บทที่ 21 นำ อารียา มาชดใช้ให้แก่คุณ

” ไม่แข็งหรอก ผมชินแล้ว ”

อารียา ยังพูดไม่ทันจบประโยค รพีพงษ์ ก็พูดขัดขึ้นมา

เสียก่อน

แต่พอเขาพูดจบความหมายก็ดูแปลกไปเล็กน้อย ท่าทาง ของ อารียา เมื่อครู่นั้นเห็นได้ชัดว่าไม่ได้อยากรู้ว่าพื้นนั้น

แข็งหรือไม่

” เหรออย่างนั้นก็คุณนอนเถอะ”

อารียา รู้สึกหมดคำจะพูดเล็กน้อย ในใจก็คิดว่า รพีพงษ์ ช่างเป็นผู้ชายที่ตรงไปตรงมาเสียจริง

เธอจึงล้มตัวลงนอนและไม่ได้สนใจ รพีพงษ์ ต่อ

ด้าน รพีพงษ์ ในใจรู้สึกเสียใจจนอยากจะตบหน้าตัวเอง

แรง ๆ สักที
เมื่อสักครู่นี้เห็นได้ชัดว่า อารียา ต้องการให้เขาขึ้นไปนอน บนเตียงด้วย แต่คาดไม่ถึงว่าเขาจะทำลายโอกาสอันยิ่ง ใหญ่นี้โดยตัวเขาเอง

เมื่อมองขึ้นไปยังส่วนเว้าโค้งอันสวยงามของ อารียา ที่นอนอยู่บนเตียง น้ำลายของรพีพงษ์ก็แทบจะไหลออก มา แต่น่าเสียดายที่ตัวเขาเองนั้นได้ทำลายโอกาสที่ดีเช่นนี้ ไปแล้วจะเสียใจไปก็ไร้ประโยชน์

“ทนต่ออีกสักหน่อยแล้วกัน วันนี้ท่าทางที่เธอมีต่อฉัน เปลี่ยนไปบ้างแล้ว โอกาสแบบนี้ยังมีอีกเยอะครั้งหน้าฉัน จะไม่โง่แบบนี้อีกแน่ ”

รพีพงษ์ พึมพำเงียบ ๆ หลังจากนั้นก็ล้มตัวลงนอนที่พื้น แล้วหลับไป

ขณะเดียวกัน ณ คาราโอเกะแห่งหนึ่งในเมืองริเวอร์ อินทัช กำลังโอบกอดหญิงสาวคนหนึ่งที่แต่งหน้าอย่าง สะสวยเอาไว้ข้างกาย มืออีกข้างของเขาขยับลูบไปมา อย่างเจ้าเล่ห์

โจรสองคนที่มาขโมยของที่วิลล่าฟ้าอนงค์วันนี้ยืนอยู่ตรง หน้าอินทัชด้วยความเคารพ
หนึ่งในนั้นมือของเขาถูกพันด้วยผ้าพันแผล มือของพัชร พล นั้นถือว่าสาหัสมาก นิ้วทั้งสามของเขาถึงแม้ว่าจะ สามารถรักษาได้แต่ก็คงต้องทนทรมานกับอาการบาดเจ็บนี้ ไปอีกสักพัก ครั้งหน้าถ้าหากเขาจะขโมยของอีกเกร็งว่าคง เป็นไปได้ยากขึ้น

ก่อนหน้านี้พวกเขาทั้งสองถูกส่งตัวไปยังสถานีตำรวจ แล้ว แต่การติดต่อพรรคพวกของอินทัช ในเมืองริเวอร์ นั้น ไม่ใช่เรื่องง่าย ดังนั้นทั้งสองคนจึงออกมาได้ในตอนบ่าย

“พูดแบบนี้แสดงว่าพวกแกถูกคนของ อารียา จับได้อย่าง นั้นเหรอ ? “อินทัช จ้องไปที่ทั้งสองแล้วเอ่ยถามขึ้น

ทั้งสองคนพยักหน้าพร้อมกันแล้วชายคนที่นิ้วหักก็พูดขึ้น ว่า ” คนที่ชื่อ อารียา บอกว่า รพีพงษ์ เป็นคนจัดหาคนมา โดยที่เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาไปหามาจากไหน คิด ไม่ถึงว่าเขาจะเจอพวกเราได้ในคราวเดียวเลย ”

” รพีพงษ์ ? ลูกเขยที่เป็นขยะไร้ประโยชน์ของตระกูล ฉัตรมงคล อย่างนั้นเหรอ ? ” อินทัช เลิกคิ้วขึ้นถาม
“ใช่ครับไอ้ขยะนั่น ธายุกร ต้องการให้ผมโยนความผิดให้ เขา แต่ใครจะไปรู้ว่าพอคนพวกนั้นเข้ามาก็จับผมหักนิ้วเลย ผมเลยต้องจำใจบอกความจริงไป ” ชายคนที่นิ้วหักตอบ กลับด้วยความโกรธ

อินทัช ผลักหญิงสาวที่นั่งอยู่ในอ้อมแขนของเขาออกไป ก่อนจะพูดขั้นด้วยใบหน้าและรอยยิ้มเยาะเย้ยว่า ” คิดไม่ ถึงจริงๆ ว่าไอ้ขยะนั่นจะกล้าเหยียบหัวฉันถึงขนาดนี้ ซ้ำยัง กล้ามาหักนิ้วลูกน้องของฉันอีกนี่มันไม่ได้เห็นฉันในสายตา เลยรึไง”

“เจ้านายครับ ไอ้ รพีพงษ์ นั่นมันก็แค่คนขี้ขลาดตาขาว คนหนึ่งเท่านั้น ครั้งนี้เจ้านายต้องแก้แค้นให้พวกเรานะ ครับ ตระกูลฉัตรมงคล เองก็คงไม่อยากเป็นศัตรูกับพวกเรา เพราะไอ้ขยะนั่นหรอกใบหน้าของทั้งสองคนตอนนี้เต็ม ไปด้วยความแค้น

อินทัช ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็น ชา ” ต่อให้ตระกูลฉัตรมงคล จะเป็นศัตรูกับฉัน ฉันก็ไม่เห็น พวกมันในสายตาหรอกนะ”

“ติดต่อธายุกรเรียกมันให้เข้ามาเจอฉันเดี๋ยวนี้ ”
ทั้งสองคนตอบรับและรีบติดต่อหา ธายุกร ทันที

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ธายุกรซึ่งน่าจะได้นั่งครุ่นคิดพิจารณาตัว เองอยู่ที่บ้านกลับมาปรากฏตัวที่คาราโอเกะแทน

” พี่ทัช วันนี้ถือว่าโชคร้ายจริงๆ ไม่รู้ว่าพวก อารียา กับ รพีพงษ์ ไปตามเจ้าหน้าที่มาจากไหน ถึงได้เข้ามาจับคน ของเราไปหมดเลย ต่อหน้าคุณปู่เองผมก็ไม่รู้จะพูดยังไง ดีถึงจะทำให้สองคนนั้นตกที่นั่งลำบากได้ ” ธายุกรรีบโยน ความรับผิดชอบของตัวเองทันทีที่นั่งลง

โจรทั้งสองจ้องมอง ธายุกรด้วยความเคียดแค้น วันนี้ถ้า ไม่ใช่เพราะเขาละก็ พัชรพลอาจจะไม่โดนพวกนั้นหักนิ้วก็ เป็นได้

อินทัชถอนหายใจอย่างเย็นชาแล้วพูดขึ้นว่า “อย่านึกว่า ฉันไม่รู้นะว่าวันนี้เกิดอะไรขึ้น นิ้วของลูกน้องฉันคงจะหัก ไปอย่างเสียเปล่าไม่ได้เรื่องนี้นายคงต้องอธิบายอะไรสัก อย่างแล้วล่ะ”

ธายุกร กลอกตาไปมา เขารู้ดีว่าถ้าเขาไม่ให้คำตอบที่น่า พอใจแก่อินทัช อินทัช ก็อาจจะจับเขาหักนิ้วด้วยก็ได้
” พี่ทัช เรื่องวันนี้ทั้งหมดมันก็เป็นเพราะไอ้ขยะ รพีพงษ์ กับ อารียา นั่นแหละ พี่ก็รู้นี่ว่าผมมาขอยืมคนของพี่ก็เพื่อ ที่จะเอาไปจัดการสองคนนั้น ใครจะไปรู้ว่าวันนี้จะดวงซวย เลยทำให้ลูกน้องของพี่ทั้งสองคนต้องเดือดร้อนไปด้วย” ธายุกร พูดขึ้น

“อย่ามาเล่นลิ้นกับฉันที่นี่นะ ลูกน้องฉันต้องไม่นิ้วหักไป อย่างเสียเปล่าแน่ นายต้องชดใช้คืนมาให้สาสมกับสิ่งที่มัน เกิดขึ้น ถ้าทำไม่ได้ละก็อย่าหวังว่าวันนี้จะได้ออกจากห้อง นี้เลย ” อินทัช พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา

ธายุกรกลอกตาไปมาอีกทีก่อนจะแสดงสีหน้าโหดเหี้ยม ขึ้นมา หลังจากนั้นก็โน้มตัวเข้ามากระซิบกับอินทัช ว่า ” พี่ ทัช หรือว่าให้ผมเอาตัว อารียา มาเป็นการชดใช้ให้พี่แทน ดีล่ะ พี่ว่าแบบนี้เป็นยังไง”

“อารียา ? เธอไม่ใช่ว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องนายหรือไง ? “อิน ทัช ถามขึ้นมา

“ลูกพี่ลูกน้องอะไรกันล่ะ ผมน่ะเห็นเธอขัดหูขัดตาตั้งแต่ แรกแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเธอละก็ช่วงนี้ผมคงไม่ดวงซวย ขนาดนี้ พี่ทัชมาจัดการเธอแทนผม ผมนี่ดีใจแทบไม่ทัน เลย ”
” พี่ทัช อย่าหาว่าผมพูดเลยนะ ถึงแม้ว่า อารียา จะ แต่งงานกับ รพีพงษ์ มาหลายปีแล้ว แต่ รพีพงษ์ ก็ไม่เคย ได้สัมผัสเธอเลยแม้แต่นิดเดียว ตอนนี้เธอก็ยังเป็นเหมือน เด็กสาวตัวน้อย ๆ อยู่เลย ส่วนเรื่องความงดงามของเธอพี่ ก็คงเคยได้ยินมาบ้างสินะ ถ้าเธอคนนี้ถูกโยนลงบนเตียง ละก็คงจะสวยงามจนต้องตะลึงไปเลยล่ะใบหน้าของ ธา ยุกร เต็มไปด้วยความชั่วร้าย เขาไม่เคยคิดว่า อารียา เป็น คนในครอบครัวเดียวกับเขาเลยแม้แต่น้อย

อินทัช ได้ฟังดังนั้นก็เกิดรอยยิ้มเยาะบนใบหน้าก่อนจะพูด ขึ้นว่า “ อารียา คนนี้ก็ถือว่าสวยและมีเสน่ห์จริง ๆ นั่นแหละ อีกอย่างตัวฉันเองก็ชอบเด็กสาวอยู่ด้วย แถมยังแต่งงาน แล้วอีก ไอ้ รพีพงษ์ นี่มันขยะไร้ประโยชน์จริงๆ”

“แต่ว่านายมีปัญหาอยู่กับ อารียา ไม่ใช่รีไง นายจะทำให้ เธอยอมมาอยู่ข้างฉันได้ยังไงกัน “อินทัช ถามซ้ำขึ้นมารี กรอบ

เหอะ ๆ พี่ทัช เรื่องแบบนี้มันเกี่ยวกับยอมหรือไม่ยอม ตรงไหน แค่ พี่ทัช สนใจละก็ ผมรับประกันเลยว่าจะเอา อารียา มาให้พี่ให้ได้ ” ใบหน้าของธายุกร เต็มไปด้วยความ ชั่วร้าย ” อีกอย่างถ้า พี่ทัช ชอบอะไรที่มันเร้าใจละก็ จะทำต่อหน้า รพีพงษ์ เลยก็ยังได้”

บนใบหน้าของอินทัช ปรากฏรอยยิ้มชั่วร้ายแบบเดียวกัน ขั้นมา เขาเริ่มรินเหล้าให้กับ ธายุกร ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเขา กำลังสนใจกับสิ่งที่ ธายุกร เสนอมา

” นายทำแบบนี้ไม่กลัวโดนปู่นายว่ารีไง ?”

ธายุกร ชนแก้วกับอินทัชจากนั้นก็ดื่มเหล้าในแก้วจน หมดเกลี้ยง ก่อนจะพูดขึ้นว่า เดี๋ยวผมจะหาวิธีหลอกล่อ ให้ อารียา ออกมา จากนั้นก็วางยาเธอพอเธอสลบไปก็ไม่มี ทางรู้แล้วล่ะว่าใครเป็นคนทำเรื่องพวกนี้”

“นายบอกว่าจะทำต่อหน้า รพีพงษ์ ด้วยไม่ใช่รีไง เรื่อง แบบนี้มีเหรอที่มันจะไม่เอาไปฟ้อง “อินทัช ถามขึ้นมา

” พี่ทัช พี่ประเมิน รพีพงษ์ สูงเกินไปแล้ว ในบ้านตระกูล ฉัตรมงคล เองก็แทบจะไม่มีที่ให้มันยืนอยู่แล้ว คำพูดที่มัน พูดออกมาคุณปู่เองก็ยังเชื่อไม่ถึงครึ่งเลยด้วยซ้ำ ” ธายุกร พูดขึ้นมาอย่างจริงจัง

หลังจากนั้นอินทัช ยิ้มออกมาอย่าพึงพอใจก่อนจะตบไหล่ ธายุกร เบา ๆ แล้วพูดว่า ใช้ได้นี่ไอน้องชาย เรื่องนี้ มันชักจะน่าสนใจขึ้นมาหน่อยแล้ว เอาตามที่นายว่าเลยละ กัน”

ธายุกร ยิ้มออกมาเหมือนกันก่อนจะพูดว่า ” เพื่อให้ พี่ทัช มีความสุขผมก็ต้องเอาใจใส่เป็นธรรมดาล่ะครับ”

“ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้วก็ถือว่าพวกเราตกลงกันเรียบร้อย แล้วนะ ถึงตอนนั้นนายก็หาวิธีล่อให้ อารียา ออกมา และ ให้ฉันได้ลิ้มรสสาวงามที่มีชื่อเสียงของเมืองริเวอร์ สักทีละ กัน “อินทัช เลียที่ริมฝีปากเบาๆ ใบหน้าเต็มไปด้วยความ คาดหวัง

ธายุกร ตบหน้าอกตัวเองเบาๆ อย่างภาคภูมิใจก่อนจะพูด ว่า ” ทุกเรื่องที่ผมทำ พี่ทัช สบายใจได้เลย พอถึงตอนที่ ผมล่อ อารียา ออกมาได้แล้วละก็ หลังจากนั้นทั้งหมดก็ขึ้น อยู่กับพี่แล้วล่ะ”