เนื่องจากทุกคนรู้สึกว่าหินก้อนหมายเลขสามสิบ หกไม่มีมูลค่าอะไร ดังนั้นหลังจากที่รพีพงษ์ตะโกน ราคาออกไป จึงไม่มีใครที่เสนอราคาตาม

เดิมทีทิวัตถ์อยากยกป้ายราคาขึ้นให้กับรพีพงษ์ แต่เขากลัวว่ารพีพงษ์จะตั้งใจลวงเขา เกิดหลังจากที่ เขาย ราคาแล้ว แล้วรพีพงษ์ไม่ยกตาม เขาก็จะสูญ เสียมาก ดังนั้นเลยไม่พูดอะไร

ดังนั้นหลังจากที่รพีพงษ์ให้จิรายุศเสนอราคาหนึ่ง ล้านประมูลหินก้อนนี้ลงมา

ในใจรพีพงษ์ก็รู้สึกดีใจเล็กน้อย ท้ายที่สุดหินก้อน นี้ถ้าฝาออกมามีเนื้อน้ำดีขึ้นมา พวกเขาก็ทำเงินได้ มากมาย

หลังจากนั้นไม่นาน การประมูลก้อนหินทั้งหมดครั้ง แรกก็ประมูลออกไปแล้ว การสำรวจหินหยาบครั้งที่ สองก็เริ่มขึ้น
การผ่าหินจะเกิดขึ้นหลังจากการประมูลหินหยาบ ทั้งหมดเสร็จแล้ว ดังนั้นรพีพงษ์และจิรายุคจึงไปดู หินอีกสองสามก้อน

หลังจากการประมูลครั้งที่สองจบลง ก็ถึงเวลาผ่า หิน ผู้คนต่างก็ตื่นเต้นขึ้นมา

ท้ายที่สุดแล้วเวลาที่จะได้เห็นว่าจะเกิดหรือตาย ก็มีแต่ตอนผ่านี่แหละ ทุกคนถึงจะรู้ว่าหินก้อนนี้มี มูลค่าหรือไม่มี ก่อนที่จะฝา ทุกอย่างก็ยังไม่เป็นที่ ประจักษ์

ทุกคนต่างรุมล้อมพื้นที่การผ่าหิน มองไปที่ พนักงานที่ผ่าหนอย่างคาดหวัง

แน่นอนว่า ก็มีคนเลือกที่จะไม่ผ่าหิน แต่กลับเอา หินกลับไป ถึงมือแล้วก็ขายเลยทันทีก็มี บางครั้ง ไปฝาอาจขายได้เงินบ้าง แต่ถ้าผ่าออกมา ก็น่าจะ ฝาออกได้ไม่กี่แสน

จิรายุศและทิวัตถ์ต้องการที่จะสร้างชื่อเสียงจาก การประมูล หลังจากที่ฝาหยกออกมา ก็ง่ายต่อการ ขายออกไป
เถ้าแก่จิรายุส คุณมีโอกาสที่จะขัดขวางไม่ให้ผม มาที่อำเภอหยกเพื่อขอส่วนแบ่งปันจากคุณได้ แต่ น่าเสียดายที่ตัวคุณเองปล่อยผ่านไป ผมเองคงกั ต้องขอบคุณเถ้าแก่จิรายุศนะ”ทิวัตถ์ยืนอยู่ข้างๆจิรา ยุค พูดด้วยรอยยิ้ม

จิรายุเหลือบไปมองเขา แล้วพูด: “หินก็ยังไม่ได้ ฝา ผมว่าคุณรอหลังจากผ่าเสร็จแล้วค่อยพูดจาแบบ นี้ดีกว่า”

“ทําไมละครับ หรือคุณคิดว่าไปเป็นไปได้มั้ยที่ หินหมายเลขหนึ่งของผมจะฝาเนื้อน้ำดีออกมาไม่ ได้ จะบอกคุณให้ หินก้อนนี้ท่านอาจารย์จารุพิชญ์ มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าผ่าออกมาเนื้อน้ำดีแน่นอน ถึงเวลาหินก้อนนี้ถึงมือผม ผลกำไรสามารถเพิ่ม เป็นสองเท่า หินแค่ไม่กี่ก้อนวันนี้ที่คุณซื้อ ก็คงจะ เทียบกับผมไม่ได้”ทิวัตถ์พูดด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วย มั่นใจ

“มันก็ไม่แน่”รฟ์พงษ์ที่อยู่อีกด้านพูดขึ้น

ทิวัตถ์หัวเราะเยาะเย้ยทันที แล้วพูด: ” ทำไมถึงไม่ แน่ละ? พวกคุณจะเอาอะไรมาแข่งกับผม หรือจะเอา หินหมายเลขสามสิบหกของพวกคุณมาเหรอ?ถ้าหากคุณคิดอย่างนั้นจริงๆ ถ้าอย่างนั้นผมคงต้อง หัวเราะเยาะคุณจริงๆ

รพีพงษ์ยิ้มโดยไม่พูดอะไร แล้วไม่สนใจเขา

จารุพิชญ์และจารุกิตติ์เห็นรพีพงษ์เป็นเช่นนี้ ก็รู้สึก ว่าเขาตั้งใจตบตาอวดความสามารถ แล้วต้องการ รักษาหน้าตัวเอง

อย่ามองว่าตอนนี้เขากำลังสงบจิตสงบใจ แต่เดี่ยว พวกเราฝาหินออกมา เขาก็จะรู้ว่าตัวเองน่าตลกแค่ ไหน” จารุกิตติ์ตะคอกอย่างเย็นชา

จารุพิชญ์มองไปที่รพีพงษ์อย่างมีชัย แล้วพูด: รพี พงษ์ รอบนี้ฉันจะล้างความอัปยศที่แกสร้างไว้ให้ฉัน กลับไป แกรอดูความพ่ายแพ้ได้เลย”

จากนั้นไม่นาน พนักงานก็เคลื่อนย้ายหินที่ต้องผ่า ละก้อนทีละก้อน

อันดับหนึ่งก็กลายเป็นหินหมายเลขหนึ่งของทิวัตถ์ ไปโดยปริยาย

สีหน้าของทิวัตถ์เต็มไปด้วยความตื่นเต้น นี่เป็นครั้งแรกที่เขาฝาหิน ถ้าเกิดหินก้อนนี้สามารถฝาเนื้อ น้ำดีออกมาละก็ เขาก็จะเป็นคนที่มีชื่อเสียง และใน อนาคตเขาก็จะมีพื้นที่ในอำเภอหยก

เถ้าแก่จิรายุส ฉันจะทำให้คุณเข้าใจเองว่าอะไร คือก้าวแรกก้าวผิดก้าวต่อๆไปก็ผิด”ทิวัตถ์กีแสยะยิ้ม แล้วมองไปที่จิรายุศ

จิรายุศเบะปาก แล้วไม่สนใจคำพูดของเขา เขาเชื่อ โจรพีพงษ์ ผู้ชายคนนี้ไม่เคยทำให้เขาผิดหวังมา ก่อน

จากนั้นไม่นาน พนักงานก็นำหินหมายเลขหนึ่ง ใส่ ในเครื่องผ่าหิน แล้วฝาใบมีดลงบนหิน หินหมายเลข หนึ่งก็ถูกฝาออกหนึ่งด้าน

ผู้คนก็กลั้นหายใจและตั้งสติใหม่ ทุกคนไม่กล้าส่ง เสียงแม้แต่นิดเดียว กลัวว่าตัวเองจะส่งผลกระทบ ต่อพนักงานที่ผ่าหิน

หลังจากนั้น หินหมายเลขหนึ่งก็ถูกฝาออกด้านหนึ่ง ตรงหน้าให้ผู้คนได้เห็น

เดิมทีทิวัตถ์ตั้งใจส่งเสียงตัวเองเชียร์เพื่อแสดงความตื่นเต้น แต่เมื่อเขาชิ้นส่วนที่ว่างเปล่าในด้านที่ ผ่าออกมา ความตื่นเต้นของเขาก็หายไปทันที

Cานหน้าทั้งหมดมีเพียงตำแหน่งขอบ ที่มีสีเขียว เล็กน้อย และส่วนที่เหลือเป็นหินสีน้ำตาลปนเหลือง

ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ตกตะลึง ไม่มีใครคิดว่า หินที่หวังไว้ว่าจะฝาออกมามีเนื้อน้ำดี แต่ข้างในกลับ กลายเป็นเช่นนี้

ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของจารุพิชญ์และจารุกิตติ์ก็แข็ง ที่อไปในพริบตาเลย ทั้งคู่ก็ไม่อยากจะเชื่อ มองไปที่ หินก้อนนั้น จารุพิชญ์ถึงกับอยากรีบไปตรวจสอบดู ว่าม พนักงานหยิบหินมาผิดหรือเปล่า

“เป็นไปได้! “จารุพิชญ์อุทาน “ทำไมหินก้อนนี้ถึงเป็น เช่นนี้ มันน่าจะผ่าเนื้อน้ำดีออกมาถึงจะถูก แต่ทําไม ถึงไม่มีอะไรเลย”

“ท่าน….อาจารย์ท่าน หรือว่าจะดูพลาดไป?”น้ำ เสียงของจารุกิตติ์สั่นสะท้าน

เมื่อจิรายุศเห็นฉากนี้ ก็หัวเราะฮ่าฮ่าเสียงดังขึ้นมา เวลาเดียวกันก็มองไปที่รพีพงษ์อย่างชื่นชม
“พีรพี พี่ก็สุดยอดมาก หินก้อนนี้ไม่สามารถฝา ของดีอะไรออกมาจริงๆด้วย ถ้าเกิดผมไม่เชื่อพี่ ไม่ แน่หินก้อนนี้อาจตกมาอยู่ในมือผมก็ได้ “จิรายุศ ดอย่างตื่นเต้น

รพีพงษ์เพียงแค่ยิ้ม และไม่ได้พูดอะไร สำหรับเขา แล้วก็แค่ฝีมือขั้นพื้นฐานเท่านั้นเอง

ผู้คนที่ล้อมอยู่รอบๆมองไปที่รพีพงษ์อย่างไม่เชื่อ ในตอนนั้นพวกเขาหยอกล้อที่ไม่รู้วิธี ตอนนี้ดูแล้ว รพีพงษ์ต่างหากที่เป็นมือชานาญด้านการพนันหิน

“สุดยอดจริงๆ อย่างนี้ก็สามารถมองออก ดวงตา ของเขามองได้ลึกขนาดนี้เลยเหรอ”

“สิ่งนี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับดวงตาเท่านั้น ยังต้องอาศัย ความรู้และประสบการณ์ ยิ่งสำหรับคนหนุ่มๆอย่าง เขาถือว่าเป็นเรื่องเหลือเชื่อจริงๆ

“สิ่งที่สำคัญที่สุดคือความกล้าหาญ ยิ่งหินที่มีความ หวังขนาดนี้บอกไม่ประมูลก็คือไม่ประมูล เป็นเรื่อง ที่คนธรรมดาไม่สามารถทำได้จริงๆ”

“จุจุ ร้อยแปดล้าน ก็ซื้อหินธรรมดาไปหนึ่งก้อน
คิดแล้วก็เจ็บใจ”

ใบหน้าของทิวัตถ์ซีดลง เมื่อฟังคนพวกนี้แสดง ความคิด อยากเอาหินก้อนนั้นทุบบนหัวตัวเองจริงๆ

เขาหันหน้าไปมองที่จารุพิชญ์ ตอนนี้เขารู้สึกว่าสิ่ง ที่เรียกท่านอาจารย์จารุพิชญ์นั้นไม่น่าเชื่อถือ และ ครั้งหน้าเขาไม่หาจารุพิชญ์มาอีกแน่

จารุพิชญ์หน้าแดงก่ำด้วยความอับอาย หินก้อนนั้น พิสูจน์แล้วว่า เขาไม่ได้เก่งกว่ารพีพงษ์

“เถ้าแก่ทิวัตถ์ ร้อยแปดสิบล้าน ลงทุนเสียเปล่าไม่ ได้อะไรคืนมาเลย น่าเจ็บใจจริงๆ แต่ก็ไม่เป็นไรนะ ยังไงมันก็เป็นการพนันหินครั้งแรกของคุณ เสียค่า เล่าเรียนก็ปกตินะ เพียงแต่ว่าค่าเล่าเรียนแพงไป หน่อย” จิรายุศยิ้มกริ่ม

ทิวัตถ์เหลือบเขาอย่างเคียดแค้น แล้วพูดว่า “นี่มัน ก็เป็นเพียงแค่ก้อนแรกเอง ผมประมูลไปหลายก้อน ยังไงก็สามารถผ่าเนื้อน้ำดีออกมา แต่คุณไม่เหมือน กัน คุณเสียเงินหนึ่งล้านประมูลหินหมายเลขสามสิบหกมายังไงก็ตัดเนื้อน้ำดีออกมาไม่ได้

ใช่แล้ว รพีพงษ์ อย่าคิดว่านายจะเก่งกว่าอาจารย์ ของฉัน นายยังเสียเงินหนึ่งล้านเพื่อซื้อก้อนหินห่วย แตกเลย นี่ก็พิสูจน์ได้ว่านายไม่เข้าใจเรื่องพนัน หิน “จารุกิตติ์มองไปที่รพีพงษ์อย่างโมโห

เมื่อจารุพิชญ์ได้ยินคำพูดของจารุกิตติ์ ในใจก็ รู้สึกดีขึ้น

หินหมายเลขสามสิบหกยังไงก็ฝาของดีออกมา ไม่ได้ รพีพงษ์ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น ฉันก็ไม่มี ความจำเป็นต้องเกรงใจ”จารุพิชญ์พึมพำกับตัวเอง

ใบหน้าของรพีพงษ์เต็มไปด้วยรอยยิ้มขำ คิดในใจ เดี๋ยวถ้าหินหมายเลขสามสิบหกออกมา พวกคุณ คงยิ่งหมดหวัง

พนักงานก็ผ่าหินต่อไป จากการผ่าหินบางส่วนที่ ทิวัตถ์ประมูลมาได้ก็ยังมีไม่กี่ก้อนที่มีเนื้อน้ำที่ดีพอ สมควร ซึ่งนั้นก็ช่วยบรรเทาความโศกเศร้าและ ความโกรธของเขาได้บ้าง

แต่ก้อนหินทั้งหมดที่รพีพงษ์ให้จิรายุศประมูลลงมานั้นเป็นเนื้อน้ำดีหมด ทั้งสอนฝั่งเทียบกันแล้วก็ถือ

ได้ว่าเท่ากัน

แน่นอนว่า ถ้านับรวมกับร้อยแปดสิบล้านที่ทิวัตถ์ เสียไป ก็ยังถือว่าจิรายุศทำกำไรได้มากกว่า

หลังจากนั้นไม่นาน หินทั้งหมดที่ทิวัตถ์ประมูลมาได้ ผ่าออกมาเป็นเนื้อแก้วใส ทำให้ทิวัตถ์ตื่นเต้นมาก เพราะหินก้อนนี้เพียงพอเมื่อเทียบกับหินทั้งหมดจิรา

ความหดหู่ของเขาที่เสียเงินไปร้อยแปดล้านก็ถูก ทําลายหายไป และก็มองไปที่จิรายุศอีกครั้งอย่างมี ชัย

“กูเสียเงินไปร้อยแปดล้านไปแล้วยังไงละ หินก้อน นี้ก็ทำให้ผมได้กำไรกลับมา คุณเหลือหินหมายเลข สามสิบหกแค่ก้อนเดียว ไม่ว่ายังไง วันนี้คุณก็ไม่ สามารถสู้ผมได้! “ทิวัตถ์ยิ้มแล้วพูด

จิรายุสกัดฟันแน่น หน้าเต็มไปด้วยความโกรธ “คุณอย่าเพิ่งดีใจไปหน่อยเลย เดี๋ยวหินก้อนนี้ของ ผมเปิดออกมามีเนื้อน้ำดีกว่าเนื้อแก้วใส่ซะอีก
คนกลุ่มหนึ่งก็ส่งเสียงหัวเราะออกมา เห็นได้ชัดว่า รู้สึกว่าหินหมายเลขสามสิบหกไม่สามารถเปิดเนื้อ นาคีอะไรออกมาได้อย่าว่าแต่จะมีเนื้อน้ำดีกว่าเนื้อ แก้วใสเลย

“จิรายุส คุณอย่าฝันละเมอที่นี่ ก้อนหินหมายเลข สามสิบหกของคุณก็เป็นแค่เนื้อน้ำเสีย นอกจากมี ปาฏิหาริย์ คุณก็อย่าไปหวังพึ่งมัน”ทิวัตถ์กล่าวด้วย ความรังเกียจ

เมื่อจารุพิชญ์เห็นว่าออกมาเป็นเนื้อแก้วใส อารมณ์ ก็ดีขึ้นมาก รอบนี้เขาก็ไม่ได้ขายหน้า ดูท่าแล้ว ครั้ง นี้รพีพงษ์ก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้

“อาจารย์ ก็ยังเป็นท่านที่สุดยอด ผู้ชายอย่างร พงษ์ไม่มีสมบัติอะไรมาเทียบท่านได้ เห็นก้อนเนื้อ เสียเป็นสมบัติ น่าขำจะตาย”จารุกิตติ์พูดอย่าเยาะ เย้ย

“อย่าพูดแบบนั้น รพีพงษ์ด้านประเมินวัตถุโบราณ ก็สุดยอดเหมือนกัน เพียงแต่เขายังเด็กเกินไปที่ จะเก่งกว่าฉันในทุกด้าน ครั้งนี้ก็ถือว่าได้รักษาหน้า หน้าได้”จารุพิชญ์พูดอย่าเจียมเนื้อเจียมตัว แต่ ใบหน้าเต็มไปด้วยชัยชนะ