บทที่ 390 คุณเหมาะสมกับรพีพงษ์หรือไม่

บทที่ 390 คุณเหมาะสมกับรพีพงษ์หรือไม่

บ่ายวันรุ่งขึ้น

อารียามาที่หน้าประตูบาร์เฟร์ติง คนที่มากับเธอมีธฤตญาณ และลูกน้องหลายคน

เพราะเธอไม่แน่ใจว่าเป็นกับดักที่คนอื่นวางไว้หรือเปล่า เพื่อ ความปลอดภัย อารียาจึงเรียกธฤตญาณมาด้วย เพื่อป้องกันไว้

“คุณรู้ไหมก่อนที่รพีพงษ์จะมาเมืองริเวอร์ เคยมีผู้หญิงคนอื่น มาก่อนไหม?” หลังจากลังเล อารียามองที่ธฤตญาณและถาม

เมื่อธฤตญาณได้ฟังสิ่งที่อารียาถามก็ตะลึงเล็กน้อย จากนั้น เขาก็หัวเราะ และพูดว่า “ผมมาเมืองริเวอร์หลังเขา ผมจะไปรู้

เรื่องอดีตเขาได้อย่างไร และเขาไม่เคยพูดถึง แต่ในชีวิตนี้ ผมไม่เคยเจอผู้ชายที่ทุ่มเทและจริงใจกับความรักเท่าเขามา ก่อน
จากปกตินิสัยของเขา เมื่อเขาตกหลุมรักผู้หญิงคนหนึ่งแล้ว และเป็นเรื่องยากที่จะให้ความสำคัญกับผู้หญิงคนอื่น ฉันจึง

รู้สึกว่าเขาไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นมาก่อน

อารียาพยักหน้า จากนั้นหายใจเข้าลึกๆ และพูดว่า “ถ้าอย่าง นั้นฉันจะเข้าไปก่อน คุณก็คอยสังเกตสถานการณ์ ไม่ต้อง

จริงจังมากเกินไป

เมื่อเห็นธฤตญาณตอบตกลง อารียาก็หันหลังเดินเข้าไปที่ บาร์เฟร์ดิง

หลังจากที่อารียาเข้าไปแล้วสักพัก ธฤตญาณก็พาลูกน้อง หลายคนเข้าไป

ชื่อของบาร์เฟร์ดิงฟังดูแล้วดุเดือด แต่ก็เป็นบาร์สงบ มีดนตรี ไพเราะ และผู้คนก็ดูเงียบๆเล็กน้อย แต่ละคนก็นั่งดื่มเหล้าในที่

ของตัวเอง
หลังจากที่อารียาเข้าไปแล้วก็หาที่นั่งจุดที่สาม และพบว่ามีผู้ หญิงคนหนึ่งรูปร่างสมส่วนนั่งอยู่ตรงนั้น และดูสง่าและโดด

เด่น ผู้หญิงคนนี้สวมผ้าคลุมสีดำไว้บนหน้า ปิดส่วนบนของ ใบหน้า ทำให้มองเห็นได้ยาก เนื่องจากผ้าคลุมนี้ ทำให้เธอมี

ความงามที่ซ่อนเร้น

ผู้ชายทุกคนในบาร์จะมองไปที่เธอเป็นพักๆ สายตาของพวก เขาแฝงด้วยความรักใคร่ต่อผู้หญิงคนนี้

แม้ว่าอารียาจะเป็นสาวงามอันดับหนึ่งในริเวอร์ แต่เมื่อเธอ เห็นผู้หญิงคนนี้ เธอก็รู้สึกทึ่งกับท่าทางบุคลิกของเธอเช่นกัน

ความสง่างามในร่างกายเธอ ไม่ใช่สิ่งที่ครอบครัวทั่วไป สามารถปลูกฝังออกมาได้ อารียาเป็นเพียงลูกคนหนึ่งของ

ครอบครัวระดับชนชั้นกลาง ความสง่างามแล้ว เธอไม่ สามารถเปรียบเทียบกับเขาได้

จ้องมองและครุ่นคิดผู้หญิงที่มีผ้าคลุมสีดำบนใบหน้า จู่ๆอารียาก็รู้สึกละอายใจตัวเอง แม้ว่าเธอจะมองไม่เห็นใบหน้า

ของผู้หญิง แต่เธอก็สามารถรู้ได้ ภายใต้ผ้าคลุมสีดำ ต้องมี ใบหน้าที่น่าทึ่งซ่อนอยู่

บางทีเธออาจเลือกที่จะใช้ผ้าคลุมหน้า เพื่อไม่ให้ดึงดูดความ สนใจมากเกินไป แต่ถึงอย่างนั้น ก็ไม่มีใครละสายตาไปจาก

เธอได้

อารียานั่งลงตรงข้ามกับผู้หญิงคนนั้น ทันทีที่พบกัน เธอรู้สึก ว่าออร่าของเธอเทียบเขาไม่ได้ ทุกคนในบาร์มองไปที่พวก เธอ

สองคนอารียาก็รู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อย

แม้ว่าออร่าจะด้อยกว่าเขา แต่เธอก็ไม่มีหนทางถอยแล้ว และตอนนี้ทำได้เพียงฝืนทนทักทายผู้หญิงคนนี้ที่อยู่ตรงหน้า

“สวัสดีค่ะ ฉันคืออารียา ฉันได้รับจดหมายของคุณ……. อารี ยายื่นมือออกมา คิดว่าจะกล่าวทักทายอีกฝ่ายอย่างสุภาพ
แต่ผู้หญิงคนนี้ยังนั่งนิ่งๆอยู่ที่เดิม ไม่ยอมขยับ และไม่ได้ ต้องการที่จะจับมือของอารียา มุมปากของเธอยกสูงเล็กน้อย

ภายใต้ผ้าคลุม ดูเหมือนจะมีดวงตาแหลมคมคู่หนึ่งมองมาที่ อารียา

มือของอารียาค้างอยู่กลางอากาศชั่วขณะ ใบหน้าของเธอ เต็มไปด้วยความอึดอัดใจ เธอไม่คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะใช้ อำนาจ

เบ่งตัวเองทันที

จากนั้นเธอก็คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่อีกฝ่ายอ้างว่าเป็นศัตรู ความรักของเธอ แน่นอนเขาไม่จําเป็นต้องสภาพกับตัวเอง คุณรพีพงษ์พูดว่าเคยมีรักแรก และฉันก็ถามเขาอย่างแน่ใจ แล้ว ดังนั้นฉันจึงอยากรู้ว่าคุณคือใคร และจุดประสงค์ที่แท้จริง

เธอดึงมือกลับ เพื่อคลายความอึดอัดใจ แล้วพยายามทำให้ ตัวเองดูเป็นธรรมชาติมากขึ้น และถามว่า “ฉันไม่เคยได้ยิน

ของคุณ”
“เรื่องบางอย่าง ไม่พูดหมายความว่ามันสำคัญ คุณรพีพงษ์ ไม่ได้บอกคุณ เพราะเขากลัวว่าหลังจากพูดถึงฉันแล้ว เขาก็ อด

ไม่ได้ที่จะทิ้งคุณเพื่อมาหาฉัน” หญิงสาวเปล่งเสียงพูดเบาๆ และน้ำเสียงของเธอก็ไพเราะมาก

อารียาขมวดคิ้ว ได้กลิ่นไอของความรุนแรงในอากาศ

“คุณหลงตัวเองเกินไป ฉันคิดว่ารพีพงษ์ไม่ทำแบบนี้แน่นอน อาจเป็นเพราะคุณไม่มีความสำคัญกับเขา เขาถึงลืมคุณ

ไป” อารียาโต้ตอบ

ผู้หญิงคนนั้นยิ้ม และพูดว่า “คุณกำลังหลอกตัวเองหรือ เปล่า? คุณเคยคิดไหมว่าความทรงจำของคนๆหนึ่งถึงจะแย่แค่ ไหน

เขาจะลืมคนที่ร่วมเตียงเคียงหมอนกับเขามานานได้เหรอ? เขาไม่บอกคุณ แสดงว่าฉันมีความสำคัญอยู่ในหัวใจของเขา

หัวใจของอารียาเต้นเร็วขึ้น รู้สึกว่าเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้หญิงตรงหน้า สิ่งที่เธอพูดเมื่อกี้นี้เป็นการหลอกลวงตัวเองเล็ก

น้อย

และคำว่า “ร่วมเตียงเคียงหมอน” สี่คำนี้ ทำให้บีบหัวใจเธอ อย่างแรง

รพีพงษ์ คุณมีหลายสิ่งที่ปิดบังฉัน

“คุณมีจุดประสงค์อะไร ถ้าคุณแค่ต้องการแสดงความหลงตัว เองต่อหน้าฉัน ฉันคิดว่าเราไม่มีความจำเป็นต้องพูดถึงเรื่อง

นี้อีก” อารียาเริ่มเคร่งเครียด

หญิงสาวเปลี่ยนท่าทาง และยกมุมปากของเธอดูเหมือนจะ บ่งบอกว่าเธอบรรลุเป้าหมายแล้ว

“จุดประสงค์ของการมาที่นี่ง่ายมาก ขอให้คุณออกไปจาก ชีวิตของรพีพงษ์ คุณไม่เหมาะสมอยู่เคียงข้างเขา คนที่ควร นอน

ร่วมเตียงกับเขาสมควรเป็นฉัน” ผู้หญิงคนนั้นพูดจุดประสงค์ ของตัวเองโดยไม่ลังเล
เมื่อถึงเวลานี้อารียารู้สึกว่าเธอไม่จำเป็นต้องสภาพต่อหน้าผู้ หญิงคนนี้อีก เธอรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นแค่คนที่หลงตัวเอง

“คุณคิดมากเกินไป ฉันกับคุณรพีพงษ์เป็นสามีภรรยาที่ถูก ต้องตามกฎหมาย และเขารักฉันมาก แค่คำพูดของเธอก็อยาก

ให้ฉันทิ้งเขา คุณกำลังพูดเรื่องตลกหรือเปล่า และแม้ว่าคุณ รพีพงษ์จะไม่ได้บอกฉันเกี่ยวกับเรื่องของคุณ เขาก็ไม่สามารถ

ความสัมพันธ์กับคุณได้อีก” อารียา ดอย่างเคร่งเครียด

“โอ้? คุณดูมั่นใจมาก แต่ฉันอยากถามคุณ คุณคิดว่าคุณ

เหมาะสมกับคุณรพีพงษ์เหรอ?” หญิงสาวพูดติดตลก

อารียารู้สึกว่าร่างกายของเธอเหมือนถูกฟ้าผ่า และเธอก็นิ่ง อึ้งอยู่กับที่

คำถามที่ผู้หญิงคนนั้นถาม ก็เป็นคำถามที่เธอถามตัวเองใน ช่วงเวลานี้เช่นกัน หลังจากช่วงนี้ไปดประสบปัญหาต่างๆ

เธอได้ตระหนักถึงช่องว่างระหว่างตัวเองและรพีพงษ์
แม้ว่าเธอจะพยายามทํางานแค่ไหน และคิดที่จะทําให้ตัวเอง ดีและเก่งขึ้น แต่หลังจากได้รู้จักตัวตนที่หลากหลายของรพี

พงษ์ เธอก็รู้ในใจว่า ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน เธอก็จะไม่ สามารถเทียบเท่าคุณรพีพงษ์ได้

เธอปลอบใจตัวเอง เรื่องของความรักไม่มีควรแบ่งแยกชนชั้น วรรณะ แต่เมื่อใดก็ตามที่เธอคิดถึงคำถามนี้ เธอก็จะรู้คำ

ตอบในใจ

ตอนนี้เป็นครั้งแรกที่มีคนถามคําถามนี้ต่อหน้าเธอ และเธอยัง เป็นผู้หญิงที่อ้างว่าเป็นแฟนคนแรกของรพีพงษ์ ผู้หญิงที่ดู

แล้วก็รู้ว่าครอบครัวของเธอไม่ธรรมดา เป็นผู้หญิงที่ แพรวพราวราวกับดวงดาว

“ฉันได้ยินเกี่ยวกับงานแต่งงานในปราสาทคริสตัล ในเมื่อพี พงษ์จัดงานแต่งงานอย่างนี้ให้คุณ คุณก็คงเข้าใจตัวตนของ เขา
คนที่ปรากฏตัวในงานแต่งงาน มีใครบ้างที่คนระดับอย่างคุณ สามารถเชิญมาได้? คนที่มาจากทางบ้านคุณล้วนแต่เป็น

พลเมืองที่อยู่ในชนชั้นล่าง

เมื่อเห็นอารียานิ่งอึ้งอยู่ที่เดิม ผู้หญิงคนนั้นก็พูดต่อ

“ฉันคิดว่าคุณควรตระหนักถึงคำว่าคู่ที่เหมาะสมที่สุดคืออะไร คู่ที่เหมาะสมที่สุดไม่ได้หมายความว่าคุณมีเงินเท่ากัน อย่าง

น้อยที่สุดคุณต้องสอดคล้องกับเขาในแง่ของความรู้และวิสัย ทัศน์ คุณต้องอยู่ระดับเดียวกับเขา คุณคิดว่าคนที่เคยอาศัยอยู่

ในสถานที่เล็กๆอย่างเมืองริเวอร์ จะคู่ควรกับคุณรพีพงษ์เห รอ?”

“คนพวกนั้นคงจะมาเพื่อปกป้องคุณ ฉันไม่ต้องเดาก็รู้ พวก เขาเป็นคนของคุณรพีพงษ์ ตอนนี้ในสายตาฉัน คุณเป็นแค่

หนอนที่น่าสงสาร คุณไม่มีความสามารถในการปกป้องตัวเอง ด้วยซ้ำ เรื่องทุกอย่างต้องพึ่งพิงคุณรพีพงษ์ คุณรู้สึกว่าตัวเอง
มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะอยู่เคียงข้างคุณรพีพงษ์เหรอ?”

คําพูดของผู้หญิงคนนั้นทำให้อารียามศีรษะลง ชั่วขณะเธอ ไม่รู้ว่าจะโต้ตอบผู้หญิงที่เต็มไปด้วยอันตรายคนนี้ยังไง

“ฉันมาหาคุณในครั้งนี้ เพียงเพื่อให้คุณเข้าใจว่า คุณไม่คู่ควร กับรพีพงษ์ และฉันเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับเขา ถ้าคุณรัก

คุณรพีพงษ์จริงๆ คุณควรไปจากเขาโดยเร็วที่สุด อย่าทำให้ เขากดดันมากเกินไป คุณไม่คิดหรือว่าการที่ทุกวันเขาต้องมา

คอยเป็นกังวลเรื่องของเธอ มันเป็นความรักที่มีต่อเขาเหรอ?”

* นอกจากขอเขาแล้ว คุณเคยให้อะไรเขา

รอยยิ้มบนมุมปากของผู้หญิงชัดเจนขึ้น ราวกับว่าเธอไม่เห็น อารียาอยู่ในสายตาของเธอ คราวนี้ที่เธอมาหาอารียา เพื่อ

ตัดสินความผิดของอารียา ถ้าเธอยังอยู่เคียงข้างรพีพงษ์ต่อ ไป มันก็เป็นความผิด
“พอแล้ว!” ในที่สุดอารียาก็ทนไม่ได้กับคำพูดเยาะเย้ยของผู้ หญิงคนนี้ และเธอก็เอื้อมมือไปตบโต๊ะ

ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้พูดต่อ แต่ยิ้ม และพูดว่า “ในฐานะที่เป็น ผู้หญิงของผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ ไม่ควรโกรธง่ายๆ มันคือ มารยาท

ขั้นพื้นฐาน

อารียาเงยหน้าขึ้นและจ้องไปที่ผู้หญิงคนนี้ ด้วยความขุ่น เคืองในดวงตาของเธอ และพูดว่า “ฉันจะไม่ไปจากคุณรพี พงษ์

เธออย่าฝันไปเลย ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาแย่งเขาไปจากฉัน

หลังจากพูดจบ อารียาก็ลุกขึ้นยืน หันหลังเดินไปที่ทางเข้า ของบาร์

ธฤตญาณเห็นดังนั้น จึงรีบเดินนำคนอื่นๆออกไป

ผู้หญิงคนนั้นยังคงนั่งอยู่ที่เดิมและดื่มเหล้า พร้อมกับรอยยิ้ม แอบแฝงบนใบหน้าของเธอ
ภายนอกบาร์ เห็นได้ชัดว่าอารมณ์ของอารียาไม่สามารถ ควบคุมได้ เธอเดินไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว ใบหน้าของเธอ

เคร่งเครียด และสองมือกำหมัดไว้แน่น

ธฤตญาณสังเกตเห็นความผิดปกติของอารียา เขาจึงรีบก้าว ไปข้างหน้าและถามว่า เมื่อกี้เกิดเรื่องอะไรขึ้น

อารียาบอกธฤตญาณว่าเธอไม่เป็นไร และอยากอยู่คนเดียว สักพัก และให้ธฤตญาณกลับไปก่อน

ธฤตญาณได้ฟังอารียาพูดแบบนี้ ก็ไม่ถามอะไรมาก เขาจึง เดินตามอยู่ข้างหลังอารียา ไม่ได้พาพวกเขากลับไป

เมื่ออารียาเห็นว่าธฤตญาณยังคงพาคนเดินตามหลัง เธอก็ ยิ่งรู้สึกรำคาญใจ เธอรู้สึกว่าธฤตญาณติดตามเธอมาด้วยวิธีนี้

ยิ่งพิสูจน์คำพูดของผู้หญิงคนนั้น

ต่อหน้าคุณรพีพงษ์ เธอเป็นคนที่ต้องการการปกป้อง แม้แต่ อยู่คนเดียวสักพักก็ไม่ได้ เธอค่อยๆเร่งความเร็ว พยายามหนี
ออกจากกลุ่มธฤตญาณ แต่เธอสังเกตพบว่าเป็นไปไม่ได้ที่ เธอจะหนีจากพวกที่มีพลังและอิทธิพลเหล่านี้ได้

เธอเดินไปที่คูเมือง ยืนอยู่หน้ารั้ว และรับลม จึงรู้ว่าอารมณ์ ของเธอผ่อนคลายลง

ในเวลานี้มีคู่รักมากมายอยู่ในคูเมือง คนเหล่านี้จับมือกันเดิน ผ่านอารียา รู้สึกมีความสุขมาก จากคนเหล่านี้ อารียารู้สึก

ว่าพวกเขาทุกคนเหมาะสมกันมาก

“ดูสิพวกเรา นั่นอารียาไม่ใช่เหรอ เจ้าสาวในงานแต่งงาน ปราสาทคริสตัล ไม่คาดคิดว่าจะได้พบเธอที่นี่”

“นั่นคืออารียาเหรอ เธอสวยจริงๆ สมควรที่จะเป็นสาวงาม อันดับหนึ่งของเมืองริเวอร์”

สวยแล้วมีประโยชน์อะไร ผู้หญิงสวยๆมีมากมาย ในวันนั้น คุณไม่ได้ยินเรื่องงานแต่งงานในปราสาทคริสตัลเหรอ มีแขก ระดับ

ชนชั้นสูงทั้งนั้นจำนวนมาก แม้แต่ตระกูลลัดดาวัลย์ในเกียว โตก็ส่งคนมา มีคนมากมายสงสัยว่าคุณรพีพงษ์มาจากตระกูล
ลัดดาวัลย์ในเกียวโต จากมุมมองนี้ อารียาไม่คู่ควรกับคุณรพี พงษ์แน่นอน”

“ถ้าจะพูดแบบนั้นจริงๆ มันก็เป็นเรื่องที่ไม่คู่ควรจริงๆ ตระกูล ลัดดาวัลย์ในเกียวโตได้แต่งงานกับผู้หญิงจากตระกูลชนชั้น กลางในเมืองเล็กๆแห่งนี้ใน อารียานี่ช่างโชคดีจริงๆ

“ใช่สิ เรื่องโชคนี่ เป็นสิ่งที่ทำให้ผู้คนอิจฉามาก หากไม่มีสิ่งนี้ อารียาจะไม่มีทางได้พบกับคนที่มีภูมิหลังยิ่งใหญ่ขนาดนี้

แน่นอน”

ความคิดเห็นของผู้คนรอบข้างแว่วไปถึงหูของอารียา และ เธออดไม่ได้ที่จะกำหมัดแน่น และกัดฟันแน่น เพื่อไม่ให้ตัวเอง ผิดสังเกต

แม้แต่คนในเมืองริเวอร์ยังรู้สึกว่า ตัวเองไม่คู่ควรกับคุณรพี พงษ์?
อารียาหายใจเข้าลึกๆ ก้มศีรษะลง แล้วเดินไปที่บ้าน

คราวนี้ เธอไม่รู้จริงๆว่าควรทำอย่างไร

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ