ตอน322เด็กกับคุณไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน

ตอนที่322เด็กกับคุณไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน

เมื่อนัชชารู้สึกถึงเสื้อผ้าช่วงหน้าท้องของเธอถูกเปิดออก ความเย็นก็เข้ามาครอบคลุมตอนนี้เธอทำอะไรไม่ได้เลยทำได้ แค่มองเตชิตที่กำลังก้มหน้าดูแผลเป็นของเธออยู่สายตาของ เขาที่จ้องมายังแผลเป็นของเธอเหมือนกำลังแผดเผาแผลเป็น ของเธอ

จากลักษณะและสีของแผลไม่ใช่แผลใหม่แน่ๆ นับว่าเป็น แผลเป็นที่เรียบมากเตชิตมองดูแผลเป็นอย่างละเอียดเพื่อ วิเคราะห์แผลเป็นนี้ก็ไม่ค่อยชัดแล้วดูแล้วต้องผ่านการผ่าตัด มาอย่างน้อยสี่ถึงห้าปีแน่ๆ

เหมือนความคิดของเขาไม่มีผิดเตชิตจึงพูดขึ้นใช่จริงๆ ด้วยมันเป็นรอยผ่าคลอด

สีหน้าของนัชชาดกังวลมากแต่เธอรู้สึกว่าตัวเองตกตะลึง ไปเองทั้งๆที่เขาไม่มีท่าที่จะทำอะไรเกินเลย ใช่ฉันผ่าคลอดลูก แต่มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ! เธอรีบพูดขึ้นทันที

“ไม่มีฉันเธอจะมีลูกได้อย่างไร? เตชิตยิ้ม ไม่เกี่ยวกับ ฉัน?”
เขาพูดในสิ่งที่เธอไม่อยากฟังออกมาหมดจนทำให้ใจเธอ กระวนกระวาย ย คุณรู้ได้อย่างไรว่านี่เป็นลูกของคุณ?” แม้แต่พ่อ ที่ไร้ค่าแบบนี้ก็เป็นได้เขารักฉันขนาดนี้เลยเหรอ

เขาแค่อยากรู้เขาไม่สนคำพูดของเธออยู่แล้ว เธอพูดแบบ นี้กับฉันก็ไม่มีประโยชน์หรอกนัชชา เขาอยากรู้ว่าห้าปีที่ผ่าน มาเธอได้คลอดลูกของเขาหรือเปล่าผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่อยู่ตรง หน้าดูแลลูกด้วยตัวเองมาโดยตลอดจริงหรือเปล่า

นัชชาพยายามหักห้ามใจตัวเอง ถ้าฉันมีลูกกับคุณจริงๆ แล้วทำไมฉันถึงไม่บอกคุณ?คุณลืมคิดข้อนี้ไปหรือเปล่าคุณคิด จริงๆเหรอว่าฉันรักคุณจนยอมทำเรื่องแบบนี้ เขารู้สึกเจ็บ

“เธอพูดแบบนี้คิดว่ามีประโยชน์เหรอฉันอยากตรวจให้ ชัดเจน ใช้เวลาไม่เกินหนึ่งชั่วโมงเธออย่าทำให้ฉันหมดความ อดทนดีกว่านะนัชชา ฟังจากคำพูดของเขาแล้วยังคงไม่จบ เพียงแค่นี้แน่

ทั้งหมดนี้ทำให้จิตใจของเตชิตไม่สามารถสงบลงได้ทั้ง อายุที่ใกล้เคียงแผลเป็นที่ผ่าคลอดและชื่อของเด็กเขายังเชื่อ มั่นในตัวเอง ในเวลานี้ก็เหมือนกับที่เขาเคยเชื่อว่าเธอยังไม่ ตายพวกเขาตัดขาดไม่ได้อย่างแน่นอน

“ไม่ว่ายังไงเด็กนี่ก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณ! “นัชชา เปลี่ยนจากความกลัวเป็นความกล้าหาญขึ้นมา

นี่เป็นลูกของเธอเธอจะไม่ยอมรับถึงแม้ว่าสักวันเขาและ ลูกจะได้พบหน้ากันเธอก็จะไม่มีวันยอมรับว่าเขาเป็นพ่อของลูกแน่ไม่มีใครทำได้ไม่มีใครจะมาแย่งลูกไปได้นี่เป็นลูกของเธอ คนเดียว

เขาหยิบมือถือขึ้นมากดโทรออกเพราะเขารู้ว่าเธอปาก แข็งคงไม่ยอมรับแน่เขาจึงตอบเธอไปลวกๆ” โอเคโอเค จาก นั้นเขาก็ไปคุยกับคนในสายประรมนัชชามีลูกหนึ่งคนชื่อธีม นต์นายไปตรวจประวัติให้ฉันหน่อยและต้องสืบให้ได้ภายใน หนึ่งชั่วโมงเข้าใจไหม

“ครับคุณเตชิต ประรมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนในสาย

เขาได้แต่รีบตกลงทันที

เขาทำทุกอย่างแล้วตอนนี้นัชชารู้สึกสิ้นหวังมาก ความลับทั้งหมดกำลังจะถูกเปิดเผยต่อหน้าเธอแล้ว

นัชชารู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันทีเธอทรงตัวไม่อยู่แล้วแต่เธอ ต้องไม่ให้เขาเห็นว่าเธออ่อนแอมือของเธอจึงจับเตียงไว้แน่น แล้วค่อยๆนั่งลงอย่างยากลำบาก

บรรยากาศในห้องเงียบมากเธอทั้งกลัวทั้งกังวลเวลาทุกๆ

วินาทีสําหรับเธอมันทรมานมาก

เตชิตก็ไม่ต่างกันในใจของเขารู้สึกกระวนกระวายและเต็ม ไปด้วยความคาดหวังตอนนี้เขาถูกครอบคลุมด้วยความรู้สึก กลัวต่างๆนานามากมาย

ธีมนต์

ชื่อนิ้วนเวียนอยู่ในใจของเขา
การรอคอยมันช้านานและทรมานมาก

สิ่งที่นัชชาไม่คาดคิดก็คือก่อนที่จะรู้ผลสืบของลูกชนุดม มาถึงก่อน

ชนุดมเข้ามาโดยไม่เคาะประตูใบหน้าที่สง่าผ่อนคลายลง เล็กน้อยเมื่อได้เห็นนัชชาแต่ก็ชักสีหน้านิ่งทันทีเมื่อหันไปเห็นเต ชิต ดูเหมือนว่าคุณเตชิตยังไม่เข็ดกับเรื่องเมื่อวานสินะครับ

เตชิตพูดขึ้น ผมต้องขอบคุณคุณชนุดมมากเลยนะครับที่ บอกเรื่องสำคัญแบบนั้นกับผมไม่เช่นนั้นผมก็คงยังโง่ไปอีก นาน”

จริงๆแล้วเขาพร้อมที่จะจากไปเมื่อตื่นขึ้นมาขอแค่นัชชา เอ่ยปากเขาจะไม่ทำให้เธออึดอัดใจแต่ว่าตอนนี้เขาไม่สามารถ ที่จะจากไปได้

ชนุดมกำหมัดแน่นตลอดทางที่เขาเดินทางมาที่นี่เขารู้สึก ผิดมาโดยตลอดเป็นเพราะความประมาทของเขาเองที่ทำให้เต ชิตรู้เรื่องของธีมนต์

ในเวลานี้ที่เตชิตพูดแบบนี้ก็เหมือนกับเอาน้ำมันไปรายใน

กองไฟ

ตอนที่อารมณ์ของชนุดมกำลังเดือดก็มีมือเล็กๆมาจับมือ ของเขาไว้

เขายืนตัวตรงที่ที่เดิมตาของเขาก็ค่อยๆมองไปยังเข้าของ มือที่จับมือเขาไว้
นัชชายิ้มเขาแม้ในรอยนั้นแต่ก็สามารถทำให้ความโกรธ ในใจของเขาลดลงนาย มาแล้วเหรอ

เขาความอ้อนวอนอยู่ภายดวงตาเขาจับ เธอไว้แน่น “มาช้าไปหน่อยขอโทษที่ทำให้เธอไม่ แต่วางใจเถอะธีมนต์ปลอดดีก่อนมาฉันจัดการ ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว

หลังจากนัชชาฟังจบถอนหายใจออกมาด้วยความโล่ง อกแล้ว

ชนุดมมองรอบตัวนัชชามองตั้งแต่หัวจรดเท้าเมื่อเห็น กระดูกปลาร้าทั้งข้างและคอของขาวสะอาดรอย อะไร

ความกังวลใจเขาลดน้อยเขามองไปเตชิตยืนอยู่ไม่ไกลเหมือนกับชนุดมคิดถึงตลอดห้าปีที่ผ่านมาที่ เขาไม่เคยชนะใจนัชชาปรากฏตัวมาให้เห็นแต่เหมือนกั้นไว้ชาเสมอ

เขาที่เขาข้างนัชชามา ตลอดแต่เขาเคยชนะเตชิตเลย

ชนุดมก็ก้มหน้าเล็กน้อยแล้วสบตาเธอ ฉันจะอยู่ข้างเธอตลอดนะ
เตชิตไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ตั้งแต่นัชชาเข้าไปจับมือ ของชนุดมแล้วในเวลาที่เขาเห็นภาพแบบนี้แม้แต่เรื่องลูกก็ไม่ สามารถมายับยั้งเขาได้เขาเดินเข้าไปสองก้าวยังไม่ถึงตัวชน ดมคนที่นั่งอยู่บนเตียงก็ลุกขึ้นมาขวางเขาเอาไว้

คนตัวเล็กที่เงยหน้าขึ้นแล้วถึงแค่ประมาณคางของเขาแต่ เธอก็ไม่ยอมแพ้ คุณคิดจะทำอะไรอีก?

ดวงตาที่เคยเต็มไปด้วยความรักตอนนี้เหลือเพียงสายตา ที่ยากที่จะคาดเดาเตชิตไม่รู้ว่าในใจของเขารู้สึกอย่างไรรู้แค่ว่า ตอนที่เธอมาขวางทางไว้มันรู้สึกเจ็บมาก

“หลบไป เขาพูดออกมาด้วยเสียงยากลำบาก

นัชชาไม่หลบ ถ้าคุณจะทำก็ทำฉันก่อน เธอตะคอกออกมาดังมากไม่ใช่เพื่อตัวเองแต่เพื่อผู้ชายอีก

คน

ไม่ว่าจะจริงเท็จหรือแค่บทละครแต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามัน ทำให้เขาโกรธมากภาพที่เห็นกับตามันเจ็บยิ่งกว่าภาพที่เรา จินตนาการไว้เสียอีก

การดูแลและการปกป้องซึ่งกันและกันของทั้งคู่ทำให้เขา รู้สึกเจ็บเหมือนมีเข็มเข้ามาทิ่มแทงหัวใจของเขา

นั่นเป็นผู้หญิงของเขาคนรักของเขาแต่เธอกลับทำตัวสนิท สนมกับชายอื่นต่อหน้าเขา