บทที่ 231 ชนะนายไม่ใช่ปัญหา

ญาดาเดินมาอยู่ตรงหน้าญาธิป แล้วทักทาย เขา ญาธิปพยักหน้าอย่างพึงพอใจ ยิ้มแล้วพูด ว่า: “ญาดา เธอนี่ยิ่งอยู่ก็ยิ่งโดดเด่นมากขึ้นเรื่อยๆ เลยนะ”

“ขอบคุณสําหรับคําชมค่ะท่านอาจารย์ญาธิป” ญา คากล่าวอย่างถ่อมตน

ญาดา ไม่รู้ว่าเธอจะยอมเป็นแฟนของลูกศิษย์ อาจารย์หรือเปล่า เขาก็ถือได้ว่าหน้าตาดี น่าจะ เหมาะสมเพียงพอสําหรับเธอแล้วนะ” ญาธิปกล่าว ถามด้วยรอยยิ้ม

“เพียงแค่เขาเอาชนะฉันได้ เป็นแฟนเขาก็ไม่ใช่

ปัญหา”ญาดากล่าว

นวัสสัยเงยหน้าขึ้นทันที และกล่าวด้วยรอย ยิ้ม: “ถ้าอย่างนั้นนวันนี้ฉันก็จะสละโสดแล้วสินะ”

มีเสียงหัวเราะจากผู้คนรอบข้าง ใบหน้าของญาคาก็ยังนิ่งสงบ แล้วพูด: “ฉันยอมรับแค่คนที่มีความ สามารถเท่านั้น มีความสามารถถึงจะทำให้ฉัน ยอมรับได้ อย่าเพิ่งดีใจไปก่อนเลย วันนี้ใครจะแพ้ ใครจะชนะก็ยังไม่แน่

นวัสสับกระตุกยิ้มมุมปาก เขารู้ดีว่าความสามารถ ในการเล่นหมากรุกของญาดานั้นก็ไม่เลว แต่ฝีมือ ระดับเขาแล้ว อยากจะเอาชนะญาดาคงไม่ยากอะไร

นั่นไม่ใช่รพีพงษ์เหรอ ทําไมเขาถึงมาได้ล่ะ!”ใน ขณะเดียวกัน ก็มีคนตะโกนขึ้นมา

ทุกคนก็หันหัวไป แล้วมองหาตัวรพีพงษ์ ในไม่ช้า สายตาของทุกคนก็ไปตกอยู่ที่รพีพงษ์

เขาไม่ใช่ว่าถูกขับไล่ออกจากตระกูลลัดดาวัลย์ แล้วเหรอ ทําไมถึงกลับมาอีกแล้วล่ะ?”

เศษสวะอย่างเขาที่ถูกไล่ออกจากตระกูลไปยัง มีหน้ากลับมาอีกเหรอ ฉันได้ยินมาว่าคุณหนูตระกูล ลัดดาวัลย์ตอนยังเด็กๆ มีความสัมพันธ์ที่ดีมากกับ รพีพงษ์ ไม่ใช่ว่าเขาได้ยินมาว่าวันนี้ท่านอาจาร ย์ญาธิปจะมาพูดถึงเรื่องแต่งงานกับคุณหนูตระกูลลัดดาวัลย์ ดังนั้นเลยกลับมาเพื่อที่จะแย่งแต่งงาน”

“เลิกพูดมากสักที เขาก็เป็นเพียงลูกชายที่ถูก ทอดทิ้ง ยังมีหน้าอะไรที่จะกลับที่มาแย่งแต่งงาน นอกจากนี้ ในยุคปัจจุบันการแต่งงานระหว่างญาติ สนิทก็เป็นสิ่งต้องห้าม แม้ว่าตระกูลลัดดาวัลย์จะ เป็นตระกูลใหญ่ แต่ก็คงจะไม่ทำเรื่องเช่นนี้

“พูดเช่นนี้ แต่ใครจะสามารถที่จะห้ามความรู้สึกที่ ปลูกฝังกันมาได้ล่ะ ที่สำคัญพวกเขาก็ไม่ได้ถือว่า ใกล้ชิดกันขนาดนั้น คุณหนูตระกูลลัดดาวัลย์เป็นลูก ของน้องชายภรรยาคุณท่านของตระกูลลัดดาวัลย์ ไม่ใช่เหรอ”

ทุกคนพูดคุยกันมากมาย การปรากฏตัวของรพี พงษ์ เกี่ยวข้องเชื่อมโยงกับที่วันนี้ญาธิปมาพูดถึง เรื่องการแต่งงาน

ญาธิปและนวัสสัยทั้งสองได้ยินการพูดคุยของทุก คน สีหน้าก็ดูเคร่งเครียดขึ้นมา เป้าหมายที่สำคัญ ของพวกเขาวันนี้ คืออยากจะเคลียร์เรื่องแต่งงา นกับญาดาให้เรียบร้อย ตอนนี้ทุกคนพูดว่าที่รพีพงษ์มาคือเพื่อก่อกวน พวกเขาก็ต้องรู้สึกไม่พอใจ

เป็นธรรมดา

ญาธิปหันไปมองรพีพงษ์ แล้วพูดยังเย็นซา: “ก็แค่ ลูกชาย ตระกูลทอดทิ้งเอง มีสิทธิ์อะไรมาแย่งกับ ลูกศิษย์ของฉัน”

นวัสสัยเหลือบมองไปที่รพีพงษ์ แววตาแสดงถึง ความเป็นศัตรู

เขากลอกตาไปมา แล้วหันไปมองญาดา แล้ว พูด “ญาดา เธอน่าจะรู้ดี วันนี้ที่อาจารย์ฉันพาฉัน มาแข่งกับเธอ จุดประสงค์หลัก ก็คือมาพูดเรื่อง แต่งงานกับเธอ แยกเรื่องการแข่งแพ้ชนะไว้ก่อน อย่างน้อยก็ควรสะสางเรื่องส่วนตัวของตัวเธอเองให้ เสร็จก่อน อีกหน่อยฉันก็ไม่อยากถูกกล่าวหาว่าแย่ง เธอมาจากมือของไอ้เศษสวะนี้”

สีหน้าของญาดาก็เปลี่ยนไป แล้วก็พูดอย่างเป็น ชา: “นายพูดจาเหลวไหลอะไร ฉันและรพีพงษ์ไม่ได้ มีความสัมพันธ์อะไรกัน”

เธอกับเขามีความสัมพันธ์อะไรกันฉันไม่รู้ ฉันรู้ เพียงแค่ว่าทุกคนเขาพูดกันแบบนี้”นวัสสัยกล่าว
เสียงของผู้คนรอบข้างก็ดังขึ้น

สีหน้าของญาดาเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดทันที เธอ หันไปมองรพีพงษ์อย่างไม่พอใจ คิดในใจหากวันนี้ รพีพงษ์ไม่ปรากฏตัว ทุกคนก็ไม่พูดจากันแบบนี้

ไอ้หมอนี่ หรือว่าจะมาก่อกวนตัวเองจริงๆ?

“รพีพงษ์ นายออกไปเถอะ ที่นี่ไม่ยินดีต้อนรับ นาย ญาดากล่าว

รพีพงษ์ยิ้ม แล้วพูด: “ขอโทษด้วยนะ เพียงแต่วันนี้ ฉันได้ยินมาว่าที่นี่มาการแข่งขันหมากล้อม พอดีว่า ฉันก็สนใจอยากเรียนรู้เรื่องหมากล้อมอยู่เช่นกัน ดัง นั้นจึงมาที่นี่ ไม่รู้ว่าพวกเขาต้องการแข่งขันกับเธอ เพื่อต้องการขอแต่งงานด้วย”

ฉันขอรับได้ว่า ฉันเพียงแค่มาดูการแข่งขัน ไม่ ก่อกวนอย่างแน่นอน”

นวัสสัยก็หัวเราะเสียงดังขึ้นมาทันที แล้วพูด ว่า “คิดไม่ถึงว่านายจะสนใจหมากล้อมด้วย ไม่รู้ว่า ตอนนี้ฝีมือของนายอยู่ระดับไหนแล้ว?”
“หี น่าจะชนะนายได้ไม่ใช่ปัญหา รพีพงษ์ตอบไป

อย่างตรงๆ

ทันทีที่เขาพูดแบบนี้ออกไป ทุกคนให้ห้องก็เกิด โกลาหลขึ้น ทุกคนคิดว่าเป็นการท้าทายของรพีพงษ์

แน่นอนว่า ดูจากมุมมองของรพีพงษ์แล้ว เขาพูด แบบนี้ก็ไม่แปลกอะไร ที่สำคัญนี่ยังถือว่าเขาถ่อมตัว ด้วยซ้ำ ไม่อย่างนั้นเขาก็บอกว่าชนะญาธิปได้ไม่ใช่ ปัญหา

หลังจากที่นวัสสัยได้ยินคำพูดของรพีพงษ์ สีหน้า ก็เย็นชาขึ้นมาทันที แล้วพูดอย่างเย็นชา: “แก หมายความว่าไง? นี่แกจะแย่งญาดากับฉันจริงเห รอ?”

สีหน้าของญาดาเต็มไปด้วยความกังวล เธอรู้สึกว่า วันนี้รพีพงษ์มาเพื่อก่อกวนเธอโดยเฉพาะ

“รพีพงษ์ นี่นายยังเรียกว่าเรียนรู้หมากล้อมเหรอ ตอนเด็กๆฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลย ดังนั้นรู้สึกว่านาย เก่ง แต่ตอนนี้ฉันก็โตแล้ว ไม่ได้หลอกง่ายเหมือน ตอนเด็กๆแล้ว นายอย่ามาก่อกวนฉันได้มั้ย?”ญาคาตะโกนใส่หน้ารพีพงษ์

เดิมทีเธอต้องการใช้โอกาสในวันนี้ เพื่อทำให้ ทุกคนรู้ว่าเธอญาดานั้นเก่งขนาดไหน สำหรับการ แต่งงาน เธอไม่สนใจเลย ท้ายที่สุดนวัสสัยก็เป็น คนที่มีชื่อเสียง หน้าตาก็ถือว่าดูดี และได้รับรางวัล เกียรติยศหมากล้อม เธอก็พอใจมาก

แต่วันนี้การแข่งขันยังไม่เริ่ม ก็ถูกรพีพงษ์ทำลาย ในอนาคตบางทีคนอื่นอาจพูดถึงเธอ และว่าให้เธอ และเศษสวะอย่างรพีพงษ์เกี่ยวข้องกัน เรื่องนี้เธอทน ไม่ได้

“เอาความสามารถหมากรุกระดับเด็กๆมาแข่งกับ ฉันเหรอ? นายก็กล้านะ ถ้าอย่างนั้น นายจะแข่งกับ ฉันสักเกมมั้ย เพื่อที่นายจะได้สบายใจ”นวัสสัยกล่าว

“นายอย่าไปใส่ใจเขาเลย วันนี้คือฉันแข่งกับนาย ฝีมือระดับเขายังไงก็สู้กับนายไม่ได้ นายคงไม่ความ สนใจกับคนไม่มีความสามารถหรอกนะ อย่าเสีย เวลาดีกว่า เรามาเริ่มกันเลยดีกว่า”ญาดากล่าว

นวัสสัยเห็นว่าญาดาพูดเช่นนี้ ก็ยิ้มแล้วพูด: “ที่เธอพูดก็ถูก ฉันไม่จำเป็นต้องไปเสียอารมณ์กับคนเศษ สาะ เขาก็เป็นแค่เศษสวะคนหนึ่งที่ถูกขับไล่ออกจาก ตระกูลลัดดาวัลย์เอง ถ้าฉันไปใส่ใจเขา มันก็จะดู เป็นคนใจแคบเกินไป

เมื่อพูดจบ นวัสสัยก็นั่งที่หน้าโต๊ะที่เตรียมไว้ บน โต๊ะมีกระดานหมากรุก ซึ่งใช้สำหรับเกมแข่งขัน ระหว่างเขาและญาดา

ญาดาจ้องมองไปที่รพีพงษ์แล้วกัดริมฝีปาก คิด ในใจตัวเองหลังจากการแข่งขันจบลง ค่อยไปคุย กับรพีพงษ์ให้รู้เรื่อง ตอนนี้เธอไม่ใช่คนที่รพีพงษ์ สามารถแตะต้องได้แล้ว

รพีพงษ์ก็ไม่ได้สนใจ เขาก็มาเพื่อดูการแข่งขัน จริงๆ สิ่งที่ผู้คนรอบข้างพูดกัน เขาก็ไม่เคยสนใจ

การแข่งขันเริ่มขึ้น ญาดาก็เข้าสู่สถานการณ์การ แข่งอย่างรวดเร็ว รพีพงษ์ไม่ได้มีผลกระทบอะไร กับเธอ เพียงแค่เริ่มแข่งเกมใหม่ ใจของเธอก็เปลี่ยน เป็นสงบลง ในสายตาเหลือเพียงแค่หมากรุก

นวัสสัยคิดว่าเขามีทักษะการเล่นหมากรุกที่ยอดเยี่ยม ดังนั้นเขาเริ่มแรกญาดาจึงไม่อยู่ในสายตา ของเขา เขารู้สึกว่าฝีมือระดับตัวเอง ไม่ว่าจะยังไง ก็ตาม เขาก็ไม่มีทางแพ้ให้กับญาดาได้

แต่เมื่อหลังจากเริ่มไปแล้วครึ่งชั่วโมง นวัสสัย ขมวดคิ้ว เขาพบว่าตัวเองว่าเขาค่อยๆสูญเสียการ ควบคุมสถานการณ์บนกระดานหมากรุก

แต่ในเวลานี้ญาดายังคงเดินหมากอย่างมั่นคงต่อ เนื่อง โดยไม่รู้สึกตื่นตระหนก

นวัสสัยตื่นตระหนกอย่างกะทันหัน ถ้าวันนี้เขาแพ้ ให้กับญาดาจริงๆ เขาจะไม่มีหน้าที่จะไปพูดเรื่อง แต่งงานกับญาดา ยังจะถูกคนหัวเราะเยาะอีกด้วย

ดังนั้นเขาจึงจริงจังขึ้นมาทันที น่าเสียดายในเกมนี้ ตอนนี้ญาดาปูทางไว้เรียบร้อย ที่เหลือคือ ค่อยรอที ละเล็กทีละน้อยเพื่อเอาชนะนวัสสัย

รพีพงษ์มองไปที่ญาดาที่เล่นหมากรุก ใบหน้าของ เต็มไปด้วยความชื่นชม และพึมพำ: “ทักษะการเล่น หมากรุกของญาดาไม่เลว สงบมากกว่านวัสสัยอีก ดู เหมือนว่าวันนี้การแข่งขันในเกมนี้ ญาดาจะชนะนะ”
เมื่อผู้คนรอบข้างได้ยินคำพูดของรพีพงษ์ ก็แสดง สีหน้าออกมาเต็มไปด้วยความดูถูก

“นายจะไปรู้อะไร นวัสสัยเขาเป็นถึงลูกศิษย์ของ ท่านอาจารย์ญาธิป จะพ่ายแพ้ง่ายๆได้ยังไง นี่เรียก ว่าการล่าถอย นายก็แค่คนที่ไม่รู้เรื่องหมากรุก อยากมาพูดจาไร้สาระที่นี่จะดีกว่า”คนข้างๆกล่าวขึ้น

มา

รพีพงษ์ยิ้ม แล้วก็ไม่ได้พูดอะไร

ไม่นาน นวัสสัยก็รู้สึกว่าตัวเองอาจจะแพ้แน่ๆ เขา มองไปที่ญาธิปอย่างกังวล ส่งสายตาขอความช่วย เหลือ

สีหน้าญาธิปก็เคร่งเครียด เขาคิดไม่ถึงว่าลูกศิษย์ ตัวเองแม้แต่ผู้หญิงคนเดียวก็สู้ไม่ได้

แต่เขายังคงยื่นมือออกไป และสองนิ้วก็ขยับเป็น จังหวะขึ้นมา

เมื่อนวัสสัยเห็นการเคลื่อนไหวมือของญาธิป ก็ ถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันที หลังจากนั้นเขาก็ เหลือบไปที่กระดานหมากรุก และเล่นหมากรุกต่อไปอย่างมั่นใจ

นี่เป็นวิธีการสื่อสารแบบพิเศษระหว่างเขากับ ญาธิป ที่นวัสสัยสามารถคว้ารางวัลชนะเลิศในการ แข่งขันหมากล้อมได้ในเวลานั้น ก็ได้รับความช่วย เหลือไม่น้อยจากวิธีการสื่อสารเช่นนี้

หลังจากนั้นไม่นาน ญาดาก็ขมวดคิ้ว แต่เดิมที่เธอ รู้สึกว่ากำลังจะชนะ แต่ไม่รู้ว่านวัสสัยทำไม ทันใด นั้นก็เหมือนว่าเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย จู่ๆนั้นเขา ก็ดุเดือดขึ้นมา เดิมทีน่าจะเป็นตาที่จะชนะ กลับถูกน สสัยพลิกเกมมาอย่างกะทันหัน

รพีพงษ์สังเกตเห็นแววตาของนวัสสัย หลังจากเขา มองการเคลื่อนไหวของมือของญาธิป ใบหน้าของ แสยะยิ้ม

ใช้เวลาไม่นาน ญาดาก็ถูกปิดล้อมตาย ยังไงเธอก็ คิดไม่ถึงว่า สถานการณ์ที่ควรจะชนะ จะถูกดึงเกม กลับโดยนวัสสัยในทันที

ท้ายที่สุด ญาดาก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ ลุก ขึ้นยืนและพูดว่า: “ฉันแพ้แล้ว”
รอยยิ้มแห่งชัยชนะปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ นวัสสัย ทุกคนมองไปที่เขาด้วยความชื่นชมและ ยกย่อง สําหรับทักษะการเล่นหมากรุกที่ยอดเยี่ยม ของเขา

ญาดา ตอนนี้เธอก็แพ้ฉันแล้ว ถ้าหากตอนนี้ฉันจะ ขอแต่งงานกับเธอ เธอจะตกลงมั้ย?”นวัสสัยกล่าว

ขณะที่ญาดากำลังจะพูด ในตอนนั้นรพีพงษ์เดิน ก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าว แล้วพูดเสียงดังว่า: “เดี๋ยว ก่อน”

ทุกคนหันไปมองรพีพงษ์ ไม่รู้ว่ารพีพงษ์ต้องการ

จะทําอะไร

“นายต้องการจะทำอะไรอีก? หรือนายอยากถูกขับ ไล่ออกไปเหรอ?”นวัสสัยจ้องมองรพีพงษ์ด้วยความ โกรธ

รพีพงษ์ยิ้ม แล้วพูด: “เมื่อกี้นายไม่ได้เอาชนะด้วย สติปัญหาของตัวเอง เพราะระดับอย่างนายแล้ว ไม่ ทางชนะญาดาได้”

“นายพูดบ้าอะไรของนาย! ทําไมฉันจะไม่ชนะเธอ