บทที่163 ปัญหาของธีสิทธิ์

เกิดเหตุอะไร? แกอยู่ไหน?”

“ผมอยู่ที่ร้านเกมส์ถนนบางขาม ผมทําแก้วพวกเขา แตกหน่งใบ พวกเขาบอกผมว่าแก้วใบนั้นราคาสอง ล้านหยวน ผมไม่ให้เงินพวกเขาก็ไม่ปล่อยผมไป” ธีริ ทธิ์กล่าว

รพีพงษ์ ขมวด วร้านเกมส์ถนนบางซามเขาเคย ได้ยินมาบ้าง ร้านเกมส์นี้กับที่ไออ้วนนั่นบริหารใน ตอนแรกนั้นคล้ายคลึงกัน

รพีพงษ์ไม่เชื่อว่าเพราะธีริทธิ์ทำแก้วของเค้าแตก หนึ่งใบ แล้วเค้าให้เขาชดใช้สองล้านหยวน เกรงว่า จะเป็นเพราะไอ้เด็กนี่เล่นการพนันข้างในแล้วแพ้จึง ไม่ให้เขาออกมา

“รพีพงษ์ เกิดอะไรขึ้น?” อารียาถามรพีพงษ์หนึ่ง

ครั้ง

รพีพงษ์หัวเราะแล้วหัวเราะอีก แล้วกล่าว “ไม่มีเรื่องอะไร ริท เจอปัญหานิดหน่อย ผมให้เพื่อน ของผมไปจัดการสักหน่อยก็ได้แล้ว”

เขาไม่อยากเสียเวลาเดินเล่นกับอารียา และปัญหา ของ ริทธิ์ ในสายตาของรพีพงษ์เป็นแค่ปัญหาเล็ก น้อยจริงๆ ให้ธฤตญาณไปจัดการ ก็ได้แล้ว

“แกรอที่นั่นก่อน ฉันจะให้เพื่อนฉันไปแก้ไขปัญหา ให

รพีพงษ์พูดจบ ก็วางสาย แล้วโทรหาธฤตญาณ ให้ เขาพาคนไปร้านเกมส์ถนนบางชามดู

“ไม่มีปัญหาอะไรจริงหรอ?” อารียาถามอย่างสงสัย

“ไม่เป็นไร เพื่อนฉันไปแล้ว พวกเราเดินเล่นต่อ เถอะ” รพีพงษ์หัวเราะพลางพูด

อารียาพยักหน้าแล้วพยักหน้าอีก แล้วก็เดินเล่นกับ

รพีพงษ์ต่อ

ร้านเกมส์ถนนบางจาน
ริท นอยู่ประตูร้านเกมส์ถนนบางขามด้วย ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเคร่งเครียด ภายในร้าน เกมสหนุ่ม กปืนหลายคนกำลังเพ่งมองไปที่เขา เพียงแค่เขากล้าออกจากประตูใหญ่ของร้านเกมส พวกหนุ่มบึกบึนเหล่านั้นก็พร้อมที่จะพุ่งเข้าใส่ตัวเขา ในทันที

เมื่อสักครูร พงษ์บอกว่าจะให้เพื่อนของเขาเข้ามา แก้ไขปัญหา ในใจของธีริทธิ์ก็ตุ้มตุ้มต่อมต่อม คน ของร้านเกมส์นี้ดูยังไงก็ไม่ใช่พวกที่จะหาเรื่องง่ายๆ แล้วก็ไม่รู้ว่าเพื่อนของรพีพงษ์จะต้านทานไหวไหม

“เด็กน้อย ฉันขอให้แกรีบเอาเงินมาให้ฉัน อย่าถ่วง เวลาตรงนี้เลย มิเช่นนั้นแล้ว ลูกน้องนักเลงพวกนี้ ของฉันจะไม่เกรงใจแกแล้วนะ” เจ้าของร้านเกมส์ กําลังเพ่งมองไปที่ธีริทธิ์

…พวกแกนี่มันพวกต้มตุ๋นชัดๆ ฉันก็แค่ท่าแก้ว แตกหน่ง ใบเอง คิดไม่ถึงว่าแกจะเก็บจากฉันหนึ่ง ล้านหยวน แกคิดว่าฉันบ้าหรอ?” ธีริทธิ์เพ่งมองไปที่ เจ้าของร้านแล้วกล่าว

เจ้าของร้านเกมส์ มอย่างดูแคลน แล้วกล่าวว่าข้างบนแกก็แฟอีกหนึ่งนะ ถ้าไม่ใช่เพราะแกไม่สามารถจ่ายหนึ่งล้านหยวน ที่แพ้พนันฉันก็ไม่ถึงขั้นแก้วน้ำหนึ่งใบคิดใน ราคามากขนาดนั้นหรอก

3กัดฟันแล้วกัดฟันอีก ตอนอยู่ข้างบนเขาแพ้ พนันหนึ่งล้านจริงๆ เมื่อสักครู่ตอนที่โทรศัพท์ไม่กล้า พูดออกมา จึงได้พูดว่าเพราะทำแก้วแตกเลยต้อง สองล้าน

“พวกแกมันขี้โกง แกอย่าคิดว่าฉันดูไม่ออกนะ พวก แกขี้โกงทำไมฉันต้องจ่ายเงิน!” ธีริทธิ์กล่าวอย่าง มั่นใจ

เจ้าของร้านเกมส์ไปที่ธีริทธิ์ทันที แล้ว”เย็ด แม่ โกงแล้วจะทําไม บอกแกไว้นะ ถ้าวันนี้แกจ่าย สองล้านไม่ได้ กูจะตีมึงให้มือหัก ดูสิมึงยังจะกล้าอยู่ ตรงนี้เรียกว่าเจ้าของร้านอยู่ไหม!

หนุ่มบึกบึนพวกนั้นเพ่งไปที่ธีริทธิ์ ท่าทีเตรียม พร้อมที่จะพุ่งเข้าหาเขาได้ทุกเมื่อ

ธีริทธิ์รีบตอบกลับ แต่ก็บ่นขึ้นมา “พี่เขยกูได้เรียก เพื่อนมาแล้ว รอพวกเขามาถึง แล้วแกจะเสียใจ”
แม้จะพูดแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้ทำใจไว้ ยังไง แล้วเจ้าของร้านเกมส์ ดูๆแล้ว ก็ไม่ธรรมดา เพื่อนที่ รพีพงษ์หามาจะสามารถต่อกรได้หรือเปล่า เป็น ก เรื่อง

“พี่เขยแก? พี่เขยแกเป็นใครหรอ? ไหนลองเอ่ยชื่อ

ให้กูฟังสิ กูอยากรู้ว่าใครที่มันมีความสามารถขนาด นี้ สามารถทำให้เสียใจได้” เจ้าของร้านพูดอย่าง ไม่ใส่ใจ

ธีริทธิ์คิดแล้วคิดอีก ชื่อเสียงรพีพงษ์ที่เมืองริเวอร์ ไม่ค่อยดี ถ้าพูดออกมาเกรงว่าเจ้าของร้านเกมส์นี้จะ สั่งให้คนลงมือกับเขาทันที ดังนั้นจึงไม่ได้พูดออกมา

ผ่านไปไม่นาน ธฤตญาณก็พาไออ้วนมาถึงร้าน เกมส์ถนนบางขาม ไตรทศติดธุระอื่นอยู่ ดังนั้นธฤต ญาณจึงพาไออ้วนมา

รพีพงษ์เอารูปของธีริทธิ์ของทั้งคู่ดู ดังนั้นเมื่อถึง ประตูร้านเกมส์ ธฤตญาณก็ดูออกว่าใครคือธีริทธิ์ แล้วรีบเดินไปหา

แกคือ ริทธิ์?” ธฤตญาณกล่าว
ธีริทธิ์กำลังเฟงมองไปที่ธฤตญาณและไออ้วน ถาม อย่างสงสัย พวกคุณคือเพื่อนของพี่เขยผม?”

รฤตญาณและไออ้วนพยักหน้าแล้วพยักหน้าอีก

ริทธิ์มองธาตญาณและไออ้วนจากหัวจรดเท้า มองคนสองคนนี้ไม่เหมือนจะเป็นพวกที่จะทุบตีกับ ใครได้ ในใจรู้สึกเร่าร้อนขึ้นมา โมโหรพีพงษ์ที่ไว้ใจ ไม่ได้

“พี่เขยผมทําไมถึงได้หาพวกคุณทั้งสอง คุณไม่ เห็นร่างกายของพวกนั้นกำยำแข็งแรงหรอ พวกคุณ ต่อกรไหวหรอ?” รีริทธิ์ตาม

ไออ้วนเพ่งไปที่ธีริทธิ์ แล้วกล่าว “ไอ้เด็กน้อย คิด ไม่ถึงว่าแกจะรังเกียจพวกเรา แกรู้ไหมว่าพวกเรา อะไรยังไง?”

ธฤตญาณโบกมือให้ไออ้วน ถามธีริทธิ์ “เล่า เหตุการณ์ให้พวกเราฟังก่อน แกไม่ต้องเป็นห่วง ถึงแม้พวกเราจะมีกันแค่สองคน ก็สามารถเคลียร์ ปัญหาให้แกได้

ธีริทธิ์มองดูทั้งคู่อย่างเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แล้วเล่าเหตุการณ์ให้พวกเขาฟัง

เล่าจบแล้ว ไออ้วนเอ่ยปากค่าขึ้นมาทันที “แม่ง นี่ มันอำมหิตมากกว่ากูในตอนแรกอีก ขี้โกงก็ซึ่งแล้ว คิดไม่ถึงว่ากล่าโกงคนอีก นี่มันแฝงจิตใจสกปรก

สีหน้ารีริทธิ์ถอดสี แล้วรีบห้ามไออ้วนไว้ “คุณพูด เบาๆหน่อย เค้าได้ยินเข้า วันนี้เราทั้งสามก็ไปไหนไม่ รอดแล้ว !

สีหน้าไออ้วนไม่สนใจใดๆ ตอนนี้เขาคือผู้ช่วย สนับสนุนข้างกายของธฤตญาณ ร้านเกมส์เล็กๆ ไม่ ได้อยู่ในสายตาเลยสักนิด

เจ้าของร้านเกมส์เมื่อได้ยินคําพูดของไออ้วน ทันใดนั้นก็รีบยกพวกเดินมา ในชั่วขณะนั้นเขาได้ สังเกตธฤตญาณและไออ้วนมาสักพักแล้ว รู้สึกคุ้นๆ สองคนนี้ แต่คิดไม่ออกว่าเจอที่ไหน

ถึงแม้ในเมืองริเวอร์ธฤตญาณจะมีชื่อเสียงมาก แต่ ไม่ใช่ทุกคนที่จะรู้ว่าเค้ารูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไร

“เอาไง พวกมึงคือพี่เขยของไอ้เด็กนี่ใช่ไหม? ไอ้เด็กนี่มันค้างพวกกูอยู่สองสาน พวกมึงเอาเงินมา หรือยัง?” เจ้าของร้านเกมส์กล่าวด้วยลักษณะ ทําทางดุดัน

“เอาเหี้ยไรมา มึงรู้ว่าพวกกูเป็นใครหรือเปล่า? พวก ถึงยังกล้าจะเอาเงินจากพวกกูอีก?” ไออ้วนค่าขึ้นมา

เจ้าของร้านเกมส์เพ่งมองทันที เตรียมจะลงมือกับ ไออ้วน

ธฤตญาณรีบห้ามไว้ หัวเราะพลางกล่าว จึง ต้องการสองล้านนี่ ก็เข้าใจได้ ออกมาทำงาน ทุกคน ก็ล้วนอยากได้เงิน อันนี้กูเข้าใจ แต่พวกกูยังสนุกไม่ พอ เงินนี้ รออีกหน่อยได้ไหม ให้พวกกูได้ขึ้นไปเล่น สักพัก แล้วจึงค่อยเอาเงินจากพวก

เจ้าของร้านเกมส์ไม่รู้ว่าธฤตญาณกำลังคิดจะทำ อะไร แต่ได้ยินธฤตญาณยังอยากขึ้นไปเล่นข้าง บน แววตาเป็นประกาย นี่คือเนื้อชั้นดีเลยทีเดียว จะ ปล่อยไปง่ายๆได้ยังไง

“ได้สิ งั้นพวกมึงก็ไปเล่นต่อข้างบน อีกแป๊ปแพ้มาก ขึ้น ถึงอย่าพูดว่าไม่มีเงินนะ” เจ้าของร้านเกมส์หัวเราะอย่างเยือกเย็นพลางกล่าว

ริทธิ์กระทืบเท้าอย่างเคร่งเครียด แล้วลากร ต ญาณมาพูด “ทําไมคุณยังอยากจะขึ้นไปเล่นพนัน อีก พวกเขาขี้โกง ถึงเวลานั้นพวกเราต้องให้เงินมาก ขึ้นไปอีก พวกคุณมาต้มตุ๋นผมโดยเฉพาะหรือเปล่า เนี่ย?

ธฤตญาณตบไหล่เขา หัวเราะพลางพูด “วัยรุ่น กี แค่กล้านเอง กลัวอะไร แกไม่ต้องห่วง มีไออ้วน อ พวกเราไม่มีทางแพ้แน่นอน

หันหน้าไปหาไออ้วนแล้วถาม “กูจำได้ว่าครั้งที่แล้ว รพีพงษ์ชนะจนมึงเกือบล้มละลายเลยหน?”

สีหน้าไออ้วนเต็มไปด้วยความไม่สบายใจ แล้ว กล่าว “นั่นเพราะกูเข้าใจผิด ไม่งั้นเขาจะมีโอกาสได้ ไงกัน”

ธฤตญาณหัวเราะฮ่าฮ่า แล้วกล่าว “งั้นวันนี้แกก็เอา มาตรฐานการเล่นของรพีพงษ์ในวันนั้นมาใช้ ให้พวก มันได้รู้จักความเยี่ยมยอดของเซียนพนันคนนี้