ตอน496 ใช้ร่างกายเธอ…จ่ายแทนก็ได้

ตอนที่496 ใช้ร่างกายเธอ…จ่ายแทนก็ได้

สายตาที่อ่อนโยนมองมาที่ชีวภาน้ำเสียงของเธอก็เปลี่ยน เป็นนิ่มนวลขึ้นโดยไม่รู้ตัว”สวัสดีค่ะฉันชื่อชีวภา”

นัชชามองดูเงาของทั้งสองนั่งคู่กันหลายปีที่ผ่านมาเธอไม่ เคยเห็นชนุดมมีเพื่อนเพศตรงข้ามมาก่อนตอนนี้มองเห็นฉาก แบบนี้เธอรู้สึกตกตะลึกอยู่เหมือนกันยังไงก็ตามดูเหมือนว่าคุณ ชีวภาคนนี้อายุน่าจะอยู่ราวๆ ยี่สิบต้นๆ เธอสวยน่ารักนั่งอยู่ ข้างๆชนุดมเหมือนกระต่ายขาวตัวเล็กๆ ที่ไม่มีพิษมีภัยอะไร

เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกแปลกดีที่ข้างกายของชนุดมมีผู้หญิง แบบนี้ด้วยเป็นเรื่องหายากซะนี่กระไร

แต่ทว่า……

นัชชานึกถึงหัวข้อที่ทั้งคู่เพิ่งพูดไปเรื่องคดีที่เตชิตรับไว้ที่ จริงชนิดมอยากจะแนะนำเพราะเขารู้ว่าฝ่ายตรงข้ามมีอิทธิพล มากขนาดไหนแต่โดนนัชชาปฏิเสธเขาคิดว่าเธอต้องการรักษา ระยะห่างระหว่างเขากับเธอแต่ตามจริงแล้ว

ในเรื่องนี้สิ่งที่เธอต้องทำคือเชื่อว่าเตชิตสามารถรับมือ จัดการกับคดีนี้ได้แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว

คิดถึงตรงนี้ชนุดมเหมือนกับรู้ความคิดของเธอเขาจึงพูดอออกมาว่า “ตอนนี้เธอวางใจได้เหรอ?การที่ฉันอยากจะช่วย เธอไม่ใช่ว่าเพราะความรู้สึกส่วนตัวเธอไม่จำเป็นต้องหลีก เลี่ยง”

นัชชาถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้แต่ทั้งนี้ไม่ใช่เพราะ ความเข้าใจผิดของเขาเธอพูดออกมาด้วยความอดทนและมี เมตตา”ฉันไม่ได้จงใจหลีกเลี่ยงคุณเรื่องนี้คุณไม่จำเป็นต้อง กังวลอะไรฉันเชื่อว่าเตชิตสามารถจัดการเรื่องนี้ได้ว่าแต่คุณ เถอะเอาเวลาที่เป็นห่วงเรื่องนี้มาคิดเรื่องของคุณเองไม่ดีกว่า หรือ”

เธอพูดพลางมองไปที่ชีวภาแล้วหัวเราะ” ในหลายปีที่ผ่าน มาคุณเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ปรากฏอยู่ข้างกายเขา”

ชีวภาอ้าปากค้างเธอจะรู้เรื่องของชนุดมได้อย่างไรแม้แต่

ชื่อของเขาเธอก็เพิ่งรู้วันนี้เธอจึงได้แต่พูดเออออไปตามน้ำ”อ๋อ

หรอหรอคะ…

“ใช่”ดวงตาของนัชชามองผ่านเขาทั้งสองอยากจะมอง เห็นอะไรสักหน่อย ในความสัมพันธ์ของเขาทั้งคู่แต่เสียดาย เพราะชายหนุ่มอำพรางเก่งเหลือเกินมองไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น

“ในเมื่อคุณมีคนอยู่เป็นเพื่อนถ้าอย่างนั้นฉันกลับก่อนนะ ลูกรอฉันอยู่ที่บ้านถ้าคุณมีเวลาก็ไปเยี่ยมเขาบ้างธีมนต์คิดถึง คุณมาก”

สีหน้าของชนุดมดูไม่ค่อยดีสักเท่าไรตอนที่เธอลุกขึ้นเขา ถึงพูดออกมา”นัชชาเรื่องนี้มันซับซ้อนพวกเธอต้องระวังให้มากๆ”

“ฉันรู้”นัชชาปลอบโยนเขา”คุณวางใจเถอะถ้าฉันต้องการ ความช่วยเหลือฉันจะบอกคุณเป็นคนแรก”

“ฉันไปส่ง”

“ไม่ต้องหรอกคุณอยู่กับชีวภาเถอะ”นัชชาหิ้วกระเป๋าเดิน ไปถึงปากประตูแล้วโบกมือให้ชีวภา”มีเวลาเราค่อยเจอกัน ใหม่นะ”

ชีวภาลุกขึ้นอย่างรวดเร็วตอนแรกคิดว่าน่าจะต้องทำ สงครามกันเหมือนศัตรูไม่คิดว่าฝ่ายตรงข้ามจะว่าง่ายแบบนี้ เธอกลับรู้สึกวางตัวไม่ค่อยถูก”ลาก่อนค่ะ”

ประตูปิดลงในห้องเงียบสงบลง

ในขณะที่ชีวภากำลังจะโล่งใจนั้นร่างของเธอก็ถูกกระชาก นั่งลงที่โซฟาอีกแต่ครั้งนี้ไม่ได้เบามือเหมือนครั้งก่อนหน้าเธอ ถูกบีบคอแม้ว่าแรงจะไม่มากแต่มันทำให้รู้สึกผวาอย่างบอกไม่ ถูก

เธอไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรงมองดูผู้กระทำอย่างหวาด กลัว”คุณชนุดมฉันหมดประโยชน์แล้วคุณก็จะถีบหัวส่งเหรอ!”

เมื่อเธอเพิ่งจะช่วยเขาเล่นละครตบตาไปผู้หญิงคนนั้น เพิ่งจากไปไม่นานโซฟายังอุ่นอยู่เลยก็จะหันมาเล่นงานเธอซะ แล้ว?

“เธอรู้ได้อย่างไรว่าฉันอยู่ที่นี่”เสียงของชายหนุ่มเย็นยะเยือกเหมือนสายลมเดือนธันวาที่หนาวเหน็บความเกลียดชังที่ รุนแรงสามารถกรีด ใบหน้าให้เสียโฉมได้เลย

“ผู้จัดการบอกฉัน”ชีวภารู้ว่าเธอไม่สามารถหลอกเขาได้ จึงพูดไปตามจริง”ที่ฉันมาหาคุณฉันแค่อยากจะถามเรื่องๆ หนึ่ง”

พูดถึงจุดประสงค์ของการมาที่นี่ชีวภาก็จริงจังขึ้นมา “ค่า ผ่าตัดของแม่ฉันคุณเป็นคนจ่ายให้ใช่ไหม?”

“ไม่ใช่”ชนุดมตอบอย่างไม่ต้องคิดสีหน้าของเขาอึมครึม จนแทบจะมีน้ำหยดออกมา “อย่าคิดมายุ่งเกี่ยวกับฉันอีกไม่ อย่างนั้นเธอต้องเสียใจแน่ๆ”

หากเธอคิดว่าตัวเองเป็นคนดีทำเพื่อความเห็นอกเห็นใจก็ พอเถอะ

เขาบอกว่าไม่ใช่แต่ชีวภากลับไม่เชื่อสักนิด

คนที่สามารถแก้ไขปัญหานี้ให้เธอได้นอกจากเขาก็ไม่มี ใครเป็นคนที่สองสังคมของเธอไม่ได้ซับซ้อนอะไรเลยหากใช้ วิธีคิดแบบแยกแยะคนที่เธอรู้จักก็มีแต่เขาที่สามารถทำเรื่องนี้ ได้

“คุณนั่นล่ะ”คราวนี้เธอไม่หลบหลีกและไม่รู้สึกถึงความ กลัวจ้องลึกเข้าไปในแววตาของเขา”คุณจ่ายใช่ไหม?”

แม้ว่าเธอจะไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงไม่ยอมรับแต่ชีวภาพอ จะเดาได้ว่าฐานะของชนุดมจะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน
แต่สิ่งนั้นไม่เกี่ยวข้องกับเธอสิ่งที่เธอต้องการคือรู้ความ จริงทั้งหมด

ดวงตาของชนุดมจ้องมองไปที่ใบหน้าเล็กๆ ที่มีความดื้อ รั้นของเธอแววตาของเธอมีความกลัวแต่สิ่งที่มากกว่าความ กลัวนั้นคือความกล้าแววตาแบบนี้ทำให้ชนุดมรู้สึกรำคาญใจ อย่างบอกไม่ถูก

“สี่แสนเป็นเงินจำนวนไม่น้อยฉันร่างสัญญากู้เงินมาให้ คุณวันนี้ที่มาพบคุณก็เพราะอยากให้คุณเซ็นชื่อแม้ว่าฉันต้อง ใช้เวลานานกว่าจะใช้หนี้คุณหมดแต่ฉันจะคืนให้คุณทุกบาท ทุกสตางค์คุณจะคิดดอกเบี้ยฉันก็ได้”เธอพูดทีละคำๆอย่าง ชัดเจนเหมือนกลัวว่าชนุดมจะไม่เข้าใจ

เมื่อเธอพูดจบมือใหญ่ๆ ที่บีบคอเธออยู่ก็คลายลงแก้ว เหล้าที่เธอถือมาก็แตกกระจาย “ไสหัวออกไป!”

เสียงแก้วแตกเพร้งทำให้ห้องที่เงียบดังขึ้นชีวภาตกใจจน สะดุ้งสุดตัวเธอมองของเหลวที่หกเลอะไปทั่วโต๊ะใจของเธอก็ อยากจะหนีไปจากตรงนี้โดยเร็วแต่…

นึกถึงเงินสี่แสนเธอกำมือแน่นลุกขึ้นยืนเผชิญหน้ากับเขา ควักสัญญากู้เงินวางบนโต๊ะ”คุณชนุดมถ้าคุณเซ็นชื่อในสัญญา กู้เงินฉบับนี้ฉันสัญญาว่าจะไม่เสนอหน้าให้คุณเห็นอีกเลยฉันจะ โอนเงินเข้าในบัญชีของคุณ”

ชนุดมมองดูมือเรียวเล็กขาวผ่องเขาเงยหน้าขึ้นมองสีหน้า ที่ไม่กลัวตายไม่กลัวอันตรายใดๆ ที่อยู่ตรงหน้าเธอไม่อ่อนแอเลยสักนิดเธอมีความกล้ามากภายใต้ผิวหนังที่บอบบางนั้นแฝง ด้วยความแข็งแกร่งและแน่วแน่

ชนุดมเกลียดความรู้สึกแบบนี้เหมือนกับความรู้สึกที่ เคยเผชิญมาก่อน

เขาหยิบกระดาษขึ้นหนีบไว้ที่นิ้วอย่างดูแคลน”อยากให้

ฉันเซ็นชื่อ?”

ชีวภาชะงักไปชั่วครู่แล้วพยักหน้าอย่างแน่วแน่” ใช่คะ”

“เธอรู้ไหมว่าลายเซ็นของฉันหมายถึงอะไร?

ตอนนี้ชีวภาพูดไม่ออก

อย่างไรก็ตามเห็นได้ชัดว่าชนุดมไม่ได้จะให้เวลาเธอ พูด”จะให้ฉันเซ็นชื่อสุ่มสี่สุ่มห้าเธอคิดว่าฉันเป็นใคร?

ชีวภาโดนประโยคสองประโยคของเขาเข้าไปแทบจะ สำลักตอนที่เธอมาไม่ได้คิดอะไรมากมายไม่ใช่เพราะเธออยาก แสดงเป็นคนดีอะไรเพียงแต่ว่าเงินก้อนนี้ไม่ชัดเจนหากเธอใช้ มันก็อาจมีอันตรายมาถึงตัวถ้าจะพิสูจน์ว่าเงินมาจากที่ไหนก็ได้ แต่ใช้วิธีร่างสัญญาเงินกู้เท่านั้น

เพียงแต่ตอนนี้ชนุดมไม่คิดว่าจะเซ็นชื่อแต่อย่างใด

ชีวภารู้ว่าเขาใช้วิธีนี้เพื่อดูแคลนเธออยากจะบอกว่าการ กระทำของเธอเหมือนไม่ดูตัวเอง

แต่เธอจำเป็นต้องทำแบบนี้ดังนั้นแม้ว่าชนุดมจะพูดกับ เธอแบบนี้ก็ตามเธอยังคงดึงดันพูดความเห็นของตน หากคุณชนุดมมีความกังวลใจคุณสามารถให้ทนายความของคุณ เตรียมสัญญาเงินกู้ที่เป็นทางการมากกว่านี้ขึ้นมาฉันจะเซ็นชื่อ ให้”

“หม” ชนุดมยิ้มเยาะเห็นเธอดึงดั้นจะให้เขาเป็นชื่อให้ได้ เขาลุกขึ้นยืนแล้วเดินอ้อมโต๊ะยาวไปหยุดอยู่ข้างหน้าเธอไม่ ว่ายังไงก็อยากจะคืนเงินเหรอ?”

ลมหายใจของชายหนุ่มพุ่งไปที่หน้าของเธอทั้งๆ ที่เป็นสิ่งที่ จับต้องไม่ได้แต่ทำให้ชีวภารู้สึกว่าไหล่ของเธอเหมือนมีอะไร กดทับอยู่

ความกดดันชั่งแรงกล้าเพียงแค่เข้าใกล้เธอก็ผวา

เธอกลืนน้ำลายพลางพูดเบาๆ “ใช่คะ”

“อันที่จริงเธอไม่ต้องลำบากอะไรหรอกถ้าเธอต้องการ อย่างนั้น ใช้ร่างกายเธอ…จ่ายแทนก็ได้!”