ตอน754ข้อดีของการเลิกกับเขา

ตอนที่754 ข้อดีของการเลิกกับเขา

ถึงตอนนี้ก็รับรู้ได้ว่าเสนานี้หมดความอดทนสุดๆแล้วถึง แม้ดราณีมีสิ่งที่อยากจะคุยกับแม่มากมายแต่แต่ก็รู้ว่าไม่ใช่ ตอนนี้แน่นอน

คงจะให้เสนานี้ยอมรับทุกอย่างของชนัยได้ทั้งหมดใน ตอนนี้ค่อยๆเป็นค่อยๆไปดีกว่าสิ่งที่ต้องทำตอนนี้คือเจรจากับผู้ ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้

ดราณีคล้อยตามคำที่เสนานีพูดเพื่อเป็นการโน้มน้าวเธอ เธอรออีกฝ่ายนึงเย็นลงถึงจะวางสายโทรศัพท์

วางสายได้ถึงห้าวลิ้นจี่ก็รีบเดินเข้ามาหาเธอ ดราณีใคร

โทรมาหรอที่บ้านเธอเหรอ

ในใจเธอว้าวุ่นจนไม่มีอารมณ์มาล้อเล่นอะไรกับหล่อน ตอบกลับด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ แม่น่ะเดี๋ยวฉันต้องรีบไปธุระเธอหา คนอื่นไปเป็นเพื่อนเถอะนะขอโทษด้วย

“หาได้ยินแล้วเขาก็ยังไม่ได้เดินออกไปยังคงไล่ถาม ต่อ บ้านเธออยู่ต่างเมืองไม่ใช่เหรอแม่เธอโทรมาตอนนี้มีธุระ อะไรอ่ะ”

ค่าพูดก่อนหน้านั้นดราณีไม่ได้ถือสาอะไรแต่คำพูดของเธอเมื่อกี้เหมือนการเอาน้ำมันมาราดบนไฟขัดๆ

เขามารู้เรื่องที่บ้านเราตีตั้งแต่เมื่อไหร่

พออ้าปากก็คนต่างจังหวัดถ้าหากจำไม่ผิดพวกเขาก็เป็น แค่เพื่อนร่วมชั้นธรรมดาทั่วไปไม่ได้สนิทสนมอะไรกันเลย

ตราณีรู้สึกว่าต้องเตือนสติเขาสักหน่อย เรื่องใน ครอบครัวของฉันไม่ต้องให้เธอเป็นห่วงหรอกนะ

ลิ้นจี่ฟังออกว่าเธอไม่พอใจแล้วก็ไม่ได้พูดอะไรต่อรู้สึกเสีย หน้าฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้นเธออย่าเข้าใจผิดนะ

ไม่ได้เข้าใจผิดเขาเดินไปอีกทางนึง ฉันไปก่อนนะ

ลิ้นจี่มองดูเธอเดินจากไปหล่อนโมโหจนกระทืบเท้าไปบน ฟุตบาทอีกข้างนึง จะมาแอบอะไรก็แค่เป็นเมียน้อยให้เศรษฐีมี อะไรน่าภูมิใจ

พอออกจากประตูมหาวิทยาลัยก็รีบโบกแท็กซี่ไปที่อยู่ แปลกๆ ที่หนึ่งที่น่าจะเป็นของท่านประธานที่มีคนให้ไว้ตอนไป หาเธอที่วิลล่าวันนั้น

ดราณีไม่เคยคิดว่าจะได้ไปด้วยตัวเองที่แท้ก็เตรียมไว้เพื่อ

วันนี้นี่เอง

ไปหาฉันถึงที่บ้านเหรอ

บนใบหน้าของดราณีเต็มไปด้วยความดุดันพวกเขาทำเกินไปแล้ว

“โชเฟอร์รบกวนทําเวลาให้หน่อยนะคะฉันรีบดราณีเร่ง คนขับรถตลอดทาง ถ้ามีปีกเธอคงบินไปเองแล้ว

ใช้เวลาถึง 40นาทีถึงจะถึงดราณีจ่ายเงินลงจากรถเดินต่อ ไปตามถนนเล็กๆอีก10นาทีจนถึงที่หมาย

ที่นี่ไม่เหมือนบ้านสไตล์ยุโรปที่ชนัยอยู่เป็นบ้านสไตล์จีน ในสวนหน้าบ้านเป็นสวนไผ่สองข้างทางเป็นต้น โบตั๋นประตูไม้ แกะสลักเป็นบ้านที่มีกลิ่นอายแบบโบราณชัดเจน

ดราณีมองไปมองมาไม่ได้รู้สึกตะลึงอะไรแถมยังยิ้มเย้ย ออกมากคนร้ายกาจแบบนั้นอยู่บ้านแบบนี้น่าเสียดายบ้าน จริงๆ

เธอเดินเข้าไปข้างในถึงประตูหน้าทำท่าจะเคาะประตูแต่

ประตูก็ถูกเปิดซะก่อน

ดราณีชะงักไปครู่นึงมองเห็นคนดูแลบ้านผมขาวท่านนึง อยู่ด้านหน้า “คุณคือคุณดราณีใช่ไหมครับ”

เธอพยักหน้า” ใช่ค่ะฉันเอง

“ท่านประธานรอคุณอยู่ที่ห้องหนังสือชั้นสองเชิญครับ เขา พาเธอขึ้นไปที่นั่นด้วยตัวเองขณะผลักประตูเข้าไปมองเห็นท่าน ประธานกำลังเขียนกันอยู่ที่หลังโต๊ะทำงาน

พอดราณีเข้าไปคนดูแลบ้านก็ปิดประตูในห้องใหญ่นั้นมี แค่คนสองคนบรรยากาศเป็นไปด้วยความเงียบสงัด
ดราณีกลืนน้ำลายไปทีนึงถามว่าตื่นเต้นมั้ยเจอบุคคลที่ เก่งกาจขนาดนี้แน่นอนว่าต้องตื่นเต้นแต่เธอก็จะไม่ถอย

“ท่านรู้ว่าฉันจะมาใช่ไหมคะ เธอค่อยๆเดินไปข้างหน้า

ชายชราไม่ได้เงยหน้าขึ้นมายังคงเขียนตัวอักษรเหล่านั้น ต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ดราณีทำเสียงสูงขึ้น ท่านส่งคนไปที่บ้านฉันใช่ไหมคะ

เธอมั่นใจเลยว่าเรื่องนี้ต้องเป็นฝีมือของท่านประธาน

แน่นอน

แต่ไม่ว่าดราณีจะพูดอะไรเขาก็ทำเหมือนกับว่าไม่ได้ยิน นอกจากจะเขียนตัวอักษรของเขาต่อไปแล้วก็ไม่มีท่าทีว่าจะ โต้ตอบอะไร

ดราณีเริ่มหงุดหงิดแล้วถึงแม้จะเป็นผู้ใหญ่แต่การจงใจไม่ สนใจผู้อื่นแบบนี้เป็นเรื่องที่ไม่สามารถรับได้จริงๆ

ดราณีเริ่มที่จะหมดความอดทนเธอรวบรวมความกล้าแล้ว เดินเข้าไปข้างหน้าอีกแค่สองก้าวก็ถึงโต๊ะเขียนหนังสือของเขา แล้ว ท่านประธานคะถ้าท่านไม่พอใจอะไรฉันตอนนี้ฉันก็ยืนอยู่ ตรงนี้แล้วท่านพูดตรงๆต่อหน้าดิฉันได้เลยค่ะ

ในที่สุดชายชราก็วางพู่กันในมือลงยืดตัวขึ้นแล้วเดินมา ทางเด็กผู้หญิงตัวเล็กอายุน้อยแต่ใจใหญ่ข้างหน้าคนก่อนที่ เคยพูดกับท่านแบบนี้ตอนนี้ไม่รู้ว่าหายไปอยู่ที่ไหนแล้ว

ชายชราหัวเราะขึ้นมา เธอก็กล้ามานะ
“จริงๆแล้วฉันไม่ได้อยากจะมาหรอกค่ะแต่ถ้าคนที่บ้าน โดนรบกวนแบบนี้ฉันก็ต้องเข้ามาเจรจากับท่าน

“เจรจาเธออยากจะเจรจาอะไร

“ฉันอยากถามว่าท่านมีสิทธิอะไรไปรุกรานคนในบ้านของ ฉัน”ประโยคนี้ดราณีพูดออกมาอย่างหนักแน่นชัดเจน

สีหน้าของชายชราเปลี่ยนไปทันใดดวงตาคู่นั้นราวกับจะ กลืนกินคนเข้าไป เหตุผลฉันเคยบอกเธอไปแล้วถ้าหากเธอยัง ไม่เลิกกับชนัยฉันก็จะหาวิธีอื่นไง”

“ถึงท่านจะหาบ้านฉันเจอฉันก็จะไม่ยอมเลิกกับคุณชนัย หรอกค่ะ คราณีไม่ลังเลที่จะประกาศจุดยืนของตัวเองด้วยน้ำ เสียงที่เด็ดเดี่ยว ตั้งแต่วินาทีที่ฉันได้คบกับเขาฉันก็ไม่เคยคิด จะเลิกกับเขาเลยถ้าท่านไม่พอใจก็มาลงที่ฉันอย่าไปยุ่งกับพ่อ แม่ของฉันพวกเขาไม่เกี่ยวอะไรด้วยแค่จัดการผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างฉันคงไม่ต้องยืมมือพ่อแม่ฉันหรอกค่ะ

คำพูดของดราณีพลิกกลายเป็นผู้ใหญ่รังแกเด็กแถมยัง ต้องยืมมือคนอื่น

แต่ท่านประธานก็ไม่ได้รีบร้อนไม่ว่าเธอจะแสดงกิริยายัง ไงท่านก็ยังนิ่งเฉยเหมือนกับการกระทำของเธอไม่ได้มีความ สำคัญใดๆ ออกจากชนัยไปเธอต้องการอะไรก็จะได้แต่ถ้าเธอ ยืนยันแบบ งั้นทุกอย่างมันแค่เริ่มต้น