ตอน84ผมอยากได้เธอ

ตอน 84 ผมอยากได้เธอ

สุดท้าย เตชิตมองเห็นบนโซฟามีตัวเล็กๆ กำลังขดตัวเป็น

ชิ้นเล็กๆ

เขาเปลี่ยนรองเท้าแล้วเดินไปเบาๆ แสงพระจันทร์ข้าม หน้าต่างแล้วพอดีสาดบนในหน้าของเธอ ท่าทางไม่สวย นอน ได้ไม่สบาย โทรศัพท์ถือไว้ในมืองอย่างแน่น ไม่ได้ล็อกหน้าจอ ยังสว่างอยู่

เตชิตเอามือถือออกจากมือของเธอ ที่เดิมอยากจะเอาออก แล้ววางอยู่ข้างๆ แล้วเหลือบมองไปหน้าจอ พอดีได้เห็นเป็นชื่อ เขา

มือของเขาหยุดลง มองไปอย่างชัดเจน เป็นข้อความที่ยัง ไม่ทันส่งออก “คุณจะกลับมาเมื่อไหร่ ฉันมีของจะให้ดู

ข้อความมั่นเขียนเรียบร้อยแล้ว แต่ยังไม่ได้ส่งออก กลัวว่าเขาจะสังเกตถึงความเซอร์ไพรส์ของเธอ หรือกลัวว่าเขา จะรู้ตัวเองกำลังทำอะไร? เลยสุดท้ายไม่ได้ส่งออก

นึกถึงภาพนั้น สายตาของผู้ชายคนนี้อ่อนโยนขึ้น เขา หมอบตัวลงมา กำลังอยากจะยื่นมือปลุกเธอ แต่ในขณะที่พอ แตะต้องถึงเธอ เขาเปลี่ยนวิธี ก้มตัวลงจูบเธอ
แม้แต่เขาจูบอย่างเบาๆ อ่อนโยน แต่นัชชาก็ยังมีความ รู้สึกรู้สึกหายใจลำบากขึ้นตอนที่นอนไม่ค่อยหลับ เธอลืมตาขึ้น มองเห็นในหน้าที่เธอคุ้นเคยมากที่สุด

นัชชาตกใจ ยื่นมือผลักเขาไป “คุณ คุณกลับมาแล้ว?

ผู้ชายคนนี้ดวงตาลึก เหมือนเป็นหินเพชร มีแสงไฟ กระพริบเอาใจคนอื่น อิ่ม

นัชชายังไม่ตั้งสติขึ้นมา เธอยกมือคลุกตา ก็คือการกระ ทำนี้ทำให้เธอได้มองลูกโป่งที่เต็มไปด้วยห้องนั่งเล่นอย่าง ชัดเจน

แย่แล้ว

ทําไมลืมเรื่องนี้ไปหมดแล้ว

เตชิดมองท่าทางที่ผิดปกติของเธอ ถามทำไมไม่บอก

ผม?”

นัชชาเขินและกระพริบตา “ฉันแค่อยากให้เซอร์ไพรส์คุณ

ไม่คาดคิดเลยสุดท้ายนอนหลับไปแล้ว

“เซอร์ไพรส์ของคนอื่นมันก็เตรียมมาให้เรียบร้อย แล้ว คุณล่ะ เขาหมายถึงเย็นนี้ที่ไม่ได้กลับมากินข้าวกับเธอ

พูดถึงเรื่องนี้ นัชชารู้สึกอึดอักใจ “ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าคุณไม่ กลับมากินข้าง

ไม่งั้นเธอจะแจ้งให้ล่วงหน้าแล้วหาข้ออ้างให้เขากลับมาแล้ว แต่ว่าตอนนี้เขากลับมาแล้ว เธอรู้สึกอึดอัดมาก

มองไปความแสดงบนใบหน้าของเธอ ความโกรธที่เกิด นจากบ้านหายไปครึ่งนึงแล้ว เขายกมือสัมผัสศีรษะของเธอ สายตาอ่อนหวานและหลงตา ตอนนี้ก็ไม่เห็นว่าจะสายไปไหน

แล้วนัชชามองเห็นเขาเดินไปยังห้องอาหาร นั่งอยู่ที่นั่ง แล้ว ตัดสเต็กที่เย็นไปแล้ว แล้วใส่เข้าในปาก

นัชชาเดินตามไป อย่ากินแล้ว

มันเย็นไปแล้ว

“ผมหิว ผู้ชายที่กินไปข้าวเต็มชามทั้งชาม โกหกแล้วหน้า

ไม่แดง

นัชชาไม่สงสัยเขา “งั้นฉันช่วยอุ่นให้ก่อนนะ

พูดไป เธอก็ยื่นมือไปหยิบจานแต่ถูกเตชิตบังคับไว้ “ไม่ ต้องแล้ว แต่นี่ก็ดีอยู่แล้ว

“แน่ใจหรือ”

สเต็กนั้นเธอทำมาเกือบสองชั่วโมงแล้ว นอกจะเย็นแล้ว

อาจยังแข็งด้วย

เตชิตพยักหน้า แน่ใจ

ตึกขณะนี้แล้ว

ทนใจไม่ไหว

จะให้เธอไปท่านทำโน่นที่ห้องครัว เขา

นัชชาเห็นเขากินอย่างมีความสุข ก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

แล้ว ดวงตาหมุนไปหนึ่งรอบ นึกถึงของขวัญวันเกิด เลยวิ่งเข้าห้องครัวแล้วเอากล่องสีแดงออกมาอย่างลึกลับ เดินมาหน้าเขา “อืมนี่คือของขวัญวันเกิดของคุณนะคะ ฉันไม่รู้ว่าคุณชอบอะไร แล้วคุณก็ไม่เห็นที่จะขาดอะไรเลยก็ซื้ออันนี้ให้ ลองเปิดดู

เตชิตมองไปกล่องสีแดงเต็มไปด้วยความปีติ อึ้งไปเล็ก น้อย แล้วเปิดซองไปหลายชั้น ในที่สุดได้เห็นเป็นปุ่มเพชรที่ สวยงาม ยังมีเน็คไทด้วย

เป็นสไตล์ที่เขาชอบ ยี่ห้อนี้เขาก็ชอบมาก แต่ว่า ปกติ เขาสั่งทำเป็นชุด ไม่ค่อยใช้ของที่ซื้อมาจากห้าง

เธอไปซื้อที่เมื่อไหร่?”ยี่ห้อนี้เขาจำได้ว่าต้องการนัดเวลา

งั้นก็หมายถึงเธอเตรียมไว้มานานแล้ว แต่กลับไม่บอกเขา

พูดถึงนัชชาก็ไม่พอใจ “ก็คือวันที่โดนจับเข้าสถานีตำรวจ

เตชิตไม่คาดคิดเลยอย่างชัดเจน เหลือบมองเธอแล้วพูด

ไง”

ว่า ทําให้เธอลำบากใจแล้ว

“แค่บังเอิญ”

เตชิตรู้ว่าหน้าของเธอบางเหมือนเป็นกระดาษ ก็ไม่ได้พูด ต่ออีก แล้วแก้ปุ่มปากแขนของตัวเองลงมา เปลี่ยนคู่ใหม่ขึ้น ยื่นมือไปหน้าเธอ “พอใจไหม

นัชชาถูกเขาถามแล้วแก้มแดงไปหมด

“อันนี้ไม่ใช่ฉันต้องถามคุณหรือ

ออกเสียงเบาๆ

ผู้ชายยื่นแขนกลับ จ้องมองเธอด้วยสายตาร้อนเหมือนมีไฟเผาอยู่ “ถ้าเป็นของที่เธอส่งให้ ผมชอบหมด

หัวใจเต้นไปสูงราวกับว่าจะเต้นไปจุดยอด หรือว่าผู้ชาย ทุกคนที่ไม่ค่อยง้อคนก็เป็นแบบนี้แหล่ะ ถ้าวันหนึ่งเขาพูดค่ารัก ให้เธอ มันอาจมีผลประโยชน์มากกว่าสิบเท่าของคนปกติ

“ถ้าคุณชอบก็พอแล้ว เทียบกับเตชิตแล้ว นัชชาตื่นเต้น มากกว่า ค่าอวยพรเธอพูดก็ไม่เป็นคำ“งั้น ก็สุข สุขสันต์ วันเกิด

แสงไฟอบอุ่นสว่าง ใบหน้าของผู้หญิงคนนี้อ่อนหวานขึ้น เธอยืนอยู่ข้างๆ ยิ้มเบาๆ ให้คนอื่นรู้สึกชีวิตมันเงียบสงบพอดี หลังจากวันนี้ เขาจะ33 ปีแล้ว ตั้งแต่อายุ 16 ปีมา เขาไม่

ฉลองวันเกิดอีก แถมไม่ได้รับของขวัญวันเกิดอีก

เด็ก ลูกโป่ง อาหารที่อร่อย ทุกอย่างต่างก็ไม่เกี่ยวกับเขา สิ่งที่เขาทำมาตลอดก็คือ ตอนที่วันเกิดจะกลับบ้านไปกินข้าว เย็นกับคุณตาคุณยาย ยังต้องแกล้งทำเป็นท่าทางดีใจมีความ สุขด้วย ทำให้เขารู้สึกเหนื่อย

แต่ตอนนี้กลับมามองเห็นทุกอย่างนี้ เขาไม่เคยคาดฝัน เขาคิดว่าเธอลืมวันนี้เป็นวันเกิดของเขาไปจริงๆ เลย เลย ไม่ได้เตรียมของขวัญให้เขา แต่ไม่คิดว่าเธอทำอะไรตั้งเยอะ เพื่อเขา

“นอกจากของขวัญ ผมมีอย่างอื่นก็อยากได้ “ผู้ชายออก เสียงเบาๆ เสียงพอเข้าหูเหมือนเป็นโซนาต้า
นัชชาเข้าใกล้ตัวของขา ตั้งใจฟัง “อะไร”

ทันใดนั้นนัชชายืนตรงขึ้น “ฉันนึกขึ้นว่ายังมีเอกสารไม่ได้

จัดการ รอฉัน… คำพูดของเธอยังไม่จบ ก็ถูกดวงตาที่น่ากลัวของเตชิต

บังคับไว้

เวลานี้คุยเรื่องงาน อิ่ม ทำให้คนผิดหวังไปหน่อย แต่ หัวใจของเธอสั่นไปเล็กน้อย ผู้ชายคนนี้ เธอรู้ดีว่า เขาเก่งแค่ไหน คืนนี้อาจเป็นคนที่ไม่ต้องนอนแล้ว นึกแล้วก็ รู้สึกน่ากลัว

ที่สำคัญก็คือ เธอซื้อมาชุดเสื้อในที่เป็นชุดเซ็กซี่ เธอสวม ขึ้นตั้งแต่แรกแล้ว แต่ตอนนี้ เธอก็คิดว่าอยากถอยหลัง

เวลาที่เธอกำลังคิดอยู่ เตชิตก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้ว ตัว สูงๆของเขาก้มตัวลงเล็กน้อยเพื่อเหมาะกับความสูงของเธอ หนึ่งมือไว้บนโต๊ะ ด้วยความเลว เพื่อตอบแทนเซอร์ไพรส์ที่ คุณเตรียมสำหรับผม คืนนี้ผมต้องแสดงให้ดีๆ

นัชชารีบเขย่าแขน ไม่ต้องแล้วค่ะ คุณไม่ต้องเกรงใจนะ คะ หึๆ

เตชิตถอดเสื้อคลุมลงแล้วทิ้งบนเก้าอี้ที่เขานั่ง มองไปยัง ชั้นสอง “อาบน้ำยัง
“ยัง ยังเลย ยังไม่ทันได้จะ…..อ๊ะ นัชชายังไม่สามารถ หาเหตุผลได้ เธอก็โดนอุ้มขึ้นแล้ว เธอตกใจจนกอดคอของเต ชิตให้แน่นๆ คุณอยากทำอะไร

“คุณคิดว่าผมจะทำอะไร ยิ้ม

“เธออาบน้ำไปแล้ว ยังมีกลิ่นเจลอาบน้ำอยู่ นัชชาประหลาดใจ กระซิบว่า จมูกหมาหรือ รู้ได้ชัดขณะ

เตชิตอารมณ์ดี ไม่สนใจเรื่องเล็กแบบนี้กับเธอ ยกมุมปา กบางๆขึ้น “ให้พูดเต็มใจในตอนนี้นะ เดี๋ยวบนเตียงผมจะ ทำให้เธอพูดไม่ออก

นัชชาอายไม่กล้าเงยหน้าขึ้น ก้มหน้าเข้าอ้อมแขนหน้าอก ของเขา หัวใจเต้นอย่างแรงเพราะว่าเขาทำตัวแบบนี้ เตชิตที่ในตอนนี้ป่าเถื่อนที่สุด และmanที่สุด