ตอน630ชนัยโกรธมากผลลัพธ์ก็จะร้ายแรงมาก

ตอนที่ 630 ชนัยโกรธมากผลลัพธ์ก็จะร้ายแรงมาก

ชนัยนึกว่าเธอจะเป็นเหมือนแต่ก่อน ที่ยอมรับอย่างน่า อดสู ไม่คิดว่าแมวน้อยที่ถูกบังคับจะกางเล็บออกมาแล้ว

เขาค่อนข้างประหลาดใจ คิ้วหนาดูทันสมัยขมวดขึ้นสูง พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยการเหยียดหยาม “โอ้ ไม่ ได้แกล้งทําเป็นเชื่อฟังเก่งใช่ไหม ทำไมไม่แกล้งทำต่อล่ะ?”

เทียบกับน้ำเสียงสบายๆของชนัยแล้ว ดราณีไม่ได้รู้สึกว่า มันน่าเลย เธอแค่มองชายข้างกายอย่างจริงจัง “ฉันไม่ได้ แกล้งทำค่ะ ฉันมีสิทธิที่จะปฏิเสธคำขอที่โหดเหี้ยมแบบนี้ของ คุณ”

โหดเหี้ยม?

“เหอะ” เสียงหัวเราะเย้ยหยั่นดังออกมาจากริมฝีปาก ชนัย เหมือนกับได้ยินมุขตลก แต่เขาก็ไม่ได้จะปฏิเสธ และก็พูดตาม ค่าพูดของเธอ “งั้นก็ถือว่าฉันโหดเหี้ยม เธอจะยังทำตามใจฉัน ไหม?”

ดราณีเบิกตากว้าง หมดคำจะพูดกับพฤติกรรมที่หน้าหนาของเขาจริงๆ แต่เขาพูดผิดหรอ? ก็ไม่ ความจริงก็เป็นแบบนี้ แม้ว่าเธอจะไม่เต็มใจ แต่ก็ต้องมา

“ทำไม พูดไม่ออกเลย?”

ช่วงนี้การกลั้นความโกรธของดราณีต่อสายตาเหยียด หยามของเขานั้นได้ระเบิดออกมาแล้ว ทั้งหมดได้ปะทุออกมา “แม้ว่าฉันจะมาแต่ก็ไม่ได้เต็มใจนะคะ ถ้าคุณไม่ได้ฉัน คุณคิด ว่าฉันจะมาไหม? ความรู้สึกโอ้อวดที่โหดเหี้ยมพวกนั้นของคุณ ที่จริงไม่ใช่เลย คุณใช้อำนาจกดขี่นักเรียนที่ไม่มีอะไรเลย ถ้าไม่ เรียกโหดเหี้ยมแล้วจะเรียกว่าอะไร!?

พูดออกไปแล้ว ในรถก็เงียบลง แม้แต่คนขับในรถก็ยัง

กลั้นหายใจ

ทะเลาะก็ทะเลาะ แต่คำพูดแบบนี้เหนือความคาดหมาย

ถ้าสีหน้าชนัยเมื่อครู่ยังคงดูหมิ่นอยู่ ตอนนี้ถือเป็นอึมครึม แล้ว สายตาสวยนั้นเต็มไปด้วยความมืดมัว ดราณีที่มองอยู่ใน หัวลุก

ในพริบตาเดียวที่โพล่งออกไป ดราก็รู้สึกเสียใจ โดย เฉพาะตอนนี้ที่เห็นสีหน้าเขานั้น เธอถึงขั้นอยากหุนหันพลันแล่น กระโดดลงจากรถแล้ววิ่งหนีไปเลย

“ตนัย” ชนัยพูดออกมาเสียงทุ้ม แต่พูดกับคนขับรถด้าน หน้า “จอดรถที่หน้าปากซอย

ตนัยเมื่อฟังก็เข้าใจความหมาย อดไม่ได้ที่จะมองผ่านกระจกไปที่คนด้านหลัง ผู้ชายที่กำลังอดกลั้นและควบคุมความ โกรธอยู่ มองออกว่าชนัยโกรธจริงๆแล้ว

แม้ว่าเขาจะค่อนข้างสงสารสาวน้อยตราณีคนนี้ แต่ตัวเอง เป็นคนขับรถ เขาไม่มีพื้นที่ในการพูดใดๆ จึงต้องทำตามอย่าง เชื่อฟัง

รถอยู่ที่สี่แยกถนนใหญ่จากนั้นก็เลี้ยงเข้าไปในซอยเล็กๆ แม้ว่าจะเป็นช่วงเวลาบ่าย แต่ในซอยบอกไม่ได้ว่ามืด หลังจาก รถจอดนิ่งแล้ว ในใจตราณีก็เกิดความรู้สึกไม่ปลอดภัยขึ้นมา อย่างมาก

โดยเฉพาะตอนที่ชนัยหันไปสั่งตนัย “ลงจากรถไปก่อน

หลังจากเปิดและปิดประตูแล้ว ภายในรถก็เหลือสองคน ดราณีรู้สึกเพียงหัวใจถูกปลุกปั่นอย่างบ้าคลั่ง ร่างกายเธอแข็ง ที่อขึ้นมาทันที คนข้างกายก็เหมือนจะเปลี่ยนท่าทางไปเป็นอีก คน น่ากลัวกว่าชนัยที่เจอกันครั้งแรกที่มีคลับเฮาส์

“คุณ คุณจะทำอะไร……..!” พูดยังไม่ทันจบ ฝ่ามือร้อน เขาก็จับแขนของดราณีแน่น วินาทีต่อมา ตัวเธอก็ถูกคว้าไป ขณะที่เธอไม่ได้โต้ตอบกลับ ร่างสูงยาวก็ทับลงมา เกิดเป็นเงา ใหญ่ คร่อมเธอไว้ด้านล่าง

จากสัญชาตญาณแล้ว แขนขาที่สั่นอย่างบ้าคลั่งของเธอ แย่หน่อยที่อยู่เบาะหลังที่ไม่ได้มีพื้นที่มาก ไม่ว่าเธอจะพยายาม ดิ้นอย่างไรก็ไม่ได้ แต่ด้วยความสามารถที่แพรวพราว เธอจึง ถูกกดแน่นิ่งอยู่ที่ที่นั่ง
ข้อมือถูกกดไว้เหนือศีรษะ ขาก็ถูกเขากดไว้ นอกจาก สายตาและลำคอ ก็ไม่มีที่อื่นที่เธอจะขยับได้ ถูกล็อคไว้แน่น ดรามองผู้ชายด้านบนอย่างหวาดกลัว “ชะ ชนัย คุณ

ใจเย็นหน่อย……

“ฉันใจเย็นมาก” ภายใต้การควบคุมพื้นที่ของชนัย เขายัง สามารถยื่นมือข้างหนึ่งออกมาได้ เขาค่อยๆดึงเน็คไทออกมาไว้ ข้างๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ดออกมาสองเม็ด เผยให้เห็นไหปลาร้า อันเซ็กซี่ เขายิ้มอยู่ แต่บรรยากาศเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมที่ อ่อนโยน

ดราณีมองการเคลื่อนไหวของเขา คาดการณ์ได้ว่าเดี๋ยวจะ เกิดอะไรขึ้น ความกระสับกระส่าย ในใจเพิ่มขึ้น หายใจเร็วขึ้น “คุณลูกก่อน…….คุณลุกก่อนดีไหม…….

“ไม่ดี” เขาปฏิเสธอย่างไม่คิด ความหวังในใจสุดท้ายของ เธอได้มลายหายไป ชนัยโกรธมากจริงๆ เขาเกิดมาสามสิบกว่า ปี เป็นครั้งแรกที่มีคนมาแหย่หนวดเสือ รู้สึกว่า…….ไม่ค่อยดี

มองผู้หญิงที่มีสีหน้าตื่นตระหนกใต้ร่าง ในตอนนี้ ความ อ่อนโยนภายในใจของชนัยก็ไม่มีแล้ว เหลือแต่เพียงความ ร้ายกาจ ความโกรธแม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่แน่ใจว่าทำไม แค่ รู้สึกว่าทั้งๆที่เขาไม่ได้ทำอะไร อดทนกับเธอมากด้วยซ้ำ ทำไม ถึงเรียกว่า โหดเหี้ยม

“ไม่ได้โหดเหี้ยม ฉันจะให้เธอได้เห็นว่าความโหดเหี้ยม จริงๆเป็นยังไง
พูดจบ เขาก็ก้มศีรษะลงไปจูบกลีบปากแดงเชอร์รี่ ดราณี ปิดปากแน่น ไม่อยากให้เขารุกล้ำเข้ามาได้ เมื่อจูบเข้าไปไม่ได้ ชนัยก็ยิ่งโมโหมากขึ้น ยกมือขึ้นมาบีบแก้มเธอ แล้วรุกล้ำ เข้าไป

ลิ้นยืดหยุ่นคลุกเคล้าเธอไม่หยุด ดราณีไม่มีแรงจะต่อต้าน จึงทำได้แต่ลืมตายอมรับ สำหรับคนเจ้าชู้อย่างชนัย แม้ว่าอีก ฝ่ายไม่ได้ตอบรับอะไร เขาก็สามารถทำอะไรก็ได้

ดราณีนิ่งไปเลย ถึงขั้นลืมหายใจ ลมหายใจมีแต่กลิ่นกาย เขา กลิ่นน้ำหอมที่เรียบง่ายแต่หรูหราเข้ามาในโพรงจมูก เหมือนกับเขา ความรู้สึกรุกรานที่มีอำนาจขีดสุด

สิบกว่าวินาทีผ่านไป ริมฝีปากล่างจู่ๆก็ถูกเขากัด ความ รู้สึกเจ็บแปลับเข้ามา ดราณีจึงได้สติกลับมา เอียงศีรษะหลบ “อื้อๆๆ!”

ชนัยยืดกายขึ้นมาดูกลีบปากบวมแดงของเธอ ยกมือไป ลูบ ใช้นิ้วโป้งกดลงไปหนักๆ จากนั้นก็โน้มตัวลงไปที่ลำคอขาว เนียน

สัมผัสเปียกชื้นจากลำคอไปถึงไหปลาร้า สุดท้ายก็ถูกกั้น โดยปกคอเสื้อนั้น เดิมทีชนัยแค่อยากทำให้เธอกลว ตอนนี้ เหมือนจะทนไม่ไหวจริงๆ

เขาไม่เคยคิดมากกับเรื่องคู่นอนมาโดยตลอด ยากที่จะ สนใจขนาดนี้ เมื่อหัวร้อนเมื่อไหร่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ดึงเสื้อผ้า เธอออก โดยทันที
ชั้นในสีส้มเผยออกมา สีแบบนี้จะทำง่าย แต่ผิวของเธอ ขาวมาก หน้าอกที่อยู่ภายใต้ชั้นในจึงเหมือนเต้าหู้

ลมเย็นสัมผัสถูกผิว ดราณีขนลุกทันที เธอป้องกันตัวไม่ทัน ชั้นในก็ถูกเขาถอดออกด้วยความเชี่ยวชาญ………

ยอดอกสีแดงเข้มบนผิวขาวเนียน แม้ว่าจะนอนราบอยู่แต่ ก็มองออกว่ามีทรวดทรงที่ดี ปกติเธอไม่ได้ใส่เสื้อผ้าที่เซ็กซี่ ไม่ คิดว่าจะซ่อนสิ่งที่เป็นส่วนตัวที่สุดบนร่างกายถูกเผยแก่สายตา ผู้ชายคนนี้ ดราณีนิ่งไป เธอมองผู้ชายด้านบนอย่างอึ้งๆ ดู เหมือนว่าอีกฝ่ายจะอยู่ในไฟราคะ สายตาไม่มองเธอเลย