บทที่354 มีใครไม่เห็นด้วย!

บทที่354 มีใครไม่เห็นด้วย!

จันทร์ไชยพูดจนโยษิตาไปไม่เป็น คนอื่นอาจคิดว่าจันทร์ไชย กําลังเหยียดหยามโยษิตาอยู่ แต่โยษิตารู้ดี ที่เอาคําพูดเหล่านั้น มาเปรียบเปรยเป็นตัวเธอ มันก็ตรงอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

เธอเริ่มร้อนใจขึ้นมา วันนี้หอการค้าสมน และสำนักบูโดวงแสง ออกหน้าช่วยรพีพงษ์ เธอจะหลอกใช้คนของตระกูลลัดดาวัลย์ฆ่า รพีพงษ์ เห็นทีจะเป็นไปไม่ได้เสียแล้ว

ทุกคนเริ่มถกเถียงกัน พวกเขารู้ดีถึงความเก่งกาจของสํานักบูโด วงแสง เมื่อฟังคำพูดของจันทร์ไชยที่พูดกับโยษิตาแล้ว พวกเขา ยิ่งสนใจว่าทําไมสำนักบูโดวงแสงถึงได้ช่วยเด็กกำพร้ารพีพงษ์นี้

รพีพงษ์เห็นจันทร์ไชยมาถึงแล้ว ก็ได้ก้าวไปข้างหน้า มองไปที่ ทุกคน แล้วกล่าว “ในเมื่อตอนนี้ทุกคนมาพร้อมหน้ากันแล้ว งั้น ฉันขอพูดความต้องการในวันนี้ของฉันเลยแล้วกัน วันนี้ที่ฉันมา เพื่อยึดอำนาจตระกูลลัดดาวัลย์คืน!”

“การที่เรียกหอการค้าสมน. และสำนักบูโดวงแสงมานั้น เพื่อจะ ให้พวกคุณคุยกับผมด้วยความสงบ ไม่ใช่พอมาถึงก็ลงไม้ลงมือ กัน”
หลังจากที่ทุกคนได้ยินรพีพงษ์พูดแล้วนั้น ก็แสดงความไม่ พอใจออกมา

“แกมีสิทธิ์อะไรที่จะมาพูดเรื่องการกุมอำนาจของตระกูลลัดดา วัลย์ แกก็แค่ไอ้นอกดอกของตระกูลลัดดาวัลย์เท่านั้น! หยุดฝัน ได้ล่ะ!” นิรมัทจับอกตัวเองแล้วตะคอก

“หรอ? ฉันไม่มีสิทธิ์ งั้นผู้หญิงคนนี้มีหรอ?” รพีพงษ์ชี้ไปที่โย ษิตา “มิทราบว่า คุณนามสกุลลัดดาวัลย์หรือนามสกุลเลิศเกรียง ไกร?”

คำถามนี้ของรพีพงษ์ทำให้ทุกคนเงียบ หลายปีมานี้อำนาจอยู่ใน มือของวีธราสองพี่น้องคู่นี้ เพราะวีธราเป็นภรรยาของนนทภู ที่ รพีพง โดนไล่ออกจากตระกูลลัดดาวัลย์ พวกเขาจึงคิดว่า ธรา รับช่วงอำนาจของตระกูลลัดดาวัลย์ต่อนั้นเป็นเรื่องปกติ

แต่พวกเขามองข้ามไป ตระกูลลัดดาวัลย์ไม่ได้เป็นของตระกูล เลิศเกรียงไกร ถึงแม้วีธรากุมอำนาจ แต่ตระกูลลัดดาวัลย์ก็ยัง นามสกุลลัดดาวัลย์อยู่ดี

จนกระทั่งรพีพงษ์พูดขึ้นมา คนเหล่านี้ถึงได้ฉุกคิดในเรื่องนี้

โยษิตาได้ยินรพีพงษ์พูดดังนี้ ก็รีบค้านขึ้นมา “แม่แกจะนามสกุล ลัดดาวัลย์ แกก็สามารถฆ่าแม่ตัวเองเพื่อแย่งอำนาจได้ด้วยหรอ? ฉันก็แค่เป็นตัวแทนทำหน้าที่หัวหน้าตระกูลชั่วคราว ก็เท่านั้น รอให้กำจัดแกไอ้พวกนอกรีตได้แล้ว ก็จะใช้วิธีที่เป็น ธรรม ในการเลือกหัวหน้าตระกูลลัดดาวัลย์แน่นอน”

“ฉันพูดแล้ว ฉันไม่ได้ฆ่าวิธรา รพีพงษ์กล่าว

“แกหยุดหาข้ออ้างได้แล้ว ถ้าแกไม่ได้เป็นคนฆ่าแล้วใครฆ่า?” โยษิตาชักตาไปที่รพีพงษ์ เธอแน่ใจ ว่าวีธรากร พงษ์ฆ่า แน่นอน มิฉะนั้นรพีพงษ์ไม่มีทางยืนอยู่ตรงนี้

“จักรพันธ์” รพีพงษ์กล่าวอย่างสงบ

“เป็นไปไม่ได้! แกโกหก!” โยษิตาปฏิเสธโดยไม่คิดใดๆ คิดว่าร พงษ์กำลังล้อเล่นเธออยู่

ทุกคนของตระกูลลัดดาวัลย์กำลังสงสัยว่าจักรพันธ์คือใคร

รพีพงษ์ไม่ต่อร้องต่อเถียงกับเธอ แต่มองไปที่ธีรศานติ์ ธีรศานติ์ พยักหน้า จากนั้นก็โบกมือ เรียกให้คนด้านนอกหยิบจอมา

คนเหล่านั้นมองไปที่จอ จากนั้นก็มองไปที่รพีพงษ์ชี้ มีคลิปเปิด

ขึ้นมา
“หาบ้าอะไร” โยษิตาจ้องไปที่หน้าจออย่างสงสัย ไม่รู้ว่ารพีพงษ์ กำลังจะทำอะไร

“ต่อไปผมจะให้พวกคุณดู คลิปช่วงหนึ่ง เชื่อว่าหลังจากที่พวก คุณได้ดูคลิปนี้แล้ว จะได้รู้ว่าใครเป็นคนฆ่า ธรา” เมื่อรพีพงษ์พูด จบ ก็มองไปที่คนเปิดคลิปแล้วพยักหน้า คนนั้นรีบเปิดคลิป น ทันที

คลิปนี้ถ่ายตอนที่อยู่ในวิลล่าดงเย็น เป็นฉากที่จักรพันธ์ฆ่าธรา

ตอนนั้นรพีพงษได้คิดว่าแล้วว่าต้องอธิบายการเสียชีวิตของ ธราให้ได้ จึงได้ให้ธฤตญาณอัดคลิปเอาไว้

หลังจากที่โยษิตาได้เห็นคลิปแล้วนั้น ก็แข็งทื่อ ถึงแม้ในคลิป จักรพันธ์ดูผอมแห้ง โทรมถึงขีดสุด แต่เธอก็สามารถมองออกใน ทันทีว่านั่นคือจักรพันธ์

จักรพันธ์มีฆ่า ธราด้วยท่าทีที่เหี้ยมโหด เธอคิดไม่ถึง วีธราดีกับ จักรพันธ์ขนาดนั้น จักรพันธ์ยังฆ่าวีธราได้ลง แล้วยังพูดว่าวีธรา แกสมควรตายอีกด้วย

โยษิตาผู้เลือดเย็นเมื่อเห็นฉากนี้ ก็อดที่จะถอนหายใจไม่ได้
“คนที่อยู่ในคลิปถึงแม้จะผอมลงไปมาก โทรมอยู่บ้าง แต่ก็ดูออก ว่านั่นคือรพีพงษ์ รพีพงษ์ หรือแกคิดว่าพวกเราดูไม่ออกหรอ?” นิ รมัทกล่าว

รพีพงษ์ยิ้ม แล้วกล่าว “คนนั้นก็แค่คล้ายผมเท่านั้น ที่เขาเหมือน ผม เพราะเขาคือลูกชายของวีธรา แต่ก็แค่นั้น

เมื่อพูดจบ รพีพงษ์ได้ให้คนที่ควบคุมการเปิดคลิปนั้นเปิดรูปของ จักรพันธ์ให้ดู เขาให้ธีรศานติ์ช่วยหารูปเหล่านี้มาให้ นอกจากใน รูปจะมีจักรพันธ์แล้ว ยังมีการ์ดของตระกูลลัดดาวัลย์อีกมากมาย อยู่ด้วย

“พวกคุณก็รู้ ว่าผมเป็นไอ้นอกคลอกของตระกูลลัดดาวัลย์ ไม่มี ทางจะมีความเกี่ยวข้องกับใครในตระกูลลัดดาวัลย์ ในรูปมีการ์ด จำนวนมากของตระกูลลัดดาวัลย์ เชื่อว่าคนที่อยู่ที่นี่ต้องรู้จักพวก เขา พวกคุณคิดว่าคนพวกนั้นจะเคารพนอบน้อมต่อผมหรอ?” รพี พงษ์กล่าว

ทุกคนเงียบสงัด รพีพงษ์และจักรพันธ์หน้าตาคล้ายกันจริงๆ แต่ ท่าทีต่างกันมาก รูปเหล่านี้บ่งบอกลักษณะท่าทางของจักรพันธ์ ได้อย่างชัดเจน

“คนนี้ คือจักรพันธ์ที่ผมกล่าวถึง คนนี้จะมีตัวตนหรือไม่นั้น พวก คุณถามโยษิตาล่ะกัน แน่นอนว่าเธอต้องหลบซ่อนตัวตนที่แท้ จริงต่อหน้าพวกคุณไว้ ก็ต้องพูดว่าผมแต่งเรื่องขึ้นมา แต่ไม่ต้องซีเรียส ผมยังเตรียมสิ่งอื่นเอาไว้ รอให้พวกคุณฟัง จบแล้ว จะได้รู้ว่าที่ผมพูดนั้นจริงหรือไม่”

จากนั่นรพีพงษ์ได้ให้คนนั้นเปิดคลิปเสียงอีก คลิปเสียงนี้เป็น ตอนที่รพีพงษ์กลับมาเกียวโตครั้งแรก ตอนอยู่ในห้องของวีธรา หลังจากที่รพีพงษ์โดนวางยาแล้ว ได้อัดคลิปเสียงของธราไว้

ตอนนั้นถึงแม้รพีพงษ์จะโดนวางยาแล้ว แต่เพื่อเก็บหลักฐาน เขาจึงได้หยิบเครื่องอัดเสียงอัดเสียงของธราไว้

ตอนที่โยษิตาได้ยินคลิปเสียงนี้ ถึงกับอยู่ไม่ติด เพราะเธอรู้ดี ว่า ถ้าทุกคนรู้ความจริง เธอก็จบเห่แล้ว

“รพีพงษ์ แกหยุดเอาสิ่งที่แกสร้างขึ้นเองมาหลอกลวงคนอื่นได้ แล้ว ทุกคนไม่เชื่อของพวกนี้หรอก รีบฆ่ามันซะ มันคือไอ้ระยำที่ ฆ่าแม่ตัวเอง!”

โยษิตาวิ่งไปที่จอภาพนั้น จะทำลายจอนั้นทิ้ง แต่เธอวิ่งไปได้ไม่ กี่ก้าว ก็ถูกท่านคทาดึงไว้

“ฟังก่อนล่ะกัน หลายปีมานี่พวกคุณสองพี่น้องกุมอำนาจเอาไว้ มีเรื่องที่ปิดบังพวกเราเอาไว้มากมายจริงๆ ท่านคทาพูดอย่างนิ่ง สงบ ราวกับเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว
โยษิตาร้อนใจ ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี วันนี้คนในสวนก็มีตั้ง มากมาย เธอคิดจะหนีคงหนีไม่ได้แล้ว

เธอจ้องไปที่รพีพงษ์อย่างเกลียดชัง ด้วยความอาฆาต เธอคิดไม่ ถึงว่าความเชื่อมั่นที่เธอและวีธราได้สร้างมาหลายปีนั้น จะถูกรพี พงษ์ทำลายอย่างง่ายดายได้ขนาดนี้

ไม่นาน เมื่อคลิปเสียงจบ ทุกคนก็นิ่งสงัด พวกเขามองไปที่โยษิ ตา ด้วยความเกลียดชัง

ในคลิปเสียงได้อธิบายไว้อย่างชัดเจนถึงแผนการของวีธราและ เธอในการไล่รพีพงษ์ออกจากตระกูลลัดดาวัลย์ ตอนนี้ทุกคนรู้ แล้วว่าพวกเขาได้เข้าใจรพีพงษ์ผิดไป คนที่เลวจริงๆคือ ธราและ โยษิตาสองพี่น้องต่างหาก

“โยษิตา ไม่คาดคิดว่าพวกเธอสองคนพี่น้องจะใจดำอำมหิตได้ ขนาดนี้ ที่แท้เรื่องที่เกิดขึ้นตอนนั้นพวกเธอวางแผนเอาไว้แล้ว รพีพงษ์เป็นแค่ผู้ที่ถูกกระทำเท่านั้น!

“ไม่คาดคิดจริงๆว่าไอ้ต่ำช้าวธราตอนที่แต่งเข้าตระกูลลัดดาวัลย์ นั้นได้มีลูกมาแล้ว ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้ พวกเราไม่มีทางให้มันแต่ง เข้าตระกูลหรอก!”

“พวกแกสองพี่น้องกุมอำนาจของตระกูลลัดดาวัลย์ไว้ตั้งหลายปี ถ้าวันนี้ไม่ใช่เพราะรพีพงษ์ พวกเราก็ยังคงเชื่อพวกแกสดใจ พวกแกมันสมควรตาย!”

ทุกคนเริ่มพูดถึงโยษิตา สถานการณ์ในสวนเปลี่ยนแปลงไปใน ทันที

โยษิตาถอยหลัง นัยต์ตาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น

เธอมองไปที่รพีพงษ์ แล้วกล่าว “รพีพงษ์ เพราะแก ฉันและพี่ สาวพยายามสร้างมาตั้งนาน ถูกแกทำลาย แกมันสมควรตาย!”

รพีพงษ์ชักตาไปที่เธอ แล้วกล่าว “คนที่ตายไม่ดีควรจะเป็นแก ทุกคนได้รู้ความจริงแล้ว วันนี้ ฉันจะจัดการแก แทนทุกคนของ ตระกูลลัดดาวัลย์!

กำลังพูดอยู่ รพีพงษ์ก็เดินไปที่โยษิตา ด้วยท่าทางเอาเรื่อง

ไม่มีใครขัดขวางรพีพงษ์ พวกเขาก็รู้สึกโกรธแค้นเช่นเดียวกัน คิดว่าโยษิตาควรตาย

โยษิตาเห็นรพีพงษ์เดินมาที่เธอ ก็ไม่ได้ตกใจแต่อย่างใด แต่ กลับยิ้มอย่างมีเลศนัยออกมา เธอรู้ดีว่าวันนี้หนีไปไม่รอดแล้ว คนของหอการค้าสมน.และสำนักบูโดวงแสงอยู่ที่นี่ แม้เธอ จะมีปีกก็หนียาก

“รพีพงษ์ ฉันคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าแกจะกลับมาได้ ฉันคงรู้จักแกน้อย ไป” โยษิตาพูดอย่างไม่พอใจ

“สิ่งเดียวที่ฉันเสียใจที่สุดในตอนนี้ก็ไม่ได้ฆ่าแกให้ตายเสีย ตั้งแต่ตอนนั้น มิเช่นนั้น ตอนนี้คงไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นฉัน เมตตาแกเกินไป

รพีพงษ์หัวเราะดูแคลน แล้วกล่าว “เมตตาสองคำนี้ยังเหมาะกับ แกอีกหรอ?”

สีหน้าของโยษิตาเปลี่ยนไป นัยน์ตาเต็มไปด้วยความอาฆาต พยาบาท

“แกคงเกลียดฉันมากสินะ หลายปีมานี้ คนสนิทของแก ก็ได้ ตายเพราะฝีมือฉัน การตายของพวกเขา แกต้องรับผิดชอบด้วย ส่วนหนึ่ง! ฉันรู้ว่าแกอยากฆ่าฉัน เสียดายที่ฉันจะไม่ให้โอกาสนี้ กับแก ฉันโยษิตา แม้ว่าจะแพ้ แต่ไม่มีทางตายเพราะไอ้สวะอย่าง แกหรอก!”

“แม้แกจะพลิกชีวิตกลับมาได้ ในสายตาของฉันและพี่สาว ก็จะ เป็นแค่ไอ้สวะตลอดไป!”
พูดจบ โยษิตาหัวเราะเสียงดังขึ้นมา จากนั้น เธอก็หยิบยาขวด เล็กออกมา แล้วกลิ่นสิ่งนั้นลงไป

รพีพงษ์เห็นดังนี้ ก็รีบพุ่งเข้าไป ก่อนที่จะไปถึง โยษิตาได้ขาด อากาศหายใจแล้ว

ดูๆแล้วสิ่งที่เธอกินไปนั้นเป็นยาพิษไว้ปลิดชีพ

รพีพงษ์เดินเข้าไปดูข้างๆโฆษิตาอย่างละเอียด แน่ชัดว่าเธอเสีย ชีวิตแล้วจึงยืนขึ้นมา

แม้แครพีพงษ์เองก็คิดไม่ถึงว่าโยษิตาจะใช้วิธีนี้ปลิดชีพตัวเอง แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร เพียงแค่โยษิตาเสียชีวิต ก็ถือว่าได้ล้าง แค้นแล้ว

ทุกคนเห็นโฆษิตากันฆ่าพิษ ก็รู้สึกสลดใจ ก่อนหน้านี้คนที่ดูถูก รพีพงษ์ไว้ หรือแม้กระทั่งอยากฆ่ารพีพงษ์ ก็ล้วนมีสีหน้าที่กลืน ไม่เข้าคายไม่ออก

รพีพงษ์หันกลับ ไปมองคนที่อยู่หลังตนเองเหล่านั้น จากนั้น ก็ได้หยิบสร้อยประจำตระกูลออกจากเสื้อผ้าของตน ยื่นมือออก มา แล้วใช้เสียงอันมีพลังเปล่งออกมา “โยษิตาเสียชีวิตแล้ว วันนี้ ผมรพีพงษ์ รับตำแหน่งนายใหญ่ของตระกูล ใครไม่

เห็นด้วย!