บทที่ 270 การส่ง กของอารียา

ศศินัดดาจ้องกองเงินที่อยู่บนโต๊ะอยู่นาน จนเธอ ตั้งสติได้ จากนั้นเธอจึงยื่นมือไปหยิบเงินมาสองปีก เธอดูอย่างละเอียด พบว่ามันเป็นเงินจริง

เธอรู้สึกว่าหัวใจเต้นเร็วมาก นี่เป็นครั้งแรกในชีวิต ที่เห็นเงินเยอะขนาดนี้กองอยู่ตรงหน้า

เพื่อนของศศินัดดาพูดอะไรไม่ออกแล้ว ตอนแรก พวกเธอ กว่ารพีพงษ์เป็นคนไม่เอาไหน คงจะไม่มี ปัญญาหาอะไรดีๆ มาได้หรอก ยังรอเกลี้ยกล่อมให้ อารียาหย่ากับเขาอยู่เลย

แต่ทว่าตอนนี้รพีพงษ์เทเงินออกมากองใหญ่ ถ้า บอกว่านี่ไม่ใช่ของดีอะไร งั้นในโลกนี้ก็ไม่มีอะไรดี อีกแล้วล่ะ

คนพวกนั้นไม่รู้จะพูดกับรพีพงษ์ยังไง เพราะ ลูกเขยของพวกเขาไม่สามารถหาเงินเยอะขนาดนี้ มาได้
อารียา ดไม่ถึงเช่นกันว่าธนบัตรที่รพีพงษ์เอากลับ มาจะเป็นสิ่งนี้ เธอเบิกตาโตแล้วมองอยู่นาน

เธอนึกถึงเรื่องเงินสองสามล้าน ศศินัดดาพูด กับรพีพงษ์ จึงพอจะเข้าใจว่าทำไมรพีพงษ์ถึงเอา ธนบัตรกลับมาเยอะขนาดนี้

เธอถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจ การที่รพี พงษ์มีเงินเยอะขนาดนี้ไม่ได้ทำให้เธอตกใจ เธอแค่ คิดว่ารพีพงษ์โง่เกินไป ความโลกของศศินัดดาไม่มี ที่สิ้นสุด เงินสองสามล้านนี้ไม่สามารถทำให้ความ โลกของแม่เธอหายไปได้หรอก

ครั้งนี้รพีพงษ์ให้เงินสดกับเธอ ครั้งหน้าเธอจะต้อง ขออย่างอื่นอีกแน่นอน นี่คือหนึ่งในเหตุผลที่อารียา ห้ามศศินัดดา

“รพีพงษ์ในกระเป๋าอีกสองใบก็คือเงินเหรอ” ศศิ นัดดาจ้องกระเป๋าอีกสองใบด้วยสีหน้าตื่นเต้น

รพีพงษ์พยักหน้า แล้วพูดว่า “กระเป๋าสามใบนี้มีเงิน อยู่สามล้านสามแสน ถือว่าผมทำตามสัญญาแล้ว เพราะฉะนั้นหลังจากนี้แม่อย่ามาก้าวก่ายเรื่องของ ผมกับอารียาอีก ตอน ศ นัดตาไม่มีกะจิตกะใจไปสนใจเรื่องของ รพีพงษ์ เธอตอบตกลง แล้วหันไปดูเงินที่อยู่ใน กระเป๋า กสองใบ

เพื่อนของศศินัดดามองเงินที่อยู่บนโต๊ะด้วยสีหน้า หม่นหมอง ตอนแรกพวกเธอจะมาหาเรื่องรพีพงษ์ให้ ตัวเองอารมณ์ดี

แต่ใครจะไปคิดว่ารพีพงษ์จะฉลองวันเกิดให้ศศิ นัดดาด้วยการเตรียมเงินสดสามล้านกว่าเป็นของ ขวัญ ถ้าเป็นลูกเขยของพวกเธอ คงไม่มีปัญญาท แบบนี้

“พี่ใหญ่ พี่รอง พี่ไม่ต้องอึ้งแล้ว รีบมาช่วยฉันเท เงินออกจากกระเป๋า แล้วมัดเป็นกอง ฉันอยากเห็น เงินสดสามล้าน ดูสิว่าจะกองใหญ่ขนาดไหน” ศศิ นัดดาหันไปพูดกับเพื่อนๆ

เพื่อนของเธอมีสีหน้ากระอักกระอ่วน จากนั้นจึงรีบ เข้ามาช่วยเธอ

การที่ศศินัดดาทำแบบนี้เป็นการจงใจชัดๆ เมื่อครู่ เธอรับรู้ได้ว่าเพื่อนพูดประชดเธอ เพราะฉะนั้นตอน ที่รพีพงษ์กลับมาเธอถึงโมโหขนาดนั้น แต่ตอนนี้รพีพงษ์เอาเงินสามล้านมาเป็นของขวัญ ให้เธอ มันทําให้เธอมีหน้ามีตาต่อหน้าพวกเพื่อนๆ โดยไม่ต้องสงสัย

เงินสดสามล้านสามแสนกองรวมกันสูงเกือบครึ่ง เมตร ทำให้คนที่เห็นรู้สึกอิจฉา

“โอ้โห ฉันว่าแล้วว่าลูกเขยของฉันคงไม่เอาอะไร ไม่เข้าท่ามาให้ฉันหรอก ไม่คิดว่าเขาจะเซอร์ไพรส์ ขนาดนี้ ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นฉันจะไม่บังคับให้พวก แกหย่ากันสักพักก็แล้วกัน” ศศินัดดาพูดอย่างได้ใจ

เพื่อนของเธอหัวเราะตาม ตอนนี้พวกเธอไม่อยาก เทียบกับศศินัดดาแล้ว เพราะไม่ว่าจะเทียบยังไงก็ เทียบไม่ติด

ต่อมาศศินัดดาบอกให้รพีพงษ์เก็บเงินพวกนี้แล้ว เอาไปวางไว้ในห้องนอนบนชั้นสอง เดาว่าคืนนี้เธอ คงจะนอนกอดเงินพวกนี้

เพื่อนของศศินัดดาอยู่ทานข้าวเย็น แต่เมื่อรพีพงษ์ กลับมา พวกเธอไม่ได้สนุกอะไรขนาดนั้น พอคิดถึง เงินสามล้านขึ้นมา ก็รู้สึกอิจฉาทันที เมื่อทานข้าวเย็นเสร็จ เพื่อนของศศินัดดาไม่อยาก อยู่ต่อแล้ว จึงออกจากตงเย็นไป

หลังจากที่ศศินัดดาส่งเพื่อนกลับเรียบร้อย เธอจึง เดินกลับเข้ามาในบ้านอย่างสบายใจและมีความสุข

“แม่จะเอาเงินเยอะขนาดนั้นไปทำอะไร ถ้ามีโจรขึ้น บ้าน เงินนั่นไม่เหลือแน่นอน” อารียามองศศินัดดา อย่างไม่ค่อยพอใจ

ศศินัดดาทำหน้าไม่แคร์ “เขาตอบตกลงเอง แกไม่รู้ จักรปภ.ของบ้านเราเหรอ โจรเข้ามาไม่ได้หรอก ไม่ ต้องกังวล”

“แม่ ผมเอาเงินมาให้แม่แล้ว ต่อไปอย่าบังคับให้ผม

หย่ากับอารียาอีก” รพีพงษ์เอ่ยขึ้น

ศศินัดดามองรพีพงษ์ด้วยสายตาดูถูก “ต้องดูก่อน ว่าแกจะทำตัวยังไง เงินพวกนี้คือเงินก้อนสุดท้าย ของแกสินะ ตอนนี้เงินมาอยู่ในมือของฉันแล้ว ส่วน แกก็กลายเป็นคนไม่เหลืออะไร เพราะฉะนั้นถ้าแก กล้ามาเถียงฉัน ระวังแกจะไม่มีอะไรกิน

“ตอนนี้แกรีบไปล้างจาน ส่วนเรื่องของแกกับอารีฉันจะไม่เข้าไปยุ่งสักพัก แต่ถ้าฉันเจอคนที่ดีกว่า แก ฉันก็ยังจะให้อาริยาแต่งกับคนที่ดีกว่า ให้เงิน ฉันแล้วยังไง แต่คำว่าลูกที่โดนไล่ออกจากบ้านยัง ติดหลังแกอยู่ ตอนนี้ลูกสาวของฉันเป็นประธานของ บริษัทตระกูลฉัตรมงคล แกไม่คู่ควรกับเธอเลยสัก

พูดจบศศินัดดาก็เดินขึ้นไปดูเงินสดข้างบน

รพีพงษ์ถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจ ดูเหมือนว่าเขา จะประเมินความไร้เหตุผลของศศินัดดาไว้ต่ำเกิน ไป แต่แค่เงินสามล้านเท่านั้น เขาจะมีหรือไม่มีก็ได้ ถือว่าทําให้ศศินัดดามีความสุขในวันเกิดก็พอแล้ว

“ฉันบอกแล้วไงว่าแม่ของฉันโลภมาก นายไม่มีวัน ทำให้แม่ฉันหายได้หรอก” อารียามองรพีพงษ์ ด้วยสีหน้าเหนื่อยใจ

รพีพงษ์หัวเราะแล้วพูดออกมาว่า “อย่างน้อยช่วงนี้ เธอก็ไม่เข้ายุ่งเรื่องของเรา เงินนี่ก็ไม่สูญเปล่านะ

พูดจบเขาก็เดินไปเก็บโต๊ะและล้างจาน

“ฉันไปด้วย” อารียาเห็นรพีพงษ์เดินเข้าไปในห้องครัว เธอจึงเดินตามเข้าไปด้วย

หลังจากที่ล้างจานและเก็บโต๊ะเรียบร้อย อารียา กับรฟ์พงษ์ล้างหน้าล้างตาด้วยกัน เมื่อถึงเวลาอาบ น้ำ รพีพงษ์กลอกตาไปมาแล้วเดินตามอารียาเข้าไป อาบนํ้า

อารียาเห็นว่ารพีพงษ์เดินตามเธอเข้ามา จึงหยุด เดินแล้วเบิกตาโตมองเขา “นายจะทําอะไร

“อะ อาบน้ำ” รพีพงษ์ก็ยังคงเป็นรพีพงษ์

“งั้นนายอาบก่อน เดี๋ยวฉันค่อยอาบ” อารียาหลีกให้ เขา แต่ทว่าเธอไม่ได้เดินออกไปไกล แถมยังทำเป็น มองภาพบนก๋าแพงห้องน้ำ

สัญญาณแบบนี้ น่าจะชัดเจนแล้วนะ หัวใจของอารี ยาเต้นแรงมาก เธอรู้สึกเกร็งเล็กน้อย

รพีพงษ์ได้ยินอารียาพูดเช่นนั้น เขามีสีหน้าเหนื่อย ใจ และทําได้เพียงอาบน้ำคนเดียว

อารียาเห็นรพีพงษ์เดินเข้าไปแบบนั้น จู่ๆ เธอก็ โมโหจนกระทืบเท้า คิดในใจว่าทําไมเจ้ามื้อคนนี้ถึงไม่ฉลาดเลย เธอแค่เล่นตัวนิดหน่อย ทําไมเขาถึง ไม่มีความกล่าเลย

หลังจากทรพีพงษ์อาบน้ำเสร็จ อารียาเดินหี ด เข้าไปในห้องน้ำ รพีพงษ์งงไปหมด คิดในใจว่าแค่ อาบนํ้าทําไมต้องโกรธขนาดนั้น หรือว่าช่วงนี้มีเรื่อง ยุ่งๆ ที่บริษัท

งั้นเดี๋ยวเขานวดให้เธอสักหน่อยดีกว่า

ไม่นานอารียาก็อาบน้ำเสร็จ เธอนุ่งผ้าขนหนูแล้ว เดินกลับมาที่ห้อง

ครั้งนี้เธอทุ่มสุดตัว ถ้ารพีพงษ์ยังดูไม่ออก งั้นวันนี้ เธอจะจัดการรพีพงษ์เอง!

“อาบเสร็จแล้วเหรอ เดี๋ยวผมนวดให้นะ” รพีพงษ์ เห็นอารียากลับมา จึงรีบลุกขึ้นไปนวดให้เธอ

แต่เมื่อเขาเห็นไหล่อันขาวละเอียดของอารียา และ เรียวขาสวยที่โผล่ออกมา เขาอึ้งไปครู่หนึ่ง

อารียาเป็นคนหน้าตาดี หลังจากที่อาบน้ำ ผม หมาดๆ นั่นทำให้เธอดูเซ็กซี่ ตอนนี้บนตัวเธอมีเพียง