บทที่299 ใช่สองคนนี้ไหม

บทที่299 ใช่สองคนนี้ไหม

รพีพงษ์ดูรูปและคำพูดที่อยู่ใต้ภาพในมือถือ หลับตาลง ความอาฆาตพยาบาทก็ผุดขึ้นมา เขาไม่คาดคิดว่าจะมีคนจับ ตัวอารียา ไม่แปลกที่เมื่อวานรู้สึกว่ามีอะไรเกิดขึ้น

ในสมองเขาคิดความเป็นไปได้อย่างแรกเลยคือ ต้องเป็น บริษัทอสังหาริมทรัพย์เมค์ส เพราะไม่อยากให้เขาคว้าแชมป์ แล้วยังจับตัวอารียาไว้อีก ก็มีแค่คนของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ เมค์สแล้ว

แต่เขาก็ไม่ค่อยเข้าใจ อารียาและคนของบริษัท อสังหาริมทรัพย์เมค์สไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์กัน ทำไมถึงได้ถูก จับตัวไป

นี่ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนี้ หลังจากที่เห็นรูปภาพในมือถือแล้ว นั้น รพีพงษ์ก็เดินไปที่สมาคมโกะแห่งเมืองริเวอร์โดยตรง

ตอนนี้นฤพลและโกมุทกำลังยืนอยู่ด้วยกันพอดี ยิ้มอย่าง สบายใจ แล้วกล่าว “เรื่องที่เมืองริเวอร์ท่าสําเร็จแล้ว เพียง แค่ไอ้นี่มันรักเมียมัน การแข่งขันรอบบ่าย มันจะไม่กล้าชนะ แน่นอน แชมป์ในครั้งนี้ ก็ต้องเป็นของพวกเรา”
โกมุทยิ้มแล้วกล่าว “ยังไงก็เป็นประธานที่เยี่ยม เชื่อว่าครั้งนี้ ไม่มีพลาด”

ในขณะที่พวกเขากำลังสะใจอยู่นั้น รพีพงษ์ก้าวเดินมาอย่าง เร็ว ปิยังกูรและโกมุทเห็นรพีพงษ์เดินเข้ามา ก็สบตากัน ด้วย รอยยิ้มเลศนัย

รพีพงษ์ แกไม่ไปเตรียมตัวสําหรับการแข่งขันรอบบ่าย จะ มาที่พวกเราทําไม หรือยังไม่ทันแข่งก็กลัวแพ้แล้ว? ฉันไม่ ว่าถ้าแกจะยอมแพ้ตอนนี้ แบบนี้ก็ประหยัดเวลาทั้งสองฝ่าย โกมุทหัวเราะ

รพีพงษ์ไม่ได้ใส่ใจเขา แต่เดินไปที่ด้านหน้าของปิยังกูร ยื่น มือไปบีบคอของเขา แล้วกล่าวอย่างเยือกเย็นว่า “เมียกูโดน จับตัว ฝีมือของมึงใช่ไหม?”

ปิยังกูรคาดไม่ถึงว่ารพีพงษ์จะลงไม้ลงมือเลย ทําเอาเขา ตกใจอย่างมาก การ์ดทั้งสองคนที่อยู่หลังเขารีบมาทันใด ลงมือต่อรพีพงษ์ รพีพง ใช้มาสองข้างถีบไป การ์ดทั้งสองล้ม ลงกับพื้นโดยตรง

สีหน้าของปิยังกูรถอดสี ไม่คิดว่ารพีพงษ์จะเก่งกาจขนาดนี้ เมื่อรู้สึกตัวก็รีบถอยหลังไปสองก้าว
“บอกมา มึงจับเมียกไปใช่ไหม! รพีพงษ์พูดขึ้นมา

หน้าของปิยังกูรแดงก่ำ มือทั้งสองก็ยังคงบีบที่คอไม่ปล่อย จนพูดอะไรออกมาไม่ได้

โกมุทเห็นสถานการณ์ไม่สู้ดี รีบกล่าว “รพีพงษ์ แกพูดไร้ สาระอะไร เมียแกโดนจับ เกี่ยวอะไรกับพวกเรา แกรู้ไหมที่ แกทําแบบนี้ พวกเราร้องเรียนแกได้นะ ให้ผู้จัดการแข่งขันตัด สิทธิ์แก!”

พูดจบ โกมุทรีบพุ่งไปที่นักข่าวที่อยู่ไม่ไกลแล้วตะโกน “พวก คุณรีบมา รพีพงษ์จะต่อยคนแล้ว เขาอยากชนะการแข่งขันใน ช่วงบ่าย จึงข่มขู่พวกเรา พวกคุณรีบมาทําข่าวเร็ว!”

นักข่าวรีบวิ่งมาทันใด กล้องมากมายเบียดกันเข้ามา

รพีพงษ์รู้ว่าตอนนี้ไม่สามารถลงมือกับคนของบริษัท อสังหาริมทรัพย์เมค์สได้ ถ้าเรื่องนี้ดังขึ้นมา เขาก็อาจจะถูกตัด สิทธิ์ในการแข่งขันได้ ดังนั้นจึงได้แต่โยนเขาลงกับพื้นเท่านั้น

“แม้พวกมึงไม่พูด กูก็รู้ว่าเป็นฝีมือของพวกมึง อย่าคิดว่าจะขู่ กูได้ กูจะให้มึงชดใช้
รพีพงษ์กล่าวอย่างเยือกเย็น จากนั้นก็หันหลังเดินจากไป

นักข่าวพวกนั้นไม่ได้ถามอะไร รพีพงษ์ก็จากไป

รวินท์มองรพีพงษ์อย่างแปลกใจ ไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไร เมื่อ รพีพงษ์มาถึง ก็ได้เข้าไปถาม แต่รพีพงษไม่ได้สนใจเธอ เดิน ออกจากบ้านหมากรุกยูนิคโดยตรง

เมื่อถึงด้านนอก รพีพงษ์หยิบมือถือขึ้นมา โทรไปหาธฤต ญาณ

หลังจากที่ธฤตญาณได้ล้างแค้นตระกูลรัตนชัยนันท์แล้วนั้น ได้อยู่กับบุญสิตาที่บ้านของตระกูลธนาพัชร์กุลสองวัน เพราะ ไม่สนใจในหมากรุก ธฤตญาณอยากพาบุญสิตาไปเที่ยวที่ เมืองริเวอร์ จึงได้ออกจากเมืองกรีนโคล กลับไปยังเมืองริเวอร์

“ฉันกำลังดูดดื่มอยู่กับภรรยาหนะ แกค่อยโทรมาใหม่ได้ ไหม” เสียงปลายทางของธฤตญาณพูดออกมา

“อารีโดนจับ ฉันสงสัยว่าเป็นคนของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ เมค์สลงมือ ในหนึ่งชั่วโมง ต้องหาอารีให้เจอ ช่วยเธอให้ได้ รพีพงษ์พูดด้วยเสียงเงียบสงบ
เมื่อได้ยินคำพูดของรพีพงษ์แล้วนั้น ธฤตญาณก็เปลี่ยนเป็น เหี้ยมโหดขึ้นมาทันใด แล้วกล่าวว่า “ฉันจะเช็คเดี๋ยวนี้”

รพีพงษ์โทรไปหาเธียรวิชญ์ เล่าให้เธียรวิชญ์ฟัง ให้เขาและ ธฤตญาณไปเช็คพร้อมกัน สองคนเร็วกว่าหนึ่งคนอยู่แล้ว รพี พงษ์ไม่อยากให้อารียาเกิดเรื่อง ดังนั้นต้องทําทุกวิถีทาง

วางสาย รพีพงษ์สูดลมหายใจ ถ้าอารียาถูกคนของ บริษัทอสังหาริมทรัพย์เมค์สจับตัวไปจริงๆล่ะก็ หลังจาก เสร็จการแข่งขันกลับไปแล้ว เขาจะไม่มีทางปล่อยบริษัท อสังหาริมทรัพย์เมค์สแน่นอน

เมืองริเวอร์ ณ โรงแรมแห่งหนึ่ง

อารียาถูกมัดไว้บนเตียง ในปากถูกยัดด้วยผ้าเอาไว้ ไม่ สามารถร้องเรียกให้ช่วยเหลือได้

ชายบึกบึนนั่งอยู่รอบๆห้อง ล้วนจ้องมองไปที่อารียา ราวกับ ว่าจะพุ่งเข้าไป ลงมือกับอารียาได้ตลอดเวลา

ไตรวิทย์เดินจากด้านนอกเข้ามา เพราะวันนี้ไตรวิทย์จะลงมือ ต่ออารียา ดังนั้นจึงให้ธาตุกรติดตามมาตลอด
เขาเพิ่งเข้ามา มือถือก็ดังขึ้น เพิ่งรับสาย ปลายทางเป็นเสียง เคร่งเครียดของปิยังกูรดังขึ้นมา “ลูกชาย เดี๋ยวการแข่งขันเริ่ม ขึ้นแกลงมือกับเมียของรพีพงษ์เลยนะ มันกล้าบีบคอพ่อ พ่อ จะให้มันลิ้มรสความเสียใจว่าเป็นยังไง!”

“ไม่มีปัญหาพ่อ รับรองสำเร็จ!” ไตรวิทย์ยิ้มอย่างร้ายกาจ

หลังจากวางสาย ไตรวิทย์มองไปที่อารียาที่อยู่บนเตียง แล้ว กล่าว “แกอยู่ในมือฉัน ไอ้รพีพงษ์ไม่กล้าชนะการแข่งขัน แน่นอน แต่ฉันไม่ได้มีสัจจะขนาดนั้น เมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้น ฉันจะลิ้มลองแกสักหน่อย รอให้รพีพงษ์กลับมา เห็นสภาพแก ต้องบ้าตายแน่ๆ”

พูดจบ ไตรวิทย์ก็หัวเราะเสียงดังขึ้นมา

แารียาถูกมัดไว้บนเตียง ด้วยสายตาที่ร้อนใจ แต่ทว่าก็ไม่มี ประโยชน์ใดๆ

เธอเสียใจ รู้อย่างนี้จะบอกรพีพงษ์ตั้งแต่แรกแล้วถึงเรื่อง เธอกับบริษัทอสังหาริมทรัพย์เมค์ส รพีพงษ์จะต้องเตรียมการ ป้องกันไว้แน่นอน อย่างน้อยตอนที่ไปเข้าร่วมการแข่งขัน ต้อง จัดคนมาปกป้องเธอ แต่ทว่าตอนนี้เสียใจก็สายเกินไปเสียแล้ว
“คุณชาย คุณว่าหลังจากที่รพีพงษ์รู้ว่าเมียมันโดนจับแล้วนั้น จะจัดคนมาไหม” ไอ้อ้วนจ้องไปที่ไตรวิทย์ แล้วถาม

ไตรวิทยหัวเราะเหยียดหยาม แล้วกล่าว “ไอ้รพีพงษ์เป็นใคร แกไม่รู้หรอ? มันคือไอ้สวะขึ้นชื่อของเมืองรพีพงษ์ มันจะจัด ใครมาได้? แม้จะมีคนมาจริงๆ จะทําอะไรพวกเราได้? ในเมือง ริเวอร์ คนที่จะลงมือกับบริษัทอสังหาริมทรัพย์เมค์สได้ มีเพร ยงสองคนเท่านั้น หนึ่งคือราชาแห่งเมืองริเวอร์ ธฤตญาณ อีก คนคือท่านประธานของบริษัทซันบับเบิ้ลกรุ๊ป เธียรวิชญ์ แกคิด ว่ารพีพงษ์จะเรียกมาได้?

“พูดถูก ผมคงคิดมากไปเอง” ไอ้อ้วนพูดอย่างอับอาย

ไตรวิชญ์กล่าว “ตั้งใจรอให้ถึงเวลาปข่งขันเริ่มต้นก็พอแล้ว เดี๋ยวฉันสบายแล้ว พวกแกก็จะได้ด้วย

พวกผู้ชายในห้องหัวเราะขึ้นมา

ในเวลาเดียวกันนี้ นอกประตูของโรงแรม ธฤตญาณได้พาลูก น้องมาถึงที่นี่ เธียรวิชญ์ก็พาบอดี้การ์ดมากลุ่มหนึ่งรวมกับธฤต ญาณ

นี่เป็นครั้งแรกที่ทั้งคู่เจอหน้ากัน เพราะการช่วยคนสําคัญ ที่สุด ทั้งสองเจอกันโดยไม่ได้นัดหมาย
“คนของผมเช็คว่าคุณชายของบริษัทอสังหาริมทรัพย์เมค์ส พาผู้หญิงคนหนึ่งมาที่นี่ เป็นไปได้ว่าจะเป็นอารียา” เธียรวิชญ์ กล่าว

“คนของผมเช็คว่าคุณชายของบริษัทอสังหาริมทรัพย์เมค์ส พาคนกลุ่มหนึ่งมาที่นี่เหมือนกัน ผมรู้สึกไม่ปกติ ถ้าที่คุณพูดไว้ ไม่ผิดล่ะก็ น่าจะเป็นที่นี่แหละ” ธฤตญาณกล่าว

ทั้งสองสบตากัน จากนั้นก็เดินเข้าไปในโรงแรม

ไตรวิทย์นั่งเล่นมือถืออยู่ในห้องพอดี มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

ไตรวิชญ์สงสัย ไม่รู้ว่าตอนนี้จะมีใครมาเคาะประตูได้ แล้วพูด กับไอ้อ้วนที่อยู่ใกล้กับประตูว่า “ไปเปิดประตูดูว่าใครมา

ไอ้อ้วนกําลังหาข้อมูขของธฤตญาณและเธียรวิชญ์บน อินเทอร์เน็ตอยู่พอดี เมื่อกี้ที่ไตรวิทย์พูดว่ามีสองคนที่บริษัท อสังหาริมทรัพย์เมค์สแตะไม่ได้ ปน่นอนว่าเขาต้องทําความ รู้จักว่าสองคนนี้มีหน้าตาอย่างไรก่อน อนาคตจะได้ไม่ยั่วโมโห เค้า

เขาได้ยินไตรวิชญ์ให้เขาไปเปิดประตู ก็ลุกขึ้นแล้วเกินไปที่ ประตู เปิดประตู มองออกไปด้านนอก
ธฤตญาณและเธียรวิชญ์ทั้งสองคนยืนอยู่ที่ประตู ด้านหลัง เต็มไปด้วยคนมากมาย ทุกคนล้วนดูเยือกเย็น ทำเอาไอ้อ้วน ผวา

เขาเห็นท่าทีของธฤตญาณและเธียรวิชญ์ทั้งสองคนแล้ว ก็ สูดหายใจเข้าลึกๆ รีบจ้องไปที่มือถือทันที ดูว่าตนเองดูผิดไป หรือเปล่า

“ไอ้อ้วน ข้างนอกเป็นใคร?” ไตรวิชญ์ถามมา

เมื่อไอ้อ้วนรู้สึกตัวก็รีบถอยหลังไปสองก้าว แล้วกล่าว “คุณ….คุณชาย เมื่อกี้ที่คุณพูด เมืองริเวอร์ สองคนที่พวกเรา แตะต้องไม่ได้คือใครนะ?”

“ธฤตญาณและเธียรวิชญ์สิ ทำไมล่ะ?” ไตรวิชญ์สงสัย

“คุณ….คุณมาดู ใช่สองคนนี้ไหม?”