ตอน7ทํากับข้าวเป็นไหม

ตอนที่ 7 ทำกับข้าวเป็นไหม

“ตอนนั้นพ่อของเขาทำงานอยู่ในพรรค การเมือง

บริษัทของพ่อฉันก็ต้องการที่จะพูดคุยกั บพ่อของเขา และนัชชาก็ชอบผมพอดี ตอนนั้นเธอหน้าตาก็โอเค

นิสัยอ่อนโยน

ที่บ้านผมก็กำลังเร่งให้ผมแต่งงานอยู่

ผมเลยแต่งงานกับเขาไง” ดวิษพูดถึงเรื่องนี้โดยไม่รู้สึกอะไร เขาดูพูดได้เป็นธรรมชาติมาก

“ใครจะไปรู้หลังจากที่แต่งงานได้สองวั น พ่อของเธอก็ถูกระงับตำแหน่งไป “

เพราะเรื่องพ่อของเธอ นัชชาเคยร้องไห้มาสามวัน ตอนนั้นดวิษก็มาปลอบเธอ

ไม่คิดเลยว่าแท้จริงแล้วในใจดวิษจะคิด แบบนี้

นัชชานะนัชชา

ตาบอดมานานเท่าไหร่แล้วนะ ?

“ แล้วตอนนี้เขาจะเอายังไง ? ” ปณิตาถาม

ถึงแม้ว่าเธอกับดวิษอยู่ด้วยกันมานานแ ล้ว แต่เธอก็ไม่กล้าล้ำเส้น

“เธออยากจะหย่า

แม่ของผมกลัวว่าเธอจะขอแบ่งสมบัติ ดังนั้นเธอจึงไม่อนุญาต ดวิษหัวเราะเยาะ

“คาดว่าอีกไม่เกินสองวันเขาก็คงมาร้อ งไห้ แล้วบอกให้ผมไปง้อคืนดีกับเธอ” หลังจากที่นัชชาได้ยินประโยคน

ร่างกายของเธอทรุดลง และไม่ทันได้ระวังหัวของเธอก็ไปโดนใ ส่รถทำให้เกิดเสียงดังขึ้น

สองคนที่อยู่ในรถตกใจ เธอรีบลุกขึ้นอยากจะหนี แต่ถูกดวิษที่ลงจากรถจับได้พอดี

กล้องโทรศัพท์ยังไม่ปิด

โชคดีที่โทรศัพท์เพราะความเฉื่อยโดน โยนออกไป

ทำให้หน้าจอเป็นสีดำทันที

“นัชชา ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ ” ดวิษถามอย่างระแวง

นัชชามองไปยังปณิตาที่ลงจากรถในรถ ตอนแรกเธอยังตกใจอยู่ แต่ไม่นานเธอก็เปลี่ยนเป็นสภาพอย่าง ภาคภูมิใจ

แถมยังยกมือดึงคอเสื้อของตัวเองลงเ พื่อให้นัชชาเห็นรอยจูบตรงคอของเธอ นัชชาสะบัดมือของดวิษออกไป แล้วยกมือขึ้นตบหน้าดวิษ

“ตบนี้เพื่อตัวฉัน ”

ตอนที่ดวิษสติยังไม่กลับมา เธอก็ตบไปอีกทีหนึ่ง“ตบนี้เพื่อพ่อของ ฉัน”

“คุณบ้าไปแล้วรึไง ?!” ดวิษมองหน้านัชชาอย่างตกใจ

“ดวิษ คุณนั่นแหละที่บ้า ”

นัชชาโกรธจนตาแดงและเขม็งไปที่เขา อย่างดุร้าย

“ตอนที่พ่อของฉันโดนตรวจสอบ ความรู้สึกที่คุณแสดงออกมาตอนนั้นเป็ นการเสแสร้งแกล้งทำทั้งนั้นเลยใช่ไห

ม ? ตอนนี้พูดมาแบบนี้

คุณไม่กลัวฟ้าผ่าลงมารึไง ?

ฉันขอร้องให้คุณมาเอากับฉันหรอ ?

เหอะ ! ต่อให้คุณคุกเข่าลงขอโทษฉัน ทำกับคุณน่ะหรอ

ฉันก็ไม่ยกโทษให้คุณ

ฉันยังกลัวมีโรคเชื่อด้วยซ้ำ ! ”

หลังจากที่ปณิตาได้ยินก็หน้ามืดขึ้นหน้

า เธอใส่รองเท้าส้นสูงเดินลงมา

“นัชชา เธอพูดอะไรนะ มาต่อว่าคนอื่นมันสนุกหรอ ”

“จะให้ฉันด่าเธอตรงๆหรอ ?

นัชชาพูดอย่างเย็นชา

“ฉันพูดต่อหน้าเธอว่าสารเลว เมียน้อย แล้วเธอจะยังไง ? ”

“แก!” ปณิตาไม่สามารถยับยั้งอารมณ์โกรธได้ เธอเหลือบไปที่ดวิษ

ชายคนนั้นยังโกรธอยู่และไม่ได้สนใจเ

ธอ

เธอยกมือตบไปที่ใบหน้าของนัชชาจนเ ลือดไหลออกจากมุมปาก

ดวิษจับมือของนัชชาอยู่

คิดไม่ถึงว่าปณิตาจะลงมือตบหน้านัชช

า

“นัชชา เธอรังแกฉันมากเกินไปแล้วนะ !”

“ปณิตา เธอทำให้ครอบครัวคนอื่นพัง เป็นเมียน้อย เรื่องที่เกิดขึ้นกับฉันในวันนี้

วันข้างหน้ามันก็จะเกิดขึ้นกับเธอเหมือ นกัน” ในเมื่อดวิษนอกใจครั้งแรก

ก็ต้องมีครั้งที่สอง

ปณิตาจะไม่ใช่คนสุดท้ายที่เขาจะอยู่ด้ว ยไปตลอด

พูดเสร็จ

เธอก็ไม่อยากจะยุ่งกับทั้งสองคนอีก เธอหยิบโทรศัพท์ที่ตกอยู่บนพื้นขึ้นมา แล้วเดินจากไป

หลังจากที่เธอออกจากนิเวศน์วิลล่าพร้ อมกับหนังสือสำรองและของสำคัญแล้ ว

เธอก็เดินจากไปโดยไม่หันหัวกลับมาม องอีก ถ้าเตชิตเป็นกับดักที่ดีข้างหน้า งั้นสิ่งที่อยู่ข้างหลังก็คงเป็นฝันร้ายที่กิ

นคน

เธอมีความยากลำบากมากมายแล้ว ไม่ว่าเธอจะเลือกใคร เธอก็ไม่อยากกลับมาที่นี่อีก

เวลาสองทุ่ม

นัชชาไปอยู่ตรงหน้าประตูไวโรจน์วิลล่า

อย่างตรงเวลา ถ้าจะบอกว่าที่นิเวศน์วิลล่าเป็นที่อยู่ขอ งคนมีเงิน

งั้นไวโรจน์วิลล่าก็เป็นที่ที่คุณมีเงินก็ไม่

สามารถเข้ามาอยู่ได้

วิลล่าแห่งนี้มีเพียงแค่ 11 ตึก แต่ละหลังจะมีสวนดอกไม้กับสระว่าย น้ำส่วนตัว และวิลล่าทั้ง 11 ตึกนี้มีพื้นที่ประมาณครึ่งไหล่เขา ถ้าจะนับค่าใช้จ่ายสาธารณะ…..

นัชชาไม่กล้าแม้จะคิดเลย

นายทุนกินเลือด คำนี้เหมาะสมกับเตชิตจริงๆ

นัชชายืนกดกระดิ่งที่หน้าประตูบ้านตาม

มารยาท ไม่นานประตูก็เปิด เธอเดินจากประตูเข้าไปในวิลล่า เมื่อยืนอยู่ที่นี่แล้วจริงๆ เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้น

เธอกำลังทำใจอยู่ ทันใดนั้นประตูที่อยู่ด้านหน้าเธอก็ถูกเปิ ดออกจากด้านใน

เตชิตสวมเสื้อเชิ้ตที่ใส่ในวันนี้ เหมือนเพิ่งกลับมาไม่นาน ก็พูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจ

เห็นเธอยืนโง่อยู่ตรงนั้น

“เตรียมจะยืนเป็นเทพเฝ้าประตูหรอ ? ”

นัชชาได้สติกลับ เธอก้าวเท้าเข้าไป แล้วประตูก็ปิดลงมา โครงสร้างในบ้านนันชัดเจนมาก

ไม่ใช่สไตล์ที่หรูหรา แต่ในทางตรงกันข้ามมันเป็นศิลปะแต่เรี ยบง่าย บนผนังแขวนด้วยรูปภาพ รูป นัชชาพอมองเห็นก็รู้ขึ้นทันที

ผลงานของจิตรกรผู้ใหม่ในประเทศ ต้องใช้ตัวเลขเจ็ดหลักในการประมูลถึง จะได้มา

เขาแขวนไว้3รูป

ราคาอาจะจะแพงกว่าตึกหนึ่งของนิเวศ น์วิลล่า

“ทำกับข้าวเป็นไหม ? ” เตชิตหันมาถามเธออย่างกะทันหัน เธอพยักหน้าและตอบ “เป็น”

ไปเรียนที่เมืองนอกสี่ปี

เธอไม่ค่อยคุ้นกับอาหารตะวันตกมากเ ท่าไหร่เลยเธอก็ทำมาด้วยตัวเองตลอด หลังแต่งงานทําเป็นแม่บ้านมาหนึ่งปี งานฝีมือไม่ใช่ปัญหาสําหรับเธอ

“รสชาติที่ผมกินมันค่อนข้างจะจืดนะ ไปทําอาหารได้แล้ว ”

นัชชางุนงงเล็กน้อย เธอชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง “ ฉัน ?”

“ไม่อย่างนั้น ?”

“ไม่ใช่ว่า..”

นัชชาพูดไปได้แค่ครึ่งทาง เธอไม่อาจเอ่ยปากได้ รอยู่ แถมยังเป็นคนที่ไม่รู้จักวิธีระงับอามณ์อ

เตชิตเป็นคนไหนกัน เพียงแค่มองสีหน้าก็รู้แล้วว่าเธอคิดอะไ

ย่างนัชชา เขาวางแก้วนำที่อยู่ในมือลง

เดินตรงมาหาเธอ

เอาแขนยาวๆโอบอุ้มเธอไว้

แล้วโน้มตัวลงไปเล็กน้อย “ทำไม คุณคิดว่าผมจะให้คุณอยู่แค่บนเตียงหร อ ? ตามการกระทำของคุณในตอนนี้ ผมมีแต่เสียกับเสีย ”

ความหมายนัยของเขาคือว่าเธอไม่มีทั กษะ นัชชาฟังออกแล้ว หูของเธอกลายเป็นสีแดงทันที

อายจนก้มหัวลง

“เธอต้องรู้สิ่งที่ผมชอบทุกอย่าง อย่าพยายามแตะต้องเขตทุ่นระเบิดขอ งผม

ฉันเป็นคนที่ไม่ค่อยมีความอดทนมากแ ถมนิสัยไม่ดีด้วย ” เตชิตยืนขึ้น “ดังนั้น ตอนนี้ไปทำกับข้าว เข้าใจใช่ไหม ?” นัชชายังพูดอะไรได้อีก ?

คนที่อยู่ล่างกว่าก็ต้องก้มหัวยอมรับ ตามสถานการณ์ในตอนนี้ เตชิตเป็นเจ้านายของเธอ

การรับรู้นี้ทำให้นัชชาผิดหวังเล็กน้อย มองดูเตชิตขึ้นไปข้างบน เธอจึงหันหลังเข้าไปในครัวเพื่อทำข้าว

ในตู้เย็นมีผักและของสดแช่เย็นอยู่ เธอหยิบเอาซี่โครงวัวกับปลาบาช่าออก มา ทำซี่โครงพริกไทยดำกับปลานึ่ง ผัดผักคะน้าแล้วก็ซุปซี่โครงหมูตุ๋น

เตชิตลงมาก็ได้กลิ่นหอมลอยมาจากห้ องครัว เขาตั้งใจเดินไปเบาๆ เมื่อเงยหน้าก็มองเห็นในห้องครัวที่มีแ สงไฟอบอุ่น

ผู้หญิงกำลังใช้ตะเกียบคีบผักเข้าปากอ ย่างระมัดระวัง เธอลองชิมดูแล้ว รสชาติไม่เลว

จึงยิ้มออกมาอย่างพอใจ

จนเห็นฟันสีขาวเรียงเป็นแผง เส้นผมที่ถูกมัดไว้อย่างเป็นระเบียบ ป

อยผมหลุดลงมาเล็กน้อยที่คอขาวๆขอ

งเธอ

ทำให้คนทนไม่ได้อยากจะเอื้อมมือไป ทําแทนเธอ

ความจริงพิสูจน์แล้ว เตชิตไปทำแล้วจริงๆ เขาเดินไปเงียบผ่านตรงข้างหลังเธอแ ละจัดการเก็บปอยผมที่หลุด

นิ้วยาวๆลูบไประหว่างต้นคอของเธอ

นิ้วท้องกอดรัดอย่างช้าๆ

การกระทำนี้เต็มไปด้วยความรู้สึกที่มีค

วามหมายมาก

นัชชาตื่นเต้นจนไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ เลยเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “หัว หิวแล้วรึยัง ? จะกินข้าวก่อนไหม ?”

เตชิตไม่ได้พูดอะไร ลมหายใจของเขาพ่นไปที่ผิวของเธอ และมองเห็นหูเล็กๆของเธอเปลี่ยนเป็น สีแดงอย่างชัดเจน

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ