บทที่191 คนเลวก็ยอมโดนกระทําโดยคนที่เลวกว่า

u Rose&Mary Hostel

รพีพงษ์และอารียากำลังนั่งดูทีวีอยู่ในห้องเพลสสิ เดนท์สูท

ในขณะนี้ศศินัดดากําลังเดินเข้ามาด้วยความโกรธ เป็นฟืนเป็นไฟ นั่งข้างๆอารียาด้วยใบหน้าเต็มไป ด้วยความเจ็บแค้น แล้วยังโยนมือถือไว้ข้างๆตัว

แม่ คุณเป็นอะไร?” อารียาถามอย่างสงสัย

มันน่าโมโหจริงๆ งานหมั้นของปรางทิพย์และรพี พงษ์จัดที่ Rose&Mary Hostel ไอ้ต่ำซ้าย อัพเดต ลงไทม์ไลน์ของมัน โอ้อวดมาก ประเด็นแค่มัน โอ้อวดก็โอเคล่ะ ฉันก็ไม่พูดอะไร แต่เธอยังฉาย โอกาสนี้เหยียดหยามครอบครัวเรา มันน่าโมโห

จริงๆ” ศศินัดดากล่าว

อารียาเอามือถือของศศินัดดามา แล้วดูไปที่ไทม์ไลน์ของบจี พบว่าข้างบนเขียนว่า “สุดท้ายลูกสาว ก็ได้หมั้นเสียที กับโมไนยวัยรุ่นที่มีชื่อเสียงของ อำเภอหยก ฉันจะไม่พูดมากเรื่องความเก่งของ โมไนยล่ะ เพื่อการหมั้นในครั้งนี้ เขาจองห้องส่วนตัว Rose&Mary Hostel โดยเฉพาะ ทำให้ฉันมีความ สุขมากจริงๆ แต่ตอนนี้บางครอบครัวที่ไม่รู้จักที่ต่ำ ที่สูงน่าจะนอนอยู่ที่โรงแรมเล็กๆมั้ง Rose&Mary Hostelแห่งนี้ พวกเขาคงไม่มีปัญญาพักหรอก”

หลังจากอารียาดูไทม์ไลน์แล้วนั้น ก็ขมวดคิ้ว ไทม์ ไลน์ ตั้งใจจะให้ศศินัดดาได้เห็น

ข้างล่างยังมีการแสดงความคิดเห็นไม่น้อย อวย พรให้บจีและครอบครัวทั้งหมด มีคนถามขึ้นมาบาง ครอบครัวหมายถึงใคร บจีพูดขึ้นทันทีว่าครอบครัว ของศศินัดดา ตระกูลเขมพงศ์พวกนั้นที่ไม่ค่อยชอบ ครอบครัวของศศินัดดาก็เริ่มพูดจาประชดประชัน ขึ้น

ไม่แปลกที่ศศินัดดาโมโหมากขนาดนี้ บ ทำแบบนี้ เกินไปจริงๆ

“ แม่ คุณอย่าไปใส่ใจคนพวกนี้เลย ตอนนี้ไม่ใช่ว่าคุณ นอน Rose&Mary Hostelแล้วหรอ แล้วยัง เป็นห้องเพลสสิเดนท์สูทอีก ไม่จำเป็นต้องโมโหพวก เขา อาริยาขอ

“ไม่ได้ ฉันผ่านมันไปไม่ได้ ดูคำพูดแปลก

ประหลาดของมัน พูดเหมือนกับครอบครัวเราน่า สงสารเหลือเกิน ฉันก็ต้องลงไทม์ไลน์บ้าง”ศศินัดดา กล่าว

ต่อมา ศศินัดดาก็หยิบมือถือขึ้นมาถ่ายภาพไว้ หลายรูป แล้วลงไทม์ไลน์

บริการของRose&Mary Hostelนี่ดีจริงๆ โดยเฉ พาะห้องเรสสิเดนท์สูท ถึงแม้ราคาแพงไปหน่อย แต่นอนสบาย ไม่เหมือนบางครอบครัว แค่งานหมั้น ยังต้องคิดตั้งนาน ซึ่งยากจนข้นแค้นจริงๆ

หลังจากที่เธอได้ลงไทม์ไลน์นี้แล้ว ได้ตั้งหน้าตั้งตา รอคนอื่นอิจฉาเธอ ฉวยโอกาสเยาะเย้ยไอ้ชั้นต่ำนั่น

แต่สิ่งที่เธอไม่คาดคิดคือ หลังจากที่ลงไทม์ไลน์ไป แล้วไม่นาน คนที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นส่วนสงสัย ว่าเธอไปเอารูปมาจากในเว็บไซต์ทั้งนั้น มีแค่เพียงไม่กี่คนที่เชื่อว่าศศินัดดาอยู่

ที่Rose&Mary Hostelจริงๆ ล้วนแต่พูดว่าเธอไปเอา รูปมาจากในเว็บไซต์ ใช้วิธีนี้มาเทียบกับคนอื่น ขาย ขี้หน้าจริงๆ

ยังไงศศินัดดาก็ไม่คาดคิดว่าคนเหล่านี้จะไม่เชื่อ เธอ โมโหจนแทบจะขว้างมือถือทิ้งแล้ว

“ลูกสาว แกดูไอ้คนพวกนี้สิ ทำไมพวกเขาถึงไม่เชื่อ ว่าฉันพูดความจริงนะ? มันน่าโมโหจริงๆ คนพวกนี้ ต้องถูกไอ้ขั้นต่ำนั่นล้างสมองหมดแล้ว ไม่งั้นจะออก หน้าแทนมันทําไม” ศศินัดดาพูดอย่างโมโหเกรี้ยว กราด

อารียาเห็นลักษณะนี้ของศศินัดดา กลับอยาก หัวเราะ ก่อนหน้านี้ที่เธอออกหน้าแทนรพีพงษ์ ก็ไม่มี สักครั้งที่ศศินัดดาเชื่อเธอ ตอนนี้ศศินัดดาถูกคน ไม่เชื่อใจ และแล้วอารียาก็ได้เห็นสภาพที่ศศินัดดา เสียใจแล้ว

คนเลวก็ย่อมโดนกระทำด้วยคนที่เลวกว่า ครั้งนี้ศ นัดดาเจอเข้ากับมือปราบเธอของแท้แล้ว

“แม่ ตอนนี้คุณรู้ถึงเมื่อก่อนที่ไม่เชื่อคำพูด แล้วฉันมีความรู้สึกอย่างไรหรือยัง”อารียายิ้มพลางกล่าว

คลินัดดาชักตาทันที แล้วกล่าว“ฉันไม่เชื่อแก เพราะฉันรู้ว่าความจริงมันไม่เป็นไปตามที่แกพูด แต่ ของฉันมันมีหลักฐาน ไอ้พวกบ้านมันหาเรื่อง มันจะ เหมือนกันได้ยังไง

อารียาเอือมระอา ในใจคิดแม่ของตนคนนี้ ยังต้อง โดนให้มือปราบอย่างบจีเล่นงานต่ออีก

เธอไม่อยากสนใจเรื่องของศศินัดดาแล้ว แล้วกล่าว “แม่ คุณรีบกลับไปห้องของคุณเถอะ อย่ารบกวน เวลาพวกเราดูทีวี

รพีพงษ์กำลังหัวเราะศศินัดดาและอารียาทั้งคู่ อยู่ ถึงแม้ทั้งคู่กำลังทะเลาะกันอยู่ แต่เขากลับรู้สึก อบอุ่นขึ้นมาอย่างแปลกๆ

ศศินัดดาเห็นรพีพงษ์หัวเราะ รีบชักตาไปทันที แล้ว กล่าว “ขำขำขำ รู้แค่ขำ แกไอ้สวะนี่นอกจากหัวเราะ ยังทำอะไรได้อีก แกดูโมไนย อย่างน้อยก็ช่วยบ แก้ไขปัญหาได้ แล้วแกล่ะ นอกจากในมือจะมีเงิน สกปรก อย่างอื่นก็ไม่มีอะไรดี
เมื่อประโยคนี้ของเธอหลุดออกมาจากปาก รพีพงษ์ ไม่รู้สึกถึงความอบอุ่นใดๆอีกต่อไป ที่ๆมีศศินัดดาอยู่ จะมีแต่น้ำเขียวไหลลึกเท่านั้น

ความอบอุ่นนี้ ไม่มีอยู่จริง

แม่ ผมสามารถช่วยคุณแก้แค้นครอบครัวบจีได้ รพีพงษ์กล่าว

ศศินัดดาชะงัก และไม่ได้เชื่อในคำพูดของร พงษ์แต่อย่างใด แล้วกล่าว “แกเนี่ยนะ? แกจะพึ่ง อะไรไปล้างแค้นครอบครัวเธอ?

ก็พึ่งเงินสกปรกที่คุณพูดถึงไง”รพีพงษ์ยิ้มพลาง กล่าว

เมื่ออารียาได้ยินรพีพงษ์จะช่วยศศินัดดาแก้แค้น ครอบครัวมจี ก็ขมวดคิ้วขึ้นมาทันที แล้วกล่าว “รพี พงษ์ คุณอย่าไปใส่ใจแม่ฉัน ครอบครัวปรางทิพย์ก็ แค่โมโหพวกเราเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องเพราะเหตุนี้จึง ช่วยแม่ฉันล้างแค้น”

รพีพงษ์มองไปที่อารียา แล้วกล่าว “นี่ไม่ใช่แค่เพื่อ แม่ของเรา ยังเพื่อเธออีกด้วย พวกเขาทำเกินไปแล้ว ควรจะได้รับการลงโทษจากการกระทำ

“ถูกต้อง ต้องให้พวกเขาได้รับการลงโทษจาก การกระทําบ้าง!”ศศินัดดาพูดเสริม เธอไม่รู้เสียด้วย ว่ารพีพงษ์พูดถึงเรื่องอะไร ตอนนี้เธอเพียงแค่ อยากจะล้างแค้นครอบครัวบ อย่างรุนแรงเท่านั้น

อารียาได้ยินรพีพงษ์พูดแบบนี้ ก็พยักหน้า ไม่ได้ ห้ามอีกต่อไป

เธอรู้นิสัยของรพีพงษ์ดี โมไนยและปรางทิพย์ หาคนมาจัดการรพีพงษ์และตนเอง แล้วรพีพงษ์จะ ปล่อยพวกเขาทั้งคู่ไปได้ยังไง

ไม่นาน รพีพงษ์ก็ไปปรากฏกายอยู่ที่ประตูของห้อง ทํางานผู้จัดการRose&Mary Hostel

เขาผลักประตูเข้าไปโดยตรง เห็นผู้จัดการกำลัง นัวเนียอยู่กับพนักงานหญิงคนหนึ่ง เสื้อผ้าของทั้งคู่ ไม่เป็นทรง เห็นประตูถูกเปิดออกกะทันหัน แล้วรีบ ปล่อย เริ่มใส่เสื้อผ้าของตนเอง

“เย็ดแม่ ใครให้แกเปิดประตู มึงเคาะประตูก่อนเข้ามาไม่ได้หรือไงวะ?”ผู้จัดการนิรุทธ์ค่าไปที่รพื พงษ์

รพีพงษ์ไม่ได้สนใจคำพูดของเขา แล้วเดินไปยัง เก้าอี้ข้างหน้า แล้วนั่งลง

หลังจากที่พนักงานผู้หญิงคนนั้นใส่เสื้อผ้าเสร็จแล้ว ก็รีบวิ่งออกไปด้านนอก

นิรุทธ์ชักตาไป รพีพงษ์ด้วยความโมโหเกรี้ยว กราด แล้วกล่าว “มึงแม่งหมายความว่าไงวะ? ห้อง ทำงานนี้ของกูมึงเข้าออกได้ตลอดหรือไง? ถึงมา จากไหน ถ้าไม่พูด กูจะให้ยามมาลากมึงออกไปล่ะ”

เขาเห็นรพีพงษ์ใส่ชุดธรรมดา ไม่เหมือนกับคน มีเงิน ปกติคนที่มาอยู่และกินข้าวที่นี่นั้น ล้วนเป็น บุคคลที่มีหน้ามีตาทั้งนั้น จะไม่สวมชุดอะไรก็ได้ อย่างรพีพงษ์ เป็นของข้างทางทั้งชุด

ดังนั้นเขาจึงคิดว่ารพีพงษ์ไม่ได้เป็นแขกของที่นี่ ก็ ไม่ได้เกรงใจต่อรพีพงษ์แต่อย่างใด

“ อีกสองสามวันผมจะเหมาทั้งหมดของที่นี่ไว้ คุณ คํานวณดูว่าทั้งหมดเท่าไหร่” รพีพงษ์พูด หลังจากที่นิรุท ได้ยินรพีพงษ์พูดแล้ว ก็เยาะ

เย้ยออกมา แล้วกล่าว “มึงแม่งบ้าปะวะ? แกเนี่ยนะ อยากจะเหมาที่นี่ของเราไว้ กูว่ามึงน่าจะเพิ่งหนีออก มาจากโรงพยาบาล าปะวะ ห้องพักที่นี่ห้องนึงของ พวกกูมึงก็ไม่มีปัญญาพัก แล้วยังกล้าพูดจะเหมาทั้ง โรงแรมอีก?”

” ผมเปิดห้องที่นี่ไว้สองห้อง ถ้าไม่เชื่อก็ลองเช็คดู

รพีพงษ์กล่าว

นิรุทธิ์ไม่เชื่อ แล้วกล่าว “มึงชื่ออะไร?”

“รพีพงษ์”

นิรุทธ์เช็คจากคอมพิวเตอร์ของตนเองทันที หลัง จากใส อรพีพงษ์แล้ว พบว่ารพีพงษ์ได้จองห้องเรส สิเดนท์สูทไว้ที่นี่สองห้อง แล้วยังเป็นระยะยาวด้วย เขาตกใจเป็นอย่างมาก

มึงจองห้องเรสสิเดนท์สูทที่นี่ไว้สองห้อง?” นิรุทธ์

กาม

รพีพงษ์พยักหน้า นิรุทธ์มองรพีพงษ์อย่างสงสัย ทำไมดูๆแล้วไม่ เหมือนคนที่มีปัญญาจองห้องเรสสิเดนท์สูทที่นี่ได้ เลย

“มึงจะพิสูจน์ยังไงว่ามึงชื่อรพีพงษ์? ถ้ามึงอ้างชื่อ คนอื่นมาเพื่อหาเรื่องกูล่ะ? นิรุทธ์กล่าว

รพีพงษ์เห็นนิรุทธ์ไม่เชื่อเขา แล้วส่ายหัวอย่างเสีย อารมณ์ คิดในใจอยู่ที่อำเภอหยกนี้ จะทำธุระอะไร ต้องมีจิรายุคอยู่ด้วยเสมอ

“ถ้าผมบอกว่าผมเป็นเพื่อนของจิรายุศล่ะ เรื่องนี้ คุณน่าจะเชื่อนะ” รพีพงษ์กล่าว

“ทุกวันมีคนแอบอ้างเป็นเพื่อนของจิรายุคเยอะแยะ หยุดใช้มุขนี้กับกูได้แล้ว” นิรุทธ์กล่าวอย่างไม่พอใจ

“งั้นผมโทรหาเขา เรียนกเขามาละกัน” รพีพงษ์

กล่าว

พูดจบ เขาก็หยิบมือถือขึ้นมา แล้วโทรหานิรุทธ์ ให้ เขามาหา หลังจากวางสายแล้ว รพีพงษ์มองไปที่นิรุทธ์ แล้ว กล่าว “จิรายุคจะมาถึงในไม่ช้า รอให้เขามา คุณ ค่อยตัดสินใจละกันว่าจะเหมาทั้งโรงแรมนี้ให้ผม ไหม”

นิรุทธ์หัวเราะฮ่าฮ่าขึ้นมาทันที แล้วกล่าว “มึงเป็น คนที่กูเจอแล้วรู้สึกว่าขี้โม้ที่สุดล่ะ มึงคิดว่ามึงแสร้ง ท่าเป็นโทรออก แล้วท่านยุคจะมางั้นหรอ? หยุด แสดงได้ล่ะ มึงคิดจะทําอะไรกันแน่?

นิรุทธ์กับพนักงานสาวสวยของRose&Mary Hostelล้วนมีความสัมพันธ์กัน เขาสงสัยเล็กน้อยว่า รพีพงษ์อาจจะเป๊ปนแฟนคนใดคนหนึ่งของพนักงาน สาว แล้วรู้เรื่องของพวกเขา ดังนั้นจึงตั้งใจมาหา เรื่องล้างแค้น

รพีพงษ์ไม่ได้สนใจเขา แล้วนั่งลงอย่างนิ่งสงบ รอจิ รายศมาถึง

นิรุทธ์เห็นรพีพงษ์ไม่พูดอะไร ก็จะเรียกให้ยามเข้า มาลากตัวเขาออกไป

ในขณะเดียวกันนี้เอง มีพนักงานหญิงคนหนึ่งเดิน เข้ามา เดินไปที่ด้านหน้าของนิรุทธ์ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม หลังจากเห็นรพีพงษ์แล้ว ก็พยักหน้าไปที่เขา เธอคิดว่ารพีพงษ์เป็นเพื่อนของนิรุทธ์

“พี่นิรุทธ์ พี่สาวน้องสาวของฉันได้ส่งของมาให้ ฉันหนึ่งอย่าง ฉันเอามาให้คุณดูโดยเฉพาะเลยนะ พนักงานคนนั้นยิ้มพลางพูด

“ของดีอะไร?” นิรุทธ์ถาม

เป็นวีดีโอคลิปหนึ่ง ได้ยินเธอบอกว่าเป็นคลิปที่ แอบถ่ายในระหว่างที่เธอมีอะไรกับผู้ชายคนหนึ่ง ผู้ชายคนนี้เลว มีแฟนอยู่แล้ว อีกสองสามวันก็จะ หมั้นแล้ว แต่ยังจะมาหาพี่สาวร้องสาวฉันอีก เธอก็ เลยอัดคลิปเอาไว้ รอให้ถึงวันที่ผู้ชายคนนั้นแต่งงาน จะเล่นงานสักยก” พนักงานหญิงกล่าว

พูดพลาง เธอก็หยิบมือถือขึ้นมา แล้วเปิดคลิปนั้น

ในคลิปมีเสียงชายหญิงออกมา นิรุทธ์มองไปที่รพี พงษ์ ในใจคิดไอ้นี่มันก็ไม่ได้หาเรื่องอะไร ก็ให้มันนั่ง ตรงนี้ละกัน อีกแป๊ปค่อยไล่มันออกไป

“เช็ดดด พี่สาวน้องสาวของเธอนี่ใช้ได้นะ ท่านี่ก็ ทําได้” นิรุทธ์หัวเราะพลางกล่าว ในตอนนี้เองผู้ชายในคลิปก็พูดออกมาคำหนึ่ง ความหมายประมาณว่าผู้หญิงคนนี้เจ๋งกว่าแฟนสาว ของเขาอีก

หลังจากที่รพีพงษ์ได้ยินเสียงนี้แล้ว ก็ขมวดคิ้ว ทันที จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นมา แล้วเดินไปข้างๆนิรุทธ์ เพ่งมองคลิปนั้น

นิรุทธ์เห็นรพีพงษ์ก็เดินเข้ามาดู ก็หัวเราะทันที แล้ว กล่าว “เมื่อกี้ดูมึงก็เก่งอยู่หนิ ทำไมมึงก็ชอบคลิป แบบนี้ด้วยหรอวะ? ดูๆแล้วมึงก็เป็นพวกลามกเหมือน กันนะ”

รพีพงษ์ไม่ได้สนใจคำพูดของนิรุทธ์ ในใจเขารู้สึก แปลกใจมาก และในเวลาเดียวกันก็รู้สึกตลกขำขัน เพราะผู้ชายในคลิปนี้คือโมไนย

พนักงานหญิงให้นิรุทธ์ดูจนจบ แล้วก็จากไป ความ จริงเธอมาเพื่อจะพูดบางสิ่งกับนิรุทธ์ แต่รพีพงษ์อยู่ ที่นี่ เธอก็ไม่สะดวกที่จะทําแล้ว

“ไอ้เด็กน้อย คลิปแกก็ดูแล้ว จึงควรจะไปได้แล้ว ป่ะ? อย่ามาพูดกับกูอีกว่ามึงจะเหมาโรงแรมพวก เรื่องนี้เป็นไปไม่ได้” นิรุทธ์กล่าว ในเวลาเดียวกันนี้เอง มีคนเคาะประตูขึ้นมา

กะทันหัน นิรุทธ์แปลกใจ หรือเป็นพนักงานหญิงเมื่อ ก็ทําอะไรตกไว้หรอ แล้วเดินไปเปิดประตู

หลังจากที่เปิดประตูออก นิรุทธ์เห็นจิรายุศยืนอยู่ ด้านนอก หน้าถอดสี แล้วรีบกล่าว “ท่าน…….. คุณมาได้ยังไง?” ท่านด

“ฉันมาหาลูกพี่ฉัน เขาอยู่ข้างในไหม? จิรายุศกล่าว

นิรุทธ์หายใจเข้าลึกๆ แล้วรีบหันไปมองที่รพีพงษ์ ไอ้นี่ เป็นลูกพี่ของจิรายุศ?

หมดกัน หมดกัน นี่หมดกันแล้วจริงๆครานี้ เมื่อกี้ แสดงท่าทีต่อรพีพงษ์แย่ขนาดนั้น แล้วยังดูคลิปที่ ไม่ดีต่อหน้าเขาอีก ถ้ารพีพงษ์หาเรื่อง ตำแหน่งผู้ จัดการของเขาต้องจบลงแน่ๆ

“อยู่….อยู่ครับ” เสียงของนิรุทธ์สั่นคลื่น

จิรายุศเดินเข้าไปโดยตรง เห็นรพีพงษ์อยู่ข้างใน จริงๆ แล้วยิ้มออกมาทันที “พีรพี เรียกผมมีเรื่องอะไรหรอ? ผมเพิ่งจะนวดเท้า เสร็จคิดว่าจะพักผ่อนสักหน่อย แล้วคุณก็โทรเข้า มา” จิรายุศยิ้มพลางพูด

นิรุทธจิตใจระส่ำระส่าย ถ้ารพีพงษ์เอาเรื่องที่เกิด ขึ้นเมื่อสักครู่นี้ล่ะ เขาก็ต้องแย่จริงๆ

แต่สิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็คือ รพีพงษ์ไม่ได้พูดถึง เรื่องเมื่อสักครู่นี้เลย แต่กล่าวว่า “อีกสองสามวัน ฉันอยากเหมาโรงแรมนี้ แกบอกเขาหน่อยสิ ให้เขา จัดการให้ฉันด้วย”

จิรายุศกล่าวทันที “พีรพี นี่เรื่องเล็กๆ ยังต้องพูด อะไรกับเขาอีก พูดกับผมก็โอเคแล้ว โรงแรมนี้คุณ อยากใช้ยังไงก็ใช้ไป ไม่มีใครกล้าพูดอะไรหรอก

“ถูกถูกถูก ท่านยุดพูดถูกครับ” นิรุทธ์รีบคล้อยตาม

“ แกได้ยินแล้วใช่ไหม อีกสองสามวันพี่ชายฉัน อยากเหมาโรงแรมนี้ทั้งหมด ถึงเวลานั้นคนนอกไม่ ว่าใครก็ห้ามเข้ามา พวกแกทุกคนต้องเชื่อฟังคำสั่ง ของลูกพี่ฉัน ได้ยินหรือยัง?” จิรายุคพูดกับนิรุทธ์ นิรุทธรับพยักหน้า แล้วกล่าว รับทราบครับ ผมจะ เชื่อฟังลูกพี่ท่านนี้ครับ”

รพีพงษ์เห็นนิรุทธ์ตกลง ก็หยิบบัตรธนาคารของ ตนเองขึ้นมา ให้นิรุท คิดค่าใช้จ่าย จิรายุคปฏิเสธ ทันที บอกว่าถ้ารพีพงษ์พูดเรื่องเงินๆทองๆกับเขา นั่นก็หมายถึงดูถูกเขา

รพีพงษ์หัวเราะขึ้นมา แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ แล้วได้เอา บัตรธนาคารเก็บไป

หลังจากที่คุยเสร็จแล้ว ก็เดินทางข้างนอก เมื่อใกล้ จะออกจากประตู เขาหันกลับไปดูนิรุทธ์

นิรุทธ์สะดุ้งทันที คิดว่ารพีพงษ์จะจัดการกับเขา ใจ เริ่มเต้นแรงอีกครั้ง

“หากพนักงานคนนั้นเอาคลิปมาให้ผม ผมจะใช้ รพีพงษ์ มพลางกล่าว

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ