บทที่ 509 การมาถึงของดัมพ์รงค์

บทที่ 509 การมาถึงของดัมพ์รงค์

รพีพงษ์ได้ยินสิ่งที่กัญญาวีร์พูด เขามีสีหน้าประหลาดใจ บน หน้าของเขามีแต่เครื่องหมายคำถาม

“แค่ก แค่ก ปะไปโรงแรมเหรอ” รพีพงษ์ย้อนถาม

จู่ๆ กัญญาวีร์ก็มีสีหน้าลำบากใจ เมื่อกี้เธอพาตัวเองเข้าไปใน เรื่องราวของประธานเอาแต่ใจเสียแล้ว

แม้ว่ารพีพงษ์จะมีส่วนเหมือนประธานเอาแต่ใจอยู่บ้าง แต่คน คนนี้ดูติดดินเป็นอย่างมาก และเรื่องราวของประธานเอาแต่ใจ จะเกิดขึ้นในชีวิตจริงได้อย่างไร

เธอรู้สึกทำอะไรไม่ถูก จู่ๆ ก็กระวนกระวายขึ้นมา ไม่รู้ว่าจะ อธิบายกับรพีพงษ์ว่าอย่างไร

“ขอโทษค่ะ ฉันอ่านนิยายมากไป เมื่อกี้ฉันไม่ได้ตั้งสติอิน นิยายมากไปหน่อย คุณไม่ต้องสนใจฉันหรอก ฉันบ้าไปแล้ว” กัญญาวีร์พูดอย่างประหม่า

รพีพงษ์ยิ้มให้กัญญาวีร์ จู่ๆ ก็คิดถึงจารุณีที่ชอบดูละครเป็น อย่างมาก ไม่รู้ว่าเพราะจารุณีหรือเปล่าที่ทำให้รพีพงษ์รู้สึกดี กับกัญญาวีร์ และรู้สึกดีกว่าจารุณีอีก
“ผมมีน้องสาวคนหนึ่ง เธอก็ชอบดูละครเหมือนกัน และชอบ เพ้อฝันว่าชีวิตจริงเหมือนในละคร จนเกิดเหตุการณ์ที่ทําให้ กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่บ่อยๆ ท่าทีของคุณเมื่อครู่ดูเหมือน น้องสาวผมเลย” รพีพงษ์เอ่ยขึ้น

กัญญาวีร์คิดไม่ถึงว่ารพีพงษ์จะไม่คิดว่าเธอเป็นประสาท แล้วก็พูดถึงน้องสาวอีกด้วย เธอตกใจเล็กน้อย “น้องสาวคุณ คงน่ารักมากเลยนะคะ”

“ใช่ครับ แต่ว่าตอนนี้เธอป่วยอยู่” รพีพงษ์ถอนหายใจอย่าง หดหู่

“ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจพูดถึงเรื่องนี้” กัญญาวีร์รีบเอ่ย ขอโทษ

รพีพงษ์ส่ายหน้าไปมา เป็นการบอกว่าไม่เป็นอะไร “ตอนนี้ คุณพอมีเวลาหรือเปล่า เข้าไปในสถานสงเคราะห์เด็กเป็น เพื่อนผมหน่อยสิ”

กัญญาวีร์พยักหน้า และคิดในใจว่าเรื่องในนิยายไม่มีทางเกิด ขึ้นในชีวิตจริงหรอก

เธอกับรพีพงษ์เดินเข้าไปข้างในสถานสงเคราะห์เด็ก เธอรู้สึก ประหม่าเมื่อได้เดินกับนายใหญ่แห่งตระกูลลัดดาวัลย์

ตอนนี้รพีพงษ์กังวลเรื่องของอารียา เขาอยากพูดเรื่องในใจ ให้ใครสักคนฟัง ก็เลยใช้โอกาสนี้พูดเรื่องของอารียากับจารุณีให้กัญญาวีร์ฟัง

เมื่อได้รู้ว่าตัวเองคล้ายกับอารียา กัญญาวีร์จึงรู้ทันทีว่าทำไม รพีพงษ์ถึงช่วยเธอ เธอฟังเรื่องของอารียาและเรื่องของจารุณี ผู้ที่เป็นน้องสาวของรพีพงษ์ เธอรู้สึกชื่นชมและอิจฉาเป็นอย่าง มาก

เดิมทีเธอคิดว่านายใหญ่แห่งตระกูลลัดดาวัลย์จะใช้ชีวิต สํามะเลเทเมา นอนกับผู้หญิงไปซ้ำหน้า คิดไม่ถึงจริงๆ ว่ารพี พงษ์จะเป็นคนรักเดียวใจเดียว เธอจึงรู้สึกอิจฉาอารียาขึ้นมา ในใจ

ผู้หญิงทุกคนล้วนปรารถนาที่จะเจอผู้ชายที่รักเธอเพียง คนเดียว โดยเฉพาะผู้หญิงที่ชอบอ่านนิยายจำพวกประธาน เอาแต่ใจอย่างเธอ

เมื่อได้ยินว่าอารียาหายตัวไป จารุณีอาการโคม่า กัญญาวีร์ ขมวดคิ้ว เธอคิดไม่ถึงว่าจะเจอเรื่องเช่นนี้

รพีพงษ์พูดแค่ว่าพวกเขาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่ ได้บอกว่าเป็นแผนการของโยษิตา เรื่องความแค้นนี้ไม่ควรพูด ให้กัญญาวีร์ฟังน่าจะดีที่สุด

“คุณบอกว่ามีหมอเทวดาช่วยรักษาน้องคุณนิ แถมยังบอกว่า น้องคุณจะฟื้นเร็วๆ นี้ และคุณก็ได้เบาะแสของภรรยาคุณแล้ว ด้วย เรื่องทั้งหมดกำลังจะดีขึ้น” กัญญาวีร์พูดปลอบรพีพงษ์
รพีพงษ์หันไปยิ้มให้กัญญาวีร์แล้วพูดว่า “ผมก็หวังว่าจะเป็น เช่นนั้น เรื่องทั้งหมดต้องดีขึ้น

กัญญาวีร์พยักหน้า ทั้งสองคนเดินเข้าไปในสถานสงเคราะห์ เด็ก ขณะนั้นเองกัญญาวีร์ตระหนักได้ว่ารพีพงษ์ก็มีอารมณ์ ความรู้สึกความปรารถนาแบบปุถุชนทั่วไป ความรู้ที่เขามีต่อ อารียา ทำให้กัญญาวีร์รู้สึกว่ามันเริ่มใกล้ความจริงมากขึ้น

เมื่อรพีพงษ์ได้พูดความในใจออกมา เขารู้สึกสบายใจขึ้นไม่ น้อย และเริ่มรู้สึกมีความหวังในการตามอารียากลับมา

หลังจากที่เขาเดินเล่นในสถานสงเคราะห์เด็กอยู่รอบหนึ่ง รพี พงษ์ตัดสินใจตั้งกองทุนสำหรับเด็กในสถานสงเคราะห์ เพื่อ ช่วยให้เด็กๆ มีชีวิตที่ดีขึ้น

กัญญาวีร์ได้ยินที่รพีพงษ์พูดก็รู้สึกตื้นตันใจ เธอบอกว่าจะ ต้องให้เด็กๆ ได้รับรู้ถึงความดีของรพีพงษ์อย่างแน่นอน

เมื่อเขาเดินรพีพงษ์เดินเล่นเสร็จ เขาไม่ได้อยู่ที่สถาน สงเคราะห์เด็กต่อ หลังจากที่เขาโทรหาท่านคทาให้จัดการ เรื่องกองทุนสำหรับเด็กสถานสงเคราะห์เสร็จแล้ว เขาจึงขับรถ ออกมาจากที่นั่น

กรุ๊ปKIN