ตอน60ถ้าโดนจับไป

ตอนที่ 60 ถ้าโดนจับไป

ถ้าไม่ไป เธอไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้เจอเขาอีก แต่คำพูดใน ใจ ไม่รู้ว่าสาเหตุเป็นคำพูดของธนัทเหรือเปล่า เธออยากได้ เจอผู้ชายคนอย่างรีบเร่งมาก

นึกถึงสถานการณ์ที่จะเกิดขึ้น นัชชาไม่รู้จะเอาไงต่อ เธอ กลัวว่าเตชิตไม่สนใจเธอ ถ้าเผชิญหน้าเขา เธอกลัวว่าเธอตื่น เต้นมากจนพูดอะไรไม่เป็น

ทันใดนั้น นัชชานึกถึงอะไรแล้วค่อยลุกขึ้นจากโซฟา วิ่ง ไปยังห้องรับฝากของที่ชั้นสอง มีชุดหนึ่งคือเตชิตเคยส่งให้เธอ เมื่อก่อน เธอคิดไปสักพัก แล้วดึงออกมาชุดสูทบางๆ ในลอนสีดำ ดูในกระจกแล้ว รู้สึกว่า

สไตล์กับขนาดเหมาะกับตัวมาก

ง่าย ใส่แล้วรู้สึกเป็นผู้หญิง

สีดำจับคู่เสื้อผ้าอื่นได้

เธอใส่แล้วม้วนตัว รู้สึกพอใจมาก เธอไม่ได้เจอหน้าเตชิตเป็นช่วงเวลาแล้ว ไม่รู้ว่าเห็นเขา แล้ว ปฏิกิริยาของเขาจะเป็นยังไง
ประหลาดใจ

หรือตกใจ

นึกถึงที่นี่ นัชชาแอบกัดฟัน ไม่ว่าคืนนี้จะเป็นยังไง จะ

ได้เจอคนที่อยากเจอหรือเปล่า เธอก็อยากไปลองดูก่อน เขาท่า ไปเยอะเพื่อเธอแล้ว เหมือนกับคำพูดของธนัท ต้องมีคน ก้าวออกไปเป็นคนแรก

สองทุ่ม นัชชาปรากฏตัวอยู่ที่ประตูของมิวส์คลับเฮาส์ตรง

เวลา

ลงรถแท็กซี่ เงินทอนเธอก็ไม่เอา มองไปอาคารสูงๆ หัวใจตื่นเต้นมาก เธอดึงเสื้อด้วยควากระสับกระส่าย เธอมาที่นี่ด้วยแรงดลใจ แต่มาถึงแล้วไม่กล้าเดินเข้าไป

แต่ยังไงก็มาถึงแล้ว ไม่มีเหตุผลว่าไม่เข้าไป เธอยืนที่หน้า ประตู เธอไม่อยากถอยตัวกลับ

นัชชาเข้าไปมิวส์คลับเฮาส์ แต่ถูกคนที่เฝ้าประตูขวางไว้ ทางเข้า มีคนหนึ่งก้มตัวลงมาโดยมีมารยาทแล้วถามว่า “คุณ สวย กรุณาแสดงบัตรสมาชิกให้นะครับ

บัตรสมาชิก?

นัชชารู้สึกอึดอัดเล็กน้อย ก่อนที่จะมา คุณธนัทไม่ได้บอก ว่าเกณฑ์ที่ใช้การบริโภคที่นี่ต้องการบัตรสมาชิก
อย่าบอกว่าเป็นบัตรสมาชิกเลย ก่อนหน้านี้ มาใช้บริการที่นี่เลย

ไอแห้งสักหน่อย รีบพูดว่า “โทษที ฉันมาหาเพื่อนที่นี่ เพื่อนอยู่ข้างใน ฉันเข้าไปสักพักแล้วรีบออกมา ยามสองคนนั้นยิ้มด้วยค่าขอโทษ ขอโทษครับ ถ้าไม่มี

บัตรสมาชิกเราปล่อยคุณเข้าไปไม่ได้ครับ คุณสามารถเรียก

เพื่อนคุณออกมารับเข้าไปได้

ถ้าเขาออกมารับได้ ฉันก็ไม่ต้องแอบตามมาที่นี่แล้ว

ภายในหัวใจของนัชชาน ทำไม่อยากเจอหน้าเขายาก ล่ามากขนาดนี้

แต่ใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส นัชชาออกเสียงนุ่มนวล แถม ทำท่าทางเพ้อฝัน คุณก็ปล่อยฉันเข้าไปเถอะ ดูสิ ฉันก็ไม่ใช่คน เลวร้าย ไม่สามารถทำอะไรได้ ถ้าคุณไม่ไว้ใจ คุณสามารถ ตามฉันเข้าไปได้….

นัชชากำลังพูดอยู่ รู้สึกด้านหลังมีเงาดำๆกำลังครอบคลุม มา ในขนาดเดียวกันเธอเห็นยามสองคนนั้นเรียกว่า “คุณเต ชิต ด้วยความเคารพ

รอยยิ้มยังแขวงอยู่บนใบหน้าของนัชชา ร่างกายของเธอ เหมือนแข็งไปหมด นี่เป็นโชคร้ายหรือโชคดี ทำไมพบเจอเขา อยู่ที่นี่ คำพูดเมื่อเขาได้ยินหรือเปล่า

เธอยังต้องวางแผนว่าบังเอิญได้พบเขา ถ้าหากว่าเตชิตได้

เธอไม่เคยรู้ว่าเธอตามมาหาเขาที่นี่ เขาจะหัวเราะเธอไหม?

นัชชาหายใจเข้าลึกๆ ในขนาดที่เธอพ้นตัวกลับ การก ระโดดหัวใจของเธอเหมือนกับจะกระโดดไปถึงจุดสูงที่สุดเลย เงาตัวยาวๆเข้าสู่สายตาของเธอ กางเกงสูทสีดำ คู่กับรองเท้า แบบธุรกิจสีดำ ถ้าไม่ใช่ผู้ชายที่เธอคิดถึงอยู่จะเป็นใครได้

แต่เตชิตทำท่าราวกับได้พบเจอคนที่ไม่รู้จักกัน สายตา มองไปทั้งตัวของเธอแล้วขยายไป น้ำเสียงเยือกเย็นมาก หลีก ไป”

หรือว่าเป็นน้ำเสียงของเขาเยือกเย็นมาก หรือว่าเป็น สายตาของเขาแปลกมาก นัชชาถอยหลังไปสักนิดด้วย จิตสำนึก เธอปฏิกิริยากลับมา ผู้ชายคนนั้นหายตัวไป

ธนัทยืนอยู่ข้างๆเตชิต มองไปยังสายตาของเธอแล้วเดิน ตามเข้าไป

ในช่วงเวลาแห่งการผ่านไป ผู้ชายนั้นเปลี่ยนสีหน้า คนที่ ช่างคิดเหมือนเขา เดาออกทันทีแล้วอ้าปากเล็กน้อยถาม ว่า แกบอกเธอ?”ธนัทไม่แสดงท่าทีขอ, รับหรือไม่ยอมรับ “เธอมาก็มาแล้ว ให้เธอเข้ามาก่อน

เตชิตไม่ตอบ บีบปากบางๆเป็นเรเดียน

ธนัทก้าวเท้าเดินเข้าสองก้าว กลัวว่าเขาฟังไม่ชัดเจน ถอนหายใจยาวๆ “คลับของเรามีคนเดินไปเดินมา ถ้าใครเห็น เธอมาอยู่คนเดียวทั้งสวยทั้งไร้เดียงสาด้วย ถ้าโดนคนอื่นพาไปไหน

ผมเป็นห่วงมาก…

ผู้ชายคนนี้จู่ๆก็หยุดเดิน ธนัทหยุดไม่ทัน เดินไปอีกก้าว ด้วยจิตสำนึก แล้วรู้สึกว่าตัวเองเดินไปเป็นข้างหน้าเตชิต ยกมือแตะจมูกแล้วถอยหลัง

“เรียกคนขับส่งเธอกลับไป

“ผมไม่พูดแทน ถ้าอยากส่งคุณไปพูดเอง

ผู้ชายคนนี้หลับตาเล็กน้อย ไอธนัท”

“เอาเถอะ ไม่ต้องอายหรอก

คุณจะรู้สึกผิด

เดี๋ยวโดนคนอื่นแย่งไป

นักเสิร์ฟนำทางที่ยืนอยู่ข้างๆรู้สึกว่าอึดอัดเล็กน้อยแล้ว มองไปทางอื่นสายตามองไปจมูก จมูกมองไปหัวใจ นพูดอยู่ในใจว่า ผมไม่ได้ยินอะไร

เขาแอ

อีกสักพัก ดวงตาของเตชิตกระแสไฟผ่านไป แล้วเก็บการ แสดงที่ผิดปกติบนใบหน้าของเขา เหลือประโยคเดียว” ให้เธอ เข้ามา

ธนัทมองเขาเดินไปไกลจึงถอนหายใจ รีบให้นักเสิร์ฟพาน ชชาเข้ามา มองเห็นตัวเล็กๆของเธอ ทันใดนั้นเขารู้สึกเจ็บใจ

“คุณเป็นอะไรไหม”

นัชชาสายหัว ไม่เป็นไรค่ะ

“โอเค คุณไปนั่งที่ห้องเองก่อน หรือว่าตามผมเข้าไป
นัชชายังตื่นเต้นอยู่ พี่ธนัท เดี๋ยวจะมีคนมาเยอะไหม

ฉันอยู่ที่นี่จะสะดวกไหมคะ

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวจะมีอีกสามคนมา พวกเขาเป็นเพื่อนร่วม งาน ไม่มีอะไรไม่สะดวกหรอก ผมจะบอกเขาว่าคุณเป็นเพื่อน ผม ธนัทมองเธออีกที “คุณเตรียมตัวดีๆก็พอแล้ว

นัชชาคิดแล้วพยักหน้า “ฉันไปด้วย

ธนัทไม่เคยคิดว่าเธอมีความกล้าหาญขนาดนี้ ยิ้มแล้ว พูด“โอเค”

แล้ว เตชิตเพิ่งนั่งลงในห้องไปสักครู่ ก็ได้เห็นเพื่อนที่ดี ของเขาพาผู้หญิงของเขาเข้าไปในห้อง เดิมที่บอกแล้วห้ามพา หญิงสาวมาด้วย จู่ๆ มีสาวๆที่สวยขนาดนี้เดินเข้ามาด้วย ทุกคนแกล้งว่า

“ธนัท เราตกลงกันแล้วคืนนี้เป็นปาร์ตี้ของผู้ชาย ทำตามสัญญานะ คนที่ใส่แว่นตาสีดำพูด

แกไม่

คนที่ใส่เสื้อแจ็คเก็ตสีน้ำเงินนั่งอยู่ข้างๆ พูดตาม “ก็ใช่ รีบแนะนำสาวสวยคนนี้ให้เรารู้จักด้วย

ธนัทวางมือบนไหล่ของนัชชาด้วยมารยาท เธอไปข้างหน้า “นี่คือเพื่อนผม คุณนัชชา

ผลักเบาๆ

พูดจบ เขาแนะนำให้นัชชาอีกว่า นี่คือคุณธาตรี คุณ นภัทร คุณเรียกเป็นพี่ไปหมดก็แล้วกัน

ส่วนครึ่งประโยคทีหลัง เขาตั้งใจพูดให้คนบางคนที่ไม่ออกเสียงนั่งอยู่ตรงกลางได้ยิน

นัชชาเป็นหญิงสาวที่เชื่อฟัง เรียกตาม พี่ธาตรี พื้นภัทร สวัสดีค่ะ

“สวัสดีครับ มาๆ เชิญนั่งครับ คนที่เรียกว่าพื้นภัทรตบ โซฟาข้างๆตัวพูดถึง

นัชชายิ้มแล้ว สายตามองไปยังคนที่นั่งอยู่ตรงกลางของ โซฟา ไม่เคยคิดเลยเขาก็กำลังมองตัวเองอยู่ สายตาของสอง คนนี้ประสบกัน การกระโดดของหัวใจตื่นเต้นมาก เธอมองกลับอย่างรวจเร็ว หูได้ยินแต่เสียงหัวใจกระโดดของ ตนเอง