บทที่164 ชนะจนคุณล้มละลาย

หลังจากเจ้าของร้านเกมส์และนักเลงพวกนั้นได้ยิน คําพูดของธฤตญาณ ก็หัวเราะขึ้นมาทันที ใบหน้า เต็มไปด้วยความเยาะเย้ย

“กูแม่งได้ยินไม่ผิดใช่ไหม คิดไม่ถึงว่ามึงจะเรียก ไออ้วน ว่าเซียนพนัน ถ้ามันคือเซียนพนัน งั้นก็ เจ้าพ่อพนันแล้ว” เจ้าของร้านเกมส์หัวเราะอย่างดัง แล้วกล่าว

ยุคนี้ไม่ว่าใครก็กล้าที่จะให้ฉายาตัวเองเนอะ อยู่ ต่อหน้าเจ้านายของพวกกู ยังกล้าเรียกตัวเองว่า เชียนพนันอีก”

เจ้านาย ผมว่าพวกมันมาเพื่อสร้างความวุ่นวาย ไม่ ได้มาเพื่อเอาเงินให้แต่อย่างใด ผมว่าพวกเราสั่งสอน มันไปเลยดีกว่า ให้พวกมันเอาเงินมาให้แล้วก็จบ

เจ้าของร้านเกมส์เฟงไปที่ไออ้วน กล่าวอย่างข่าขัน ว่า “กูล่ะอยากจะเห็นว่าไอเซียนพนันคนนี้มันจะชนะ พนันของกูที่นี่ได้ไง ให้พวกมันขึ้นไป
ไออ้วนมองเจ้าของร้านเกมส์อย่างเยือกเย็น ครั้งนี้ ไม่ได้หวาม แล้วกล่าว “รอล้มละลายได้เลย”

จากนั้นธฤตญาณกับไออ้วนก็เดินขึ้นอาคารไป

ใบหน้าธีริทธิ์เต็มไปด้วยความเร่าร้อนใจ แล้วเดิน ตามสองคนนี้ไป ในใจคิดรฟ์พงษ์ทำไมไว้ใจไม่ได้ ขนาดนี้ สองคนที่หามากลับเดินขึ้นไปพนันเสียอย่าง นั้น

“ลูกพี่ทั้งสอง ถือว่าผมขอร้องพวกคุณละกัน พวก มันที่นี่มีการโกงกันจริงๆ ถ้าพวกคุณเล่นพนัน ก็มี แต่เสียกับเสียมากขึ้น” ใบหน้าธีริทธิ์เต็มไปด้วยควา หม่นหมองแล้วกล่าว

“ให้มึงแม่งตามมาถึงก็ตามๆมาเหอะ พูดไร้สาระ ให้มันน้อยๆหน่อย ไม่งั้นมึงออกเงินสองล้านนั้นเอง ไหม?” ไออ้วนเพ่งไปที่ธีริทธิ์

ธีริทธิ์ทําตามอย่างเชื่อฟังในทันที

ทั้งสามเดินรอบๆลานพนันชั้นสองหนึ่งรอบ ธฤต ญาณไปแลกเหรียญมาหนึ่งร้อยหยวน แล้วให้ไอ อ้วน
หลังจากที่มีสิทธิ์ได้เห็นเหรียญหนึ่งร้อยหยวนนั่น แล้ว จิตใจที่อยากจะ แม่ก็เกิดขึ้นมา พวกคุณทั้ง สองเทพเกินไปแล้วเปล่า คิดไม่ถึงว่าจะพึ่งเงินแค่ ร้อยหยวนนี้ทําให้เค้าล้มละลาย?”

นี่กำลังฝันกันอยู่ใช่ไหม?

คนที่กำลังเพ่งมองธฤตญาณพวกเขาทั้งสามอยู่ ตลอดนั้นรีบวิ่งส่งข่าวไปบอกเจ้านายเรื่องนี้

หลังจากเจ้าของร้านเกมส์ได้ยินก็หัวเราะอย่างดัง ปิดท้องหัวเราะจนเกือบลุกขึ้นจากพื้นไม่ไหว

“ไอ้หยาแม่มึง หาเอาหัวเราะแทบตาย คิดไม่ถึงว่า จะพึ่งเงินร้อยหยวนทํคาสิโนกูล้มละลาย ไม้สองคน นี้มาเล่นตลกป่ะวะ”

“เจ้านาย งั้นพวกเรายังต้องติดตามดูพวกมันอีก ไหม?

“ไม่ต้องแล้ว พวกมึงไปรอชั้นล่าง แค่พวกมันไป ออกจากประตูของร้านเกมส์ก็โอเคล่ะ อยากจะฟัง เงินร้อยหยวนพนันในที่ของกู ฝันแท้ๆ พวกมันกำลัง คิดหาวิธีในการถ่วงเวลาแน่นอน ถ้าวันนี้พวกมันไม่ให้เงินกู จะถ่วงเวลายังไงก็ไม่มีประโยชน์”

พูดจบ เจ้าของร้านเกมส์ หาที่พักผ่อน

ประมาณหนึ่งชั่วโมงให้หลัง นักเลงของร้านเกมส์ วิ่งอย่างเร่งรีบตื่นตระหนกไปที่เจ้าของร้านเกมส์ตรง

“เจ้านาย ไม่ดีแล้ว เกิดเรื่องแล้ว” นักเลงกล่าว

“เกิดอะไรขึ้น? ไอ้สามคนนั้นหนีไปแล้ว?” เจ้าของ ร้านเกมส์กล่าว

“ไม่ใช่เรื่องนี้ แต่ทว่า คาสิโนของพวกเรา…… ไป ดูด้วยตัวเองจะดีกว่า” นักเลงกลัวเจ้าของร้านเกมส์ จะโมโหใส่ตนเอง เลยไม่ได้พูดออกมา

ใบหน้าเจ้าของร้านเกมส์เต็มไปด้วยความสงสัย ยืนขึ้นแล้วเดินไปที่คาสิโนนั่น

ตอนนี้ทุกคนในคาสิโนล้วนล้อมโต๊ะหนึ่งไว้ ล้อมธ ฤตญาณไออ้วนและธีริทธิ์สามคนเอาไว้
แต่อีกฝั่งของคือใบหน้าซับซ้อนของพนักงาน แล้วเหมือนลักษณะของคนมีปราณ

“สุดยอดจริงๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นชนะมากมาย ขนาดนี้

“แม่ง นี่มันเซียนพนันในตำนานเลยนะเนี่ย เจ๋ง จริงๆ

“ถ้าตา ชนะ เกรงว่าคาสิโนจะล้มละลายล่ะ”

ธีริทธิ์ยืนข้างๆไออ้วน ไม่มีความร้อนใจเหมือนก่อน แต่อย่างใด ตอนนี้เขาหน้าบานเป็นกระด้ง เพ่งมอง ไออ้วนด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความนับถือ

พี่อ้วน คุณเจ๋งจริงๆ ไม่คาดคิดมาก่อนว่าพี่เขยจะ รู้จักคุณคนที่เยี่ยมขนาดนี้ด้วย ตอนนั้นผมยังสงสัย ตอนนี้แม้คุณพูดว่าคุณสามารถชนะทั้งเมืองริเวอร์ ได้นั้น ผมก็เชื่อแล้วธีริทธิ์หัวเราะพลางกล่าว

น้อยๆหน่อย แค่เล็กๆน้อยๆ” ไออ้วนพูดอย่างภูมิใจ

“รีบเปิดไฟออกเหอะ อย่าลีลา” ธีริทธิ์มองไปที่ พนักงาน แล้วกล่าว

ใบหน้าพนักงานคนนั้นเต็มไปด้วยความไม่อยาก เปิดไฟออก ธีริทธิ์เรียกทันที แล้วตะโกนว่า “ชนะ แล้ว! ชนะอีกแล้ว! นี่ได้มาเท่าตัวแล้วจริงๆนะเนี่ย!

ผู้คนบริเวณรอบๆก็ล้วนมองทั้งสามอย่างอิจฉาคน จำนวนไม่น้อยถึงขั้นปรบมือให้

ตอนนี้เจ้าของร้านเกมส์เดินมา ถึงข้างๆของ พนักงานคนนั้น มองรีริทธิ์อย่างสงสัย แล้วกล่าว “ก็ แค่ชนะแปปเดียวป่ะ มึงดีใจอะไร? มึงเป็นหนี้กูสอง ล้านนูน”

ธีริทธิ์หัวเราะเหอะเหอะ แล้วกล่าว “ตอนนี้กูไม่เป็น หนี้มึง แต่มึงอะเป็นหนี้พวกกู มึงรอล้มละลายได้ เลย!

เจ้าของร้านเกมส์ชะงัก แล้วหันหน้าไปมอง พนักงานทันที แล้วถาม “พวกมันชนะไปเท่าไหร่?
“สาม….สาม…….” พนักงาน า า ง ง

“สามล้าน?” เจ้าของร้านเกมส์ตกใจชั่วครู่ ไม่คาด คิดว่าพวกเขาจะชนะมากขนาดนี้

“สามสิบล้าน” พนักงานพูดออกมา

“อะไรนะ! เจ้าของร้านเกมส์ระเบิดลง มองไปที่ไอ อ้วนด้วยสีหน้าที่เหลือเชื่อ แล้วกล่าว “พวกมันชนะ ไปสามสิบล้าน? ถึงไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม?”

พนักงานพยักหน้าอย่างลำบากใจ

เจ้าของร้านเกมส์โกรธจนถึงขีดสุด คาสิโนของ เขาไม่ใหญ่ สามสิบล้าน เป็นสองเท่าของทรัพย์สิน ทั้งหมดของเขาแล้ว

“นับรวมกับที่กูเป็นหนี้มึงสองล้าน จึงให้พวกกูแค่ ยี่สิบแปดล้านก็ได้ล่ะ รีบๆเอาเงินมา พวกกรอกลับ บ้านไปนอนอยู่” ธีริทธิ์หัวเราะพลางกล่าว

เจ้าของร้านเกมส์กลอกตาไปมา มองทั้งสามด้วย สายตาอาฆาต หัวเราะอย่างเยือกเย็นแล้วกล่าว “อยากจะเอาเงินจากกู ไม่มีทาง!”
“ไปจับสามคนนั้นให้กู!” เขาส่งสายตาไปให้นักเลง

พวกนั้น

ผู้คนรอบข้างเห็นสถานการณ์ รู้ว่าเริ่มไม่ดี ก็รีบวิ่ง

หนีทันที

นักเลงพวกนั้นของร้านเกมส์รีบล้อมธฤตญาณทั้ง สามไว้

แม่ง คิดไม่ถึงว่ากล้าจะโกงในคาสิโนของกู ถ้าวัน ” นี้พวกมึงทั้งสามไม่สามารถอธิบายได้ ก็อย่าหวังจะ ได้ออกจากที่นี่!” เจ้าของร้านเกมส์ตะโกนออกมา

“มึงแม่งไร้สาระ ความจริงคือคนของมึงนั่นแหละ โกง ตอนนี้กลับโยนให้พวกกู!” ใบหน้าธีริทธิ์เต็มไป ด้วยความโกรธแล้วกล่าว

เจ้าของร้านเกมส์ นปากแล้วเนปากอีก แล้วกล่า วอย่างเยือกเย็น “พูดไร้สาระกับกูให้น้อยๆหน่อย ถ้า วันนี้มึงไม่มีเงินห้าล้าน กูจะสับแขนพวกมึงออกทีล่ะ คน”

ธีรทธิ์สีหน้าถอดสี เป็นเดือกเป็นร้อนขึ้นมาทันที แล้วหันหน้าไปมองธฤตญาณและไออ้วน แล้วกล่าว”พวกเราจะทําไงกันดี?”

ธมฺตญาณหัวเราะ แล้วกล่าว “ก็แค่สิ่งที่ไม่เข้าพวก เท่านั้น ไม่มีอะไรให้กลัว”

พูดจบ เขาก็พุ่งเข้าไป ถึงตรงของนักเลงพวกนั้น อย่างรวดเร็ว แล้วก็ค่อยพวกร่างกำยำปีกปืนล้มลง ไปนอนบนพื้น

ธีริทธิ์เห็นภาพนี้ ช็อกไปทั้งตัว ไม่คิดว่าธฤตญาณ ผู้มีความกรุณา จะยอดเยี่ยมได้ขนาดนี้

เจ้าของร้านเกมส์เห็นสถานการณ์ รู้ว่าวันนี้ตนเอง ได้เหยียบเข้ากับแผ่นเหล็กเข้าให้แล้ว เขาไม่สงสัย ใดๆ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดโทรออก

“พี่พัช คุณรีบพาคนมาเลย มีคนก่อปัญหาในที่ของ ผม ผมจ่ายค่าดูแลให้คุณตั้งมาก คุณต้องช่วยผม นะ”

วางสาย เจ้าของร้านเกมส์เฟงมองอย่างเหี่ยวโหด ไปที่ธฤตญาณทั้งสาม แล้วกล่าว “พวกมึงรอก่อน ลูกพี่กูกำลังเอาคนมา ถึงเวลานั้นพวกมึงจะสบาย!”
ธีริทธิ์หันหน้าไปมองธฤตญาณ แล้วกล่าว ” ธฤต เขาเรียกพวกแล้ว ไม่งั้นพวกเราไปก่อนดีไหม เงิน พวกนั้นอีกเดี่ยวค่อยมาเอาจากเขา พวกเขาพรรค พวกเยอะ พวกเราหลีกก่อนดีกว่า

ธฤตญาณหัวเราะแล้วกล่าว “พวกเขาจะมากี่คนไม่ ต้องกลัว วันนี้เงินที่เขาต้องให้ ขาดไม่ได้แม้แต่นิด เดียว”

ธีริทธิ์เริ่มเคร่งเครียดขึ้นมาอีกครั้ง ในใจคิดสอง คน รพีพงษ์หามาให้เขานั้นเยี่ยมยอดจริงๆ แต่ด้าน ไม่อยู่เค้ากำลังเรียนกพรรคพวกเนี่ย อีกแปปคน พวกนั้น กพวกเขาเอาไว้ หากพวกเขาจะหนีก็หนีไม่ ได้แล้ว

“พี่ธฤต ผมรู้ว่าคุณเก่ง แต่พวกเราก็อย่าบ้ารอให้ พวกมันเรียกคนมาสิ อย่างนี้พวกเราก็เสียเปรียบ ธีริทธิ์ขอร้อง

ออ้วนหัวเราะพลางดูไปที่ธีริทธิ์ แล้วกล่าว “วางใจ เหอะ เมื่องริเวอร์ ยังไม่มีใครที่จะทําให้พวกเรากลัว

มองทั้งคู่มั่นใจขนาดนี้ ธีริทธิ์ก็ทำได้เพียงกัดฟันสู้รออยู่ตรงนี้ต่อไป

เมื่อเจ้าของร้านเกมส์ได้ยินคำพูดของไออ้วน ก็ หัวเราะออกมา แล้วกล่าว “พวกมึงอวดเก่งให้น้อยๆ หน่อย กูจะบอกให้นะ ลูกฟัก อพัชรพล พัชรพล ไหมว่าเขาเป็นใคร นั่นคือราชาปฐพีของเมืองริเวอร์ คู่ขาฉกาจของธฤตญาณ อีกแปปถ้าเขามาถึงแล้ว พวกแกทั้งสามไม่มีใครหนีไปได้ทั้งนั้น!”

ธฤตญาณและไออ้วนมองหน้ากัน บนใบหน้า แสดงออกถึงรอยยิ้มอันประหลาด

ธีริทธิ์เห็นทั้งคู่ยิ้มแปลกๆ แล้วกล่าวว่า ” ธฤต ธ ฤตญาณคนนี้เก่งมากเลยใช่ไหม ราชาปฐพีของ เมืองริเวอร์ ได้ยินแล้วไม่ธรรมดาเลยนะ พวกคุณ อาจจะไม่ใช่คู่ต่อกรของเขา ไม่งั้นพวกเรารีบหนี เถอะ?”

ธฤตญาณหัวเราะแต่ไม่พูดอะไร ไม่รู้ว่าจะอธิบาย ธีริทธิ์ยังไงดี

ไออ้วนหัวเราะเสียงดัง แล้วกล่าว “ธฤตญาณแล้ว ไง พี่อ้วนของมีงจัดการเขาได้ตลอดเวลา
เจ้าของร้านเกมส์ปืนปาก แล้วกล่าว “โอ้อวดให้ น้อยๆหน่อย ทั้งเมืองริเวอร์ นอกจากตระกูลกุล สวัสดิ์ ยังมีใครกล้ายั่วโมโหธฤตญาณ พวกมึงทั้งคู่ อยากจัดการธฤตญาณ ฝันไปเหอะ!”

ธฤตญาณกับไออ้วนไม่พูดอะไรต่อ ทั้งคู่ก็ตั้งหน้า ตั้งตารอพัชรพลมา ดูว่าใบหน้าของเจ้าของร้าน เกมส์นี้ จะมีลักษณะเป็นอย่างไร

ใบหน้า ริทธิ์เต็มไปด้วยความเบื่อหน่าย ไม่เข้าใจ ว่าเพื่อนสองคนนี้ของพี่เขยตน ทําไมถึงสั้นขนาดนี้ ต้องรอจนกว่าเค้าจะเอาพวกมา

ผ่านไปไม่นาน บันไดมีเสียงเท้าเดินขึ้นมา แววตา เจ้าของร้านเกมส์เป็นประกายขึ้นมา รีบวิ่งไปต้อนรับ

พัชรพลพาพรรคพวกจำนวนมากขึ้นมายังชั้นสอง ของคาสิโน เจ้าของร้านเกมส์เอาบุหรี่ของตนเองขึ้น มาทันใด แล้วส่งไปที่พัชรพล

“พี่พัช คุณมาเสียที ดีที่ไอ้เหี้ยสามตัวนั้นยังไม่หนี ไป พวกมันไม่เพียงโกงผมที่นี่ ยังยั่วยุปลุกปั่นธฤต ญาณ ธฤต คุณเป็นคนของพี่ธฤต วันนี้ถึงไม่นับว่าเพื่อผม ก็นับว่าจัดการสามคนนี้แทนที่ธฤตละกัน

พัชรพลมองไปที่เจ้าของร้านเกมส์ แล้วกล่าว “พวก

เจ้าของร้านเกมส์ชี้นิ้วไปที่ธฤตญาณทั้งสามทันที “คือพวกมันทั้งสาม

ธีริทธิ์ตื่นตระหนกตกใจ ไม่คิดว่าฝั่งตรงข้ามจะเอา คนมามากขนาดนี้ ในใจคิดว่าครั้งนี้ต้องแย่แล้วจริงๆ

“พวกมึงทั้งสามยังไม่คุกเข่าขอชีวิตอีก อารมณ์ ของพี่พัชไม่ได้ดีอย่างที่คิดนะ รอให้เขาลงมือ พวก มึงเสียใจก็ไม่มีประโยชน์ล่ะ!” เจ้าของร้านเกมส์พูด อย่างภูมิใจ

พัชรพลมองไปทางนั้น หลังจากเห็นธฤตญาณและ ไออ้วนแล้ว สะดุ้งขึ้นมา นี่แม่งลูกพี่กูเองนี่หว่า!

“พี่พัช คุณยังรออะไรอยู่อีกให้คนของพี่เข้าไป จัดการไอ้เหี้ยสามตัวนั้นสิ” เจ้าของร้านเกมส์หน หน้าไปพูดกับพัชรพล
ในใจพัชรพลเกรี้ยวกราดขึ้นมาทันควัน ตบไปที่ หน้าของเจ้าของร้านเกมส์โดยตรงหนึ่งฉาด แล้วค่า “แม่งเอ้ย มึงกล้าด่าพวกเขาไอ้เขี้ยหรอ? นั่นคือลูก ธฤตญาณของกู มึงคิดว่าตัวเองเริ่มไม่อยากมีชีวิต อยู่แล้วใช่ไหม?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ