บทที่499 ตอกย้ำกับดักของจิรเวช

บทที่499 ตอกย้ำกับดักของจิรเวช

“ว่าไงนะ! สามแสนล้าน! ฟังไม่ผิดใช่ไหม! “ทุกคนในงาน

ต่างตกใจกับคำพูดของรพีพงษ์ ทุกคนต่างทยอยกันมองไป

ทางรพีพงษ์ ญาดากับนิรมัทที่ยืนข้างรพีพงษ์เบิ่งตาโพลงโต คิดไม่ถึงว่า

รพีพงษ์จะออกราคาสูงขนาดนี้

“แกบ้าไปแล้วเหรอ แกจะไปมีเงินมากมายขนาดนั้นได้ยังไง ฉันว่าแกจงใจมาทำให้เรื่องวุ่น คนอย่างแก ต้องไล่ออกไป! “นิ รมัทตะโกนใส่รพีพงษ์

ญาดาเองก็มองไปทางรพีพงษ์เองอย่างหมดคำพูด แล้วพูด ขึ้น ทําแบบนี้หมายความว่าไง แกคิดว่าสามแสนล้านมันควัก กันออกมาได้ง่ายๆหรือไง แกทำแบบนี้ ยิ่งทำให้ตระกูลลัดดา วัลย์โดนดูถูก ทำให้บ้านลัดดาวัลย์ฉิบหายเร็วขึ้น! ”

จิรเวชเองก็มองไปทางรพีพงษ์ แววตาระอุไปด้วยความโกธร แค้นชิงชัง คิดไม่ถึงว่าตระกูลลัดดาวัลย์ที่เขาคิดว่าไม่น่าจะมี น้ำยาต่อกรกับเขาได้แล้ว ตอนนี้ดันตะโกนออกมาว่าสามแสน ล้าน

เนื่องจากการทดสอบบ้านลัดดาวัลย์ก่อนหน้า กับการขู่หอ การค้าสมน. จิรเวลเองก็ควักเงินไปแล้วไม่น้อย ตอนนี้สองแสน ล้านนั้นคือลิมิตของเขาแล้ว ถ้ารพีพงษ์ควักสามแสนล้านจริง ต่อให้กรุ๊ปKINมีส่วนร่วม เขาก็จัดการบ้านลัดดาวัลย์ ไม่ได้อยู่ดี ทุกอย่างที่เขาทำ ก็จะเสียของ

และถ้าบ้านลัดดาวัลย์กลายเป็นหุ้นส่วนใหญ่ที่สุด ถึงตอนนั้น กรุ๊ปKINจะจัดการบ้านลัดดาวัลย์อยู่หรือไม่ก็ต้องว่ากัน

“ก่อนหน้าผมเคยได้ทำการสำรวจแล้วว่า บ้านลัดดาวัลย์ ไม่สามารถควักกระแสเงินสดสามแสนล้านนี้ได้ นอกจากจะ ขายทรัพย์สินทั้งหมดของบ้านลัดดาวัลย์ แต่ว่าถ้าขายทรัพย์ สมบัติทิ้ง ก็จะไม่มีศักยภาพในการร่วมโครงการแล้ว ต่อให้ เป็นหุ้นใหญ่ที่สุด ก็ขายหน้าเปล่าๆ”

“คราวที่แล้วที่ทดสอบบ้านลัดดาวัลย์ เขาสามารถแก้ไขไป ได้อย่างสบายๆ ก็อยู่เหนือความคาดหมายแล้ว งั้นก็คงเป็นไพ่ ใบสุดท้ายของเขาแล้วมั้ง เพราะฉะนั้นตอนนี้ไม่สามารถควัก สามแสนล้านออกมาได้แน่นอนที่ทำแบบนี้คงเพราะต้องการจะ ปั่นป่วนนั่นเอง

จิรเวชวิเคราะห์สถานการณ์รพีพงษ์อย่างจริงจัง ยืนยันว่ารพี พงษ์ควักสามแสนล้านออกมาไม่ได้หรอก ตอนนี้ยืนออกมา เกรงว่าน่าจะถึงจุดแตกหัก อย่างไรเสียการทำแบบนี้ต่อให้ไม่ ได้ร่วมมือกันจริงๆ ก็พอยั่วจิรเวชได้บ้าง

คิดมาถึงตรงนี้ จิรเวชก็ยิ้มเย็นชาใส่รพีพงษ์ รู้สึกว่าเป็นสิ่งที่ ตนเองควบคุมได้ เดี๋ยวพอตกลงเรื่องผู้ร่วมมือสามคนได้ ก็คง ต้องมีการประชุมตกลงการลงเงินทุน ถึงเวลานั้นรพีพงษ์คงจะ หมดท่าไปเอง ดังนั้นจิรเวชไม่ต้องเป็นกังวลอะไรมาก
แน่นอนว่าอีกสาเหตุหนึ่งที่เขาคิด เพราะว่าสองแสนล้านนั้น คือลิมิตของเขาแล้ว ต่อให้รพีพงษ์ควักสามแสนล้านออกมาได้ จริงๆ เขาก็คงจะได้แต่มองตาค้าง ทำอะไรไม่ได้

ทุกคนในงานก็ไม่มีใครคิดว่ารพีพงษ์จะควักสามแสนล้าน ออกมาได้ ตั้งแต่ที่เขานั่งรถแท็กซี่มาที่นี่ละ แล้วยังสารรูปตอน กินข้าวที่นี่เพราะไม่ได้กินข้าวมาจากบ้านอีก ดูท่าเขาน่าจะ ป่วนงานมากกว่า

“ตระกูลลัดดาวัลย์นี่ไม่รักษาหน้าตากันแล้วหรือไงนะ เริ่ม ตะโกนตัวเลขมั่วซั่วละ เขาคิดว่าทำแบบนี้ จะกู้สถานการณ์ บ้านลัดดาวัลย์ได้เหรอ น่าตลกสิ้นดี”

“กระแสเงินสดสามแสนล้านนะ มันเป็นตัวเลขดาราศาสตร์ไป แล้ว นอกจากขายสมบัติบ้านลัดดาวัลย์ให้หมด ต่อให้จะขาย ก็คงไม่จบในวันสองวันหรอก เขาจะต้องโกหกคำโตแน่ๆ”

“ตลอดเวลาที่ผ่านมา ชื่อเสียงของตระกูลลัดดาวัลย์ในเกีย

วโต ก็ฉาวโฉ่ไปหมดแล้ว เดี๋ยวพอผู้รับผิดชอบยืนยันสมบัติ บ้านลัดดาวัลย์แล้ว กลัวว่าจะโมโหเข้า รวมกับการตอกย้ำของ กรุ๊ปKINอีก ตระกูลลัดดาวัลย์จบเห่แน่”

นิรมัทกับญาดาเดินกลับมายืนข้างจิรเวช โยษิตาเองก็ขมวด คิ้วขึ้น เธอหันไปมองจิรเวช ถามขึ้นว่า “ตอนนี้พวกเราทำไงดี ผู้ร่วมหุ้นใหญ่ จะให้บ้านลัดดาวัลย์คว้าไปไม่ได้”

จิรเวชยิ้มขึ้นมุมปากอย่างเย้ยหยัน พูดขึ้น”สบายใจเถอะ มันก็แค่สร้างภาพไปงั้นเอง คิดว่าเงินสามแสนล้านควักกันได้ ง่ายๆหรือไง ที่ฉันไปตรวจสอบบ้านลัดดาวัลย์ก่อนหน้าไม่ผิด แน่ มันควักเงินจำนวนนี้ไม่ออกหรอก”

โยษิตาพยักหน้า พูดขึ้นว่า”ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ งั้นวันนี้คงจะ เป็นจุดจบของตระกูลลัดดาวัลย์”

นิรมัทกับญาดาพยักหน้าอย่างเห็นด้วย ในหัวกำลังนึกภาพ รพีพงษ์ที่กำลังทุลักทุเล

ถ้าจะดูจากผลตรวจสอบของจิรเวช ตอนนี้ตระกูลลัดดาวัลย์ ควักเงินจำนวนนี้ออกมาไม่ได้จริงๆ แต่พวกเขาไม่รู้ว่า รพีพงษ์ เพิ่งกลับมาจากเทือกเขากิสนา ตอนนี้เขาได้รับการสนับสนุน จากกองกำลังเทือกเขากิสนาเต็มที่ สามแสนล้านสำหรับเทือก เขากิสนาแล้ว มันจิ๊บจ๊อยมาก

หลังจากที่รพีพงษ์พูดจำนวนเงินทุนออกไป ก็ไม่มีใครในงาน กล้าเสนอราคาอีก ทุกคนรู้ดีว่า จำนวนเงินที่ต่ำกว่าห้าพันล้าน นั้น ไม่มีความหมายอะไรอีกต่อไป

“ถ้าไม่มีใครเสนอจำนวนเงินทุนต่อ งั้นผมจะเลือกจำนวนผู้ ร่วมทุนจากจำนวนเงินทุนสูงสุดสามอันดับนะครับ เดี๋ยวรอ ยืนยันตัวเลขแล้ว ก็จะยืนยันว่าผู้ร่วมทุนทั้งสามท่านเป็นใคร นะครับ”ไกรเดชเห็นไม่มีใครเสนอจำนวนเงินต่อ จึงป่าวประกาศออกไป

จากนั้นคนที่รับผิดชอบจดบันทึกจึงหยิบรายชื่อออกมาตรง หน้าไกรเดช ใ ไกรเดชพิจารณา

ทุกคนรู้แก่ใจแล้วว่าผู้ร่วมทุนทั้งสามในวันนี้เป็นใคร

ตระกูลลัดดาวัลย์สามแสนล้าน กรุ๊ปKINสองแสนล้าน หอ การค้าสมน.หนึ่งแสนล้าน ใน งานนอกจากสามคนนี้แล้ว ก็มี นักธุรกิจเกียวโตคนหนึ่งที่ค่อนข้างมีชื่อในเกียวโตเสนอไปห้า หมื่นล้าน ส่วนที่เหลือคงไม่มีหวังแล้วล่ะ

แน่นอนว่า รพีพงษ์จะมีสามแสนล้านจริงมั้ย ทุกคนยังคง สงสัย เดี่ยวรอไกรเดชยืนยันมาแล้ว ผลสรุปก็คงจะออกมาวัน นี้แหละ

หลังจากที่ไกรเดชดูรายชื่อ จึงกำชับคนๆนั้นไปสองสามคำ ในเวลาไม่นาน คนๆนั้นก็พาชายสวมสูทที่เป็นสมุห์บัญชีเดินมุ่ง หน้าไปหาธีรศานติ์ จิรเวชและรพีพงษ์

จิรเวชหันไปแลบลิ้นปลิ้นตาใส่รพีพงษ์ เขาอยากจะรอดู สีหน้ารพีพงษ์ในตอนที่ไกรเดช ประกาศผลออกมา

ทั้งสามต่างเข้าไปในห้องคนละห้อง เพื่อทําการยืนยัน ทรัพย์สิน

ทุกคนต่างก็รอประกาศผลอย่างใจจดใจจ่อ ที่สำคัญที่สุดทุกคนอย่างรู้ว่ารพีพงษ์สามารถควักสามแสนล้านออกมาได้ จริงๆหรือเปล่า ในบรรดาคนเหล่านั้น หลายคนกำลังรอหัวเราะ เยาะรพีพงษ์อยู่

“รพีพงษ์สร้างภาพแน่นอน เดี๋ยวรอพวกเขาออกมา คงมีเรื่อง สนุกให้ดูชม ตอนที่โดนไอ้บ้ารพีพงษ์ไล่ออกจากบ้านลัดดา วัลย์ ฉันรอวันนี้มานาน ดูทารพีพงษ์มันคือสวะจริงๆ พอรับช่วง บ้านลัดดาวัลย์มาได้ไม่นานเท่าไหร่ บ้านลัดดาวัลย์ก็ตกอยู่ใน สภาพแบบนี้แล้ว”นิรมัทพูดพลางยิ้มให้กับญาดา ยืนข้างๆ

“ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าตอนแรกฉันมองเขาผิดไป คนที่สักแต่ โม้โอ้อวดคำโต ไม่มีอะไรน่าสนใจจริงๆด้วย เทียบกับคุณชาย จิรเวชแล้ว ต่างกันลิบลับ”ญาดาเหน็บแนม

ผ่านไปสักสิบนาที สมุห์บัญชีทั้งสามก็ออกมา เดินสาวเท้าไป หาไกรเดช ทุกคนเห็นสภาพการณ์ จึงรีบกุลีกุจอขึ้น

รพีพงษ์ จิรเวช และธีรศานติเองต่างเดินออกมาจากห้อง จิร เวชหันไปมองรพีพงษ์ ยิ้มแล้วพูด“บางที การโม้ก็ต้องมีขีด จํากัดนะ น่าจะยืนยันออกมาแล้วสินะว่าแกไม่ได้มีเงินมาก ขนาดนั้น แกทําแบบนี้ มีแต่จะทำให้บ้านลัดดาวัลย์เสียชื่อ” รพีพงษ์ยักไหล่ให้จิรเวช แล้วพูด”ไม่เข้าใจว่ากำลังพูดอะไร”

จิรเวชแค่นเสียงพูด “อีกไม่นานก็ประกาศผลแล้ว จะคอยดูว่าจะเสแสร้งต่อไปได้มั้ย!

พูดจบ เขาจึงเดินไปทางโยษิตา

รพีพงษ์กับธีรศานติ้สบตากัน ทั้งคู่ยิ้มกันอย่างหยอกล้อ จาก นั้นจึงเดินไปใจกลางห้องโถง

เมื่อกี้ตอนอยู่ในห้อง สมุห์บัญชีแทบไม่ได้ตรวจสอบทรัพย์สิน ของรพีพงษ์กับธีรศานติ์ เป็นเรื่องที่ถูกจัดฉากไว้เรียบร้อยแล้ว

ธีรศานติ์กับรพีพงษ์ไม่ต้องควักเงินออกมาจริงๆ คนที่ต้องได้ รับการยืนยันทรัพย์สิน มี เพียงแค่จิรเวชคนเดียวเท่านั้น

นี่เป็นแผนทีไกรเดชวางขึ้นเพื่อให้บ้านลัดดาวัลย์ได้รับ ประโยชน์ แล้วก็เป็นวิธีที่ทำให้กรุ๊ปKINคายเงินทั้งหมดออกมา

ได้

ผู้ร่วมหุ้นทั้งสาม กำหนดผลประโยชน์โดยเงินทุนที่ลงไป ถ้า หากมีการขัดแย้งกันทางผลประโยชน์ ก็จะใช้วิธีการลงมติ สามเสียงได้คนละเสียง เพียงแค่มีสองเสียงที่เห็นด้วย ก็ จะลง มติเอกฉันท์

คะแนนเสียงของธีรศานติ์ ก็เท่ากับคะแนนเสียงของรพีพงษ์ นั่นแหละ ดังรพีพงษ์จึงมั่นใจว่า จะสามารถคุมเกมในครั้งนี้ได้
แบบนี้ ต่อให้จิรเวชเอาเงินออกมา ก็ไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจอะไร ได้อยู่ดี ก็ไม่ต่างอะไรจากควักเงินลงทุนเปล่าๆนั่นแหละ

และผลประโยชน์ในวันหน้า รพีพงษ์เองก็ไม่ได้สนใจ เขาเชื่อ ว่า จิรเวชคงจะไม่รอจนได้ ผลกำไรกลับคืนมาหรอก ก็คงหาย หน้าไปจากเมืองนี้แล้ว

รพีพงษ์ไม่ให้เวลาอะไรเขามากมาย

จิรเวชเองก็คงคิดไม่ถึงเช่นกันว่า งานเลี้ยงในค่ำคืนวันนี้ เป็น กับดักที่ซ้ำเติมเขาดีๆนี่เองแม้แต่ผู้รับผิดชอบโครงการบูรณะ เมืองเก่า ก็ยังเป็นคนของรพีพงษ์ จิรเวชต่อให้เก่งกาจแค่ไหน ก็ต่อต้านรพีพงษ์ไม่ไหวหรอก

ไกรเดชฟังสมุห์บัญชีทั้งสามรายงานอย่างเอาการเอางาน จากนั้นจึงพยักหน้า แสดงสีหน้าง่วนออกมา เป็นภาพที่เขา สร้างให้จิรเวชดู เขาจงใจแสดงออกมา แม้ว่าจะเป็นการ แสดง ละคร แต่ก็แสดงได้สมบทบาท

“ทุกท่านครับ ผลของทั้งสามท่านออกมาแล้วนะครับ”

ทุกคนต่างเห็นสีหน้านิ่วคิ้วขมวดของไกรเดช จนแทบจะ ยืนยันกันได้ว่า รพีพงษ์โกหก เขาไม่มีเงินสามแสนล้านนี่สัก หน่อย

“ดูจากสีหน้าของผู้รับผิดชอบโครงการ คงรู้แหละว่ารพีพงษ์ หลอก การโกหกต่อหน้าผู้รับผิดชอบเช่นนี้ รพีพงษ์รนหาที่ตายชัดๆ เรื่องของวันนี้ ได้บทสรุปแล้วล่ะ”จิรเวชพูดอย่าง ลําพองใจ

ในตอนนี้สีหน้านิ่วคิ้วขมวดของไกรเดชได้คลายลง หากแต่ เป็นรอยยิ้มเข้ามาแทนที่

“ผู้ร่วมหุ้นทั้งสามท่านไม่มีข้อสงสัยใดๆนะครับ ตระกูลลัดดา วัลย์ลงเงินมากที่สุด ดังนั้นหุ้นใหญ่ของโครงการในครั้งนี้ก็คือ ตระกูลลัดดาวัลย์ ส่วนกรุ๊ปKIN กับหอการค้าสมน.จะเป็นผู้ ลงทุนเสริมจากตระกูลลัดดาวัลย์นะครับ เพื่อสร้างความสำเร็จ ให้กับโครงการร่วมกันครับ!”

ผู้คนตกตะลึงกันไปทั่วห้อง ต่างมองไปทางรพีพงษ์ด้วย สายตาที่เหลือเชื่อ