บทที่ 416 การเดิมพัน

บทที่ 416 การเดิมพัน

“ครั้งนี้น่าสมเพชจริงๆ ช่วงก่อนหน้านั้นยังดีมีข้าวให้กิน หลัง จากวันนี้ไป เกรงว่าจะเหลือแค่แกลบให้กิน”เมื่อคนของเทือก เขาก็สนาจากไป จงจินตน์ก็ถอนหายใจอย่างจนปัญญา

รพีพงษ์มองไปที่จงจินตน์ แล้วถามว่า: “นายก็แน่ใจแล้วว่าจะ แพ้?”

“ผมมีอะไรที่ไม่รู้ ความแข็งแกร่งโดยรวมของห้องหมายเลข สิบสามพวกเราไม่ดีนัก ที่สำคัญก็กินข้าวกับน้ำมานาน พลังงานของทุกคนแย่กว่าปกติมาก นี่ก็พึ่งพาให้ลูกพี่คนก่อน ไปท้าทายแลกมา ไม่อย่างนั้นพวกเราห้องหมายเลขสิบสาม คงตายหมดแล้ว”จงจินตน์กล่าว

“แล้วถ้าว่าหากวันนี้ฉันเข้าร่วมแข่งล่ะ?”รพีพงษ์กล่าว

จงจินตน์ถอนหายใจแล้วพูดว่า “การต่อสู้ระยะประชิดสิบ คนห้ามไม่ให้ลูกพี่ขึ้น ดังนั้นต่อให้พี่จะมีความแข็งแกร่ง ก็ไม่มี ประโยชน์”

“นอกจากคนในห้องนี้ ยังมีใครที่รู้ว่าฉันเป็นลูกพี่ใหม่ของที่นี่ มั้ย?”รพีพงษ์ถามกลับ
จงจินตน์นิ่งอึ้งไปชั่วครู่ ดวงตาก็เปล่งประกายขึ้นทันที พูด อย่างตื่นเต้น: “ใช่แล้ว พี่เพิ่งเข้ามา ใครจะคิดว่าพี่เพิ่งมาถึงก็ กลายเป็นลูกพี่ของพวกเรา ตราบใดที่พวกเราไม่พูด ตอนบ่าย พี่ก็สามารถขึ้นแข่งได้ เพียงแต่….ห้องหมายเลขเจ็ดแข็งแกร่ง มาก พวกเขาแค่คนใดๆคนหนึ่ง ก็สามารถเอาชนะพวกเราห้า คนได้ ถึงเวลาตอนที่ขึ้นเวที ก็เท่ากับว่าพี่คนเดียวต่อสู้กับห้า คน พี่แน่ใจว่าสามารถรับมือได้เหรอ?”

“เรื่องนี้นายไม่ต้องกังวล การแข่งขันตอนบ่ายให้ฉันเข้าร่วม ด้วยคน”รพีพงษ์กล่าว

เมื่อเห็นรพีพงษ์พูดเช่นนี้ จงจินตน์ก็ไม่ได้พูดอะไรมาก และ ปิดปากเงียบ

คนที่เหลือในห้องเต็มไปด้วยความหงุดหงิด เห็นได้ชัดว่า ไม่มีความมั่นใจในการแข่งขันช่วงบ่าย

ความแข็งแกร่งของรพีพงษ์ ก็คงจะแค่แข็งแกร่งกว่าคนใน ห้องหมายเลขสิบสามเท่านั้น อยู่ในสถานที่นี้ ความแข็งแกร่ง ของแต่ละห้องนั้นแตกต่างกันมาก ทุกห้องเพื่ออาหารแล้ว คงจะส่งคนที่แข็งแกร่งที่สุดออกมาอย่างแน่นอน รพีพงษ์ก็ไม่ เห็นว่าจะแข็งแกร่งกว่าคนในห้องอื่นๆ

ไม่นานก็จะเที่ยงแล้ว คนของเทือกเขากิสนาส่งอาหารมา รพีพงษ์มองไป พบว่าเป็นข้าวธรรมดาและ”ผัก” ไม่แตกต่าง อะไรกับน้ำเปล่า โดยมีใบผักลอยอยู่ไม่กี่ใบ
ไม่น่าแปลกใจที่คนในห้องนี้ถึงหมดอาลัยตายอยากขนาดนี้ ถ้าอาหารแบบนี้ลดระดับลงอีก คงไม่ใช่สำหรับให้คนทานแล้ว

ในเมื่อตัวเองอยากทานของดี ก็ไม่สามารถแพ้การแข่งขัน ของบ่ายนี้ได้

หลังจากที่ทานอาหารเสร็จ รพีพงษ์และจงจินตน์แน่ใจคนที่ เข้าแข่งขันตอนบ่ายนี้แล้ว เห็นได้ชัดว่าทุกคนไม่ต้องการเข้า ร่วมการแข่งขัน เนื่องจากเสี่ยงต่อการเสียชีวิต แต่ต้องสยบให้ กับรพีพงษ์ คนที่ถูกเลือกก็ไม่กล้าพูดอะไร

เมื่อกับการถูกห้องคนอื่นกระทืบตายกับถูกคนในห้องตัวเอง กระทืบตาย เห็นได้ชัดว่ายังอย่างแรกยังมีศักดิ์ศรีกว่า

หอแข่งขันศิลปะการต่อสู้กิสนา ตั้งอยู่ใจกลางบนหุบเขาของ เทือกเขากิสนา ทั้งหมดแปดชั้น ทั้งเทือกเขากิสนา เป็นอาคาร ที่สูงที่สุด ด้วยพิกัดนี้ ภายในรัศมีสิบกิโลเมตร เป็นของเทือก เขากิสนาทั้งหมด ยืนอยู่ที่ด้านบนของหอแข่งขันศิลปะการต่อ สู้กิสนา สามารถมองเห็นทิวทัศน์ทั้งหมดของเทือกเขากิสนา ได้ มีคฤหาสน์ตั้งอยู่เรียงรายกันเป็นแถวๆ มีถนนกว้าง และ พืชพันธุ์ที่อุดมสมบูรณ์ แม้ว่าจะอยู่ในเขตหุบเขา แต่อยู่ไกล จากหอแข่งขันศิลปะการต่อสู้กิสนา มีทะเลสาบอยู่ และริม ทะเลสาบ มีสวนน้ำอยู่

ผ่านการพัฒนามาหลายปี เทือกเขากิสนากลายเป็นเมือง เล็กๆที่ครอบคลุมมาก อยู่ที่นี่สามารถมองเห็นของทุกอย่างที่ สังคมภายนอกมองเห็นได้ ที่สำคัญทั้งหมดนี้เป็นอันดับต้นๆของโลก

แม้ว่าโลกภายนอกจะมีคนรู้จักเทือกเขากิสนาไม่มาก แต่ จำนวนคนของที่นี่ก็ไม่น้อย ทุกๆปีจะมีคนรวยจากทั่วทุกมุม โลก หลังจากจ่ายค่าตั๋วราคาสูง จะมาพักร้อนที่นี่

บางทีทิวทัศน์ของที่นี่อาจจะไม่น่าหลงใหลที่สุด แต่ที่นี่ก็ไม่มี ข้อจํากัดทางกฎหมาย สําหรับคนรวยแล้ว ที่นี่คือสวรรค์แห่ง อิสรภาพ พวกเขาสามารถสนุกสนานได้อย่างอิสระ ตราบใด ที่พวกเขาต้องการ เทือกเขากิสนาสามารถจัดเตรียมความ ต้องการที่สอดคล้องกันได้ ไม่มีอะไรมากกว่าการจ่ายเงินมาก ขึ้นเล็กน้อย

ในเวลานี้ที่หอแข่งขันศิลปะการต่อสู้กิสนา ในพื้นที่ชมวิวบน ชั้นสาม มีคนสองคนยืนอยู่หน้าราวบันได กำลังดูเวทีประลอง ใหญ่ด้านล่าง

ใช้เวลาไม่นาน ที่นี่ก็จะจัดการแข่งขันประลองต่อสู้ระยะ ประชิดสิบคน คู่ต่อทั้งสองฝ่ายคือทีมห้องเจ็ดและทีมห้อง หมายเลขสิบสาม

พวกเขาทั้งสองคนเป็นชายหนึ่งหญิงหนึ่ง ผู้ชายอายุยี่สิบก ว่าๆ แววตามีความหยิ่งผยองอยู่ที่คนธรรมดาไม่มีอยู่ ผู้หญิง มีหน้าตาสดใส เสื้อผ้าก็งดงาม และทั้งคนดูบอบบางมาก ซึ่งก็ คือสามารถมองออกมาได้ว่า ทั้งคนนี้ฐานะไม่ธรรมดา

คนที่สามารถเข้ามาสนุกกับชีวิตในเทือกเขากิสนาได้นั้นฐานะนั้นต้องไม่ธรรมดา

“สุดา ฉันคิดว่าเธอควรจะพิจารณาเรื่องแต่งงานกับฉันจริงๆ นะ เมื่อครอบครัวของเราทั้งสองคนเป็นญาติกัน ในอนาคตทั้ง เอเชีย จะกลัวอิทธิพลอำนาจของพวกเรา สำหรับฉันและเธอ ก็ มีประโยชน์ไม่รู้จบ”ชายคนนั้นกล่าว

ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้มองไปที่ผู้ชายที่อยู่ข้างๆ และพูดอย่าง เย็นชา: “ธนเทพ นายต้องเข้าใจว่า ตระกูลวัชรากิจกุลของ พวกนาย ไม่มีคุณสมบัติที่จะนั่งเท่าเทียมกับตระกูลก้องวณิช กุลของฉัน ไม่ต้องใช้ทัศนคติแบบว่านายกับฉันเท่าเทียมกัน มาคุยกันทุกครั้ง นายน่าจะรู้ดีช่องว่างระหว่างนายและฉัน นายอยากแต่งงานกับฉัน เพียงเพื่อพึ่งพาตระกูลก้องวณิชกุล ของฉันเท่านั้นเอง”

เมื่อความคิดของตัวเองถูกเปิดโปง บนใบหน้าของธนเทพ แสดงออกมาถึงความละอาย เขาหายใจเข้าลึกๆ ดูแล้วเหมือน ไม่พอใจ แต่สุดท้ายเขาก็ทำได้เพียงแค่กลืนความโกรธนี้ ลงท้องตัวเองเท่านั้น

ฝนสุดาพูดถูก ตระกูลวัชรากิจกุล เทียบกับตระกูลก้องวณิช กุลไม่ได้ เลยทําได้แค่ก้มหน้าอยู่ตรงหน้าฝนสุดา

“ที่สำคัญเมื่อพูดถึงเรื่องการแต่งงาน ฉันสนใจลูกชายของเจ้า นายเทือกเขากิสนาที่ไม่เคยปรากฏตัวมาก่อน นายก็น่าจะรู้ดี ว่าความมั่งคั่งของเทือกเขากิสนา ไม่แย่ไปกว่าสมาคมชั้นนํ ของโลก ที่สําคัญคือ เทือกเขากิสนามียอดฝีมือมากมาย แม้ว่า พวกเขาจะถูกแยกออกจากโลก ก็เป็นพลังที่น่ากลัวมาก ถ้าหากสามารถแต่งงานกับลูกชายของเจ้านาย เทือกเขากิสนาได้ ฉันคิดว่าตระกูลก้องวณิชกุลของฉัน ก็จะ กดให้ตระกูลอื่นๆในเอเชียไม่สามารถเชิดหน้าชูตาได้”รอยยิ้ม เจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของฝนสุดา

ธนเทพเบะปาก เห็นได้ชัดว่าดูถูกลูกชายของเจ้านายเทือก เขากิสนา แล้วพูดว่า: “เจ้านายเทือกเขากิสนาพูดถึงลูกชาย ของเขาเพียงแค่ไม่กี่ครั้งเอง มีคนคนนี้อยู่จริงหรือเปล่าก็ยัง ไม่รู้ ที่สำคัญต่อให้เทือกเขากิสนาจะทรงพลังเพียงใด อย่าง มากเมื่อเทียบกับตระกูลวัชรากิจกุลของฉัน พวกเขาจะมีพลัง ที่แข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไร เธอมองพวกเขาสูงเกินไปแล้ว

เดิมทีฝนสุดาต้องการจะโต้แย้งชายหนุ่มที่ไม่มีวิสัยทัศน์คน นี้ แต่ก็รู้สึกว่าไม่มีความจำเป็น จึงพูดว่า: “ถ้าหากเป็นอย่างนี้ ฉันก็เต็มใจจะแต่งงานกับลูกชายของใครสักคนในกลุ่มสิงโต ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาหลายคนมีลูกชายที่ถึงวัยที่ควรจะ แต่งงานได้แล้ว และฉันจะพยายามทำให้ได้ตามเกณฑ์ของ พวกเขา”

ในเวลานี้ธนเทพเงียบสนิท เขาไม่สามารถโต้แย้งคำพูดของ ฝนสุดาได้สักคำ เพราะตระกูลวัชรากิจกุลอยู่ต่อหน้ากลุ่ม สิงโต เป็นเพียงลูกแกะที่สามารถฆ่าตามใจชอบ

กลุ่มสิงโต องค์กรลึกลับที่น่ากลัวเป็นตัวแทนของสิ่งที่ไม่รู้จัก ความน่ากลัว กลัวแม้แต่สมาคมชั้นนำ ก็ไม่สามารถต่อสู้กับ กลุ่มสิงโตได้
ธนเทพยังคงจําได้ดีว่า ความแข็งแกร่งของตระกูลพวกเข ซึ่งเทียบได้กับตระกูลภัชรภิรมย์ ก็เพราะทำให้สมาชิกระดับ สูงของในกลุ่มสิงโตขุ่นเคือง ทำให้ทั้งตระกูลถูกทำลาย

ตอนนั้นตระกูลภัชรภิรมย์ควบคุมเส้นชีวิตทางเศรษฐกิจส่วน หนึ่งของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เนื่องจากการตายของตระ กูลภัชรภิรมย์ เศรษฐกิจของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จึงแย่ลง มาก

ดังนั้นตระกูลภัชรภิรมย์อยู่ในระดับเดียวกับตระกูลวัชรากิจ กุล จึงไม่กล้าที่จะมีปัญหากับกลุ่มสิงโต

ถ้าหากมีโอกาส ฝนสุดาก็ต้องเลือกกลุ่มสิงโตแทนที่จะเลือก ตระกูลวัชรากิจกุลเป็นธรรมดา เรื่องนี้คนโง่ยังคิดได้เลย

“จนถึงตอนนี้ความเป็นมาของกลุ่มสิงโตก็ยังไม่มีใครตรวจ สอบได้ชัดเจน แต่งงานกับพวกเขา ก็ไม่ใช่เรื่องดีอะไร”สักพัก ธนเทพถึงค่อยพูด

“ฉันมาที่นี่เพื่อพักผ่อน ถ้านายยังพูดเรื่องนี้กับฉันอีก ฉันก็ ไม่รังเกียจที่จะหาคนมาเชิญนายออกไป”ฝนสุดาพูดอย่าง รำคาญ

ธนเทพยิ้มอย่างละอายทันที และเปลี่ยนเรื่อง: “เดี๋ยวทั้งสอง ทีมที่กำลังจะขึ้นสู้ ห้องหมายเลขสิบสามก็เป็นแค่ขยะ ไม่มี อะไรให้คิดถึง”
พูดจบ เขาก็ปรบมือ และชายในชุดสูทกมาพร้อมกับลงทคส I ยกับแท็บเล็ต

“ช่วยฉันวางเงินห้าสิบล้านทีมห้องหมายเลขเจ็ดชนะ”ธนเทพ กล่าว

ชายคนนั้นพยักหน้าทันที และกดแท็บเล็ตของตัวเองไปไม่กี่

ครั้ง

“ไม่สนใจที่จะพนันหน่อยหรือ แม้ว่าจะแน่นอนอยู่แล้วว่าใคร แพ้ใครชนะ”ธนเทพหันไปยิ้มให้ฝนสุดาเล็กน้อย

“ทีมห้องหมายเลขสิบสาม หนึ่งร้อยล้าน”ฝนสุดากล่าว ราวกับว่ากำลังประชดธนเทพ

ธนเทพก็กำหมัดของตัวเองทันที การแข่งขันที่ชัดเจนเช่นนี้ ฝนสุดายังเดิมพันแบบนี้ เห็นได้ชัดว่าเพียงเพื่อขัดขวางเขา

“แม้ว่าหนึ่งร้อยล้านจะไม่ถือว่าอะไร แต่เธอวางทีมห้อง หมายเลขสิบสาม ไม่มีทางชนะอย่างแน่นอน”ธนเทพเตือนด้วย “ความปรารถนาดี”

ก็ฉันไม่อยากวางเหมือนกับนาย”ฝนสุดาพูดในสิ่งที่ตัวเอง คิดออกมา

ธนเทพโกรธจนอยากจะกดฝนสุดลงบนเตียงและทรมาน อย่างรุนแรง แต่ช่องว่างทางอำนาจระหว่างสองตระกูลทำให้เขาไม่มีความกล้านี้

“ถ้าอย่างนั้น….ไม่แน่วันนี้อาจเกิดปาฏิหาริย์อะไรขึ้น หวังว่า ผลงานวันนี้ของทีมห้องหมายเลขสิบสามจะไม่ทำให้เธอผิด หวังนะ”ธนเทพทนความโกรธของตัวเองไว้ในใจ และประจบ ประแจง

“อีกะหรี่ หวังว่าทุกคนในทีมห้องหมายเลขสิบสามถูกฆ่าใน วันนี้ ถึงตอนนั้นแกก็จะรู้ว่าตัวเลือกของแกมันโง่แค่ไหน ถ้า ไม่ใช่เพราะความแข็งแกร่งของตระกูลก้องวณิชกุล แกคงถูก ฉันเล่นงานจนยอมเชื่อฟังคล้อยตามแล้ว!”บนใบหน้ามีรอยยิ้ม แต่ในใจของธนเทพฉุนเฉียวจนจะตีคนได้

แต่เมื่อคิดว่าฝนสุดาแพ้อย่างแน่นอน ใจของเขาก็สมดุลขึ้น

มาบ้าง

หลังจากนั้นก็หยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองออกมา และส่ง ข้อความไปหาคนที่ตัวเองรู้จักในเทือกเขากิสนา: “ฉันหวังว่า เดี่ยวหัวหน้าของทีมห้องหมายเลขเจ็ดขึ้นเวทีด้วย”

อยู่ในเทือกเขากิสนา ไม่มีกฎอะไร ตราบใดที่ยอมจ่ายเงิน กฎใดๆก็สามารถเปลี่ยนแปลงได้ นี่เป็นกฎที่ซ่อนอยู่ของเทือก เขากิสนา และเป็นวิธีหาเงินของเจ้านายเทือกเขากิสนา

“ห้าสิบล้าน”ข้อความถูกส่งมาจากอีกด้านหนึ่ง

“ตกลง”
ธนเทพวางโทรศัพท์ลง พร้อมกับรอยยิ้มที่น่ากลัวบนใบหน้า