ตอน148แต่งตัวเหมือนคนแต่กลับทำ เรื่องที่คนไม่ทํา

ตอนที่ 148 แต่งตัวเหมือนคนแต่กลับทำเรื่องที่คนไม่ทำ

ในตอนที่วุ่นวายอยู่นัชชาพูดที่อยู่ไปผู้ชายก็มากระชากตัว เธอไม่หยุดก็เลยวางสายไป

จินต์รอตั้งนานไม่เห็นนัชชากลับมาก็เลยไปตามหาไม่คิด ว่าจะเจอภาพแบบนี้

เธอวิ่งไปจับมือผู้ชายออก “ทำอะไร

เรื่องดีโดนขัดขวางผู้ชายกำลังจะโมโหแต่พอเห็นหน้าตา ของจินต์คำหยาบคาบที่จะพูดกลายเป็นคำที่ล้อเล่น “ข้าวเพื่อน

ก็สวย?พอดีเลยมาด้วยกัน

ผู้ชายยื่นมือมาแต่โดนจินต์ตบทิ้ง “ไสหัวไป

“เฮอะ ไปเดี๋ยวจะให้พวกเธอเรียกพี่ชายๆ

พอเห็นสองคนนี้ลากไม่ไปผู้ชายเอียงตัวไปทำสายตาให้ เพื่อน จากนั้นเพื่อนก็เดินมาถึงคนไปด้วย

เรื่องแบบนี้มีประจำในผับคนที่เราอยู่ไม่สนใจหรอก

นัชชาเมาจะไม่รู้เรื่องอยู่แล้ว ตัวก็อ่อนจนไม่มีแรงเดินไปเดินมาก็เติมตามเข้าไปในห้อง เธออ้าปากอยากจะกัดฝ่ายตรง ข้ามแต่อยู่ดีๆข้างๆตัวเองมีลมพัดผ่านเห็นแต่เงาจางๆนั้นผู้ชาย ที่จับมือเธอก็โดนโยนลงไปบนพื้น

ผู้ชายไม่ทันได้ตั้งตัวแต่รู้สึกว่ากระเพาะปวดแสบมาก ทั้ง ตัวเหมือนมีหลุมดำมาดูดไขสันหลังเหมือนแตกหักไปแล้ว

เมื่อกี้ยังจีบสาวอย่างเท่ห์ๆ ตอนนี้ต้องงอตัวเหมือนหอย อยู่บนพื้น เขากำลังจะเงยหน้าดูว่าเป็นใคร วินาทีที่เห็นเขา ตกใจจนปัสสาวะจะไหลออกมาอยู่แล้ว

“คุณ คุณเตชิด?”

ดีที่ยังรู้ว่าเขาคือใคร

“นายแตะต้องตัวเธอ? เตชิตเอ่ยปากพูด แค่ไม่กี่คำทำให้ ผู้ชายตกใจจนจะตายแล้ว

เธอเปลี่ยนจากที่นอนอยู่บนพื้นเป็นนั่งขึ้นมา “ไม่ๆ ฉัน

ไม่รอเขาพูดเสร็จเตชิตก็ไปชกที่หน้าเขาแล้ว หมัดของเขา หนักมากตอนที่ลงไปได้ยินเสียงที่คางของผู้ชายแตก

เพลงในผับไม่ได้หยุดแต่ลูกค้าข้างๆเริ่มวิพากษ์วิจารณ์กัน แล้ว ผู้จัดการกับ รปภไม่กล้าขยับ ไม่ใช่ไม่อยากจะห้ามแต่ เป็นเพราะ…..ไม่กล้า

เตชิตคือใคร แค่ถามคนในเมืองไม่มีใครไม่รู้ ยิ่งพวก สถานที่พวกผับ พวกงานที่ไม่สะอาดบริสุทธิ์เจ้านายจะกำชับว่าไม่รู้จักใครก็ได้แต่ต้องรู้จักคนๆนี้

ถึงแม้เขาจะแกที่นี่ทั้งเจ้านายก็คงไม่กล้าจะออกมาพูด อะไร

เตชิตชกไม่หยุดเหมือนอยากจะชกเขาให้แบน เลือดไหล ออกจาปากและจมูกของผู้ชายไม่หยุดสุดท้ายเป็นลมสลบไปเต ชิต งจะหยุด

ในโลกของผู้ใหญ่ วัดกันที่สมองเขาไม่ชอบพวกเรื่อง ลงมือมากที่สุดแล้วนี่เป็นครั้งแรกที่เขาทำแบบนี้

เขาอุ้มนัชชาไว้ในอ้อมกอดควบคุมตัวเองไม่ได้เลย

ผ้าเช็ดมือสีเนื้อเช็ดที่ฝ่ามือเบาๆ แตกต่างจากเมื่อกี้คนละ

คนเลย

นัชชาอึ้งไปเลย แอลกอฮอล์ทำให้เธอรับรู้อะไรซ้ายืนอยู่

ข้างๆไม่รู้จะทำอะไร

คนรอบๆที่ดูอยู่ก็แอบสงสารนัชชา แต่เห็นผู้ชายก้มตัวลง

ไปไม่พูดอะไรแล้วอุ้มผู้หญิงขึ้นมา ถึงแม้จะทำทุกอย่างๆ รวดเร็วก็ยังไปอุ้มที่คอของเธออย่างอ่อนโยนทำให้ผู้หญิงที่อยู่ รอบข้างอิจฉากันไปหมด

จินต์ยังเดินเองได้อยู่ก็เลยเดินตามหลังออกจากผับ หลัง จากที่ออกไปก็เห็นเตชิตเอาตัวนัชชาเข้าไปในรถก็เลยรีบวิ่งไป แต่ขาไม่เชื่อฟังเลยเดินไปถึงครึ่งก็ล้มลงไป……

จินต์ร้องดังหลับตาเตรียมตัวรับความเจ็บปวดแต่ความเจ็บที่คิดไว้สัมผัสไม่ถึงเลยแต่กลับเป็นกอดที่อบอุ่น

ทำไมไม่เจ็บ

หนึ่ง สอง สามวิ…นลืมตาก็เห็นใบหน้าที่ซ่อนอยู่

ในชั้นใต้สุดของความทรงจำ

เป็นเขานี่เอง?!

“นายมาอยู่นี่ได้ไง?”จินต์อยากจะโดดออกไปไกลๆ แต่ ผู้ชายเร็วกว่ากอดเธอไว้แน่นๆ

เสียงที่ทุ่มๆดังขึ้นจากบนหัว “อย่าดื้อ ไม่งั้นครั้งนี้จะมัด

เธออีก”

พูดถึงคำว่ามัดในสมองของจินต์มีภาพที่เกิดขึ้นครั้งที่แล้ว

“นายปล่อยฉัน ฉันจะไปหานัชชา ตอนที่พูดเธอก็ขัดขืน แล้วอยากจะวิ่งไปทางรถเตชิต

ธนัทใช้แรงแค่นิดเดียวก็ทำเธออยู่นิ่งๆแล้วบนในหน้าเต็ม

ไปด้วยความรู้สึกที่ว่าไม่รู้จะทำยังไง “เป็นเรื่องสองคนผัวเมีย เธอไปยุ่งอะไร?”

“งั้นก็ไม่ได้เตชิตยังไม่กลับบ้านตอนกลางคืนเลยทำไม

ต้องมาควบคุมนัชชา จินต์ยิ่งพูดก็ยิ่งโมโห เห็นรถจะขับออก ไปแล้วเธอยังไปไม่ได้ก็เลยตบไปที่ไหล่ของธนัทแรงๆ “พวกนายที่เป็นทนายไม่มีใครสักคนแต่งตัวดีๆ แต่กลับทำเรื่องที่ ไม่ดี”

จินต์ออกจากอ้อมกอดของเขาไปทางหน้าที่อยู่ตรงหน้า “ดูอะไรคนที่ว่าก็คือนายนั่นแหละ

“…ก็ได้ เกิดมา 32 ปีนี้เป็นครั้งแรกที่โดนผู้หญิงชี้หน้าด่า

รู้สึกแปลกใหม่ดี

จินต์ด่าเสร็จก็หันหลังไปไม่ได้หยุดลงเลยแม้แต่วิเดียว ถึง แม้เธออยากจะเดินเร็วแต่ร่างกายไม่เชื่อฟังเธอเลย

ธนัทส่ายหัว กลัวว่าเธอจะเกิดอุบัติเหตุก็เลยขับรถเดิน ตามหลังเธอช้าๆแถมยังตั้งใจเปิดไฟสูงส่องไปทางเธอ

จินต์พยายามมองข้ามคนและรถที่อยู่ด้านหลังแต่ไฟนั้น ส่องจนตาเธอปวดไปหมด พอทนไม่ไหวก็เลยเดินไปทุบกระจก รถของผู้ชาย

“ก๊อกๆๆๆ เสียงดังมากแค่ฟังเสียงก็รู้แล้วว่าเธอนั้นโมโห มากขนาดไหน

ธนัทนั่งดูหน้าของเธอที่เต็มไปด้วยความโกรธในรถเขา

รู้สึกอยากจะหัวเราะ ลดกระจกรถช้างรอยยิ้มบนใบหน้าหาย ไปแล้ว “ทําอะไร?

“ฉันทำอะไร?!”จินต์รู้สึกตลก “เปิดไฟสูงส่องฉัน

หมายความว่าไง?
ธนัทมองไปทางผู้หญิงอย่างจริงจังเป็นครั้งแรก ตาคู่นั้นที่ เต็มไปด้วยความฉลาดที่ความรู้สึกที่มีความสุขมาแทนที่ “หมายความว่าให้เธอขึ้นรถ

เตชิตไม่ได้ขับแต่เป็นการซึ่งรถ ระยะทางที่ชั่วโมงกว่าๆ เขาขับจนเหลือแค่สี่สิบนาที รถจอดอยู่ในบ้านผู้ชายเอาเข็มขัด นิรภัยออกแล้วลงจากรถอ้อมไปอีกทางหนึ่งเปิดประตูแล้วกระ ซากผู้หญิงออกมา

นัชชาใส่รองเท้าส้นสูงตามเขาไม่ทันตอนที่เดินจากรถมา ในบ้านแทบจะเป็นเขาลากเธอเข้ามา

พริบไฟในห้องเปิดทุกดวง ทำให้บ้านสว่างขึ้นมาทันที นัช ชายังไม่คุ้นชินกับความสว่างคางของเธอก็โดนเตชิตจับแน่นๆ เขาโกรธเกินไปก็เลยไม่ทันควบคุมแรงทำให้คางของเธอมีเส้น สีแดงเข้มๆสองเส้น

นัชชาผลักเขาไปสองสามทีแต่พฤติกรรมแบบนี้เหมือนเอา น้ำมันมาราดบนไฟ

เตชิตมองไปทางตาของเธอที่ดูเบลอๆ ดมกลิ่นเบียร์ที่มา นั่นได้ไง?”

จากตัวเธอ ตาเยือกเย็นไปหมด “อธิบายหน่อยว่าเธอไปอยู่ที่