ตอน206ฉันรักคุณ

ตอนที่ 206 ฉันรักคุณ

นัชชา ใจเต้นเร็วกว่าเดิม ไม่รู้ว่าจะทำอะไร แต่ในใจเธอ เริ่มหวังลึกๆ เธอหลับตาลง

ไม่นาน เธอรู้สึกได้ว่าเขาลุกออกจากตัวเธอ และเริ่มรู้สึกมี

อะไรบางอย่างโดนข้อเท้าของเธอ

เธอตกใจชักเท้ากลับ แต่ก็ถูกเขาดึงไว้ เขาแกะสร้อยสวม

ให้เธออย่างเบามือ

“ลืมตาได้แล้ว”

ได้ยินดังนี้ นัชชากลงจากเตียงแล้วยกขาขวาขึ้นดู ก็เห็น สร้อยทองคำขาวที่มีเม็ดเพชรทับทิมห้อยไว้รอบๆ มองดูไกล เหมือนแต่ความจริงเป็นเม็ดเพชร

และระหว่างเพชรทับทิมมีเพชรมรกตชั้นกลาง สีเขียวกับสี แคู่กันรสนิยม แต่สร้อยเส้นนี้กลับไม่มีความรู้สึกแบบนั้น สีตัดกันสวยมาก จนไม่สามารถละสายตาออกได้

“คุณไปซื้อมาตอนไหน……………………. ไม่นึกว่าจะ

ได้รับของขวัญจากเขา

“เดือนที่แล้ว สั่งทำเพื่อเธอคนเดียว” เตชิตนั่งยองๆ ให้สูงระดับเดียวกับเธอ พูดล้อขึ้น “เห็นบ่นว่าไม่มีโบนัสสิ้นปี สร้อย เส้นนี้ราคาสูงกว่าโบนัสที่จะได้รับมาก

เขาเห็นตาแดงๆของเธอ เงยหน้าไปจูบปากเธอเบาๆ “ครึ่งปีที่ผ่านมา ขอบคุณที่ตั้งใจและทำงานหนัก

นัชชาปิดปาก มองดูเขาอย่างไม่เชื่อตาตัวเอง สร้อยข้อ เท้าเส้นนี้ทำให้น้ำตาเธอเริ่มคลอ “ฉันไม่ได้เตรียมอะไรเลย

เมื่อเทียบกับความตั้งใจของเขา ทำให้เธอละอายใจ

เตชิตยกมือขยี้หัวเธอ “เด็กโง่ เธอไม่ต้องทำอะไร แค่คอย อยู่เคียงข้างฉันก็พอ “เตชิต นัชชาซาบซึ้งจนพูดไม่ออก มองดูหน้าเขา

ซื่อๆ เธอสูดจมูก พูดเหมือนคนบ้า “ฉันจะเป็นพนักงานของคุณ

ตลอดชีวิต จะทุ่มเททั้งชีวิตให้เตนท

“ไม่มีอะไรที่ใหญ่กว่านี้หรอ” เตชิตเงยมองหน้าเธอ เขา ยื่นข้อเสนอ “ฉันไม่ขาดงาน ไม่ขาดคนซื่อตรง ขาดเพียง ภรรยาที่ดี เธอคิดว่าไง

นัชชาตาโต เธอตกใจอย่างมาก เขาพูดว่าไงนะ ภา…ภรรยาหรอ

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพูดคำนี้ต่อหน้าเธอ เพราะที่ผ่านา อย่างมากเขาก็เรียกเธอแค่แฟน แต่วันนี้กลายเป็น…..

เสียวใจเต้นเร็วกว่าเดิม นัชชาตื่นเต้นจนจะอ้วก เขาทำตามใจชอบไม่ให้เวลาเธอได้เตรียมใจ

เตชิตเหมือนจะรู้สึกเหมือนไม่พอใจ เขามองหน้าเธอแล้ว

พูดต่อ “ตำแหน่งนี้ขาดคนพอดี เธอก็ช่วยมาทำหน้าที่นี้ ตอน อยู่ บริษัทฉันเป็นเจ้านายเธอ อยู่บ้าน……. เขาหยุด มองนัชชาด้วยสายตาอ่อนโยน “เธอเป็นเจ้านาย

ฉัน”

นัชชา ใจเต้นรัว เธอเพิ่งรู้ว่าคำว่าใจเต้นมันหมายความว่า ยังไง มันก็คงประมาณตอนเห็นเขา ได้ยินเสียงของเขา ถึงแม้ จะเป็นเพียงแค่มองผ่านๆ มันก็ทำให้เธอหายใจติดขัดหัวใจ เต้นแรง

ตอนนี้เธอรู้สึกแบบนั้นตอนมองหน้าเตชิต อยากเข้าไปอยู่ ในอกของเขา อยากกอดเขาไว้แน่นๆ

และเธอก็ทำอย่างที่เธอคิด เขาพูดจบเธอก็โผล่เข้าไปกอด เขา แขนคล้องคอเขาไว้แน่น ให้เขารู้สึกได้ถึงหัวใจที่เต้นแรง ของเธอ “ขอบคุณนะ

หลังจากที่หย่ากับดวิษ เธอไม่เคยคิดว่าตัวเองจะได้รับ ความรักแบบนี้ เธอถึงกับทำใจในการอยู่คนเดียวไปตลอด ชีวิตที่เหลือ

ผู้ชายคนนี้เป็นทั้งอุบัติเหตุและของขวัญ ทำให้เธอมีพลัง และเชื่อในความรักมอบพลังให้เธอก้าวหน้าต่อ เขาเหมือนให้ชีวิตใหม่กับเธอ มีชีวิตที่ดีกว่าเมื่อก่อนอย่างมาก

“ไม่ต้องขอบคุณ” เตชิตกอดเธอ มือหนาลูบขึ้นลงเหมือน

เป็นการปลอบโยน

“หลังจากงานเลี้ยงก็จะเป็นวันหยุด แม่บอกให้ฉันกลับ บ้าน ไปเยี่ยมญาติๆ ฉันไม่อยากจากคุณไปเลย” นัชชาพูดขึ้น ด้วยน้ำเสียงอ่อนๆ พอนึกถึงเวลาที่ต้องจากกับเขาเธอก็รู้สึก เศร้าๆ

“ยังไงก็ต้องกลับมา เธอรีบร้อนอะไร” เขาเศร้ากว่า แต่ก็ ท่าเป็นพูดปลอบเธอเพราะไม่อยากให้เสียบรรยากาศ เขายัง พูดล้อเธอ แต่วันนี้เธอต้องเสียแรงเยอะหน่อย

เขาก้มกระซิบข้างหู นัชชาขนลุก เธอดิ้นจะออกจากอ้อม กอดของเขา แต่เตชิตดันเธอลงไปนอนที่เตียง

กลิ้งไปมาอยู่ที่เตียง ผู้ชายตรงหน้าเริ่มมัวๆ เธอพยายาม กระพริบตามองดูหน้าเขา ครั้งแรกที่เธอคล้องคอเขาแล้ว เปลี่ยนเป็น นอนทับอยู่บนตัวของเขาแทน

ในเวลานี้ เธอสลัดความอายทิ้ง เพียงแค่อยากจะมอบทุก อย่างที่เธอมีให้เขา เธอจะตอบแทนความรักที่เขามีให้ด้วย ความร้อนแรงของเธอ

นัชชาจูบหน้าผาก จมูก ดวงตาทั้งสองข้าง และหยุดอยู่ที่ ริมฝีปากของเขา การกระทำของเธอมีเสน่ห์มาก สายตาคู่นั้น เต็มไปด้วยอารมณ์ความต้องการ
เธอยิ้มแล้วจูบไล่ไปอยู่ที่ข้างหู เธอกระซิบเบาๆ “ฉันรัก

คุณ”

เตชิตตัวแข็งทื่อ เห็นได้ชัดว่าคำนี้มีผลกับเขาอย่างมาก เขายกมือกุมหน้าเธอไว้ ตาเป็นประกาย “พูดอีกรอบซิ

“ฉันรักคุณ” ปากนัชชาถูกเขากัดจนบวม หน้านุ่ม ผมดำที่ ถูกปล่อยไปข้างหลัง เธอพูดให้เขาฟัง “ฉันบอกว่า ฉันรัก คุณ………..คุณ เตชิต

ตอนนี้ เตชิตเห็นเงาตัวเองในตาของเธอ กลัวแล้วไง ไม่ ทันได้เตรียมตัวแล้วยังไง ไม่ว่าจะมีจินต์อีกกี่คนมาอยู่ตรงหน้า ความรักนี้ เขามั่นใจและตัดสินใจได้แล้ว

ผู้หญิงที่เขารัก ก็รักเขาอย่างเต็มใจ เป็นของเขาคนเดียว

สามารถเห็นวิวข้างนอกได้ชัดเจน อากาศที่หนาวเย็นแต่ ทั้งสองกลับรู้สึกถึงความอบอุ่น ในเวลานี้อบอุ่นกว่าเวลาไหนๆ

คำพูดของคนทั้งโลกนี้ไม่สำคัญเท่าคำนี้คำเดียว มีความ หมายและแน่วแน่เท่าคำว่า

ฉันรักคุณ