ตอน64ฉันมั่นใจว่าเธอชอบฉัน

ตอนที่ 64 ฉันมั่นใจว่าเธอชอบฉัน

ค่านี้ทำให้นัชชาอายจนหูแดง เธอหน้าบาง อีกอย่างเขา เด็กกว่าเธอแปดปี ได้ยินแบบนี้เป็นธรรมดาที่จะเขินอาย

นัชชาก้มหน้าดึงผ้าห่มขึ้นปิดหน้า แต่

วินาทีต่อมาเธอก็ต้องโผล่หัวออกมา เพราะเธอเพิ่งรับรู้ได้ ว่าเขาสองคนกำลังห่มผ้าผืนเดียวกัน แต่เข้าไปก็ทำให้เห็น กล้ามหน้าท้องของเขา………….

นัชชากลืนน้ำลายลงคอ ขยับก็ไม่ได้ มองนั้นก็ไม่ได้ อึดอัดทำตัวไม่ถูก เธอไม่รู้ไม่แต่จะมองหรือหันหน้าไปทางไหน

เตชิตเห็นความน่ารักของเธอ ก็ยื่นมือไปถึงเธอเข้ามาใน อ้อมกอด พูดด้วยน้ำเสียงบ่นขี้เกียจ “อายหรอ แต่เมื่อคืนเธอ ร้อนแรงมาก

นัชชาใจเต้นแรง อายหน้าแดง “ฉัน เมื่อคืนฉันเหมือนถูก ถูกวางยาก็เลยเป็นแบบนั้น

เธอพูดออกมาอย่างติดๆขัดๆ เสียดายที่ไม่สามารถช่วย อะไรได้เลย

เพียงแต่เดือนเตชิตกับเรื่องเมื่อคืนที่เกิดขึ้นกับเธอ นึกถึงธยาน์ หน้าของเขานิ่ง เธอสบายใจได้ ฉันไม่มีทางปล่อยคนที่ วางยารอดไปได้

นัชชาตกใจ เลยมองผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า ใบหน้าเขา เปลี่ยนเป็นสีหน้าจริงจัง “คุณจะจัดการยังไง

จัดการยังไง

ไล่เธอออก ให้เธอลิ้มรสการโดนวางยา มันเป็นสิ่งที่เธอ ต้องโดน

แต่เขาไม่ได้บอกเธอ กลัวว่าเธอจะรู้สึกไม่สบายใจ เตชิตเปลี่ยนเรื่องคุย “ยังเวียนหัวอยู่มั้ย นัชชาสายหน้า “ไม่เป็นอะไรแล้ว

ไม่ได้เวียนหัวแล้ว แต่เธอปวดเมื่อยเนื้อตัว คนที่แข็งแกร่ง อย่างเตชิตยังรู้สึกเหนื่อยล้า แล้วตัวเล็กๆอย่างเธอจะเหนื่อย แค่ไหน

เตชิตมองดูสีหน้าที่ไม่ค่อยดีของเธอ มือทั้งสองขันที่เตียง ขึ้นนั่ง ทำให้เห็นท่อนบนของเขา “ฉันไปทำอะไรให้กิน ไปล้าง หน้าแปรงฟันเสร็จแล้วเธอค่อยตามลงไป

นัชชาที่เห็นว่าเขากำลังจะไป เอื้อมมือจับแขนใหญ่ไว้ คือ

เตชิตชงัก แล้วยกนิ้ว “หม

เธอลังเลไปสักพักใหญ่ๆ แต่ก็เลือกที่จะเปิดปากถาม“เรื่องวันนั้น คุณยังโกรธฉันอยู่รึเปล่า

เธอถามออกมาแบบนั้น เตชิตเกือบจะไปต่อไม่ถูก เรื่องที่ เกิดขึ้นเมื่อคืนทำให้เขาลืมเรื่องนั้นไปแล้ว แต่พอเธอพูดถึงก็ ทำให้เขานึกถึงเรื่องจรรยากับคลิปในวันนั้น

เขาก้มสบตากับเธอ ตอนแรกเขาไม่ได้คิดอะไรแต่ตอนนี้ กลับอยากแกล้งเธอ ยืนเต็มขา ขาอีกข้างหนึ่งคุกเข่าลงบน เตียง เขาก้มหน้าเข้าใกล้เธอพร้อมกับสายตากดดัน เขาไม่ ตอบแต่กลับถามกลับ “แล้วเธอคิดว่าไง

นัชชารู้สึกว้าวุ่นใจ เธอไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงกับเรื่องที่เกิด ขึ้นเมื่อคืน นึกถึงคำพูดของธนัท ในหัวมีความคิดมากมาย กันไปหมด ยกคลิปให้จรรยา มันเป็นความผิดของฉันเองที่ไม่ คิดให้ดีก่อน แต่ฉันทำไปเพราะเด็ก ไม่นึกว่าดวิษเขาจะโกหก ฉัน ฉันรู้ว่าคุณทำไปเพราะอยากช่วยฉันคุณเลยยกคดีนี้ให้คุณ ทนายตรณ์ ก่อนหน้านั้นมันเป็นเพราะฉันเข้าใจคุณผิด แต่คุณ

เธอหยุดชั่วคราว แล้วพูดต่อ “การกระทำของคุณก็ทำให้ ฉันเข้าใจคุณผิดได้ง่าย

ที่ผ่านๆมา อย่าว่าแต่พูดคุยแม้แต่หน้าเธอเขายังไม่มอง เลย ทำเหมือนกับคนไม่รู้จักกัน มันยากที่จะทำให้เธอคิดไปใน ทางที่ดี

เตชิตฟังที่เธอพูดจนจบ เขาไม่ได้สนใจว่าเธอพูดอะไร เรื่องเมื่อคืนที่เธอทำเพื่อเขามันบ่งบอกทุกอย่าง เพียงแต่ว่าเสียงของเธอน่าฟังมาก

“พูดจบแล้วหรอ” เตชิตถามขึ้น

นัชชางง พยักหน้ารับ “พูดจบแล้ว

“ดี งั้นตาฉันบ้าง” เขาจ้องมองหน้าเธอ สายตาของเขา ทำให้เธอตื่นเต้น เหมือนกับตอนนี้เขาจ้องมองมาที่เธอคน เดียว

นัชชาหัวใจเต้นแรง มองไปนานๆ ทำให้เธอหลงเข้าไปใน

สายตาของเขา

“ก่อนหน้านั้นฉันโกรธที่เธอยกคลิปให้จรรยา ในชีวิตจริง เธอเป็นผู้หญิงของฉัน แต่กลับไปยืนอยู่ฝั่งศัตรู คำแก้ตัวที่เลว ร้ายขนาดนั้นเธอกลับเชื่อ ไม่ได้เป็นเพราะเธอโง่ แต่เป็นเพราะ เธอไม่เคยคิดที่จะไปสงสัยพวกเขา ฉันไม่พอใจในการกระทำ ของเธอ ถ้าพูด ในความเป็นจริงในการทำงาน เธอยกเอาหลัก ฐานให้เขา มันไม่ใช่เรื่องและวิธีที่ดีในการสู้คดี” เตชิตพูดด้วย น้ำเสียงจริงจัง ทุกคำที่พูดออกมาเหมือนโดนตบหน้า แต่ใน สายตาของเขาไม่ได้โทษเธอ “นัชชา ที่ฉันโกรธไม่ใช่เพราะ จรรยา ไม่ใช่คนบ้านดวิษ ยิ่งไม่ใช่สามีเก่าเธอ แต่ที่ฉันโกรธ เพราะการกระทําและการเลือกของเธอ

ในตอนนั้น เธอเลือกบ้านด

เขาเลยอารมณ์เสีย ไม่พอใจ ถ้าไม่ใช่เพราะเหล้าแก้วเมื่อ วานที่เธอดื่มแทนเขา เขาก็ไม่รู้ว่าจะดีกับเธอตอนไหน
นัชชาที่ได้ยินแล้วไม่กล้าเงยหน้ามอง ถ้าเกิดมันเป็นเรื่อง ที่ปณิตาไม่ได้ท้องจริงเธออาจจะเถียงเขาเธอทำไปเพราะว่า สงสารเด็ก แต่ตอนนี้มันกลับกลายเป็นเรื่องตลก ที่หลงกลอน บ้านตวิษ

ใช้ชีวิตร่วมกันมาปีกว่าแล้วไง คนบ้านตวิษเลวร้ายกว่าที่ เธอจะนึกคิดได้ พวกเขาไม่ควรได้รับการสงสาร ยิ่งไม่ควร เชื่อมั่น

เตชิตพูดถูก เพราะเธอหลงเชื่อคนง่ายเลยทำให้ปัญหาทุก อย่างตามมา

นัชชารู้สึกหนักหัว หลบตาก้มหน้าลง เธอเสียใจ เขาจับ คางเธอให้เงยหน้าขึ้น เมื่อคืนเธอรู้ว่ามีคนวางยาฉัน แต่ทำไม ยังเลือกที่จะดื่มมัน

นัชชาตื่นเต้นจนติดอ่าง “ฉัน ฉันตื่นตกใจ แล้วมันก็ไม่มี

วิธีอื่น”

“แล้วไงอีก”

แล้วไงหรอ

นัชชาตื่นกลัว ในหัวมีคำตอบ แต่เธอไม่ได้พูดออกมา เต ชิดก็ไม่ได้เร่งเธอ “ไม่มีแล้ว ถ้าเป็นคนอื่นฉันก็จะทำแบบนั้น เหมือนกัน”

คำนี้ที่พูดออกมา เธอก็ยังไม่รู้ตัว

เตชิตหรี่ตามองเธอ แล้วพูดต่อ “ถ้าเป็นคนอื่น เธอจะไม่ทำแบบนั้น

คำพูดนี้เหมือนแทงใจดำ แต่เธอก็ยังปากแข็งไม่ยอมรับ

“คุณรู้ได้ไง”

เธอไม่รู้ว่าสีหน้าของเธอแสดงออกทุกอย่าง

เขาเอื้อมมือไปจับหน้าเธอ “เพราะทุกครั้งที่โกหกหน้าเธอ

จะแดง”

” นัชชารู้สึกเหมือนหน้าเธอไม่ใช่แค่แดงแต่

เกือบจะไหม้แล้ว

“นัชชา” อยู่ๆเตชิตเรียกชื่อเธอ

นัชชาก็ไม่รู้จะทำยังไง เลยตอบรับออกไปเงียบๆ “หม “ฉันยังพูดไม่จบ” เขาพูดเตือนเธอ ให้เธอตั้งใจฟังเขา

“จะ จะพูดอะไรอีก” ก็พูดทุกอย่างแล้วไม่ใช่หรอ

“ที่ฉันมั่นใจที่เธอจะไม่ทำแบบนั้นเพราะฉันมั่นใจว่า เธอ………..หยุดนิ่ง แล้วมองด้วยสายตาจริงจัง “ชอบ

ฉัน”