บทที่167 ตระกูลลัดดาวัลย์จะมาสู่ขอ
ธายุกรมองอารียาด้วยใบหน้าที่แปลกประหลาด ในปากฟัมฟา “ธฤตญาณ” สามคำนี้ แล้วนึกออกขึ้น มาทันใด ร่างกายกระตุกชั่วขณะ
“ราชาปฐพีของเมืองริเวอร์ ทำไม ทำไมเขาต้อง ช่วยอารียา… ธายุครรับผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นไม่ค่อย ได้
เขาคิดว่าวันนี้เขาคุมเกมส์ทั้งหมดไว้ได้ จนไล่ อาริยาออกจากบริษัทได้ ต่อไปเขามารับช่วงต่อ โครงการของบริษัทซันบับเบิ้ล กรุ๊ป อารียาก็จะไม่มี สิทธิ์มาแข่งขันอะไรกับเขาได้อีก
โสรธัสก็ตกลงกับเขาไว้ดิบดีแล้ว ว่ายังไงก็จะไม่ ลดราคาให้อารียา แต่ดันเป็นช่วงนี้ ที่โรงงานวัสดุ ก่อสร้างโฮมาท์ส่งต่อให้กับธฤตญาณ
หรือนี่เป็นเพียงความบังเอิญเท่านั้น?
ธายุกรย้อนกลับไปหลายครั้งก่อนหน้านี้เวลาที่จะเป็นศัตรูของอารียา ไม่มีสักครั้งที่จะทำให้อารียา เสียเปรียบเลย แต่ทุกครั้งกลับเป็นเขาเองที่โชคร้าย
เมื่อก่อนเขาคิดว่านี่เป็นเพียงโชคดีของอารียา เท่านั้น แต่หลายๆครั้งผ่านไป เขาเองก็อตสงสัยไม่ ได้ หรือความจริงแล้วเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะไปต่อสู้ใดๆ บอารียาเลย?
แต่อารียาในสมัยก่อนนั้นก็แค่ความสามารถในการ ทำงานเยี่ยมนิดหน่อยเท่านั้น ธายุกรคิดเองว่าความ สามารถไม่น่าจะแตกต่างกันมากเท่าไหร่ แล้วคอน เนกชั่นเขาก็เยอะ จะต่อกรกับอารียา นง่ายดาย เหลือเกิน
แต่ทำไมตอนนี้เสียเปรียบอารียาซ้ำแล้วซ้ำเล่าล่ะ?
หรือมีใครช่วยอารียาอยู่เบื้องหลัง?
แววตาของธายุกรมองไปที่ร่างกายรพีพงษ์ หาก พูดว่ามีใครช่วยอารียาอยู่จริงๆล่ะก็ งั้นก็เกรงว่าจะมี แค่รพีพงษ์แล้วล่ะ
แต่เพีพงษ์เป็นแค่ไหวะนี้ หรือความจริงแล้ว ฅนเองแม้แต่สวยก็ยังเทียบไม่ได้หรอ?
ธาตุกร ตฟันแล้วกัดฟันอีก ความโกรธแค้นใน ใจเปลี่ยนไปเป็นความอาฆาต ตอนนี้เขาถึงขั้นเริ่ม อยากฆ่าอาริยาแล้ว เพื่อกำจัดขวากหนามในการ สืบทอดมรดกของตระกูลฉัตรมงคล
ผู้คนตระกูลฉัตรมงคลมองความเกรี้ยวกราด นภ ทีมีต่อธาตุกร ก็รู้สึกว่าการกระทำของธายุกรแย่ มากๆ
“ช่วงนี้ธายุแสดงพฤติกรรมไม่ค่อยโอเคจริงๆ เริ่ม จากคุณนาที จัดนิทรรศการวัตถุโบราณ ก็ไม่เคย ทำให้คุณนกที วางใจได้เลย
“พูดถูก ก่อนหน้านี้เขาไปหาประสบการณ์ที่ภาค ใต้ ฉันคิดว่าเขาจะเก่งขึ้น แต่ภายหลังฉันค้นพบว่า ลักษณะเขาก็คล้ายกับขอทานตามถนน ทำให้ฉันไม่ เข้าใจอย่างมาก”
“เป็นงี้ต่อไป ธายุจะดูแลกิจการของตระกูล ฉัตรมงคลได้อย่างไร คุณนาทีป์ก็ไม่ไว้ใจที่จะส่ง มอบให้เขาอย่างแน่นอน
เมื่อได้ฟังความคิดเห็นของทุกคน ในใจธายุกรเกิด เป็นความน้อยเนื้อต่ำใจขึ้นอย่างลึกๆ เขามองไปที่ อารียาและรพีพงษ์ รู้สึกตลอดว่าทั้งสองคนกำลัง เยาะเย้ยตนอยู่
“ต่อไปนี้เรื่องของบริษัทธายุกรไม่ต้องเข้ามา เกี่ยวข้องแล้ว แกยังไม่ได้เตรียมพร้อมที่จะรับช่วง ต่อบริษัท เรื่องของบริษัทมอบให้อารียาจัดการ” นก ที กล่าว
ธายุกรโต้ตอบทันที
นาที จ้องเขม็งไปที่เขา แล้วกล่าว “ยุติเรื่องไว้แค่ นี้ กลับไปก็ไปทบทวนปัญหาของตัวเองดีๆ แกโต ขนาดนี้แล้ว ก็น่าจะรู้ว่าควรทำอะไรบ้าง
ธายุกรกัดฟันแล้วกัดฟันอีก แล้วมองไปนกทีด้วย สายตาที่อาฆาตพยาบาท
ต่อไปฉันจะประกาศเรื่องที่จะพูดเรื่องที่สองของ วันนี้” นาทีป์ปรับอารมณ์ของตนเอง
ทุกคนก็ฝังหูฟัง ตอนนั้นพวกเขา ก็รู้แล้ว เรื่องต่อมา นาที จะพูด เกี่ยวข้องกับตระกูลสัตดาวัลย์เมือง เกียวโต ดังนั้นจึงแปลกใจมาก
“ฉันได้รับข่าวมา ตระกูลลัดดาวัลย์แห่งเกียวโต จัดคนมาที่ตระกูลฉัตรมงคลของฉันประกาศข่าว ในสัปดาห์หน้า ถ้าไม่ผิดคาด น่าจะมาพูดเรื่องการ ให้ของครั้งที่แล้ว ครั้งที่แล้วคนที่ตระกูลลัดดาวัลย์ พูดกับฉันว่าลูกสาวของตระกูลฉัตรมงคลคู่ควรกับ ตระกูลลัดดาวัลย์ ครั้งนี้มาน่าจะมาเพื่อสู่ขอ
นกที แลดูเหมือนตื่นเต้นนิดหน่อย ความไม่พอใจ ที่มีอยู่ตอนนั้นได้ถูกขจัดออกไปทั้งหมด ถึงแม้จะ พูดว่านี่เป็นการคาดเดาของเขาเท่านั้น แต่เขาก็คิด ไม่ออกว่าคนของตระกูลลัดดาวัลย์มานั้น ยังมีเรื่อง อื่นใดได้อีก
หลังจากทุกคนที่นั่งอยู่ห้องรับแขกได้ยินคำพูดของ นาที แล้ว ใบหน้าก็ล้วนเต็มไปด้วยความประหลาด ใจ ไม่คาดคิดว่าผ่านมานานขนาดนี้ สุดท้ายตระกูล ลัดดาวัลย์ก็มีข่าวคราวมาเสียที
หนึ่งในนั้นที่กระตือรือร้นที่สุดก็คือชรินทร์ทิพย์ หลังจากเธอได้ยินนกทีป์พูดแล้ว ก็กระโดดขึ้นมา”คุณปู่ คุณพูดจริงๆหรอ? ตระกูลสีดดาวัลย์จะมา สุขแล้วหรอ? จรินทร์ทิพย์เพ่งมองด้วยสายตา
แห่งการรอคอย
นาที หัวเราะแล้วหัวเราะอีก แล้วกล่าว ถ้าเราไม่ ผิดล่ะ ก็น่าจะมาด้วยเรื่องนี้ ถึงเวลานั้นแกล้องเตรี ยมตัวให้ดี อย่าให้อับอายขายหน้าตระกูลฉัตรมงคล
วางใจได้คุณ ในวันนั้นฉันจะแต่งตัวแต่งหน้า កាបៗ កំលងលោកផងថាកដតកាសគំបកវា ดีที่สุด อย่างแน่นอน จรินทร์ทิพย์กล่าวอย่างตั้งใจ
ทุกคนมองจรินทร์ทิพย์ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วย ความอิจฉา ถ้าตระกูลลัดดาวัลย์มาสู่ขอจริงๆ น ทร์ทิพย์ก็สูงขึ้นมากทันทีทันใด
“ជីពចឯងឡេងទីងៗ អមតភ័កកាសយ៍ៗបឋហ៍ ให้แล้ว ไม่แน่วันข้างหน้าพวกเราอาจจะพึ่งบารมีของ ตระกูลลัดดาวัลย์ก็ได้นะ
พูดถูก ชีวิตเจนจึงจะเรียกว่าชีวิตดี ไม่เหมือนอา แต่งกับสระอย่างรพีพงษ์ นอกจากจะทำให้อารเหนื่อยแล้ว อะไร ทําไม่เป็น”
“สวยอย่างรพีพงษ์นั้นไม่สามารถเทียบกับคน ตระกูลลัดดาวัลย์ได้อยู่แล้ว นามส
ครั้งนี้ที่คนตระกูลลัดดาวัลย์มา พวกเราต้องทำให้ เป็นทางการสักหน่อย ให้เค้าได้รับรู้ถึงความจริงใจ ของตระกูลฉัตรมงคลของเรา เรื่องนี้มอบให้อา เป็นคนรับผิดชอบละกัน เดี๋ยวแกเอาเงินของบริษัท ออกมา เตรียมการเรื่องนี้ให้ดีหน่อย” นาที’กล่าว
“รับทราบ คุณปู่” อารียาตอบรับ
ซรินทร์ทิพย์เห็นดังนั้น รีบตอบโต้แล้วกล่าว “คุณปู่ เรื่องนี้ไม่สามารถให้อารียาหาได้
นาที มองไปที่บรินทร์ทิพย์ แล้วถาม “ทําไม?”
ถึงแม้นี่ชรินทร์ทิพย์เหมือนกับเถียงเขาโดยตรง แต่เขาก็ไม่ได้โกรธ บางทีตระกูลลัดดาวัลย์อาจจะ มาสู่ขอจริงๆ วันข้างหน้าซรินทิพย์กลายเป็นคุณนาย น้อยตระกูลลัดดาวัลย์ แม้ว่าเป็นเขา ก็ต้องเคารพนอบน้อมรินทิพย์อยู่ดี
“คุณปู่ เรื่องนี้สัมพันธ์กับเหตุการณ์สำคัญในชีวิต ของฉัน ปกติอาริยาก็ไม่ถูกกับฉัน เรื่องนี้คุณก็รู้ๆอยู่ ถ้าให้เธอมาทําเรื่องนี้ เกิดเธออิจฉาฉันขึ้นมา แล้ว ใช้วิธีสกปรก สิ่งที่กระทบ คืออนาคตของตระกูล ฉัตรมงคลของฉัน” ชรินทร์ทิพย์กล่าว
อารียาได้ยินสิ่งที่ชรินทร์ทิพย์กล่าว พูดอย่างไม่ ชอบใจทันทีว่า “ชรินทร์ทิพย์ แกคิดว่าจิตใจฉัน เหมือนแกหรอ? ให้ร้ายคนอื่นให้มันน้อยๆหน่อย!
“คุณปู่ ดูเธอสิ ตอนนี้เริ่มตะโกนโหวกเหวกโวยวาย ใส่ฉันแล้ว ไม่ใช่เพราะอิจฉาฉันที่จะได้แต่งกับ ตระกูลลัดดาวัลย์หรอ ตัวแกเองไม่มีน้ำยาแต่งกับไอ้ สวะ ก็ไม่ควรจะมาโทษฉันป่ะ” ชรินทร์ทิพย์พูดจา ประชดประชัน
อารียาโมโหจนหายใจไม่ทัน กำหมัดไว้แน่น
รพีพงษ์ยื่นมือออกไปจับบ่าของเธอ แล้วกล่าว อย่าไปเกรี้ยวกราดกับเธอเลย เธอดีใจได้ไม่นาน หรอก””คุณรู้ได้ยังไง?” อารียาถามอย่างแปลกใจ
รฟ์พงษ์หัวเราะแล้วหัวเราะอีก แล้วกล่าว “ตระกูล ลัดดาวัลยไม่มีทางชอบคนแบบเธอ อีกอย่างครั้งนี้ที่ คนของตระกูลลัดดาวัลย์มานั้น กลัวว่าก็จะไม่ได้มาก เพื่อสู่ขอเช่นกัน ถึงเวลานั้นคุณก็จะรู้เอง”
“อารียา แกก็เหมือนกัน ยอมน้องสาวแกหน่อยเถอะ ถ้าครั้งนี้ตระกูลลัดดาวัลย์มาสู่ขอจริงๆ ต่อไปแก อาจต้องขอความช่วยเหลือจากเธอ อย่าพูดแบบนี้ กับเธอ” นกที ก็มองอารียาอย่างไม่พอใจ
อารียาถอนหายใจ แล้วกล่าว “รู้แล้วคุณปู่”
ใบหน้าของชรินทร์ทิพย์เต็มไปด้วยความสะใจ แล้วพูดกับนกที ต่อ “คุณปู่ เรื่องครั้งนี้ควรจะให้ พี่ธายุเป็นคนจัดการ เขาคือผู้สืบทอดองตระกูล ฉัตรมงคล เรื่องสำคัญขนาดนี้ ต้องให้เขาเป็นผู้นำ โดยปริยายอยู่แล้ว
ธายุกรเห็นชรินทร์ทิพย์อยากให้เขามาทำเรื่องนี้ ใบหน้าแสดงออกถึงความตื้นตันในทันที
นกที มองไปที่ธายุกร ดูออกอย่างชัดเจนว่ายังติดใจเรื่องโรงงานวัสดุก่อสร้างอยู่
ชรินทร์ พย์ดออก งความกังวลของนกทีป์ แล้ว กล่าว “คุณปู่ คุณ อย่าเข้าใจ ธายุผิด เรื่องเมื่อสัก ครูนี้ ความจริงพี่ธายุได้คุยสำเร็จแล้ว แต่โรงงาน วัสดุก่อสร้าวเปลี่ยนเจ้าของกะทันหัน นี่ใครก็หา ทางออกไม่ได้
“แล้วคุณไม่รู้สึกแปลกใจอารียาสามารถคุยเรื่องนี้ สําเร็จ แล้วยังได้ราคาที่ต่ำกว่าท้องตลาดอีกเท่าตัว เป็นสิ่งที่แปลกบ้างหรอ? เค้าธฤตญาณราชาปฐพี ของเมืองริเวอร์ ทำไมถึงช่วยอารียา?”
นกทีปีหลับตาลง ในใจก็เริ่มเกิดความสงสัยขึ้น เขา ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมธฤตญาณต้องช่วยอารียา
ทุกคนก็เริ่มเดาตามๆกัน
ความสามารถของอารียาไม่เลวจริงๆ แต่ไม่น่าจะ ถึงขั้นที่สามารถเชิญให้ราชาปฐพีของเมืองริเวอร์ ช่วยเหลือได้ หรือ เธอใช้วิธีการอย่างอื่น?”
“จุดเด่นของอารียาก็คือหน้าตาและรูปร่าง หรือเธอ
” มีความเป็นไปได้จริงๆ คิดไม่ถึงว่าเพราะอา ยาอยากได้คําชมจากท่านนาที แล้วจะทำเรื่อง แบบนี้ขึ้นมาได้”
อารียาได้ยินคําพูดของทุกคน ใบหน้าเต็มไปด้วย ความโมโห ไม่คิดว่าในใจของคนเหล่านี้จะสกปรก ได้เพียงนี้
“อย่าซีเรียส ไม่ช้าก็เร็ว พวกเขาจะต้องเสียใจ เพราะคําพูดแบบนี้ของตนเอง” รพีพงษ์กล่าวอย่าง ปลอบโยน
อารียาพยักหน้าแล้วพยักหน้าอีก หากทําสิ่งใดด้วย ความซื่อสัตย์สุจริตก็ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งสิ้น เธอไม่ ทําเรื่องแบบนี้ ก็ไม่กลัวใครจะว่ายังไง
“ดังนั้นคุณปู่ เรื่องนี้ไม่สามารถให้อารียาทำได้ ไม่ งั้นตระกูลลัดดาวัลย์จะสงสัยในนิสัยของตระกูล ฉัตรมงคลได้” ชรินทร์ทิพย์กล่าว
นาที ยกหน้าแล้วพยักหน้าอีก แล้วกล่าว “พูด เหตุผลอยู่บ้าง ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นก็ให้รายุมาทำ เรื่องนี้ละกัน”
ธายุกรดีใจทันทีทันใดแล้วกล่าว “วางใจได้คุณปู่ ผมจะทำให้ทุกคนพอใจกับเรื่องนี้”
ชรินทร์ทิพย์มองไปมองมา ไม่ได้จะเล่นอารียาแค่นี้
“คุณปู่ แล้วฉันยังรู้สึกว่า ตอนนั้นที่คุณบอกว่าเรื่อง ของบริษัทจะมอบให้อารียาจัดการนั้น ไม่ค่อยเห็น ด้วยเท่าไหร่” ชรินทร์ทิพย์กล่าวต่อ
“โอ้ว? ไม่เห็นด้วยตรงไหน?” นกที กล่าว
“คุณคิดดู คนของตระกูลลัดดาวัลย์ส่งคนมา แน่นอนว่าต้องสอดส่องทุกด้านของพวกเรา เค้า ต้องเป็นห่วงเรื่องบริษัทเป็นธรรมดา ถ้าพวกเขารู้ว่า บริษัทให้ผู้หญิงที่ไม่ได้เรื่องมาบริหาร คุณคิดว่าเค้า จะคิดยังไง?” ชรินทร์ทิพย์พูด
“ชรินทร์ทิพย์ แกอย่าเกินไป!” อารียาโกรธเป็นฟืน เป็นไฟแล้ว
“โอเคโอเคโอเค กลับไปคิดนะ พวกเราไม่พูดเรื่อง นี้ สามีของอารียา อรพิพงษ์ รพีพงษ์คือสวะโด่งดัง ของเมืองริเวอร์ คนของตระกูลลัดดาวัลย์ต้องได้ยิน มาแล้วบ้าง ประเด็นสำคัญที่สุดคือรพีพงษ์ เป็นคน ของตระกูลลัดดาวัลย์นี่ ก็ทำให้เสียชื่อเสียงของ ตระกูลลัดดาวัลย์เหมือนกันนะ ให้เค้ารู้ว่าบริษัทของ เราบริหารโดยภรรยาของรพีพงษ์ เค้าอาจจะคิดว่า บริษัทพวกเรากำลังดูถูกตระกูลลัดดาวัลย์อยู่ก็ได้ นะ ถึงเวลานั้นถ้าโมโห ก็ไม่สู่ขอแล้ว นั่นก็จบเฮ้แล้ว” ชรินทร์ทิพย์กล่าวต่อ
นกทีป์ได้ยินแล้ว พยักหน้าเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่
ทุกคนของตระกูลฉัตรมงคลพยักหน้า รู้สึกว่าสิ่งที่ ชรินทร์ทิพย์พูดนั้นมีเหตุผล
“ไม่ผิด ชรินทร์ทิพย์พูดถูก ชื่อเสียของไอ้สวะร พงษ์นี่กระทบต่อความเห็นของตระกูลลัดดาวัลย์ที่ มีต่อพวกเรา ถึงแม้อารียาไม่ได้มีชื่อเสียเหมือนรพี พงษ์ขนาดนั้น กระนั้นทั้งคู่ก็คือสามีภรรยา ดังนั้น ต้องหลีกเลี่ยงสิ่งนี้”
พูดถูก ไม่อยากให้ชื่อเสียของรพีพงษ์มาทําลายเรื่องใหญ่ของตระกูลเราได้ ฉันว่าช่วงนี้ อย่าให้อา
ยาดูแลบริษัทเลย
“ฉันเห็นด้วย ไม่อยากให้ปลาเน่าตัวเดียวเหม็นทั้ง เข่ง จากที่ฉันดู วันที่ตระกูลลัดดาวัลย์มา ก็ห้ามให้ รพีพงษ์ปรากฏตัว”
“ชรินทร์ทิพย์พูดก็มีเหตุผล ในเมื่อเป็นอย่างนี้ อารี ช่วงนี้แกก็พักผ่อนไปก่อนละกัน เรื่องของบริษัท แก ไม่ต้องดูแลแล้ว ให้ธายุรับช่วงต่อละกัน ถึงแม้ครั้งนี้ ธายุทำไว้ไม่ค่อยดี แต่ความสามารถของเขาฉันรู้ๆ อยู่ ไม่น้อยไปกว่าแก” นกที กล่าว
อารียาขมวดคิ้วแล้วกล่าว “แต่คุณปู่ บริษัทซัน บับเบิ้ล กรุ๊ปนั้น..….
“แกบ้าหรอ แค่แกไม่ไปบอกกับบริษัทซันบับเบิ้ล กรุ๊ปนั่น พวกเขาก็ไม่รู้หรอกว่าแกให้ธายุรับช่วง โครงการต่อ นอกเสียจากแกไม่อยากเห็นบริษัทไป ได้ด้วยดี ตั้งใจเอาเรื่องนี้ไปบอกบริษัทซันบับเบิ้ล กรุ๊ป” ชรินทร์ทิพย์กล่าวขึ้นมาทันที
ประโยคนี้ของเธอ ได้ปิดกั้นความเด่นของอารียา
โดยสิ้นเชิง
แววตาของนกที ประกายขึ้นมา ก่อนหน้านี้เขาไม่ ได้คิดถึงวิธีนี้เลย
“โอเค งั้นก็ทำตามชรินทร์ทิพย์ละกัน ธายุ พรุ่งนี้ เป็นต้นไป แกมารับหน้าที่แทนในเรื่องของบริษัทต่อ ไป อารียาพักผ่อนชั่วคราว รอให้ตระกูลล์ตดาวัลย์ มาก่อน แล้วค่อยพูดเรื่องโครงการ” นาที ตัดสินใจ แล้วกล่าว
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ