็นและลายนิ้วมือของจิรเวชด้วย ก็ตกตะลึงในทันที

เขาหันหน้ามองไปที่ญาดา แววตาแสดงออกมาถึงความตื่น ตระหนก พึมพำว่า: “ทำ….ทำไมถึงเป็นแบบนี้ วันนี้ยังจัดการ กับรพีพงษ์อยู่ไม่ใช่เหรอ ทําไมในพริบตาเดียว กรุ๊ปKINก็ จบเห่แล้วล่ะ?”

ญาดาก็รับเอกสารไปดูด้วยสีหน้าที่กังวล จากนั้นก็หยุดนิ่ง ในหัวก็นึกอะไรบางอย่างออก แล้วพูดว่า: “เป็นไปได้ไหมว่า ครั้งนี้คุณชายจิรเวชก็ล้มเหลว?”

“ทำไมล่ะ? ตกลงว่ารพีพงษ์ทำได้อย่างไร เขาไม่มีคุณสมบัติ ที่จะสู้กับคุณชายจิรเวชเลยนะ แต่ทำไมผลถึงเป็นเช่นนี้?”
หัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยจ้องไปที่นิรมัทและญาดา ทั้งสองคน จากนั้นก็หยิบรูปถ่ายรูปสองใบ หลังจากเทียบดู แล้ว ก็รีบสั่งคนรอบข้างทันที: “รีบจับตัวพวกเขาสองคนเดี๋ยวนี้ พวกเขาคือหัวหน้าสองคนในแก๊งฉ้อโกงของกรุ๊ปKIN คาดไม่ ถึงว่าพวกเขาสองคนจะเป็นคนมามอบตัวเองเลย ห้ามให้พวก เราหนีไปได้เด็ดขาด!

เมื่อคนที่สวมชุดรักษาความปลอดภัยได้ยิน ในตอนนั้นก็ พุ่งไปที่นิรมัทและญาดา ก็จับทั้งสองคนลงกับพื้น ได้อย่าง รวดเร็วและง่ายดาย

นิรมัทและญาดาทั้งสองคนตกตะลึง ยังคิดไม่ออก ก็ถูก จับกุมแล้ว

“พวกแกแม่งปล่อยฉันนะ! พวกเราไม่ได้ทำอะไรเลย ทำไมถึง มาจับพวกเรา!”นิรมัทตะโกนใส่

“พวกคุณทําหรือเปล่า เดี๋ยวพวกเราพาพวกคุณกลับไปก็ รู้”หัวหน้าเจ้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยกล่าว

จากนั้นกลุ่มคนก็พาคนสองคนออกไปด้านนอก

ในขณะที่เดินไป หัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยยังกล่าว กับทั้งสองว่า: “ใช่แล้ว นายใหญ่ตระกูลลัดดาวัลย์ผู้ที่ช่วยใน การเปิดโปงอาชญากรรมของกรุ๊ปKINในครั้งนี้ฝากให้ฉันมาบ อกพวกคุณว่า คิดอะไรตื้นๆ ก็จะนำพาตัวเองตกเข้าไปในเหว”
เมื่อได้ยินคำพูดของหัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัย หัวใจ ของนิรมัทและญาตาทั้งสองคนก็จมลงไป ร่างกายก็เป็นทันที