ตอน645เธออยากทําไม่ใช่เหรอ

ตอนที่645เธออยากทำไม่ใช่เหรอ

บังคับ?

พอได้ยิน ค่านี้ชนัยก็หัวเราะออกมา ดราณีฉันให้เธอหนี ”

หรือยัง?”

“ฉันบอกแล้วถ้านายไม่ให้ฉันขึ้นไปฉันก็จะกลับ!

“แล้วฉันตกลงแล้วเหรอ?”

“นาย!”ดราณีไม่รู้จะพูดอะไรต่อจากเดิมเธอเป็นเด็กที่ เถียงเก่งแต่พอมาเผชิญกับคนอย่างชนัยต้องเสียเปรียบแน่ๆ เธอหน้าแดงไปตั้งนานถึงจะพูดมาคำนึงว่า”ก็นายไม่รู้จัก ยางอายนิ!”

“ไร้ยางอาย?” ชนัยเหมือนได้ยินเรื่องตลกมองไปทางเธอ แล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “น้องครับตอนนี้เธออายุ20แล้วนะ ไม่ใช่2ขวบทำไมไม่เข้าใจสักอย่าง แถมยังรับไม่ได้อีกไม่ เข้าใจตลกตรงไหน?”

ในใจของเขาไม่ค่อยมีความสุขและไม่รู้ว่าจะแสดงออก มายังไงก็เลยใช้วิธีเก่าของเขาออกมาพูดต่อ

ดราณีรู้สึกว่าคนๆนี้พูดอะไรที่ไร้ยางอายมากในใจของ เธอได้รู้สึกไม่ชอบและสิ่งที่เธอพูดออกมานั้นก็ไม่ค่อยน่าฟังนัก “นายไม่ต้องมายุ่งกับฉันฉันจะกลับบ้านตอนนี้ “กลับบ้านน่ะได้แต่ต้องรอให้ฉันมีความสุขแล้วอยากให้

เธอกลับบ้าน” ดราณีพูดออกมาด้วยความโกรธ “นายมีสิทธิ์อะไรมา

ควบคุมความอิสระของฉัน!?

เธอไม่น่าเชื่อว่าชนัยจะพูดคำพูดแบบนี้รู้สึกเสียใจมากที่ เมื่อตัวเองไม่หาทางออกให้ไวกว่านี้ถ้าเธอเดินประตูหลักตอน นี้คงจะหนีออกไปแล้ว

แต่ไม่คิดว่าผู้ชายจะพูดอย่างมั่นใจว่า “เพราะฉันคือชนัย

ดราณีไม่รู้จะตอบโต้ยังไง ใช่สิเขานั้นคือชนัยเอาทั้งมีเงิน และมีอำนาจคิดอยากจะทำอะไรก็ได้อีกอย่างนี้ก็เป็นพื้นที่ของ เขาถ้าเขาอยากจะขังเธอไว้คงไม่มีใครกล้าพูดอะไรหรอก

ดราณีรู้สึกว่าคืนนี้ตัวเองเหมือนคนโง่เลยเธอไม่ควรมี ความรู้สึกดีๆต่อผู้ชายแบบนี้

เขาอันตรายเกินไป

ชนัยไม่รอเธอพูดก็ขับรถไปที่วิลล่าของตัวเองเมื่อเขารีบ เกินไปไม่ทันได้ปิดไฟไฟในบ้านจึงยังเปิดอยู่

ก้าวเข้ามาในบ้านอีกรอบความรู้สึกของดราณีในตอนนี้ ไม่เหมือนกับที่เข้ามาครั้งแรกหลังของเธอเต็มไปด้วยเหงื่อ
ช่วงเวลากลางคืนชายหญิงด้วยกันเป็นไปกลัวยิ่งเมื่อเขายังโมโหแรงขนาดนั้นมาก่อน

แต่สิ่งทำให้

ชนัยเห็นเธอยืนที่ประตูไปผลักหลังของเธอ

ดราณีล้มลงไปตรงหน้าอีกนิดเดียวก็ไปกับรองเท้า ที่อยู่ตรงหน้าแล้วการได้แต่เพียงรู้สึกสมเพชตัวเอง

ขึ้นตอนนี้ ทำไมนายต้องทำกับฉันแบบนี้”

แม้ก่อนหน้าเธอเผลอไปรายงานเขาแต่เขาทรมาน

ตัวเองมาเกือบเดือนแล้วนะหรือยังไม่พอหรอ?

ชนัยหัวเราะออกมาทุกเขาพูดออกมานั้นทำให้เธอ นั้นหวัง เพราะฉันอยากทำ

คำธรรมดาที่ขนาดนี้จะมีจริงเธอเชื่อว่าทุกอย่างนั้นเท่าเทียมกันแต่ ตอนนี้เธอรู้สึกว่าความคิดตัวเองนั้นตลกมาก

คนมีอำนาจอยากจะทำให้เธอตายเหมือนกับการฆ่า มดตายเพราะเขาไม่ต้องลังเลสามารถทำได้ทันที
เธอควรจะทำยังไงดี?

เธอจะต้องทำยังไงถึงจะทำให้ผู้ชายคนนี้ยอมปล่อยตัวเอง ไปสักที?

หรือเธอจะต้องโดนทรมานจนเสียสติไปจริงๆหรอ?

ชีวิตของเธอก็ลำบากพอแล้วเขาอยู่ตัวคนเดียวพ่อแม่ก็อยู่ ที่เมืองแถมไม่ให้ค่าใช้จ่ายกับเธอบางทีก็จะต้องใช้เงินที่เธอ หามาด้วยตัวเอง เดือนได้เงินเดือนแค่3,000ก็สามารถใช้ชีวิต ในความยากลําบากผ่านมาได้แต่ทำไมเทวดายังไม่เห็นใจเธอ หรือต้องให้เธอมาพบเจอกับชนัย?

ชีวิตของเธอไม่เคยมีมุมที่ดีๆเลยถึงแม้จะเป็นแบบนี้เธอก็ ยังใช้ชีวิตอย่างเข้มแข็งไม่เคยที่จะหมดหวังเหมือนตอนนี้

ดราณีตาตกเหมือนมีอะไรบางอย่างในใจขาดหายไปมอง ไปทางแผ่นหลังของผู้ชายสติของเธอกำลังจะพังทลายความ รู้สึกทั้งหมดนั้นโดนกดดันไปถึงสุดขีด

สุดท้ายเธอก็ทนไม่ไหวเธอทนความรู้สึกแบบนี้ไม่ไหวอีก ต่อไปแล้ว

เหมือนระเบิดที่อยู่ในใจของเธอถึงเวลาระเบิดออกมาไม่รู้ ถึงเวลานั้นผู้ชายคนนี้จะหาวิธีอะไรมาทรมานตัวเองอีกเธอทน ไม่ไหวแล้ว

เธอก็เลยทำการตัดสินใจที่ไม่ได้คิดผ่านสมอง เธอรีบเดินไปตรงหน้ายื่นมือไปกอดชนัยวินาทีต่อไปเขย่งแล้วยืดไปด้านหน้าจาก

เธอไม่มีประสบการณ์ทำได้เพียงแค่ความรู้สึกจูบเขา เธอเอาลิ้นท่าที่เงยหน้านั้นของก็ดูสวยสง่า

ชนัยไม่ขยับตาของเขานั้นไม่หลับตามเด็กที่พยายามตัวเองหัวใจของเขาที่เย็นชามาตั้ง นานเริ่มแรงมา

ตึกๆๆๆ

เสียงดังข้างเขาแม้กระทั่ง

ขึ้น

แค่จูบธรรมดาแถมยังเป็นที่จูบเป็นอีก

ประสบการณ์ของเขาจูบถึงขั้นทำให้เขาความรู้สึก

แต่ทําไม……..

ชนัยเข้าใจอย่างมากเขารู้สึกว่าตัวเองปัญหาแน่ๆ

ดราณีสูงเกินไปเธอเขย่งเท้ามานานรู้สึกว่าเริ่ม จะเป็นตะคิวแล้ว

เท้ากลับไปยืนปกติมือที่คล้องคอของผู้ชายไม่อย่างว่าใช่ไหมถ้าก็ฉันจะทำให้สมหวัง

ในชีวิตรอบปีมานี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินผู้หญิงพูดว่าทำให้เขาสมหวัง

ไม่พูดอย่างพูดพอให้เขาอึ้งแล้ว โดย เฉพาะเห็นการตัดสินใจยิ่งใหญ่ของตราณีเขาไม่แล้วว่า ความโกรธนั้นหมายถึงอะไร

ถึงแม้นิสัยของชนัยจะดีนักแต่คนที่จะทำให้เขาโมโห ขึ้นทันทีก็เพียงไม่คนเวลาส่วนใหญ่เขาไม่ได้คิด จริงจังแต่คำพูดแต่ละเหยียดหยาม

ใช่โดนเหยียดหยาม

ชนัยนี้ไหมอย่าว่าไร้ยางอายละกัน”

สายของดราณีเต็มไปด้วยความมั่นใจในเวลาไม่พูดอะไรนั้น

สายตาของชนัยแปลกประหลาดขึ้นมาทันทีสองตาสองไม่ใครพูดอะไรทั้งนั้นทั้งๆ ผ่านแค่ครึ่งนาทีแต่ เหมือนผ่านไป ศตวรรษ

บนตัวเธอทำให้อวัยวะภายในของเธอร้อนไหม้ไปหมด