บทที่344 หาถึงที่

บทที่344 หาถึงที่

เมื่อหลังจากทุกคนได้ยินสิ่งจันทร์ไชยพูด ก็นิ่งอึ้งไปชั่วครู่ คน ที่อยู่ในนี้มีหลายคนที่อายุเท่ากับรพีพงษ์ และมีหลายคนที่อายุ มากกว่ารพีพงษ์หลายปี ตอนนี้จันทรไชยให้พวกเขาเรียกร พงษ์ว่าอาจารย์อา ในใจของพวกเขาก็รู้สึกว่าอึดอัด

เนื่องจากรพีพงษ์ยังอายุน้อยเกินไป ถ้าหากว่าเขาเป็นคนในวัย สามสิบ พวกเขาก็คงรู้สึกว่าไม่มีอะไร ทั้งๆที่อายุเท่ากับตัวเอง แต่กลับกลายเป็นอาจารย์อา ซึ่งทําให้ในใจของพวกเขารู้สึกยาก ที่จะยอมรับได้

เมื่อจันทร์ไชยเห็นว่าไม่มีใครพูด ก็ขมวดคิ้วขึ้นมาทันที พูดอย่าง เย็นชา: “ทําไม คำพูดของฉันเจ้าของสำนักบูโดไม่เชื่อฟังกันเลย ใช่มั้ย?”

กลุ่มคนเริ่มตัวสั่น และเริ่มเรียกรพีพงษ์ว่าอาจารย์อาขึ้นมาทันที

แม้ว่าจันทรไชยดูไปแล้วจะรู้สึกไม่ค่อยจริงเข้มงวด ปกติแล้วก็ เป็นคนที่เข้าใกล้ได้ง่าย แต่ว่าทุกคนก็รู้ดี ใครที่มีเรื่องกับจันทร์ ไชย นั้นก็เท่ากับมีเรื่องกับปีศาจ ความแข็งแกร่งของเขานั้นทรง พลังมาก
ดังนั้นอยู่ในสํานักบูโดวงแสง ไม่มีใครกล้าฝ่าฝืนคําสั่งของ จันทร์ไชย

ทุกคนในที่นี้เรียกรพีพงษ์ว่าอาจารย์อา และแม้แต่ถิรมันก็ เข้าหารพีพงษ์ด้วยกระตือรือร้น ตอนนี้เขารู้ตัวตนของรพีพงษ์ แล้ว เขาโชคดีที่ตัวเองรู้จักกับรพีพงษ์ก่อน

มีเพียงคนเดียว สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่พอใจ ตั้งนานก็ไม่พูด สักที

จันทรไชยจ้องมองไปที่เกรียงชัย แล้วพูด: เกรียงชัย นายไม่ ได้ยินคําพูดของฉันเหรอ?”

เกรียงชัยถอนหายใจอย่างจนปัญญา หันหน้าไปมองรพีพงษ์ และตะโกนเรียกร พงษ์อย่างแข็งกร้าว: “อาจารย์อา

เมื่อกี้ยังมั่นใจจะต่อสู้กับรพีพงษ์อยู่เลย แต่ปรากฏว่ายังไม่ได้รู้ กัน รพีพงษ์ก็กลายเป็นอาจารย์อาของเขา ใครจะไปรู้ว่าเขาจะ รู้สึกผิดหวังแค่ไหน

“คนกันเอง รพีพงษ์ยิ้มให้เกรียงชัยเล็กน้อย แววตาดูเจ้าเล่ห์ เล็กน้อย

“อาจารย์ ผมไม่ยอม ผมต้องการจะสู้กับอาจารย์อา ขอให้ท่านอาจารย์อนุญาตด้วย เกรียงชัยประสานมือคารวะให้จันทร์ ไชย แล้วพูด

จันทรไชยมองไปที่เกรียงชัย แล้วพูดว่า “ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยาก ให้นาย แต่นายไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาจริงๆ นายเก็บความคิดนี้ กลับไปเถอะ ฉันหวังดีกับนายนะ”

เมื่อเขาพูดเช่นนี้ ยิ่งทําให้ในใจของเกรียงชัยไม่พอใจมากขึ้น ทั้งๆที่รพีพงษ์นั้นมีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเขา จะเก่งกาจแค่ไหน กันเชียว คําพูด ของจันทร์ไชยเห็นได้ชัดว่าดูถูกเขา

แต่ก่อนที่เกรียงชัยยังไม่ทันเวลาแสดงความไม่พอ ผู้ฝึกหนึ่ง คนก็วิ่งมาที ด้วยความตื่นตระหนก

“แย่แล้วๆ ข้างล่างมีคนไม่กี่คนอ้างตัวว่าเป็นมวยแปดสุดยอดมา หาเรื่องสํานักบูโดวงแสงของพวกเรา มีคนหลายคนถูกพวกเขา ทุบลงกับพื้นแล้ว เจ้าของสำนักบูโด ท่านรีบไปดูเถอะ”ผู้ฝึกคน นั้นตะโกน

เมื่อจันทร์ไชยได้ยินคำพูดของผู้ฝึก ขมวดคิ้วทันที จากนั้นก็ รีบเดินไปที่ชั้นล่าง เกรียงชัยก็ไม่ท้าทายรพีพงษ์ต่อ รีบเดินตาม จันทรไชยลงไปทันที

รพีพงษ์ก็เดินตามไป อยากจะดูว่าใครที่มาท้าประลองกับสำนักบูโดวงแสง

ในห้องโถงสำนักชั้นหนึ่ง บนพื้นมีผู้ฝึกหลายคนจับท้องของตัว เองและกลิ้งไปมา ดูแล้วสีหน้าเต็มไปด้วยเจ็บปวด และตรงหน้า พวกผู้ฝึกที่ล้มลงอยู่นี้ มีชายห้าคนและหญิงหนึ่งคนยืนอยู่

รพีพงษ์มองไปที่คนทั้งหก และประหลาดใจเล็กน้อยเขา คิดไม่ ถึงว่าทั้งหกคนนี้จะเป็นหกคนที่ทานอาหารเที่ยงอยู่ในร้านอาหาร ของก่อเกียรติวันนี้

ในเวลานี้พี่ใหญ่ที่เป็นผู้นำกำลังจ้องมองไปที่กลุ่มคนจันทร์ไชย ที่เดินมาทางพวกเขาอย่างดูถูก เพราะว่าคนมากกว่า รพีพงษ์ เดินตามอยู่ข้างหลังจันทร์ไชยพวกเขา ดังนั้นทั้งหกจึงสังเกตไม่ เห็นรพีพงษ์

“เดิมทีคิดว่าในสำนักบูโดวงแสงมียอดฝีมืออยู่ แต่เมื่อมาเห็น ในวันนี้แล้ว ดูเหมือนว่าจะเป็นแค่คำร่ำลือ คนที่นี่ของพวกคุณ มีกำลังที่อ่อนแอมาก ไม่มีใครจะขวางหมดของฉันได้ สำนัก โดวงแสงของพวกคุณไม่สมควรที่จะชื่อเสียงแบบนี้เลย”พี่ใหญ่ อรรณพกล่าว

“หึ สำนักบูโดวงแสงไม่มีอะไรมากไปกว่าชื่อชื่อจอมปลอม มวย แปดสุดยอดของพวกเราแข็งแกร่งกว่าพวกเขาหลายระดับ คนที่ เพิ่งล้มลงเมื่อกี้ แย่กว่าพวกเรามาก”น้องหกพิมพิกาก็ตะโกน

จันทร์ไชยเหลือบมองคนเหล่านี้เล็กน้อยโดยไม่พูดออก และ พูดว่า: “ทุกคน พวกเธอพูดจบหรือยัง?”

ทีมพิกามองไปที่จันทร์ไชยอย่างมีชัย แล้วพูด: “คุณก็คือจันทร์ ไชยใช่มั้ย เป็นยังไง ตกใจกับความแข็งแกร่งของเราใช่มั้ย ไม่รู้ จริงๆว่าคนอย่างคุณจะเอาชนะอาจารย์ของเราในตอนนั้นได้ยังไง ถ้าไม่มีกลอุบายลับก็คงจะหนีไปไม่ได้ ระดับความสามารถอย่าง พวกคุณ เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของอาจารย์ของพวกเรา”

“เหอะ หลายคนที่พวกเธอสู้ล้มไป นี่คือกลวิธีแรกๆของผู้ฝึกจะ ที่เข้ามาในสำนักบูโดของพวกเรา”จันทร์ไชยกล่าว

ฑิมพิกาหลายคนนิ่งอึ้งชั่วครู่ จากนั้น พิมพิกาที่เพิ่งพูดก็แสดง ให้เห็นถึงความลำบากใจบนใบหน้า และใบหน้าก็เปลี่ยนเป็นแดง

อรรณพก็รู้สึกอายเล็กน้อย วันนี้พวกเขามาท้าประลองที่นี่ คิด ว่าจะให้สำนักบูโดวงแสงสยบก้มหัวให้ ก่อนอื่นก็สู้กับคนของ พวกเขาให้ล้มลงอย่างฉับพลัน ซึ่งจะช่วยลดรัศมีของพวกเขาได้ อย่างแน่นอน

ทันทีที่พวกเขามาถึงที่นี่ พบกลุ่มผู้ฝึกที่ได้รับคัดเลือกมาใหม่เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ผู้ฝึกทั้งหมดนี้รู้สึกว่าการเข้าสู่สำนัก บูโดวงแสงเป็นสิ่งที่น่าภาคภูมิใจ ก็ได้ใจ จู่ๆก็พบกับการทํา ประลอง ก็กล้าที่จะประลองกับพวกเขาเป็นธรรมดา

อรรณพทั้งหกคนเห็นคนเหล่านี้หยิ่งผยอง ยังคิดว่าพวกเขาเป็น ยอดฝีมือของสํานักบูโดวงแสง ก็เลยลงมือสั่งสอนพวกเขา เขาก็ คิดไม่ถึงว่าคนพวกนี้จะล้มลงได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นจึงรู้สึกว่า นักบูโดวงแสงมีเพียงแค่ชื่อเสียงจอมปลอม

“ผู้ฝึกแล้วยังไง ผู้ฝึกยังหยิ่งผยองถึงขนาดนี้ แสดงให้เห็น ว่าสำนักบูโดวงแสงของพวกคุณไม่มีอะไรดีนัก จันทร์ไชย วันนี้ พวกเรามาล้างแค้นให้อาจารย์ของพวกเรา ตอนนั้นคุณเอาชนะ อาจารย์ของพวกเราได้ด้วยการฉวยโอกาส ชัยชนะที่ไม่ควรชนะ ตอนนี้อาจารย์ของพวกเราไม่สามารถมาที่เกียวโตได้ ก็มีฉันมา ท้าทายคุณแทนเขา ล้างความอัปยศในตอน! อรรณพเปลี่ยน เรื่องอย่างรวดเร็ว

จันทร์ไชยจ้องมองคนพวกนั้น เขารู้ดีว่าอาจารย์ของคนพวกนี้ คือใคร ตอนนั้นเขาก็ต่อสู้กับยอมฝีมือของมวยแปดสุดยอดคน หนึ่ง

“ขอโทษด้วยจริงๆ เรื่องนี้เป็นเรื่องระหว่างฉันและอาจารย์ของ นาย อย่างนั้นก็ให้เขามาหาฉันด้วยตัวเอง พวกเธอกลับไปกัน เถอะ ฉันไม่ทางลงมือ มิฉะนั้นจะมีข่าวลือออกไป มีคนว่าฉัน รังแกคนได้”จันทร์ไชยปฏิเสธอรรณพไปตรงๆ
เมื่อเห็นการปฏิเสธของจันทร์ไชย ก็ตะโกนขึ้นมาทันที: “ฉันว่า คุณไม่กล้าต่อสู้กับพี่ใหญ่ของพวกเรามากกว่า ความสามารถของ พี่ใหญ่เราไม่ได้ธรรมดาอย่างที่คุณคิด ถ้าเขาชนะคุณ มีมากเกิน พอ คิดไม่ถึงว่าจันทร์ไชยที่มีชื่อเสียงโด่งดังจะขี้ขลาดตาขาว ขนาดนี้ คุณยังจะบอกว่าตัวเองไม่ใช่ชื่อเสียงจอมปลอมอีก”

คนที่เหลือก็ทำตามอย่างพร้อมเพรียง และเยาะเย้ยจันทร์ไชยว่า เป็นคนขี้ขลาดตาขาว

จันทร์ส่ายหัวอย่างเอือมระอา เขาไม่ต้องการจะต่อสู้กับคนพวก นี้ แม้ว่าจะรู้ว่ามวยแปดสุดยอดก็ไม่สำคัญอะไร แต่ว่าอาจารย์ของ คนพวกนี้เป็นเพียงคนที่ไม่ค่อยมีฝีมือของมวยแปดสุดยอด ตอน นั้นจันทร์ไชยเอาชนะอาจารย์ของพวกเขาได้ก็พูดได้ว่าง่ายดาย มาก

หลายปีผ่านไป ความแข็งแกร่งของจันทร์ไชยนั้นต่างกรรมต่าง วาระ กำลังศักยภาพของอาจารย์พวกเขาในตอนนั้น หลายปีที่ ผ่านมานี้ คาดว่าจะไม่มีความก้าวหน้ามากนัก ลูกศิษย์ที่เขาสอน ออกมาอยู่ระดับไหนเดาออกได้ไม่ยาก

จันทร์ไชยก็ไม่อาจลดสถานะไปเอาจริงเอาจังกับคนพวกนี้ได้

ในตอนนี้เขาหันหน้าและมองไปที่รพีพงษ์ พลางคิดในใจว่ารพีพงษ์อายุยังน้อย อรรณพพวกเขาคงจะคิดว่ารพีพงษ์ก็เป็น ลูกศิษย์ของเขาอย่างแน่นอน ถ้าหากว่าให้รพีพงษ์ออกมือ สัก ครู่เดียวก็สามารถจัดการกับคนพวกนี้ได้ อย่างนั้นอีกหน่อยคน พวกนี้ก็ไม่กล้าที่จะมาหาเรื่องอีก

เนื่องจากลูกศิษย์ยังเก่งกาจขนาดนี้ อย่างนั้นอาจารย์ก็เก่งกาจ มากกว่า เมื่อก่อนจันทร์ไชยถูกรพีพงษ์เอาเปรียบ แต่ตอนนี้ใน สุดก็มีโอกาสที่จะเอาเปรียบเขา พลาดไม่ได้เป็นธรรมดา

ดังนั้นเขาจึงพูดกับอรรณพพวกเขาว่า “ในเมื่อพวกเธอมาที่นี่ เพื่อล้างแค้นให้กับอาจารย์ของพวกเธอ พวกเธอก็ถือว่าเป็นว่ารุ่น น้อง ถ้าฉันลงมือกับพวกเธอ ก็ค่อนข้างที่จะไม่ยุติธรรม พอดีฝัง ฉันก็มีรุ่นน้องที่อายุน้อยอยู่ ก็เป็นคนที่ยอดเยี่ยมมากเช่นกัน ฉัน ก็ให้เขามาสู้กับพวกเธอละกัน ถ้าหากว่าพวกเธอสามารถเอาชนะ เขาได้ ค่อยคิดจะสู้กับฉันก็ยังไม่สายเกินไป

หลังจากพูดเสร็จ เขาก็หันไปมองรพีพงษ์ ส่งสายตาให้รพีพงษ์ เมื่อรพีพงษ์เห็นสายตาของเขา ก็รู้ว่าเขาความหมายว่าอะไร แต่ว่ารพีพงษ์ยังไม่ทันได้ขยับ เกรียงชัยก็ลุกขึ้น แล้วโค้งคำนับให้จันทร์ไชย แล้วพูดว่า: “ในเมื่ออาจารย์ให้ผมออกไปสู้ อย่างนั้นการเคารพเทียบไม่ได้กับทําตามคําสั่ง

หลังจากพูดเสร็จ ก็เหลือบไปมองรพีพงษ์ ด้วยสายตาที่ดูถูก โดยคิดว่าตัวเองก็พึ่งการเอาชนะมวยแปดสุดยอด มาทําให้รพี พงษ์รู้ถึง ความแข็งแกร่งของตัวเอง ว่าแข็งแกร่งกว่ารพีพงษ์ มาก

จันทรไชยก็ไม่ได้พูดว่ารุ่นน้องที่อายุน้อยเป็นใคร เกรียงชัย คิดว่า จันทรไชยพูดคือตัวเอง

อรรณพจ้องมองไปที่เกรียงชัย ในใจก็คิดในเมื่อจันทรไชยพูด เช่นนี้ อย่างนั้นเขาก็จะเอาลูกศิษย์ของจันทร์ไชยมาอุ่นเครื่อง ก่อน ถ้าหากแม้แต่ลูกศิษย์ของจันทร์ไชยก็ไม่สามารถเอาชนะ ได้ ก็ไม่จําเป็นต้องพูดถึงเรื่องที่จะท้าทายจันทร์ไชย

“เอาล่ะ อย่างนั้นฉันก็จะฝึกฝนกับลูกศิษย์ของคุณก่อน เดี๋ยว เขาไม่สามารถลุกขึ้นได้หลังจากที่สู้กับฉัน คุณก็อย่าปวดใจละ กัน”อรรณพกล่าว

“เกรงว่าถึงเวลาคนที่จะไม่ลุกขึ้นคือนาย!”รัศมีของเกรียงชัยก็ ไม่อ่อนลง

ทั้งสองก้าวไปด้านหน้าเพียงไม่กี่ก้าว และพร้อมที่จะต่อสู้
จันทร์ไชยรู้สึกอายเล็กน้อย เขาคิดไม่ถึงว่าเกรียงชัยจะมีความ คิดริเริ่มลุกขึ้นมาเอง ในเวลานี้เรียกเกรียงชัยกลับมาก็ไม่ค่อย เหมาะสม ดังนั้นจึงปล่อยสัญญาณให้สู้กับอรรณพหนึ่งตาก่อน ดู ว่าความแข็งแกร่งของอรรณพแข็งแกร่งเพียงใด

รพีพงษ์ยิ้มและเดินไปที่ข้างๆจันทร์ไชย แล้วพูดว่า: “เมื่อกี้พี่ มองผมทำไม?”

“อันที่จริงฉันอยากให้นายขึ้นไป ไม่กี่ท่าก็จัดการพวกเขาได้ แล้ว เช่นนี้อีกหน่อยพวกเขาก็จะได้หยุดคิดเรื่องที่จะมาหาฉัน เพื่อล้างแค้น ใครจะไปรู้ว่าเกรียงชัยจะลุกขึ้นเอง”จันทร์ไชย กล่าว

รพีพงษ์เหลือบมองไปที่อรรณพและเกรียงชัยทั้งสองคน แล้ว พูดว่า: “รอไปก่อนเถอะ ยังมีโอกาสอยู่ โอกาสที่ลูกศิษย์ของพี่จะ ชนะ ก็ค่อนข้างน้อย

จันทร์ไชยนิ่งอึ้งไปชั่วครู่ แล้วถามว่า: “นายรู้ได้ยังไง? คุณสมบัติ ลูกศิษย์คนนี้ของฉันก็ค่อนข้างดีนะ อรรณพก็อายุมากกว่าเขาไม่ กี่ปี โอกาสที่จะชนะก็ยังมี

“มีก็มี เพียงแต่ว่าน้อยมาก รพีพงษ์กล่าว

จันทร์ไชยเหลือบมองไปที่เกรียงชัย เขาไม่ได้สงสัยคำพูดของรพีพงษ์ ความแข็งแกร่งของรพีพงษ์อยู่เหนือกว่าเขา สามารถที่จะประเมินผ่านรายละเอียดบางอย่างออกมาได้ว่าใคร ความแข็งแกร่งและความอ่อนแอ ในเมื่อรพีพงษ์พูดเช่นนี้ อย่าง นั้นก็คงไม่ได้ล้อเล่น

ในเวลานี้ฑิมพิกาที่อยู่ตรงข้ามก็สังเกตเห็นรพีพงษ์ เขาต้อง มองไปที่รพีพงษ์ จากนั้นก็พึมพำ: “คนนี้เป็นพนักงานเสิร์ฟในร้าน อาหารไม่ใช่เหรอ เจ้าของสำนักบูโดของสำนักบูโดวงแสงสนิท สนมกับพนักงานเสิร์ฟขนาดนี้ ดูเหมือนว่าจะประเมินค่าเขาสูงเกิน ไป วันนี้พี่ใหญ่ชนะอย่างแน่นอน!