ตอน704ทรมาณทั้งคู่

ตอนที่ 704 ทรมาณทั้งคู่

นึกว่าตัวเองยั่วโมโหเจ้านายที่อารมณ์ไม่ดีคนนี้ ขณะที่ เธอกำลังคิดจะถอยออกห่าง จู่ๆ คางเธอก็ถูกเชยขึ้นอย่าง รุนแรง สองนิ้วที่บีบเธออยู่เหมือนกับเหล็ก บีบเจ็บจนเธอน้ำตา ไหล

แต่ความเจ็บไม่ได้ทำให้เธอสนใจ สิ่งที่ทำให้เธอสนใจก็ คือ ชย…….บตนอย่างไม่คาดคิด?!

รู้ไหมว่ามีดาราหรือไฮโซมากน้อยแค่ไหนอยากจะได้เขา คนนี้ อายุสามสิบสามสามสิบสี่ปี แม้ว่าจะไม่ใช่เป็นหนุ่มน้อย วัยยี่สิบสามยี่สิบสี่ แต่ใบหน้าเขาก็สมบูรณ์แบบ อ่อนเยาว์ สุขุม เหมือนถูกแกะสักมา ไม่ต่างจากไอดอลวัยรุ่นในโทรทัศน์ เลย

โดยเฉพาะผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่แต่ยังมีความรู้สึกอ่อนเยาว์ เขาปล่อยเสน่ห์ทำให้คนหลงใหลเป็นพิเศษออกมา เขาเป็นคน ที่มั่นคงแต่ก็ไม่ไร้ชีวิตชีวา เหมือนกับฮอร์โมนที่พลุ่งพล่าน มอง แวบเดียวก็หลงแล้ว

ผู้ชายแบบนี้มีผู้หญิงไม่เคยขาดสาย ไฮโซมีชื่อเสียง มากมาย อยู่ข้างกายเขามาโดยตลอด แต่คนที่ทำให้เขาอยาก แต่งงานด้วยไม่มีเลยสักคน
ไม่แต่งงาน ก็แสดงว่ายังมีโอกาส

แต่ผู้หญิงผู้ที่ไม่สะดุดตามาเที่ยวที่ผับบาร์บ่อยๆ หน้าตาดี ก็ไม่ได้สิทธิประโยชน์อะไร คนหน้าตาดีมีเยอะแยะ แต่ชนัย เลือกที่จะจูบเธอ

ในใจหญิงสาวอารมณ์พลุ่งพล่านยากที่จะควบคุม กำลัง จะเผยอปากเตรียมให้เขารุกล้ำเข้ามา ขณะที่ลิ้นของเธอเตรียม ยื่นออกไป จู่ๆเขาก็ปล่อยมือ

พอจะแนบตัวเข้าไปใกล้ก็หนีออก เธอรู้สึกงง “ท่านชมัย คะ….………..

“ดื่มสิ” ชนัยส่งแก้วในมือให้เธอ ผงกหน้าผากลงไป เพื่อ บดบังคิ้วที่ขมวดแน่น คนนอกมองเข้ามาคงไม่รับรู้ถึงความ หดหู่และความไม่พอใจของเขา

การกระทำของทั้งคู่อยู่ในสายตาของดราณีทั้งหมด แต่ ก่อนไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็นผู้หญิงข้างกายชนัย เธอทำงานที่ม คลับเฮาส์มาหนึ่งเดือน เขาสังสรรค์เกือบทุกวัน

แต่ตั้งแต่เขาเริ่มที่จะเข้าหาตน ก็ไม่เห็นเพศตรงข้ามข้าง

กายเขาอีกเลย

เมื่อก่อนก็ไม่ได้สังเกต ตอนนี้เห็นภาพแบบนี้ดราณีก็รับรู้ ในทันที ที่แท้ตอนที่เขาเข้าหาตนก็เป็นแค่เรื่องเล่นๆ เท่านั้น ไม่ ได้จริงจังอะไร

แต่นึกขึ้นได้ว่า เขาที่เพิ่งทะเลาะกันก็สามารถไปจูบกับผู้หญิงคนอื่นแล้ว จะชอบตนมากแค่ไหนกันเชียว

อารมณ์น้อยใจก็ปะทุขึ้นมา บวกกับแอลกอฮอล์ก็ทำให้ เธอกระสับกระส่าย และกนต์รพีที่นั่งข้างๆ ก็รู้สึกได้ จึงใช้ ประโยชน์อันดีงามนี้ “น้องสาว พี่จะแนะนำให้นะ ต้องเลือก ผู้ชายที่ดีให้ตัวเอง ห้ามเห็นอกเห็นใจเด็ดขาด ไม่งั้นจะควบคุม เธอได้ง่าย”

ดราณีมองกลับไปอย่างไม่มั่นใจ “ฉันดูรีบร้อนหรอคะ?”

“อืม” กนต์รตอบกลับอย่างเอาใจ “เธอทุกคนสนุก กันขนาดนี้ เธอต้องยิ่งมีความสุขนะ ไม่งั้นเสียหน้า

เขาพูดไปพลางยัดแก้วใส่มือเธอ “ดื่มสักนิด มีความสุข หน่อย~”

แม้ดราณีจะไม่ชอบการกระทำของชนัย แต่ตอนนี้เหตุผล

ไม่มีแล้ว แก้วที่เธอเพิ่งดื่มไปถึงขีดจำกัดเธอแล้ว

“ฉันไม่ดื่มแล้วค่ะ” เธอยื่นมือไปผลักแก้วที่ส่งมาตรงหน้า

ออก “ฉันมึนหัว”

เขามองใบหน้าที่ยิ่งแดงขึ้นเรื่อยๆของเธอ ก็ไม่ได้บังคับ แต่ก็แนบชิดร่างกายเธอไม่หยุด ให้ได้ผลประโยชน์มากที่สุด เท่าที่จะทำได้

ผ่านไปหลายสิบกว่านาที ดราณีรู้สึกว่าความแรงของ แอลกอฮอล์ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ ในท้องปั่นป่วนจนรู้สึกแย่ เธอลุก ขึ้นโซเซอย่างไม่มีทางเลือก “ฉัน ฉันไปห้องน้ำสักครู่นะคะ”
กนตรพีพยักหน้า ไม่ได้บอกเธอว่าภายในห้องมีห้องน้ำ แต่รอเธอเดินออกไปแล้วเดินตามติดไป

ดราณีเดินไปอย่างง่ายๆ หลังจากเข้าห้องน้ำเสร็จ ด้านใน ไม่มีคนสักคนเดียว เธอหมุนก๊อกน้ำแล้วล้างหน้าด้วยน้ำเย็น อยากจะให้สร่างเมานิดหน่อยแต่ก็ไม่ค่อยช่วย

ความแรงของแอลกอฮอล์นั้นเธอไม่รู้ แต่ตอนนี้ก็เดาได้ จากร่างกายตัวเองที่ร้อนระอุ มันต้องเป็นเหล้าที่แรงมาก แน่นอน

แน่ๆ

ไม่ได้การ เธออยู่ต่อไม่ได้แล้ว ไม่งั้นต้องมีนจนลุกไม่ขึ้น เธอต้องรีบกลับบ้านก่อนที่จะสูญเสียสติทั้งหมด

ส่วนชย….ผู้หญิงที่ยืนตรงหน้าอ่างล้างมือขมวดคิ้ว เขา มีความสุขจนไม่อยากฟังคำอธิบายจากเธอ หรือเพราะการที่ ตนมา สําหรับเขาแล้วนั้นทำให้เสียบรรยากาศ

ดราณียืนอยู่สักพัก ยกมือขึ้นหมุนปิดก๊อกน้ำ ขณะที่เธอ กำลังจะหมุนตัวเตรียมออกจากมคลับเฮาส์ จู่ๆก็มีร่างสูงใหญ่ ยืนอยู่ด้านหลังตัวเอง

“อ๊ะ!” เธอร้องตกใจพลางถอยหลังไปหนึ่งก้าว เอวชิดกับ อ่างล้างมือ “คุณ คุณเข้ามาในห้องน้ำหญิงได้ยังไง…….

ระหว่างนั้นกนต์รพีก็ปลดกระดุมตรงคอพลางเดินเข้าไปใกล้เธอ “ผมไม่วางใจ เลยต้องมาตามหาคุณไง
ขณะที่พูดอยู่ เขาก็แนบกายเข้ามา หน้าอกเกือบจะถูกไหล่ ของเธอ ดราณียื่นมือจะไปผลักเขาออก ข้อมือที่กำลังจะยกขึ้นก็ ถูกจับกดไว้ด้าหลัง “ที่รักอย่าดิ้น เป็นเด็กดีเหมือนตอนอยู่ใน ห้องดีกว่าเยอะ”

ดราณีเบิกตากวัง สบตากับสายตาร้ายกาจที่หลง ทันใด นั้นก็รู้สึกถึงอะไรบางย่าง ก็ดิ้นขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง “ปล่อย ปล่อยฉัน…….อื้อๆๆ!”

กนตร ดึงเน็กไทออกมามัดแขนเธอไว้ มือที่ว่างอีกข้างก็ ปิดปากเธอไว้ “อย่าร้องสิ อีกเดี๋ยวได้ร้องแน่

เขาพูดไปด้วยพลางลากเธออย่างบังคับให้เข้ามาในห้อง ว่าง ห้องที่พื้นที่เล็กนิดเดียว พอประตูปิดลง ดราก็รู้สึกถึง ความกดดันและการรุกล้ำอย่างรุนแรงทันที

รู้ได้ว่าอีกเดี๋ยวจะเกิดอะไรขึ้น เธอก็ส่ายหน้าที่ซีดเซียว ร้องขอความช่วยเหลือสุดใจ หวังว่าจะทำให้อีกฝ่ายคิดได้บ้าง

แต่น่าเสียดายที่ไม่ได้ผล

กนต์รพีไม่ได้หยุดความตั้งใจสักนิด มองขอบตาแดงก่ำ ของหญิงสาว และท่าทางที่หวาดกลัว ปกติคนอื่นจะให้ความ ร่วมมือกับเขา ตอนนี้กลับมีความอยากเอาชนะบนร่างกายเธอ อย่างไม่เคยมีมาก่อน

เขาออกแรงที่มือเพิ่ม ราวกับจะบีบหน้าให้เธอแตก เห็นว่า เธออย่างโหดเหี้ยม

ศีรษะเธอกระแทกที่ประตูแล้วไม่ขยับ แล้วก็กระชากปกคอเสื้อ
กล้ามเนื้อกว้างเผยสู่อากาศ เหมือนที่เขาคิดไว้ ขาวเนียน ยิ่งกว่าเปลือกไข่อีก

ถ้าให้พูดถึงความแตกต่างที่มากที่สุดของผู้หญิงคนนี้กับ คนอื่นๆ คงจะเป็นไม่เพียงแต่เธอดูแล้วสะอาดตา แต่เธอสะอาด จริงๆ สะอาดจนอยากจะเหลืออะไรไว้บนร่างกายเธอ สะอาดจน อยากจะทําลาย

ริมฝีปากร้อนของผู้ชายประทับลงบนไหปลาร้าของเธอ ดราณีตัวแข็งทื่อไปเลย เธอถูกควบคุมแน่น ตะโกนออไปไม่ได้ ขยับก็ไม่ได้ เหมือนเนื้อปลาที่อยู่บนเขียง เขาอยากได้อะไรก็ ต้องให้เขาไป

รอยรักจางๆปรากฏขึ้นสู่สายตา จากไหปลาร้าลงไป เรื่อยๆ มือคู่นั้นค่อยๆคลานเข้าไปที่หลังเธอเงียบๆ เขาปลดเสื้อ ชั้นในเธอออกอย่างชำนาญโดยใช้เวลาเพียงเดียว……..