ตอน766อิทธิพลที่ชักใยอยู่เบื้องหลัง
ตอนที่766 อิทธิพลที่ชักใยอยู่เบื้องหลัง
“ไม่ต้องมาจ้องหน้าผมแบบนี้ ฉีดไปครั้งแรกยังไม่เกิดผล อะไรหรอก” ชายคนนั้นเหมือนพูดเรื่องสภาพอากาศทั่ว ๆ ไป ของวันนี้น้ำสียงสบายๆมาก เหมือนความตายของหล่อนเป็น แค่ดีดนิ้วทีเดียวเท่านั้น
แน่นอนว่าเพียงแค่ดีดนิ้วทีเดียว อยู่ต่อหน้าพวกไม่มี หัวใจ เดรัชฉานพวกนี้ ถึงหล่อนตายไป พวกเขาก็คงไม่กระ พริบตาสักนิด
แต่ถ้าจะต้องตายจริงๆ ก็ขอตายแบบรู้เหตุผล เกวลินใช้ ความพยายามทั้งหมดผยุงตัวท่อนบนขึ้น “พวกแกเป็นใครกัน แน่ ทำไมถึงลักพาตัวฉัน ตอนนี้พูดออกมาได้หรือยัง?”
แต่ชายพวกนั้นไม่มีคำพูดใด ๆ ตอบกลับมา กลับยกถาด ขึ้นแล้วหันหลังเดินออกไปจากห้องนั้น
เกวลินไม่เข้าใจว่าพวกนั้นต้องการอะไร ห้านาทีต่อมา ประตูทางเข้าปรากฏร่างของชายวัยกลางคนรูปร่างแข็งแกร่ง หล่อนขมวดคิ้ว เนื้อตัวเหงื่อออกเต็มไปหมดด้วยความ ผวา “คุณ คุณเป็นใคร?”
“คุณเกวลิน?” อีกฝ่ายดูเหมือนจะให้ความเคารพหล่อนแต่ก็ดูเหมือนว่าต้องการแน่ใจเรื่องอะไรสักอย่างมากกว่า
“คุณรู้จักฉันได้อย่างไร?”
ชายคนนั้นเดินลงไปที่โซฟาด้านข้างของหล่อนแล้วนั่งลง มองผู้หญิงที่กองอยู่ที่พื้น “ดูจากรายงานล่าสุดคุณใกล้ชิดสนิท สนมกับชมัยมากใช่ไหม?
ในหัวของเกวลินเหมือนเต็มไปด้วยกาวยึดเหนียว ใน เวลานี้เอง ก็ได้ยินชื่อของชนัย
หล่อนจึงได้สติขึ้นมาเล็กน้อย “ชะ ชนัย?”
ในตอนแรกเธอคิดว่าคงเป็นเพราะข่าวลือของหล่อนกับ ชนัย ทำให้โดนคนอื่นต้องเล่นงาน แต่ตอนนี้ดูๆไปแล้ว น่าจะ ไม่ธรรมดาอย่างที่หล่อนคิด
“ใช่ครับ ชนัย” พูดจบก็หัวเราะ มือทั้งสองของเขากันไว้ที่ หัวเข่าทั้งสองข้าง เอนตัวลงมองหล่อน “คุณคงไม่คิดว่า ชนัย เป็นแค่นักธุรกิจธรรมดา ๆ หรอกนะ
เกวลินใจเต้นไม่เป็น “หรือเพราะว่าเขา
“เขาไม่รู้เกี่ยวกับการลักพาตัว แต่เหตุผลที่คุณมาอยู่ตรง นี้ เพราะว่าใกล้ชิดกับเขาจนเกินไป ที่พูด เข้าใจแล้วใช่ไหม?” ชายคนนั้นพูดอย่างกระชับได้ใจความ ไม่ได้ต้องการปกปิด อะไรสักนิด
เกวลินไม่รู้อะไรมากมายเกี่ยวกับสิ่งที่อีกฝ่ายคิดวางแผน แต่ไม่ว่าอะไรก็เกี่ยวข้องกับชนัยทั้งหมด ตามที่พูด ชายคนที่แต่งตัวดูดีคนนี้คงไม่ได้ธรรมดาอย่างที่เห็นภายนอกแน่นอน แต่ซ่อนตัวอยู่ในวงการมาเฟียที่ไม่สามารถเปิดเผยตัวตนได้
ทั้งๆที่ความรู้สึกที่โดนฉีดยาผ่านไปนานแล้ว แต่เกวลินยัง รู้สึกว่าความรู้สึกเมื่อครู่เดี๋ยวร้อนแผดเผาเดี๋ยวเย็นเข้ากระดูก ค่อยๆกลับมาอีกครั้ง “ระหว่างฉันกับชนัยเราไม่ได้ฉันไม่ ได้…อ๊ะ! ”
หล่อนพูดยังไม่ทันจบ ก็มีฝ่ามือใหญ่ตบมาที่ใบหน้าของ หล่อน แรงตบจนหน้าหันไปอีกทางผนังด้านในของปาก กระแทกกับฟัน เลือดค่อยๆไหลมาที่มุมปากของเธอ
เกวลินตกใจคลใบหน้าของหล่อน “คุณตบฉัน!”
“ชนัยสองคำนี้ คุณพูดได้หรือ?” อีกฝ่ายไม่มีความสงสาร เลยสักนิด ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจ
แม้ว่าเกวลินจะรู้จักผู้คนมากมาย แต่ผู้คนที่หล่อนพบเจอ ตอนนี้ไม่เหมือนกับคนที่เธอรู้จักเลยสักนิด เหมือนต่างกัน คนละโลก หล่อนจ้องเข้าไปในตาสีดำเยือกเย็นคู่นั้น ครู่เดียวก็ ไม่มีเสียงใดๆ
น่ากลัวจริง ๆ ไม่ได้ตั้งใจแค่จะข่มขู่ให้กลัวเท่านั้น แต่ใน ตัวของพวกเขาแฝงพลังที่ชั่วร้ายไว้ข้างใน
ชนัย ชนัย… หล่อนเคยพยายามวิ่งตามชื่อนี้มาตลอด แต่ ตอนนี้เพียงแค่ได้ยินชื่อนี้ก็รู้สึกควา
“ฉันไม่รู้ว่าแท้ที่จริงแล้วเขาเป็นใคร ฉันรู้แค่ว่าเขาเป็นประธานของมูตี้คลับเฮาส์ ระหว่างฉันกับเขาเราไม่ได้มีความ สัมพันธ์อะไรกัน ถ้าไม่เชื่อไปถามเขาก็ได้
“แน่นอนว่าฉันรู้ว่าเธอกับเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไร กัน” ชายคนนั้นนั่งยอง ๆ พูดกับผู้หญิงที่กองอยู่บนพื้น เห็น ความหวังในแววตาของหล่อนมากขึ้นเรื่อยๆ แต่สักพักเดียวก็ เหมือนโดนน้ำเย็นราดจนความหวังสูญสลาย “แต่คนอื่นเขา ไม่รู้ที่ คุณทำอะไรไม่ทำนั้นไปตกเป็นข่าวฉาว แบบนี้พวกเราก็ จัดการยาก…
เกวลินเพิ่งเข้าใจว่าอีกฝ่ายรู้สึกว่าหล่อนและเขาเปิดเผย มากจนเกินไป ดังนั้นจึงเป็นที่จับตามอง
เธออดไม่ได้ที่จะนึกถึงโรงแรมในคืนนั้น ชนัยเคยเตือน หล่อนไว้แล้ว
ต้องการให้เธอทำอะไรก็ทำไป ไม่ต้องรู้ว่าเพราะเหตุผล
อะไร’
ตอนนั้นหล่อนก็แปลกใจว่าทำไมถึงอยากตกเป็นข่าวกับ หล่อน แต่กลับไม่แตะต้องตัวหล่อนเลยสักนิด ในใจยังคิดว่า โชคดี บางทีสำหรับชนัยเธออาจเป็นคนพิเศษสำหรับเขาก็ได้?
ความเป็นจริงแสดงให้เห็นว่า ทุกอย่างเป็นแค่ความ เข้าใจผิดของหล่อนเอง ผู้ชายคนนั้นไม่เพียงแต่รังเกียจหล่อน ยังทำให้หล่อนตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายแบบนี้
เกวลินเสียใจจนที่หาที่เปรียบไม่ได้ ทำไมตอนแรกให้ความร่วมมือกับชนัย โลกแบบนี้เป็นสิ่งที่หล่อนหลับฝันก็ไม่ เคยคิดอยู่ในหัว ถ้าคนพวกนี้เป็นคนธรรมดาๆ ก็คงไม่ทำกัน เป็นขบวนการได้มืออาชีพขนาดนี้
“ฉัน ฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวอีก ขอร้องล่ะปล่อย ฉันไปได้ไหม … ”
“สัญญา?”ชายคนนั้นคุกเข่าที่พื้น เอื้อมมือไปช้อนคาง ของหล่อน “คุณจะเอาอะไรมารับประกัน?”
“คุณลักพาตัวฉันมาได้รอบหนึ่งแล้ว ก็ลักพาตัวฉันรอบ สองได้ ฉันรู้ว่าแผนการเดินทางของฉันถูกพวกคุณควบคุมไว้ หมดแล้ว เพื่อความปลอดภัยของตัวฉันเอง ฉันจะไม่ …” เกว ลินวิงวอนอย่างจริงใจ หล่อนไม่อยากมีความสัมพันธ์กับชนัย แม้แต่เล็กน้อย
แม้ว่าชาตินี้จะไม่มีวาสนาเล่นเป็นนางเอก หรือว่า ใน วงการนี้หล่อนไม่มีวันโด่งดังก็ตาม ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าชีวิต แล้ว!
ชายคนนั้นเห็นความหวาดกลัวในแววตาของหล่อนอย่าง ชัดเจน ยิ้มเย้ยหยันปล่อยมือจากคางของหล่อน “นับว่าคุณยัง ฉลาดอยู่!”
อีกฝ่ายยืนขึ้น “ฉันจะคอยเฝ้าดูคุณอยู่ อย่าคิดว่าจะ เปลี่ยนแปลงอะไรได้ ถ้าเรื่องนี้แพร่ออกไป เกวลินรีบส่ายหัวอย่างสุดแรง “ฉันจะไม่พูดอะไรทั้งสิ้น!
บุคคลที่สามารถพาหล่อนมาที่นี่ในเวลากลางวันแสกๆ ฉีดยาเสพติดบางชนิดที่ไม่รู้จักเข้าไปในร่างกายหล่อน แม้ว่า หล่อนจะไปแจ้งความ สุดท้ายคนที่ซวยก็คือตัวหล่อนเอง
เกวลินไม่ต้องการสิ่งใด เพียงแต่ปรารถนาออกจากที่นี่ อย่างอื่นไม่สำคัญทั้งสิ้น
หลังจากประธานณภัทรรู้ว่าเกวลินหายตัวไป ก่อนจะเรียก ตำรวจ เขาโทรหาชนัยก่อน คนที่รับสายคือเลขาของชนัย หลัง จากเล่าเรื่องราวดังกล่าวเสร็จ ก็ได้รับโทรศัพท์จากชนัย
“ท่านประธานชนัย เราจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไรดี?” คน ที่ฉลาดอย่างประธานณภัทรพอจะเดาสถานการณ์ออก ความ มืดมนของวงการบันเทิงยังเทียบไม่ได้กับความมืดของอำนาจที่ อยู่ด้านหลังของชนัย
“คนนะไม่เป็นอะไรหรอก ไม่ต้องใส่ใจ” ทางฝ่ายชนัยให้ คําตอบอย่างราบเรียบ เขาพอจะเดาออกว่าเกวลินน่าจะเผชิญ หน้ากับอะไรบ้าง เพียงแต่เขาต้องการหักหน้าไว้บ้างเท่านั้น ไม่ ทำอะไรหล่อนมากไปกว่านั้น
ประธานณภัทรรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ ยังไงก็เป็นคนอยู่ใน สังกัดของบริษัท “ท่านประธานชนัย คุณแน่ใจเรื่องนี้มันไม่ใช่ เรื่องเล็กๆเลย ถ้าเกิดว่า … ”
“ไม่มีอะไรสักนิด” ชนัยพูดขัดจังหวะเขา ด้วยน้ำเสียงค่อนข้างไม่พอใจ “อีกไม่นานคนก็จะถูกส่งตัวกลับไป
ประธานณภัทรไม่มีทางอื่นนอกจากเชื่อคำพูดของเขา ยัง ไม่กระโตกกระตากไป “ครับ ผมจะรอดูไปก่อน
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ