บทที่297 อารียาโดนจับตัวไป

บทที่297 อารียาโดนจับตัวไป

วันที่สอง ของการแข่งขัน

จากการแข่งขันเมื่อวานได้มีการคัดออกจํานวนคนออกสาม ในสี่ของการแข่งขัน ที่เหลือเป็นผู้มีฝีมือที่มีฝีมือจริงๆ ดังนั้น การแข่งขันก็จะเข้มข้นเพิ่มขึ้นไปอีก คนที่มาดูการแข่งขันใน วันนี้ มากกว่าเมื่อวานมาก

ในการแข่งขัน มีคนเหลืออยู่จำนวนสิบหกคน แปดกระดาน วันนี้หลังจากเสร็จสิ้นการแข่งขันในรอบสองแล้วนั้น ก็จะมีราย ชื่อสี่คนที่จะแข่งต่อในวันพรุ่งนี้ออกมาทันที

รพีพงษ์ยังคงแข่งด้วยอารมณ์ที่นิ่งสงบ สิ่งที่ทำให้เขาคิดไม่ ถึงก็คือ การแข่งขันในรอบเช้าของเขา คู่แข่งคือนฤมิต

ตอนที่นฤมิตหยิบฉลากได้เป็นรพีพงษ์นั้น ก็คิดไม่ถึงเช่นกัน จากนั้นก็รู้สึกผิดหวังขึ้นมา แม้เขาจะคิดว่ารพีพงษ์เป็นศัตรู หัวใจ เห็นแล้วไม่ถูกชะตา

แต่การแข่งขันเมื่อวานทำให้นฤมิตรู้ถึงความเก่งกาจของพี พงษ์ ในเรื่องโกะ นฤมิตเทียบกับเขาไม่ได้ ดังนั้นหลังจากที่รับเขาแล้ว

หลังจากทีรพีพงษ์เข้าในสนามแล้ว เห็นฝั่งตรงข้ามคือนฤมิต ก็ยิ้มอย่างมีเลศนัยออกมา

“ตอนนี้ขอโทษผม ผมจะให้คุณได้อยู่บนสนามนานขึ้นหน่อย รพีพงษ์กล่าว

“พี่ ผมผิดไปแล้ว ผมไม่ควรดูถูกคุณ คุณอย่าใช้เวลาแค่สิบ ห้านาทีแล้วให้ผมแพ้นะ แบบนั้นมันขายหน้าเกินไป ต่อจาก นี้ไปผมจะจีบรวินท์แข่งกับคุณอย่างยุติธรรม จะไม่มีทางดูถูก อะไรคุณอีกต่อไป โอเคไหม?” นฤมีดอ้อนวอน

รพีพงษ์ยิ้มไม่ออก แล้วกล่าว ผมแต่งงานแล้ว ไม่มีทางแย่ง รวินท์กับคุณหรอก คุณจะสามารถคว้าใจเธอไปครองได้ไหม นั้น นั่นเป็นเรื่องของคุณ

เมื่อได้ฟังคำพูดของรพีพงษ์แล้วนั้น นฤมิตก็งงทันใด เขาไม่ คาดคิดว่ารพีพงษ์จะแต่งงานแล้ว และรพีพงษ์แน่ชัดอีกว่า เขา ไม่ได้ชอบรวินท์แต่อย่างใด นั่นก็หมายความว่า ทรวินท์เข้า ใกล้รพีพงษ์นั้น เพราะเป็นความต้องการของเธอเอง

เทพธิดาของใจ เสนอตัวให้รพีพงษ์เอง แต่รพีพงษ์กลับไม่ ชอบ แต่นฤมิต แม้แต่จะพูดกับวินท์ยังต้องระวังคำพูด ความแตกต่างระหว่างทั้งคู่ ซึ่งเห็นได้ชัดจริงๆ

นฤมิตรู้สึกแพ้ราบคาบ ถึงขั้นอยากยอมแพ้การแข่งขันไปเลย ทีเดียว

แต่เขาคือคุณชายของตระกูลใหญ่ ถ้ายอมแพ้การแข่งขัน ง่ายๆแบบนี้ก็งามหน้าไป แม้จะรู้ว่าต้องแพ้ ก็ต้องกัดฟันสู้ให้ จบ

ในขณะที่การแข่งขันโกะของเมืองกรีนโคลกำลังคึกคักอยู่นั้น ตระกูลฉัตรมงคลของเมืองริเวอร์ บริษัทตระกูลฉัตรมงคล ใน ห้องทำงานของอารียา

อารียากำลังวุ่นวายอยู่กับเอกสารเป็นกองที่วางอยู่บนโต๊ะ วันนี้โครงการของบริษัทซันบับเบิ้ลถึงช่วงเก็บงานแล้ว ถ้าอารี ยายังหาโครงการใหม่มาแทนไม่ได้ บริษัทก็จะอยู่ในสถานะ ขาดทุน ไม่นาน ก็จะรับมือไม่ไหว

ช่วงหลายวันมานี้เธอได้ไปคุยกับหลายบริษัท แต่เพราะ ปิยังกูร จึงไม่มีบริษัทอยากทำธุรกิจร่วมกับบริษัทตระกูล ฉัตรมงคลเลย

ถึงขั้นก่อนหน้านี้มีหลายๆโครงการได้ตกลงกันไว้ดิบดีว่าจะ ทําธุรกิจร่วมกัน แต่อีกฝั่งผิดสัญญา ถึงแม้คนพวกนั้นจะชดใช้ค่าผิดสัญญา แต่ก็ไม่ยอมที่จะทำธุรกิจกับตระกูล ฉัตรมงคลเป็นอันขาด

เพราะถ้าใครก็ทำธุรกิจร่วมกับบริษัทตระกูลฉัตรมงคลล่ะก็ คนนั้นก็จะเป็นศัตรูกับบริษัทอสังหาริมทรัพย์เมค์ส สถานะของ บริษัทอสังหาริมทรัพย์เมค์สในเมืองริเวอร์นั้นเป็นอย่างไรทุก คนทราบดี ถ้ายังทำก็เหมือนรนหาที่ตายดีๆนี่เอง

อารียาจ้องมองไปที่เบอร์โทรศัพท์หนึ่งในมือถือ กำลังลังเล ว่าจะโทรหาเบอร์นี้ดีไหม

เบอร์นี้เป็นของรพีพงษ์ที่ก่อนไปเมืองกรีนโคลเขาได้ให้ไว้ รพีพงษ์บอกว่าถ้าธุรกิจประสบปัญหาใดๆ ให้โทรหาเบอร์นี้ จะ มีคนช่วยเธอแก้ปัญหา

แม้จะรู้สึกสงสัย เพราะบริษัทอสังหาริมทรัพย์เมค์สถือเป็น บริษัทยักษ์ใหญ่รายหนึ่งของเมืองริเวอร์ การที่จะทำบริษัท อสังหาริมทรัพย์เมค์สได้นั้น ไม่ได้เป็นเรื่องง่าย เรื่องของ จักรพันธ์อารียาก็รู้ดี ว่ารพีพงษ์ไม่ได้เป็นคนของตระกูลลัดดา วัลย์แล้ว

แต่ตอนนี้เธอไม่มีตัวเลือกอื่นแล้ว ทำได้เพียงฝากความหวัง ไว้กับเจ้าของเบอร์นี้แล้ว
รพีพงษไม่เคยโกหกเธอมาก่อน ไม่แน่เบอร์นี้อาจจะ เซอร์ไพรสเธอก็ได้

ในขณะที่อารียากำลังตัดสินใจจะโทรไปนั้น เลขาของเธอ นลินได้เดินเข้ามาในห้องทํางาน แล้วกล่าวอย่าง ใจว่า “ท่าน ประธาน เมื่อกี้ฉันเพิ่งได้รับข่าว ว่ามีบริษัทหนึ่งจะร่วมงานกับ เรา ตอนนี้พวกเขาอยากเจอคุณ ถ้าเหมาะสมล่ะก็ วันนี้จะเป็น สัญญาทันที”

อารียาชะงัก แล้วถาม “บริษัทอะไร?”

“เป็นบริษัทต่างถิ่น ฉันไม่มั่นใจในรายละเอียด ฉันแค่ได้รับ ข่าว แล้วยังบอกว่าตอนนี้เจ้านายของเขาอยู่ร้านอาหารบริเวณ ใกล้ๆบริษัทของเรา ถ้าท่านประธานอยากคุยล่ะก็ ให้ไปเจอ ได้” นลินกล่าว

อารียาขมวดคิ้ว แล้วกล่าว “ไม่มีข้อมูลอะไรเลย แล้วจะทำ ธุรกิจกับฉัน เป็นพวกต้มตุ๋นหรือเปล่า?”

นลินเดินไปข้างๆอารียา แล้วกล่าว “ท่านประธาน ตอนนี้พวก เราค่อนข้างวิกฤตแล้ว ไม่ว่าจะต้มตุ๋นหรือไม่ ฉันว่าลองไปดูสัก ครั้ง ถือว่ายังมีความหวัง ถ้าเป็นพวกต้มตุ๋น พวกเราค่อยกลับ มาก็ได้”
อารียาได้ฟังนลินพูด ก็รู้สึกว่ามีเหตุผล ในเมื่อเธอไม่มีตัว เลือกอื่นแล้ว งั้นก็ไปดูหน่อยล่ะกัน ถ้าสำเร็จล่ะก? เธอก็ไม่ ต้องคิดมากแล้ว

“เออ นลิน เธอไปเรียกเพื่อนร่วมงานผู้ชายมาสองคน ไปกับ พวกเรา ฉันกลัวว่าจะเป็นแผนของไตรวิทย์ กันไว้ไม่เสียหาย อารียากล่าว

นลินพยักหน้า แล้วกล่าว “รับทราบท่านประธาน ฉันจะไป เดี๋ยวนี้ คุณเตรียมตัวไว้นะ

อารียาเก็บของ จากนั้นก็เดินออกจากห้องทำงานไป นลิน เดินมา แล้วกล่าว “ตอนนี้พวกเขายังมีงานค้างอยู่ พวกเราไป ก่อนล่ะกัน เดี๋ยวเขาสองคนจะตามไปทันที

อารียาพยักหน้า ไม่ได้คิดอะไรมาก จากนั้นก็เดินออกจาก บริษัทไปพร้อมกับนลิน

ทั้งสองเดินไปยังร้านอาหารใกล้ๆกับบริษัทพร้อมกัน อารียา หยุดเดิน แล้วถาม “พวกเราหยุดรอเขาสองคนตรงนี้ดีกว่า ถ้า ไปแบบนี้ ไม่ดีมั้ง

ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวเขาทั้งสองก็มาแล้ว แล้วฉันคิดว่าท่าน ประธานคิดมากไปนะ ก็แค่การคุยธุรกิจเท่านั้นเอง ไม่มีทางเกิดเรื่องได้หรอก” นลินกล่าว

อารียาคิดแล้วคิดอีก สุดท้ายก็ได้เดินไปในร้านอาหารพร้อม กับนลิน

ในร้านอาหารไม่มีคนแม้แต่คนเดียว สิ่งที่ทำให้อารียารู้สึก แปลกใจคือ ร้านอาหาร ไม่มีแม้แต่เคาน์เตอร์รับแขก และไม่ เห็นมีใครรออยู่แต่อย่างใด

อารียาหยุดทันที หันไปมองนลินข้างๆ

นลิน เธอโกหกฉันอยู่ใช่ไหม? แล้วเธอก็ไม่ได้เรียกผู้ชายมา ด้วยใช่ไหม?

หลังจากที่รู้สึกได้ว่าร้านอาหารนี้ผิดปกติแล้วนั้น อารียานึก ขึ้นได้ว่านลินเร่งรีบให้เธอมาร้านอาหารนี้เหลือเกิน จึงได้รู้สึก ขึ้นมาทันใด

“ท่านประธาน คุณพูดอะไร ฉันจะหลอกคุณทําไมกัน ฉันให้ คุณมา เพราะจะให้มาคุยธุรกิจจริงๆนะ” นลินกล่าว

อารียาไม่สนใจเธอ หันหลังแล้วเกินออกไปด้านนอก
ในขณะเดียวกันนี้เอง ประตูของร้านอาหารถูกปิดลง มีกลุ่ม คนเดินออกมาจากประตูเล็กของร้านอาหาร แล้วมาล้อมอารี ยาไว้ทันที

หัวหน้าแก๊งค์นี้คือไตรวิทย์และธาตุกรสองคน หลังจากที่อารี ยาเห็นสองคนนี้แล้วนั้น สีหน้าเปลี่ยนไป รู้ว่าตนเองมีปัญหา แล้ว

“อารียา ครั้งที่แล้วมึงตบกูไปหนึ่งฉาด กูยังไม่ได้คิดบัญชีกับ มึง มึงคิดว่าเรื่องนี้จะจบลงง่ายๆงั้นหรอ?” ไตรวิทย์พูดกับอารี ยา

นลินเดินไปข้างๆของไตรวิทย์ อยู่ในอ้อมกอดของไตรวิทย์ ยิ้มแล้วกล่าว “ท่านประธาน โทษฉันไม่ได้นะ ถ้าฉันพูดว่าเป็น คุณชายไตรวิทย์ล่ะก็ คุณไม่มาแน่ๆ แต่ฉันก็ไม่ได้หลอกคุณนะ คุณชายไตรวิทย์ให้คุณมา เพื่ออยากคุยธุรกิจจริงๆ เพียงแต่ วิธีการคุยธุรกิจนั่นพิเศษกว่าเดิมแค่นั้นเอง

อารียามองไปที่นลินอย่างเกรี้ยวกราด ไม่คาดคิดว่าเธอจะอยู่ ฝั่งไตรวิทย์

“นลิน ฉันดีกับเธอ เธอทำแบบนี้ คิดว่าทำผิดต่อฉันไหม?”

อารียาจ้องมองไปที่นลิน สายตาเต็มไปด้วยคำถาม
“ท่านประธาน แม้คุณจะทำดีกับฉัน แต่บริษัทมาถึงจุดนี้แล้ว ฉันหาทางเดินใหม่ให้กับตัวเองก็ไม่น่าจะผิดอะไรนี่” นลิน กล่าวอย่างไม่แคร์

“แกไอ้ตี๋าช้า!” อารียาอดค่าไม่ไหว

พูดจบ นลินก็โอบร่างของไตรวิทย์ แล้วออดอ้อน “คุณชาย ไตรวิทย์ ไอ้ตี๋าช้า ว่าฉัน คุณต้องจัดการกับมันนะ” ไตรวิทย์ จ้องนลิน แล้วผลักมือเธอออก กล่าว “ด่าแกก็ด่าไป มันก็พูด ไม่ผิดนะ มึงมันต่ำจริงๆ

นลินสีหน้าถอดสี แล้วกล่าว “คุณชายไตรวิทย์ ก่อนห้านี้คุณ พูดว่า ถ้าฉันหลอกอารียามาได้ คุณจะให้ความสุขฉันตลอด ชีวิตนี่ ตอนนี้ทำไมคุณ

“ดูสารรูปของแกซะก่อน จะให้กูให้ความสุขถึงตลอดชีวิตอีก มึงฝันไปเถอะ อารียาอยู่ในมือกูแล้ว กูจะเอามึงอีกหรอ? ถึง ไปเอาเงินหนึ่งแสนที่ฝ่ายบัญชีบริษัทกูแล้วไสหัวไปซะ คิดเสีย ว่ากล้างแค้นให้มึง” ไตรวิทย์กล่าว

นลินกัดริมฝีปาก ไม่คิดว่าไตรวิทย์จะหลอกใช้เธอ

“คุณชายไตรวิทย์ เมื่อคืนตอนอยู่บนเตียงคุณไม่ได้พูดแบบนี้ หนิ ฉันให้พรหมจรรย์กับคุณ ทำไมคุณต้องหลอกฉันด้วย?” นลินเคร่งเครียด

“แม่งเอ้ย กูจะทำอะไร ต้องมีเหตุผลด้วยหรอวะ? รีบไสหัว ไป อย่ามาขัดจังหวะกูกับอารียา” พูดจบ ไตรวิทย์ส่งสายตาให้ บอดี้การ์ดตัวเอง บอดี้การ์ดสองคนนั้นรีบเอานลินออกไป

“ไตรวิทย์ ถ้าวันนี้แกกล้าแตะต้องตัวฉัน แกจะเสียใจ”อารียา แสดงท่าทีเคร่งขรึมออกมา

ไตรวิทย์หัวเราะ แล้วกล่าว “เหอะเหอะ แกสบายใจได้ วันนี้ กูจะไม่ทำอะไรมึง กูแค่จับมึงเอาไว้ก่อน รอให้ไอ้สวะรพีพงษ์ ยอมแพ้การแข่งขันก่อน กูค่อยลงมือกับมึง ถึงเวลานั้น มึงก็จะ เป็นผู้หญิงของไตรวิทย์แล้ว

สีหน้าอารียาเปลี่ยนไป แล้วถาม “พวกแกจะทําอะไร? เกี่ยว อะไรกับรพีพงษ์?”

ไตรวิทย์เล่าหาทีของรพีพงษ์ในการแข่งขันโกะ เมืองกรี นโคลให้กับอารียาฟัง จากนั้นก็กล่าว “ถ้าไอ้เหี้ยนี่ชนะการ แข่งขัน บริษัทอสังหาริมทรัพย์เมค์สจะได้รับผลกระทบอย่าง มาก ดังนั้นมันต้องแพ้ และมึงก็อยู่ในมือของพวกกู มันไม่กล้า ชนะแน่นอน

อารียามองไปที่ไตรวิทย์อย่างไม่เชื่อ ไม่คิดว่าการที่รพีพงษ์เข้าร่วมการแข่งขันโกะนี้ จะเกี่ยวพันได้เยอะขนาดนี้

ถ้ารู้ว่าเป็นงี้ตั้งแต่แรก เธอจะบอกรพีพงษ์เรื่องที่ได้ไปคุย ธุรกิจกับบริษัทอสังหาริมทรัพย์เมค์ส แต่ทว่าตอนนี้เสียใจก็ สายไปเสียแล้ว

อารียารีบหยิบมือถือของตัวเองขึ้นมา จะโทรหารพีพงษ์ ไตร วิทย์รีบแย่งมือถือจากมือของอารียาทันที

“ปมัตอนนี้มึงจะโทรหารพีพงษ์ มันก็ไม่ว่างรับสายหรอก ตอน นี้มันกำลังแข่งอยู่ อารียา มึงนอนกับกูสักคืนก่อนปลัวกัน พรุ่ง นี้ก็จะทำให้มึงมีความสุขเอง”

“ไปจับเธอเอาไว้ เอาไปไว้ที่โรงแรมข้างๆก่อน พวกมึงห้าม แตะต้องเธอ ผู้หญิงคนนี้ เป็นของกู รอให้พรุ่งนี้กูเอามันเสร็จ ค่อยให้พวกมึง ได้ยินไหม?”

ทุกคนพยักหน้า จากนั้นก็จับอารียาไว้