บทที่79 ไม่ทำโรตีไข่น่าเสียดาย

บทที่ 79 ไม่ทำโรตีไข่น่าเสียดาย

หลังจากที่เห็นเนื้อหาบนสัญญา ชรินทร์ทิพย์ตัวแข็งที่อ ทันที มือที่ถือหนังสือสัญญาก็สั่น

เทา

นภทีปีเห็นท่าทีของเธอ ขมวดคิ้ว แล้วแย่งหนังสือ สัญญามา มองดูเงื่อนไขหน้าสุดท้าย

ในหนังสือสัญญา

หลังจากอ่านจบ นภทีป์ก็บันดาลโทสะขึ้นมา จากนั้น ยกมือขึ้น ตบหน้าชรินทร์ทิพย์ลงไปฉาดหนึ่ง

“ไอ้ฉิบหาย ใครให้เซ็นสัญญานี้ ตอนนี้แก่เซ็นชื่อ แกลงไปแล้ว ก็โมฆะแล้วสิวะ ! “เสียงของนภทีป์โกธร

จนสั่น

แม้ว่ายามปกติเขาจะลำเอียงรักหลานสาวคนนี้มากแต่การร่วมมือกับซันบับเบิลครั้ง มันสำคัญกับตระกูลฉัตร มงคลจริงๆ นะที่ป์โกธรจนแทบลมจับ

นอกจากนี้การได้หนังสือสัญญามาของรพีพงษ์ ทำให้ นภทีปประหลาดใจอย่างยิ่ง หนัง

สื่อสัญญาที่สำคัญขนาดนี้ ซันบับเบิลคงจะได้เตรียมไว้ อีกหนึ่งฉบับมั้ง และคงได้เซ็นชื่อเอาไว้แล้ว

ตอนนี้ชรินทร์ทิพย์ตัดสินใจเอง เซ็นลายเซ็นลงบน หนังสือสัญญา ทำให้หนังสือสัญญากลายเป็นโมฆะ นภ ที่ป์ไม่โกธรนะสิแปลก

ชรินทร์ทิพย์มือกุมหน้า ไม่มีปฏิกริยาไปชั่วขณะ เธอคิด

ไม่ถึง ว่าบนหนังสือสัญญาจะมี

เงื่อนไขผูกมัดแบบนี้ด้วย

เธอหันหน้ามองรพีพงษ์ จากนั้นยื่นมือออกไป ชี้ไปที่ จมูกรพีพงษ์ พูดคำรามเบาๆว่า”คุณปู่คะ เพราะไอ้นั่น แท้ๆ เขารู้ทั้งรู้ว่าบนหนังสือสัญญามีเงื่อนไขแบบนี้ยัง ปล่อยให้หนูเซ็นอีก เขากลั่นแกล้งหนู”
รพีพงษ์พูดไม่ออก คิดไม่ถึงว่าชรินทร์ทิพย์จะมีความ สามารถในการใส่ร้ายคนได้ขนาดนี้ เป็นความสามารถชั้น สูงเสียด้วย

“เมื่อกี้ผมพูดไปแล้วสองรอบ คุณหูหนวกหรือไง”รพี พงษ์พูดเสียงเย็นชา

ตอนนี้ชรินทร์ทิพย์ราวกับหมาจนตรอก แน่นอนเธอรู้ว่า รพีพงษ์พูดแล้ว แต่เธอก็ต้องหา

แพะรับบาปให้ได้นี่นา

“คุณปู่คะ โทษรพีพงษ์คนเดียวเลย เรื่องนี้โทษหนูไม่ ได้นะคะ”ชรินทร์ทิพย์หันหน้าไปทางนภทีปี

นกที่ป์มองชรินทร์ทิพย์อย่างไม่สบอารมณ์ เปิดปาก พูด”แกคิดว่าฉันเลอะเลือนหรือไง เมื่อกี้รพีพงษ์พูดชัด ขนาดนั้น แกกลัวว่าแกจะไม่ได้หนังสือสัญญานี้ ปู่ก็ไม่ว่า อะไร แกไปเซ็นโดยพลการ แบบนี้จะให้โทษใครได้ ! ”

แน่นอนว่าปกติเวลาอยู่ต่อหน้านภที่พัชรินทร์ทิพย์มักพูดจาออเซาะฉอเลาะ นภทีปีต้องรักเธอเป็นพิเศษ แต่ เมื่อทำให้ผลประโยชน์ต้องพังทลาย ต่อให้เป็นหลาน สาวแท้ๆก็เถอะนภทีป์ก็ไม่ไว้หน้า

ชรินทร์ทิพย์เห็นนภทีปีพูดแบบนั้น จึงพูดไม่ออกทันที แต่ในใจกำลังด่าทอรพีพงษ์กับอารียาเป็นพันเป็นหมื่น ครั้ง

เธอรู้สึกว่าเธอโดนนภทีปัตบ ก็เป็นเพราะรพีพงษ์กับ

อารียา

รพีพงษ์จ้องมองชรินทร์ทิพย์กับนภทีป์ แล้วเปิดปาก พูด”ผมเอาหนังสือสัญญามาให้แล้ว หมดหน้าที่ผมแล้ว สำหรับเรื่องนี้ จะโทษพวกเราไม่ได้”

พูดจบ รพีพงษ์ก็จับมืออารียา เดินออกไปด้านนอก

“คุณปู่คะ จะให้พวกมันไปไม่ได้นะคะ เรื่องนี้รพีพงษ์ ต้องรับผิดชอบจะโทษหนูคนเดียวไม่ได้นะคะ”ชรินทร์ ทิพย์นั่งลงตรงหน้านภทีปี ร้องห่มร้องไห้

นภทีปไม่ได้ขวางรพีพงษ์เอาไว้ แต่กลับโมโหใส่ชรินทร์ทิพย์”ถ้าไม่ได้เห็นแก่หน้าตระกูลลัดดาวัลย์ใน เมืองเกียวโต ความผิดของแก มันมากพอที่ทำให้ฉันไล่ แกออกจากตระกูลฉัตรมงคลแล้วล่ะ นับแต่วันนี้ แกไม่ ต้องมายุ่งเรื่องภายในบริษัท ตัดเงินเดือนลงครึ่งหนึ่ง แล้วให้ป่าแกมาสอนเรื่องการใช้ชีวิตในสังคม พอแกเป็น แล้ว ค่อยมาบริหารบริษัท”

ชรินทร์ทิพย์ตกใจอยู่ในที ป้าของเธอเนี่ยดุราวกับแม่ เสื้อตัวจริง และก็ไม่พูดเหตุผลด้วย ไม่สนใจด้วยซ้ำว่า เธอจะแต่งเข้าตระกูลไหน

พูดได้ว่า คุณป้าของเธอเป็นคนกร้าวแกร่งชั้นสูงอย่าง ศศินัดดา

ถ้าชรินทร์ทิพย์ไปอยู่กับป้าของเธอ คิดว่าคง

สะบักสะบอมจากนั้น ไม่ว่าเธอจะร้องขอนภที่ป์ยังไง นภ ทีปีก็ไม่ใจอ่อน คราวนี้นภทีปโกธรเข้าแล้วจริงๆ

เขาหรี่ตามองรพีพงษ์จากไป ทอดถอนหายใจออก มา “รพีพงษ์เอาหนังสือสัญญาซันบับเบิลมาได้ครั้งหนึ่ง . คิดว่าถ้าไปเอาอีกครั้งน่าจะได้อยู่ เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ก็ คงได้แต่ฝากความหวังไว้ที่เขาแล้วล่ะ”
จนกระทั่งออกจากบ้านฉัตรมงคล อารียารู้สึกอึดอัด

เรื่องของวันนี้มันเกิดขึ้นเร็วเกินไป ทำให้เธอตั้งรับ

ไม่ทัน

แต่ดีที่วันนี้ไม่เกิดอะไรขึ้น ทำให้เธอโล่งใจไปเปลาะ

เธอหันไปมองรพีพงษ์ วันนี้เธอเองก็ได้สัมผัสถึงความ มั่นคงจากตัวรพีพงษ์ และก็เป็นเพราะความรู้สึกนี้เอง ทำให้เธอไม่อยากห่างจากรพีพงษ์เลย

สิ่งที่ผู้หญิงต้องการที่สุดคือ มีผู้ชายที่ไว้วางใจได้ให้ เจ้าเธอพึ่งพิง เห็นได้ชัด รพีพงษ์เป็นผู้หญิงที่อารียาพึ่ง พิงได้

“คุณคงเหนื่อยไม่น้อยกับเรื่องหนังสือสัญญาของซัน บับเบิลสินะคะ ชรินทร์ทิพย์ก็เกินไปจริงๆ คุณปู่ยัง เอาเธอไม่อยู่เลย คุณก็อย่าถือสาเลยนะคะ “อารียาพูด ปลอบรพีพงษ์
รพีพงษ์ยิ้มขึ้น เอ่ยปากพูด”ผมไม่เคยถือสาคนแบบนั้น หรอกนะ ผมใส่ใจแต่ความรู้สึกคุณ”

ในใจอารียารู้สึกอบอุ่นขึ้นมา พูดต่อว่า”ครั้งนี้แม้ว่าคุณ ปู่จะไม่ได้บังคับให้ฉันหย่ากับคุณ แต่สัญญายังเซ็น ไม่สำเร็จ กลัวว่าแม่ฉันคงจะได้ดื้อต่อ เสียดายหนังสือ สัญญาฉบับนั้นของคุณ เสียดายคุณทำงานฟรีๆ”

ไม่มีอะไรน่าเสียดายนี่ แค่หนังสือสัญญาฉบับเดียว เอามาได้ตลอดเวลา”รพีพงษ์เปิดปากพูด

อารียาเบิ่งตาโพลงขึ้นทันที เธอคิดไม่ถึงว่าเขาแทบจะ ไม่ได้เป็นทุกข์เป็นร้อนกับหนังสือ

สัญญาฉบับนั้นเลย ทำอย่างกับว่าเขาไปเอาหนังสือ สัญญาที่ซันบับเบิลได้ตลอดเวลา

ตกลงเพื่อนที่ซันบับเบิลของเขาเป็นใครกัน

“อีกอย่างคุณไม่ต้องกังวลว่าแม่คุณกับคนในตระกูล ฉัตรมงคลจะพูดอะไร เพราะนภที่จะไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นแน่นอน”รพีพงษ์พูดต่อ

“คุณหมายความว่า คุณปู่จะช่วยพวกเราเหรอ”อารียา ถามอย่างสงสัย

“คิดว่านะ ก็ต้องดูว่าท่านให้ความสำคัญกับหนังสือ สัญญามากแค่ไหน”รพีพงษ์พูดพลางยิ้ม

อารียาไม่เข้าใจความหมายของรพีพงษ์ แต่สำหรับเธอ ในตอนนี้แล้ว ไม่ต้องหย่า ถือว่า

เป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุด สำหรับหนังสือสัญญาของตระกูล ฉัตรมงคลกับชั้นบับเบิล เธอไม่ใส่ใจแล้ว

ทั้งคู่เดินไปที่หน้าหมู่บ้านอารียามองไปในทางที่มี ของกินขาย พูดขึ้นว่า”แผงขายโรตีไข่ไม่ได้มานานแล้ว นะคะ โรตีไข่ที่เขาทำอร่อยมาก เสียดายตอนนี้หากินไม่ ได้แล้ว”

รพีพงษ์ปั้นสีหน้าไม่ถูก คิดไม่ถึงว่าอารียาจะชอบกิน

โรตีไข่ที่ธฤตญาณทำ
จะว่ากันตามตรง โรตีไข่ที่ธฤตญาณทำสุดยอดหาที่ เปรียบไม่ได้จริงๆ รพีพงษ์เองก็รู้สึกว่าอร่อย ตอนนี้เขา ผันมาพัฒนาธุรกิจกับไตรทศ จึงเสียเวลาพัฒนาฝีมือการ ทำโรตีไข่ไปมาก

คงหยุดพักสองสามวันมั้ง รอสักครู่นะ ผมลองโทรดู”

รพีพงษ์พูดจบ จึงรีบโทรหาธฤตญาณทันที

“รพีพงษ์ โทรมาตอนนี้ มีเรื่องด่วนอะไรหรือเปล่า ตอน นี้ฉันกับไตรทศรวบรวมข้อมูลได้ส่วนมากแล้วล่ะ ที่ เมืองริเวอร์ถือว่ามีศักยภาพมาก ถ้านายต้องการ ฉันจะ พาคนไป”

ธฤตญาณพูด

รพีพงษ์รู้สึกเก้อเขิน ลังเลเล็กน้อย พูดขึ้น”มีธุระสำคัญ จะไหว้วานจริงๆนั่นแหละ”

“เรื่องอะไรล่ะ ว่ามาสิ ขอแค่อยู่ในเมืองริเวอร์ เราไม่ กลัวใครทั้งนั้น “ธฤตญาณพูดอย่างไม่กลัวใคร
“ฉันอยากให้แกทำโรดีไปให้สามสี่อัน”รพีพงษ์เปิดปาก

พูด

โทรศัพท์ปลายสายเงียบลงทันที

“นายเอาจริงเหรอ”สักพัก ธฤตญาณจึงเปิดปากพูด

“อ่ะแฮ่ม เอา งี้ นายทำไว้ก่อน เดี๋ยวฉันไปเอา”รพีพงษ์ พูดขึ้นมาคำหนึ่ง จากนั้นจึงวางสายไป

อีกฝั่งสายโทรศัพท์ ไตรทศกับเจ้าอ้วนก็ได้ยินเสียงคุย ของรพีพงษ์ จึงกุมท้องหัวเราะท้องคัดท้องแข็ง

รพีพงษ์วางสายโทรศัพท์ แล้วบอกอารียาว่าเขารู้ว่าโรตี ไข่อยู่ที่ไหนจะไปซื้อให้ตอนนี้

จากนั้นจึงเรียกรถแท็กซี่ไปสตาร์กาย

ตอนที่เอาโรดีไข่ ธฤตญาณแทบจะเอามีดอีโต้สับรพี พงษ์เข้าสองสามที แล้วค่อยทำธุระให้รพีพงษ์ คำสั่ง ของพระเจ้าไม่ฟังไม่ได้ สุดท้ายก็ได้แต่กลอกตาขาวให้ รพีพงษ์สองสามที
รพีพงษ์ถือโรตีไข่กลับบ้าน ให้อารียากิน

อารียาดูดีใจมาก คิดไม่ถึงว่ารพีพงษ์จะหาโรตีไข่มา ให้เธอได้จริงๆ เธอยังชมว่ารพีพงษ์เก่งมาก และสิ่งที่ เธอไม่รู้ คนที่ทำโรตีไข่ให้เธอ ตอนนี้ได้กลายเป็นคนมี อิทธิพลที่สุดในใต้ดินเมืองริเวอร์

แต่ว่าภายในระยะเวลาหนึ่งเดือนสั้นๆ ชื่อของธฤตญาณ ก็ได้ดังไปทั่วเมืองริเวอร์แล้ว ดังพอๆกับชื่อไตรทศน่ะ แหละ นอกจากนี้ใครๆก็รู้ ตอนนี้ไตรทศทำงานให้ธฤต ญาณ สองคนนี้พอรวมตัวกัน แทบจะเรียกได้ว่าอิทธิพล ลือเลื่องไปทั่วเมืองริเวอร์

“คนขายโรตีไข่ไม่ได้ทำขายแล้ว บอกว่าจะทำธุรกิจ

ใหญ่ ผมก็ขอเขาอยู่นานสองนานเหมือนกัน ถึงได้ทำมา

ให้สามสี่อัน”รพีพงษ์พูดพลางยิ้ม

อารียาพยักหน้า เปิดปากพูด”เขามีฝีมือทำโรตีไข่ขนาด

นี้ ถ้าไม่ทำต่อ ก็น่าเสียดายนะคะ”

รพีพงษ์หัวเราะเสียงดังฮ่าๆ ไม่รู้ว่าถ้าธฤตญาณได้ยิน คำพูดของอารียาเข้า จะทำสีหน้ายังไงนะ
อารียาทำหน้าประหลาดใจ เปิดปากถาม”คุณหัวเราะ อะไรคะ ฉันพูดอะไรผิด”

รพีพงษ์พยักหน้า พูด”คุณพูดถูกแล้วล่ะ ผมก็คิดว่าเขา ทำโรตีไข่ได้อร่อยมากเหมือนกัน ไว้ว่างๆผมจะชวนๆเขา นะ ให้เขากลับมาทำโรตีไข่”

อารียาไม่รู้ว่ารพีพงษ์กำลังคิดอะไรอยู่ จึงพยักหน้า อย่างจริงจัง

หลังจากที่รพีพงษ์กับอารียากลับไปได้ไม่นาน ชรินทร์ ทิพย์ก็ออกมาจากคฤหาสน์ตระกูลฉัตรมงคล ตอนนี้เธอ เคียดแค้นชิงชังเกลียดรพีพงษ์กับอารียาเข้าไส้ เธอคิด ว่าเป็น

ความผิดของรพีพงษ์ จึงทำให้เธอเซ็นผิด

เธอก็เลยสั่งให้คน ไปใส่ไคล้รพีพงษ์ว่าให้เธอเซ็น สัญญา จนทำให้สัญญาเป็นโมฆะ

เธอโดนนภทีป์ทำโทษ ในใจไม่สบอารมณ์อย่างยิ่ง แน่นอนว่าจะไม่ให้รพีพงษ์อยู่เป็นสุขแน่
ไม่นาน คนทั้งตระกูลฉัตรมงคลต่างคิดว่า การร่วมมือที่ เป็นโมฆะกับซันบับเบิลครั้งนี้

เป็นเพราะความผิดของรพีพงษ์

ทุกคนต่างเริ่มกล่าวโทษรพีพงษ์ บอกว่าเป็นต้นเหตุดับ อนาคตตระกูลฉัตรมงคล ทุกคน

เริ่มกล่าวถึงว่าให้รพีพงษ์กับอารียาหย่ากัน แล้วให้เขา

ไสหัวออกไปจากตระกูล

ฉัตรมงคล

ศศินัดดายิ่งมีปฏิกริยารุนแรงกับเรื่องนี้ วันนี้ตลอดทั้ง

เช้า เธอได้ขวางทางรพีพงษ์กับ

อารียาเอาไว้

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ