ตอน643ผู้หญิงที่มาหาในยามดึก

ตอนที่643ผู้หญิงที่มาหาในยามดึก

ดราณีไม่เข้าใจสายตาที่ซับซ้อนของชนัยแค่ในตอนที่เขา นั้น ให้เธอไปดูทีวีในห้องโถงในใจของเธอก็แอบโล่งใจยังดีที่ ไม่ต้องดื่มเพราะดื่มเบียร์แล้วจะทำให้เกิดเรื่องได้

สิ่งที่เธอคิดไม่ถึงคือหลังจากนั้นครึ่งชั่วโมงประตูของ

วิลล่าถูกเคาะดังอีกครั้งเสียงกริ่งที่ดังขึ้นนั้นเหมือนเร่งรีบมาก

ดราณีมองไปทางผู้ชายที่นั่งนิ่งๆไม่คิดที่จะขยับเธอก็เลย

เดินไปแล้วเปิดประตู ทีแรกนึกว่าจะเป็นเพื่อนหรือผู้ช่วยของเขาแต่ไม่คิดว่าคน

ที่อยู่ด้านนอกนั้นคือผู้หญิงและผู้หญิงคนนี้ก็ดูคุ้นหน้าคุ้นตา

มาก….………..

สี่ตามาสบกันทั้งสองคนยืนอึ้งดราณีได้สติกลับมาก่อน แล้วพูดเบาๆว่า “คุณคือคุณนิรภา?”

นีราคือนักข่าวที่มีชื่อเสียงมากในประเทศช่องที่เธอเป็น นักพากย์ข่าวคือช่องทีวีที่มีอำนาจที่สุดในประเทศและเป็น แหล่งข่าวที่เร็วที่สุดก่อนหน้านี้ได้ขึ้นความนิยมของการค้นหา ด้วย

ดราณีก็รู้จักนีรภาเพราะเธอนั้นก็ นั่นก็ดังและสวยมากแต่พอตอนนี้เห็นตัวจริงก็รู้สึกว่ากล้องนั้นไม่ค่อยดีเท่าไรเพราะตัวจริง นั้นสวยกว่า

เธอคิดว่าหน้าของตัวเองนั้นเล็กพอแล้วแต่หน้าของนิรภัย นั้นเล็กกว่าเธออีกและเธอก็ผอมเพรียวมากไม่เป็นแบบที่ผอม แห้งแต่เป็นสัดส่วนที่ดูสมบูรณ์ส่วนที่ควรจะโตกโตส่วนที่ควร จะผอมก็ผอมตอนนี้เธอใส่เสื้อธรรมดาใส่กระโปรงไว้แล้วมีเสื้อ กันหนาวยาวๆคลุมอยู่ทำให้เธอนั้นมีบุคลิกดีมากขึ้น

ก่อนหน้านี้มีรภาเคยเป็นพิธีกรเวทีครั้งหนึ่งหลังจากงาน เสร็จทุกอย่างทุกคนก็นั่งกินข้าวด้วยกันที่จริงเธอนั้นก็ไม่อยาก ไปเพราะการที่จะกินข้าวแบบนี้ส่วนใหญ่ก็เป็นพวกเสียแต่ พอได้ยินข่าวว่าชนัยก็อยู่เธอไม่ได้พูดอะไรแล้วตกลงทันที

ความจริงแล้วเธอนั้นก็ได้รับความสนใจจากชนัยจริงๆถึง จะเป็นเพียงความสนใจเรื่องบนเตียงแต่เธอก็เป็นคนที่เรียกปุ๊บ มาบแค่ได้มีความสัมพันธ์กับเขานิดหน่อยก็คุ้มค่าพอแล้ว

อีกอย่างเขารูปร่างดีและงานดีแถมยังเป็นสายเปย์ทำไม จะไม่ดีใจล่ะ?

คืนนี้หลังจากที่ได้รับข้อความจากชนัยเธอก็รีบขับรถมา แต่ไม่คิดว่าหลังจากเปิดประตูจะเจอผู้หญิงอีกคนอยู่ตรงนี้

นีรภากวาดตาดูดราณีตั้งแต่หัวจรดเท้า

ยิ่งดูก็ยิ่งรู้สึกว่าไม่ใช่อะไรเลยความกลัวในใจที่มีตอน แรกก็หายไปทั้งหมดตอนแรกก็คิดว่าจะเป็นตัวร้ายแต่ที่แท้ก็ เป็นแค่เด็กคนหนึ่ง
นีรนายกมือขึ้นเอาผมที่อยู่ข้างหูนั้นไปไว้หลังหูแล้วพูด อย่างมั่นหน้าว่า “ฉันมาหาชนัย

ตรา รีบหลีกทางให้เธอเข้ามาเชิญเชิญด้านในค่ะ

นีรภา ใช้หางตามองไปทางเธอจากนั้นก็รีบเดินเข้าไปใน บ้านพอเห็นรองเท้าแตะที่ไว้ข้างประตูก็เอารองเท้าลงมาเปลี่ยน อย่างคุ้นเคยและพูดเบาๆว่า “โอ๊ยรองเท้าที่มาใส่ครั้งที่แล้วก็ ไม่มีเอาคู่ใหม่ดีกว่า”

ดราณีอึ้งไปสักแป๊บนึงที่แท้ผู้หญิงคนนี้ก็เป็นแขกประจำที่

นี่หรอ?

นีรภาลุกขึ้นแล้วสู้กับตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยของเธอ พอดีจากนั้นยิ้มแล้วพูดกับเธออย่างมีความหมายซ่อนอยู่ ว่า “ฉันมาที่บ้านคุณชนัยบ่อยเธอคงจะไม่รู้

ถึงแม้ดราณีจะไม่เข้าใจว่าทำไมเธอต้องพูดแบบนี้กับตัว เองแต่ก็รับรู้ถึงความไม่หวังดีจากคำพูดของเธอได้ก็เลยตอบ ไปอย่างมีมารยาทว่า “ค่ะ”

นีรภาก็ไม่อยากเสียเวลากับเธอมากถอดเสื้อกันหนาว ตั้งแต่ที่ประตูจากนั้นเดินก้าวเข้าไปข้างๆของชนัย

“คุณชนัยดื่มคนเดียวอีกแล้วเหรอคะ?”

น้ำเสียงยั่วยวนจนเอือมละอาไม่ใช่น้ำเสียงแบบเดียวกัน กับที่คุยกับเธอเมื่อกี้

น้อยมากที่ดราณีจะเกลียดคนคนหนึ่งในเวลาสั้นๆแต่กับคุณนิรภาเพิ่งเจอหน้ากันไม่ถึง10นาทีเธอก็เริ่มรู้สึกไม่ค่อยชอบ แล้ว

ชนัยรับร่างของผู้หญิงที่เอนมาทางเขาจากนั้นก็กอดเธอ เข้ามาในอ้อมกอดแล้วไปจูบที่หน้าผากของเธอชนัยเจ้าพ่อศาส โนว่ากลับมาแล้ว ดื่มเหล้าถึงจะมีความสุขน

“ไม่เอาหน่า”ผู้หญิงทำท่าเขินๆแล้วตีไปที่เขาเบาๆกำลัง ล้อเล่นกันเหมือนคู่รักแต่ไม่ได้ปฏิเสธจริงๆ

ดราณีไม่เคยเห็นสถานการณ์แบบนี้เพราะทั้งบ้านของเธอ นั้นถือว่าหัวโบราณมากคนในครอบครัวเดียวกันจะแสดงความ รักก็ไม่ได้ตรงขนาดนี้พอเห็นภาพแบบนี้ทำให้เธอรู้สึกรับไม่ ค่อยได้

“อะหม….”เธอกระแอมเสียงแล้วชี้ไปทางบันได ถ้าไม่มี อะไรแล้วฉันขึ้นไปแล้วนะ”

นีรภาอยากให้เธอขึ้นไปจะตายอยู่แล้วกำลังจะพูดชนัยก็ พูดแทรกก่อน เธอดูทีวีอยู่ไม่ใช่หรอดูต่อสิ

“เธอจะดูทีวีอ่ะใช่แต่ตอนนี้ทั้งสองกำลังอยู่ที่นี่

เธอจะดูยังไง?

ดราณีหายใจเข้าลึกๆ พยายามทำให้อารมณ์ตัวเองเย็น ลง “ตอนนี้ฉันไม่อยากดูแล้ว”

ชนัยมองไปทางของเธอที่กำลังเครียดตอนแรกก็ไม่คิดจะ ทำให้เธอลำบากแต่ตอนนี้เขามีความคิดใหม่แล้ว
ตอนแรกคิดว่าเธอไม่สนใจอะไรเลยแต่ตอนนี้ดูแล้วไม่ใช่ อย่างนั้นนี่

เขาก็เลยชี้ไปทางโซฟาแล้วสั่งว่า “ไปนั่งดูตรงนั้นไป

ตราณีรู้ว่าตัวเองปฏิเสธก็ไม่มีประโยชน์เธอจึงเดินไปนั่งจะ ถือว่าด้านหลังไม่มีคนละกันเพราะยังไงก็มองไม่เห็น

แต่ความจริงพิสูจน์ให้เห็นว่าเธอนั้นยังเด็กเกินไปมองไม่ เห็นไม่ได้หมายความว่าจะไม่ได้ยินเสียงเสียงพวกนั้นส่งเข้าไป ในหูเธอเธอรู้สึกไม่ดีขึ้นมาทันที

“เบาๆหน่อยสิคะแบบนี้เจ็บมากเลยนะ

“อ้ากมากเลยคุณอย่าทำแบบนี้นี่มีคนอยู่………

“คุณชนัยคิดถึงคุณจังเลย………

เสียงของผู้หญิงที่ไร้ยางอายส่งมาตลอดตอนแรกดราณียัง แกล้งทำเป็นไม่ได้ยินแต่ผู้หญิงด้านหลังนั้นไม่ได้ควบคุมเสียง ตัวเองเลยยิ่งอยู่ยิ่งดังเหมือนเธอตั้งใจทำแบบนั้น

นี่เธอกำลังตั้งใจร้องให้ตัวเองฟังหรือเปล่า?

ละครแสดงอะไรไปเธอฟังไม่เข้าหูเลยรู้สึกว่าคนที่เพ อร์เฟคที่อยู่ในจอทีวีตอนนี้กลับทำแบบนี้ต่อหน้าคนอื่น………

เธอรู้สึกว่าโซนประสาทของตัวเองถูกกระทบกระเทือนใน คืนเดียวกันมีเรื่องเกิดขึ้นมากมายขนาดนี้เธออยากจะปลด ปล่อยจริงๆ
ไฟน้อยๆที่อยู่ในใจของเธอเริ่มจะควบคุมไม่ได้เธอลุกจาก โซฟาแล้วเดินไปยังโต๊ะที่ตอนนี้ทั้งสองคนนั้นเละเทะไปหมด แล้วเธอไม่คิดที่จะปกปิดอารมณ์ความไม่พอใจแสดงออกมา บนใบหน้าหมด”ฉันจะขึ้นไปนอนแล้ว”

ชนัยมองไปยังหน้าเธอแล้วพูดด้วยน้ำเสียงสบายๆเหมือน เดิม นอนเหรอ?รอสักแป๊บสิ”

“ไม่รอแล้ว”ดราณีไม่ได้พูดก็จะรู้สึกอึดอัดเธอก็เลยพูด ออกมา”ฉันอยู่ตรงนี้ก็รบกวนพวกคุณเปล่าๆขึ้นไปนอนดีกว่า”

ชนัยเห็นเปลวไฟที่ในใจของเธอไม่รู้ว่าเพราะอะไรเทียบ กับตอนที่เธอนั้นเชื่อฟังแล้วเขาชอบเธอในตอนนี้มากกว่า

ไม่เสแสร้งมีไรก็พูดตรงๆไม่ได้แกล้งทำอะไรเลย

ปกติเธอแสดงเป็นเด็กเชื่อฟังแต่สายเลือดที่ดื้อด้านของ เธอนั้นก็มีไม่น้อยไปกว่าคนอื่น

“ฉันไม่รู้สึกรบกวน หรือว่าเธอถือสา

ดราณีจะบ้าตายอยู่แล้วถือสา เขาทำเรื่องแบบนี้ไม่ให้คนอื่นถือสาได้ไง?