บทที่241 นายไม่รักฉันแล้ว

อำเภอนกฟ้า เป็นเขตที่อยู่ข้างเกียวโต ระยะห่างไม่ ถึง100 กิโลเมตร

เพราะอยู่ใกล้เกียวโต เมืองเขตนี้ถือว่าได้พัฒนา รวดเร็วมาก ถึงจะมีพื้นที่ไม่มากนัก แต่มีเขต เศรษฐกิจสมบูรณ์ สิ่งอำนวยความสะดวกบางชนิด ที่ไม่มีในเมืองชั้นกลาง แต่อยู่ตรงนี้สามารถหาได้ อย่างง่าย

เนื่องจากราคาบ้านในเกียวโตแพงเกิน คนที่มา ทำงานที่เกียวโตไม่สามารถซื้อบ้านในเกียวโตได้ จึง มักจะหันกลับมาซื้อบ้านที่อำเภอนกฟ้า

เป็นเพราะเหตุผลนี้ อสังหาริมทรัพย์ในอำเภอนก ฟ้ามีสถานการณ์ที่ดี ถึงจะเป็นแค่เขตตำบลเล็กๆแต่ ราคาบ้านก็เคยเกินระดับปกติ คือ สามหมื่น

ใจกลางของอำเภอนกฟ้า มีคฤหาสน์ที่มีพื้นที่กว้าง ใหญ่ ประชาชนที่อาศัยอยู่ในเขตรู้หมดว่าคฤหาสน์ นี้เป็นของประดิพุทธิ์
ตอนนั้นเขาได้ถูกตระกูลสัตดาวัลยไล่ทําลาย ได้หนีมาถึงอำเภอนกฟ้า ประดิพุทธิ์ได้ใช้ความ สามารถที่แข็งแกร่งของเขา ไม่นานนักก็มีชื่อเสียง โด่งดังในพื้นที่มีคของอำาเภอนกฟ้า

ตอนนั้นเขาได้รวบรวมคนกลุ่มหนึ่ง ผู้ชายคนพวก นี้พัฒนาอสังหาริมทรัพย์ในอำเภอนกป่า เขาจะไม่มี สมองในการทำธุรกิจ แต่เขามีกำลังที่แข็งแกร่ง ถ้ามี กิจกรรมธุรกิจที่ไม่สามารถพูดคุยเจรจากันได้ เขาก็ มักจากใช้กําลังของเขา

เพราะนิสัยแบบนี้ ระยะเวลากี่ปีที่สั้นๆ เขาก็ได้ทำ อสังหาริมทรัพย์ที่ใหญ่ที่สุดในอำเภอนกฟ้า รวมทั้ง พื้นที่มืดของอำเภอนกฟ้าก็ถูกเขาควบคุม

สามารถพูดได้ว่า ในอำเภอนกฟ้า ประดิพุทธิ์เป็น ราชาใต้ดินจริงๆ

เนื่องจากมังกรไม่สามารถสูงในพื้นที่ของตนเอง

ได้ ดังนั้นถึงจะมีตระกูลลัดดาวัลย์ได้มาหาเรื่อง ประดิพุทธิ์ เขาก็ได้ใช้อำนาจในอำเภอนกฟ้าทําลาย คนของตระกูลลัดดาวัลย์ได้สะอาดหมดจด

ดังนั้นหลังจากประดิพุทธิ์ได้พารพีพงษ์หนีออกจากหอการค้าสมน แล้วแย่งรถคันนึง ไปจนถึง อำเภอนกฟ้า เพราะที่นี่ถึงจะเป็นที่ที่ปลอดภัยที่สุด

และตอนนี้ประดิพุทธิ์กำลังอยู่ในคฤหาสน์ที่หรูหรา นอกกอดของรพีพงษ์ ผู้หญิงที่น่ารักเล็กผอมผู้ หญิงไม่นอนอยู่ในอ้อมกอดของรพีพงษ์ อีกมือได้ กอดเขาไว้ เหมือนรู้สึกว่าตัวเองไม่ปลอดภัย

รพีพงษ์ตื่นขึ้นมาอย่างมึนงง รู้สึกว่าตนหายใจไม่ ออก จําได้ว่าสุดท้ายตัวเองกับกรฤทธ์ใช้หมัดแลก หมัด หลังจากที่สู้ชนะกรฤทธ์แล้ว เขาก็สลบไป

หน้าอกของเขายังรู้สึกเจ็บ อาจจะเป็นกรฤทธิ์ที่ ทําให้เขาบาดเจ็บ

ไม่นานนัก รพีพงษ์ก็รู้สึกว่าบนหน้าอกของตนเองมี กลิ่นหอมและยังมีความนุ่มและอุณหภูมิที่ทำให้เขา รู้สึกแปลกประหลาด เขากำลังไปมองหน้าอกของ ตัวเอง มีผู้หญิงคนนึงกำลังนอนอยู่ รพีพงษ์ตกใจ มาก รีบลุกขึ้นจากเตียงโดยไม่สนความเจ็บปวดของ ตัวเอง

นี่เป็นอะไรกัน? ทำไมหน้าอกของฉันถึงมีผู้หญิงคน นึงนอนอยู่ ? ที่นี้คือที่ไหน ?
รพีพงษ์มีค่ากามมากมาย

ผู้หญิงคนนั้นก็ได้ตื่นขึ้นมาเพราะการลุกขึ้นของรพี พงษ์ เธอลืมตาขึ้นมามองไปรอบๆ พอเห็นเธอกำลัง นอนอยู่บนร่างกายของรพีพงษ์ เธอกรีดร้องขึ้นมา

* นายได้ทำอะไรไป !” ผู้หญิงรีบใช้มือปกปิด หน้าอกของตนด้วยสีหน้าตกใจ

” อย่าโวยวายเลย ผมก็ไม่รู้นี่เกิดอะไรขึ้น ผมตื่น ขึ้นมาก็กลายเป็นแบบนี้ เราต้องมีความเข้าใจผิด อะไรแน่นอน ” รพีพงษ์พูดอย่างอาย

ตอนนี้เขาแค่อย่างหาประดิพุทธิ์ออกมาแล้วถามว่า นี่มันเกิดอะไรขึ้น

” เข้าใจผิดอะไร! ชั่ว! ฉันไม่บริสุทธิ์แล้ว จากนี้ไป ฉันจะอยู่ยังไง ฉันเพิ่งจะอายุ 19เอง ก็ถูกผู้ชาย อย่างนายมลทิน หลังจากนี้จะทำให้ฉันอยู่อาศัยยัง

ไง “สีหน้าของหญิงสาวเศร้าใจมาก

รพีพงษ์เธอยังมึนงง ผู้หญิงคนนี้สวยมาก แม้ กระทั่งตอนเวลาโกรธ ก็ยังสวยน่ารัก แต่วิธีการปนของเธอ เหมือนละครน้ำเน่าในโทรทัศน์มาก

รพีพงษ์ยังสงสัยเลยว่าเธอกำลังถ่ายหนังอยู่หรือ เปล่า

” คือ คุณสามารถตรวจสอบสภาพของตัวเองก่อน ผมไม่ได้ทำอะไรกับคุณจริงๆ ผมเพิ่งได้รับบาดเจ็บ ไม่มีพละกำลังมาทำเรื่องแบบนี้ พวกเราเพียงแค่ นอนอยู่บนเตียงเดียวกันเฉยๆ ” รพีพงษ์อธิบายไป คร่าวๆ

“ฉันไม่ยอม ยังไงก็คือนายทำให้ฉันไม่บริสุทธิ์แล้ว ก็นอนอยู่บนเตียงเดียวกันแล้วยังจะคิดทำอะไรอีก ไม่เห็นหรอบนโทรทัศน์นั้น คนพวกนั้นแค่นอนอยู่บน เตียงเดียวกันก็ท้องแล้ว ฉันคงจะท้องแน่นเลย ฉัน จะมีลูกกับผู้ชาย วๆอย่างนายแบบนี้ได้ยังไง พ่อแม่ ฉันไม่ยอมแน่นอน ” หญิงสาวในบ่นโทษอีกครั้ง

รพีพงษ์ถอนหายใจลึกๆ นี่เขาแน่ใจแล้วว่า ผู้ หญิงคนนี้ได้ดูซีรีส์น้ำเน่าเยอะเกินไปจริงๆ สังเกต ลักษณะของเธอแล้ว สภาพครอบครัวคงจะดีแน่นอน และถูกปกป้องไว้อย่างดี จึงมีใจที่เด็กแบบนี้
เธอได้เชื่อว่าสองคนนอนอยู่บนยังเตียงเดียวกัน ก็จะท้อง นี่ทำให้รพีพงษ์รู้สึกเหมือนเปิดโลกในมุม มองใหม่

* สาวน้อย คิดถึงฉันไม่ได้ทําอะไรกับคุณ คุณก็ไม่ ท้องแน่นอน นี่เป็นแค่การเข้าใจผิด…”

“คนเลว ทั้งไปที่ได้นอนบนเตียงเดียวกันกับเค้า แล้วแท้ๆ ตอนนี้ยังไม่สารภาพอีก นายจะรู้ได้ยังไง ว่าฉันจะไม่ท้อง นายแค่ไม่อยากให้ลูกของเราเป็น ที่ยอมรับ ฉันมันน่าเศร้าจริงๆ ” หญิงสาวร้องไห้และ ได้อยู่ในโลกของตัวเองโดยออกมาไม่ได้

รพีพงษ์ไม่รู้จะพูดยังไงล่ะ มองผู้หญิงหน้านี้รู้สึกแต่ ปวดหัว คิดไม่ออกจริงๆว่าผู้หญิงคนนี้มาจากไหน

ตอนนี้ประดิพุทธิ์ได้เดินเข้ามาในห้อง เขาได้เห็น รพีพงษ์และหญิงสาวตื่นขึ้นมาแล้ว รีบเดินมาพร้อม

* พีรพี กว่า จะตื่น ทําให้ผมกังวลจริงๆ พี่ไม่เป็นไร ก็ดีแล้ว ผมได้เชิญหมอมาตรวจแล้ว หมอบอกว่า แค่ได้รับการบาดเจ็บนิดนึง ดูแลหยุดพักกี่วันก็พอแล้ว “ประดิพุทธิ์ ด

รพีพงษ์จ้องหน้าประดิพุทธิ์ แล้วพูดว่า ” ตอนนี้ พวกเราอยู่ที่ไหน ผู้หญิงคนนี้คือใคร ?”

ประดิพุทธิ์หัวเราะแล้วพูดว่า ” พวกเราอยู่อำเภอ นกฟ้า มีพื้นที่ของผม แค่อยู่ตรงนี้ ถึงจะเป็นคนของ ตระกูลลัดดาวัลย์และหอการค้าสมน ไม่สามารถมี โอกาสทําลายพวกเราได้ ดังนั้นพี่ไม่ต้องกังวลเรื่อง ความปลอดภัย”

” สําหรับผู้หญิงคนนี้ ตอนที่ผมพาพี่กลับมา เห็น หน้าโรงรถมีรถคันนึงจอดอยู่ ข้างบนมีกุญแจเสียบ ไว้ ผมรู้สึกว่าสถานการณ์เลวร้ายเกินไป จึงแย่งรถ คันนี้มา ผมขับกลับมาถึงจะสังเกตเห็นว่าบนรถมีผู้ หญิงคนนึง ”

“ผมกลัวว่าถ้าปล่อยเธอไปแล้ว เธอหนีกลับไป ปล่อยข่าวสารของเราสองคน ดังนั้นจึงให้เธออยู่ที่ นี่ ผมเห็นว่าผู้หญิงคนนี้สวยดี เหมาะกับพี่มาก เลย กับเธอนอนอยู่บนเตียงเดียวกัน ทีแรกผู้หญิงคนนี้ก็ ไม่ยอม ผมเลยให้เธอสลบไป ”

* เป็นไงบ้างที่ ยอดไหมล่ะ หน้าตาและรูปร่างแบบนี้ โลลินมโต ครั้งนี้ถือว่าไม่ขาดทุน ”

ประดิพุทธิ์ก็มีรอยยิ้มที่น่าขยะแขยง

รพีพงษ์ขว้างปาหมอนข้างๆมือไปให้ประดิพุทธิ์แล้ว ด่าว่า :” นี่หาเหาใส่หัวจริงๆ กูมันแต่งงานแล้ว ดีที่ฉัน ไม่ได้เกิดความผิดอะไร ไม่งั้นฉันจะหักขาของแก แน่นอน !”

ประดิพุทธิ์อึ้ง ไม่คิดว่ารพีพงษ์ได้แต่งงานแล้ว หลังจากที่รพีพงษ์ไปเมืองริเวอร์ ก็ไม่ได้สื่อสารกับ ประดิพุทธิ์ เขาก็ไม่รู้ว่ารพีพงษ์แต่งงานกับตระกูล ฉัตรมงคล ไปเป็นลูกเขยแต่งเข้า

” พี่ …รพี ผมไม่รู้ ผมคิดว่าพี่ยังโสดอยู่ ผมจะ จัดการผู้หญิงคนนี้ให้ ” ประดิพุทธิ์รีบพูด

“หาคนส่งเธอกลับไป เธอเพิ่งจะ 19 ปี ยังใสชื่อ ขนาดนี้ ถูกแกพากลับมาต้องกลัวมากแน่นอน ส่ง เธอกลับไปต้องขอโทษเขาให้ดีๆ ” รพีพงษ์พูดน้ำ เสียงไม่ค่อยดี

“ครับ พีรพี ผมจะขอโทษและชดใช้แน่นอน ” ประดิพุทธิ์พูดเสร็จก็จะพาหญิงสาวออกไป
แต่สิ่งที่รพีพงษ์และประดิพัทธิ์คิดไม่ถึงคือ ตอนที่ เธอได้ยินประดิพุทธิ์จะส่งเธอกลับ เธอบกอดรฟ์ พงษ์พร้อมพูดว่า ;” ฉันไม่ไป นายต้องรับผิดชอบ ฉัน อย่าคิดว่านอนกับฉันแล้วจะทิ้งฉันไปได้ พวกเรา นอนอยู่บนเตียงเดียวกันแล้ว จากนี้ไปก็ต้องอยู่ด้วย กัน นายอย่าใจร้าย

รพีพงษ์มองหญิงสาว แล้วพูดว่า : สาวน้อย คุณดู ซีรีส์เยอะเกินไปแล้ว นอนอยู่บนเตียงเดียวกัน ไม่ได้ หมายถึงจะต้องอยู่ด้วยกัน อีกอย่างผมมีภรรยาแล้ว

“ฉันไม่สน ยังไงฉันก็ไม่กลับ นายอย่าคิดจะทิ้งฉัน ไว้คนเดียว *

ประดิพัทธิ์มองรพีพงษ์ด้วยสีหน้าแปลกๆ พูดว่า ”

พี่…พีรพี ผมว่าสาวน้อยคนนี้มีอะไรกับพี่แน่นอน ไม่ งั้น ให้หล่อนอยู่ที่นี่ก่อน ยังไงก็ไม่เกิดอะไรขึ้นหรอก

รพีพงษ์มองประดิพุทธิ์เหมือนจะฆ่าเขา หมอนี้ กําลังสร้างปัญหาที่ใหญ่ที่สุดมาให้เขา

* ใช่ๆ ให้ฉันอยู่ที่นี่เลยนะ นายไปไหนฉันก็จะไปไหน ว่าแต่ นาย ออะไรหรอ ?” ผู้หญิงจ้องมองฟ้ พงษ์

รพีพงษ์ไม่รู้จะพูดไง ?” รพีพงษ์ ”

เขารู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้อาจจะไม่อยากกลับไป ถึง หล่อนจะใสซื่อขนาดไหน แต่ก็19แล้ว ไม่ถึงกระทั่ง ใส อขนาดนี้ มีเพียงหนึ่งอย่างที่อธิบายได้ก็คือ หล่อนกําลังหาข้อหา

“ฉันชื่อจารุณี นายได้นอนบนเตียงเดียวกันกับฉัน แล้ว ต้องรับผิดชอบฉัน ถ้าใครมารังแกฉัน นายต้อง เป็นคนแรกที่ต้องมาช่วยฉัน จารุณีพูดอย่างตั้งใจ

” เรื่องนี้ผมยอมได้ แต่คุณต้องลงไปจากตัวผมก่อน * รพีพงษ์ถอดหายใจ ให้ยาย เงียบก่อน

หน้าของจารุณีแดงไปทันที รีบลุกจากบนตัวของ รพีพงษ์

รพีพงษ์ถึงจะได้หยิบโทรศัพท์ของตนเองขึ้นมา ขอ สายชาร์จจากประดิพุทธิ์ หลังจากชาร์จเสร็จรีบโทร หามุกตาภา
จักรพันธ์เคยพูดว่าจะจัดการมุกดาภา เขากลัวว่า มุกดาหาจะเกิดอะไรขึ้น จึงต้องโทรไปแน่ใจ

หลังจากมุกตาภาได้รับโทรศัพท์แล้ว รพีพงษ์ถึงจะ ถอดหายวจ เมื่อรู้ว่าจักรพันธ์ไม่ได้ไปเมืองริเวอร์

จากนั้นเขาก็โทรไปหาธฤตญาณ ให้ธฤตญาณหา คนปกป้องมุกตาภายี่สิบสี่ชั่วโมง

ตอนนี้รพีพงษ์ยังบาดเจ็บอยู่ ไม่สามารถรับกลับ ไปได้ จักรพันธ์ก็ไม่ไปหาปัญหากับมุกตาภาแน่นอน ตอนนี้ทําได้แค่ให้ธฤตญาณดูแลความปลอดภัยของ มุกตาภา

หลังวางสาย รพีพงษ์ถึงได้วางใจพร้อมถอดหายใจ

ครั้งนี้มาเกียวโต แต่เวลาสองวันสั้นๆ ก็เกิด เหตุการณ์เยอะขนาดนี้ รพีพงษ์ยังได้รู้ความจริงที่ วีธราทําไมถึงไล่เขาออกจากตระกูลฉัตรมงคล รพี พงษ์ต้องใช้เวลาไม่น้อยในการย่อยข่าวสารพวกนี้

เขาไม่รีบร้อน ตอนนี้วีธราน่าจะยังนึกว่ารพิพงษ์ยังอยู่ในคุกของหอการค้าสมน ดังนั้นเขาไม่กลัวว่า ในระยะเวลานี้วีธราทำอะไรเขา

สําหรับเทือกเขาก็สนานนนทภูได้พูดถึงใน จดหมาย ยังต้องไปสำรวจ นนทภูหายไปนานขนาด นี้ เขาไม่เคยค้นพบร่องรอยอะไรแม้แต่นิดนึง ก็ สามารถเห็นความลึกลับของเทือกเขากิสนาได้

แน่นอนสิ่งที่เตือนนี้ขาต้องหาที่สุดคือ ผักให้หาย เป็นปกติก่อนจากนั้นรีบกลับไปเมืองริเวอร์ ถ้า จักรพันธ์กล้าไปเมืองริเวอร์ รพีพงษ์จะช่วยเขารู้จัก ว่าอะไรคือเสียใจทีหลัง

ภายใน 1 วัน จารุณีอยู่ข้างๆรพีพงษ์มาตลอด ถาม น่นถามนี่ เธอเหมือนจะรู้เรื่องทุกอย่างของรพีพงษ์ มาก

พอตอนที่รพีพงษ์กลับถามเธอ จารุณีไม่พูดอะไร

สักอย่างนอกจากชื่อ

รพีพงษ์คิดอะไรมาก เขากับจารุณีไม่ได้มีความ สัมพันธ์อะไรกันมาก ในความคิดของเขา พอเขา หายเป็นปกติก็น่าจะจากจารุณีไปแล้ว
คืนนั้น รพีพงษ์ให้ประดิพุทธิ์จัดห้องให้จารุณี แต่ เธอไม่ยอม นอนบนเตียงเดียวกันกับรพีพงษ์ รา พงษ์กล่าวว่าตนเองมีแผล ถ้าจารุณีนอนกับเขาอาจ จะหายช้า วันพรุ่งนี้อาจจะตายได้ จารุณีจะไปนอน ห้องที่ประดิพุทธิ์จัดให้

วันถัดไป สุขภาพของรพีพงษ์หายไปบ้าง สามารถ ลงเตียงได้แล้ว นอกจากไม่สามารถเล่นกีฬาที่ รุนแรง อย่างอื่นไม่มีผลกระทบมากมายเท่าไหร่

จารุณีเห็นรพีพงษ์สามารถเคลื่อนที่ได้แล้ว กระโดดวิ่งเต้นมาถึงหน้าของรพีพงษ์ :” ถ้านาย เคลื่อนไหวได้แล้ว งั้นก็พาฉันไปออกไปเล่นสิ อยู่ ตรงนี้ฉันน่าเบื่อเหลือเกิน ฉันได้ยินจสกประดิพุทธิ์ ว่านี้มีซุปเปอร์มาร์เก็ตที่ใหญ่มาก นายพาฉันไป เที่ยวดูสิ ”

” ซุปเปอร์มาร์เก็ตมีอะไรน่าเที่ยว คุณนั่งแล้วอ่าน หนังสือดีกว่า ” รพีพงษ์ มน้ำ

* นายไม่รักฉันแล้ว ” จารุณีพูดอย่างเศร้า

ในปากของรพีพงษ์ได้พุ่งออกมา เขาไอไปพูดไป ว่า ” ขอแค่คุณต่อไปอย่าพูดแบบนี้ คุณอยากไปไหนผมพาคุณไปหมดแน่นอน

และตอนนี้ ในห้างสรรพโกลเด้นฟาเวอร์ของอำเภอ นกฟ้า ชรินทร์ทิพย์กดแขนของชายที่หล่อเหลา เดิน เล่นไปรอบๆ

ตอนนั้นครอบครัวของชรินทร์ทิพย์ขายเงินขาย ทองขายทุกอย่างเพื่อซื้อของเก่า 2 ชิ้นนั้นกลับมา ชรินทร์ทิพย์รู้สึกอับอายขายขี้หน้า ไม่มีหน้าที่จะอยู่ ในเมืองริเวอร์ ซึ่งมาอำเภอนกฟ้าเพื่อมาหาเพื่อน

ในความช่วยเหลือของเพื่อน เธอได้ทํางานที่นี่ และ สิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกโชคดีมากๆก็คือ จะได้หาแฟนที่ดี มากในตรงนี้

ลิปตา ผู้จัดการของอสังหาริมทรัพย์มหานภา เศรษฐีระดับพันล้านที่หนุ่มที่สุดในอำเภอนกฟ้า เป็น 1 ใน 10 ของเยาวชนดีเด่นของอำเภอนกฟ้า

ชรินทร์ทิพย์คิดว่า รากฐานครอบครัวของลิปตา สามารถเทียบเท่ากับตระกูลฉัตรมงคล ตอนนั้นเธอ ยังคิดว่าตัวเองต้องห่างไกลจากบ้านเกิดเพื่อของเก่า กี่ชิ้นนั้นเป็นสิ่งที่ลำบากมากๆ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ